Ya Rabb Quotes

Ya Rabb, Engkaulah alasan semua kehidupan ini. Engkaulah penjelasan atas semua kehidupan ini. Perasaan itu datang dariMu. Semua perasaan itu juga akan kembali kepadaMu. Kami hanya menerima titipan. Dan semua itu ada sungguh karenaMu... Katakanlah wahai semua pencinta di dunia. Katakanlah ikrar cinta itu hanya karenaNya. Katakanlah semua kehidupan itu hanya karena Allah. Katakanlah semua getar-rasa itu hanya karena Allah. Dan semoga Allah yang Maha Mencinta, yang Menciptakan dunia dengan kasih-sayang mengajarkan kita tentang cinta sejati. Semoga Allah memberikan kesempatan kepada kita untuk merasakan hakikatNya. Semoga Allah sungguh memberikan kesempatan kepada kita untuk memandang wajahNya. Wajah yang akan membuat semua cinta dunia layu bagai kecambah yang tidak pernah tumbuh. Layu bagai api yang tak pernah panas membakar. Layu bagai sebongkah es yang tidak membeku.

Ya Rabb...Mohon izinkan hamba untuk selalu mampu mengambil hikmah dari setiap kejadian, betatapun kesedihan membenamkan...

Ya Rabb ...karuniakan kepadaku kemampuan untuk kumaksimalkan demi penebaran kebermanfaatan

Ya Rabb, janganlah Engkau pisahkan di antara dua orang yang saling mencintai kerena (keagungan) Mu. Janganlah Engkau pisahkan mereka di dunia maupun akhirat. Selimutilah mereka dengan sepenuh rahmatMu.

MaghfirahMU Titip rindu untuk RasulMu.. Dengan sejuta shalawat dalam keheningan malam.. Airmataku terlalu keruh untuk diusap... Setidaknya ini sebagai ungkapan taubatku yang tersirat.... Sembari melantunkan kata-kata ini.. Diriku seperti senyap dalam ruang sempit penuh hewan yang tak kukenal... Mungkinkah itu cerminan amalku...??? Ya Rabb........ Betapa congkaknya Aku dalam nestapa.. Sombong menembus atmosfer batas aturan-aturan.... SyariahMu menuntunku .. Kenapa diriku masih bergelayutan dalam hiruk-pikuk hedonisme.. Detik-detik sakral telah Kau buka.. Segenap jiwa dan raga kini kupasrahkan... Aku tak sanggup lagi bersua.. Bahkan berkutik mencari oksigen dunia.. Ya Rabb... Ceburkanlah diriku dalam lautan MaghfirahMu... Astaghfiruka Waatubu ilaik....

Ya Rabb, I was thinking my position later Hereafter. Could I side with the prince of the women Khadija al-Kubra who struggle with the treasure and his life? Hafsah bint Umar or defended by God when will the divorced because shawwamah (diligent fasting-ed) and qawwamahnyaI (diligent tahajud)? Or with Aisha who has memorized hadith early 3500, I was .... 500 Ehm not yet ... or at Umm Sulaym who shabiroh (patient) or with Asma who take care of him and denounced his son vehicles at rest from jihad ... or with whom huh. Ya Allah, please give them the strength to pursue amaliah worthy ... so I can meet them even conversed with them in your garden Firdaus

Bununla birlikte "Tanrı'nın benzeri yoktur" sözü, Kur'an'ın bütününde ve hadislerde tanıtılan "Tanrı"ya pek uymuyor. Çünkü gerek ayetlerde, gerek hadislerde "Tanrı"nın nasıl tanıtıldığına, O'na uygun görülen niteliklere bakıldığında, bu Tanrı'nın "tıpkı insana benzediği" görülür. Yani "insan"da bulunan nitelikler bu "Tanrı"da da var. Örneğin: İnsan görür, işitir; bu Tanrı da görür, işitir. İnsan konuşur; bu Tanrı da öyle... İnsan gelir, gider; bu Tanrı da... İnsan kızar, öfkelenir; bu Tanrı da... İnsan "öç alma" yoluna gider; bu Tanrı da... İnsan yatışır, düşünür, acır, bağışlar; bu Tanrı da... İnsan gibi "efendi"dir (Rabb), "kral"dır (Melik), "ev"i (Kâbe...), "tahtı, sarayı" (ARŞ) vardır. Güçlüdür kimi insan gibi (Azîz). "Ezici"dir (Kahhâr), "zorba"dır (Cebbâr), "sevecen"dir (Vedûd)... Dost, düşman edinir... BİÇİMİ de insan gibidir bu "Tanrı"nın: İnsan gibi "yüz"ü vardır. Birçok ayette, Tanrı'nın "vech"inden, yani "yüz"ünden söz edilir (örneğin bkz. Bakara Suresi, 115. ayet; Rahman Suresi, 27. ayet...). "Eİ"inden, "iki el"inden söz edilir. Âdem için "iki elimle yarattım" diyor (bkz. Sâd Suresi, 75. ayet). Kendisi için "iki eli açık" denir (bkz. Mâide Suresi, 64. ayet). "İki göz"ünden söz edilir. Kimi zaman "aynî", yani "gözüm" der (bkz. Tâ-Hâ Suresi, 39. ayet), kimi zaman kendi "gözler"inden "a'yunina", yani "gözlerimiz" diye söz eder (bkz. Hûd Suresi, 37. ayet; Mü'minûn Suresi, 27. ayet; Tûr Suresi, 48. ayet...)

