Szostak Quotes

Ja nie jestem, mnie nie ma, ja dopiero będę.

Jack Szostak, who admitted to not being a visual thinker or expert in structural biology.

Boję się książek i czekam na nie. Wszystkie tracą blask, kiedy tylko biorę je w dłonie. Moje spojrzenie zabija słowa. Szarzeją z mojej winy.

It is that very complexity that, like the fully realized worlds of Frank Herbert's Dune or J.R.R. Tolkien's Lord of the Rings trilogy, gives the Star Wars universe its inherent richness and verisimilitude—the feeling that it exists, independent of the stories told of it.

Co się stało, ktoś może zapytać, jak do tego doszło? Czy trzeba odpowiadać? Czy to nie samo życie? Może raczej trzeba zapytać, jak to się dzieje, że większość ludzi nie kończy w altance? Jak dają radę dźwigać każdy dzień, mozół pracy, upokorzenia, raty, stres i wszystko inne? To jest dopiero ciekawe pytanie. Cóż w tym dziwnego, że się nie powiodło? To najzwyklejsze pod słońcem życie jest ponad nasze siły. Ono nie może się powieść, nie ma prawa się udać. To, że się czasem udaje, oto zagadka bytu

My laboratory is interested in the related challenges of understanding the origin of life on the early earth, and constructing synthetic cellular life in the laboratory. Focusing on artificial life frees us to explore novel chemical systems, but what we learn from these systems helps us to understand possible pathways leading to the origin of life. Our basic design for a synthetic cell involves the encapsulation of a spontaneously replicating nucleic acid, which acts as the genetic material, within a spontaneously replicating membrane vesicle, which provides spatial localization. We are using chemical synthesis to make nucleic acids with modified nucleobases and sugar-phosphate backbones.

Moje myślenie wiecznie niegotowe na to, co ma mysleć, moje opowiadanie wiecznie niegotowe na to, co ma opowiadać, nie jestem gotowy na tę opowieść. Ten ciągły lęk przed rozstrzygnięciem, przed działaniem, przed życiem sprawia, że żyjąc, udaję życie, żyję obok siebie, wyobrażając sobie tylko jak kiedyś, w przyszłości, będę żył życiem prawdziwym, będę opowiadał zgrabnie skrojone historie, będę znajdował właściwe słowa i tonacje. I tak od lat śledzę siebie samego z ubocza, z ukrycia, widząc, że ten prawdziwy ja, ja, którym chciałbym być, jest zawsze o kilka kroków przede mną. Widzę go znikającego za kolejnym zakrętem, kiedy sam dopadam tego zakrętu, spostrzegam go zanurzającego się w czeluść jakiejś bramy, potem zamykającego za soba drzwi. A ja stoję z zadyszką na schodach, zmęczony pogonią, z zadyszką od tego ciągłego pośpiechu, stoję tak, oddychając ciężko i znów zostaję w tyle, z zadyszką. Ja nie jestem, mnie nie ma, ja dopiero będę.

Oto na naszych oczach narodził się nowy standard mediów. Karolina Szostak, jedna z najbardziej charakterystycznych twarzy telewizji Polsat, zrobiła wywiad z Zygmuntem Solorzem, człowiekiem, który zakodował mistrzostwa świata w siatkówce. Nazywając go z tej okazji filantropem. Żeby było jeszcze weselej, my nazwiemy Karolinę dziennikarką.

More than ever, the world needs Lucas and Star Wars's message of hope in the face of despair, the triumph of humanity over technology, spirit over matter, light dispelling the dark.

Power was unleashed by identifying that there is something worth fighting for, that there is purpose. There is a good. There is evil. And there are complexities to it, but that's the scope of who we are. What we strive to be is worthy.

Słowa nie muszą rozstrzygać. Wystarczy, że sugerują i szepczą. Sugestie rosną same, rozwijają się w mowie. Podszepty słów kształtują świat.

one of the key hallmarks of aging is the accumulation of senescent cells. These are cells that have permanently ceased reproduction. Young human cells taken out of the body and grown in a petri dish divide about forty to sixty times until their telomeres become critically short, a point discovered by the anatomist Leonard Hayflick that we now call the Hayflick limit. Although the enzyme known as telomerase can extend telomeres—the discovery of which afforded Elizabeth Blackburn, Carol Greider, and Jack Szostak a Nobel Prize in 2009—it is switched off to protect us from cancer, except in stem cells. In 1997, it was a remarkable finding that if you put telomerase into cultured skin cells, they don’t ever senesce.

Codziennie zaczynam nową książkę, odkładam po pierwszych stronach. Za każdym razem te same nadzieje i brak sił, by wyjść im naprzeciw.