Doa Seorang Ibu di Tengah Amuk Peperangan Ya Allah ya Rabb Hari ini mereka membombardir rumah-rumah kami dengan amarah dan kebencian. Hari ini mereka meluluh- lantakkan sawah dan ladang gandum gantungan hidup kami dengan dendam kesumat. Mata dibalas mata gigi dibalas gigi. Apakah dengan seijin-Mu kami harus menerima dahsyat petaka ini? Apakah dengan ridho-Mu mereka layak menimpakan bencana ke atas kepala kami? Sekiranya kesalahanlah yang telah kami perbuat, maka berikanlah kami keiklasan untuk menerimanya sebagai hukuman. Sekiranya dosa kamilah yang jadi penyebab, maka karuniakanlah petunjuk dan ampunan-Mu agar kami terhindar dari mara bahaya. Biarlah hari ini kami jemput raga anak-anak kami yang terkapar di antara reruntuhan bangunan dan pecahan puing-puing. Biarlah kami kuburkan jasad-jasad saudara kami yang telah mati, agar mereka layak menghadap ke haribaan-Mu. Tapi demi keagungan nama-Mu susutlah air mata kami, karena hanya Engkaulah satu-satunya tempat bagi kami berserah diri. Sekiranya saja masih ada rasa kemanusiaan di bumi di mana tempat kami tinggal. Sekiranya kami pantas untuk setia mengharapkan belas kasih-Mu. Maka berilah kami kedamaian untuk hidup bersama sebagai saudara. Sebab demikianlah yang telah Engkau janjikan dulu kepada Ibrahim, Ismail dan Ishaq. Sebagaimana pengharapan dan rasa syukur senantiasa hidup di dalam hati manusia yang hidup dan taat bersujud di hadapan kemuliaan nama-Mu, maka lindungilah kami, seluruh anak cucu keturunan Adam.

Uyandığım andan itibaren Tanrı’ya olan ihtiyacımı Rab’be itiraf etmeyi öğrendim. Bu şekilde kendimi Tanrı’nın karşısında alçaltıyorum.

You made in me what You made and You said to me: ‘you are the one who acted’ But You know that my being contains nothing but what You put there Everything You see me do it is You, Ya Rabb, who did it!

Öyle ya; kıtlık olmasaydı, Yusuf'u kuyuya atıp unutan kardeşleri ne Mısır'a varacaklardı ne kötülük ettikleri Yusuf'u kendilerine iyilik ederken bulacaklardı. Kıtlık, kardeşleri hem Yusuf'un yitik yüzüyle hem nefislerinin kötülüğü isteyen yüzüyle yüzleştirmişti. Kıtlık olmasaydı, biz de kardeşleri olarak, kötülüğe iyilikle karşılık verenlerden biri olarak bulamayacaktık Yusuf'u. Kıtlık, kötülüğe iyilikle karşılık vermenin kötülüğe kötülük yapmak olduğunu öğretti bize. Kriz olmasaydı, Yusuf'a tuzak kuran kardeşlerinin ayakları Mısır'da hazırlanmış tanelerinin tuzağına dolanmayacaktı, istiğfar ve af dileme yolları hep kapalı kalacaktı. Kriz, bizi "tuzak kuranların en hayırlısı" Rabb-i Rahîmimizle tanıştırdı. Kriz olmasaydı, Yusuf'u sözüm ona "kurda kaptıran" kardeşlerinin ne Yusuf'a "Şüphe yok, Allah seni bize üstün kıldı..." dedirten pişmanlığını, ne Yusuf'un kardeşlerine "Bugün size kınama yok..." deme âlicenaplığını zamanın perdesinde seyredebilecektik. Kriz, bizi af dilemek ve affetmek gibi zorlu yokuşlarda yeniden sınadı. Kriz olmasaydı, ne Yusuf'un zinadan kaçıp zindana razı oluşu -Züleyha'nın itirafıyla- açığa çıkacaktı, ne de Yusuf'un gömleği kardeşleriyle babasına gidip Yakub'un (as) gözleri açılacaktı. Kriz, hem iftira perdesini yırttı, hem umut penceresini açtı.