Rza Quotes

Confusion is a gift from God. Those times when you feel most desperate for a solution, sit. Wait. The information will become clear. The confusion is there to guide you. Seek detachment and become the producer of your life.

Knowing others is wisdom. Knowing yourself is Enlightenment. - Lao-Tzu

It's harder to make the glass than break the glass.

The first person you have to resurrect is yourself

Fear is a state of nervousness only fit for children

Life comes when you have knowledge, wisdom, and understanding, when you can see for real, touch, and feel for real, know for real. Then you are truly living.

Whether I went to school or not, I would always study.” —RZA

Truth out of season bears no fruit" To me, that means two things. One: There's a time and place for every kind of knowledge to flourish. Two: The personal characteristics of great messengers are usually irrelevant.

Decay is inevitable, but death is not.

In a way, when TV went digital, we lost a foothold in reality. Now, we'll never truly know if what we're watching is real or has been altered and transmitted to us. Digital culture brought a step away from truth.

So love, like wisdom, dissolves you and then resolves you. It breaks down your ego and puts you back together again properly. When

I don’t think a computer can process information to even 10 percent of what the human brain does. The brain’s got mad shit going on in your body right now.

If you can't hear, you ain't with us.

Happiness-- which is total and complete sarisfaction with yourself. This means you realize that nothing and nobody else can make you happy. Happiness is something you get from yourself. If you're completely satisfied with yourself, nobody can take it away from you.

Gangsta comes in many forms. You can watch a movie like Die Hard, which is full of violence that’s in your face. But if you watch a movie like The Godfather, the violence is subtle—it’s in a word, a nod, a gesture. I think you walk out of Die Hard and leave something in the theater. With Godfather, you walk out with something put in you. Hip-hop is the same way.

I strive to be like the sun sitting in the middle of the solar system with all the planets spinning around it — millions of things going on. It's just sitting there being the sun, but exerting gravitational effect on everything. I think man should look at himself that way.

Vla­di­mir, Bon­dy i ja tak bar­dzo lubi­li­śmy piwo, że gdy przy­no­szo­no nam do sto­łu po pierw­szym kuflu, wpra­wia­li­śmy w popłoch całą gospo­dę, nabie­ra­li­śmy pia­ny w dło­nie i nacie­ra­li­śmy nią sobie twa­rze, wcie­ra­li­śmy pia­nę we wło­sy jak Żydzi, któ­rzy sma­ru­ją pej­sy wodą z cukrem, a że przy dru­gim piwie powta­rza­li­śmy ten zabieg z pia­ną, świe­ci­li­śmy się i pach­nie­li­śmy piwem na kilo­metr. Przede wszyst­kim jed­nak – to były wygłu­py – był to wyraz nasze­go zachwy­tu piwem, nie­okieł­zna­ne­go zachwy­tu tym, że jeste­śmy mło­dzi. Byliśmy entuzjastami piwa…

Linear logic measures only the four dimensions: length, width, depth, and time. But in the fifth dimension, energy surpasses time. Light surpasses time. Time is just a controller of certain planes. It’s not the master. The true master is consciousness, and I mean true consciousness—not simply being awake—I’m talking about the consciousness that never sleeps. The part of you that is aware of your consciousness. There’s a part of you that’s always there, always consistent, that represents your true self—the part connected to God. That’s who you gotta get in touch with.

Confusion is a gift from God. Those times when you feel most desperate for a solution, sit. Wait. The information will become clear. The confusion is there to guide you. Seek detachment and become the producer of your life.

When we neglect others out of superficial wisdom, fake respect, phony knowledge—we tell ourselves it’s their life; we say it’s not our responsibility; we don’t want to get involved. Fuck that. Get involved. Or we’ll all feel the pain.

Azadlığı istəmirəm zərrə-zərrə, qram-qram, Qolumdakı zəncirləri qıram gərək QIRAM! QIRAM! Azadlığı istəmirəm bir həb kimi, dərman kimi, İstəyirəm SƏMA kimi! GÜNƏŞ kimi! CAHAN kimi! Çəkil, Çəkil, ey qəsbkar! Mən bu əsrin gur səsiyəm; Gərək deyil sısqa bulaq! Mən ümmanlar təşnəsiyəm!

Qocaman yazıçı Əbülqasım Hüseynzadə nəql edir ki, o zaman hökumət məktəblərində şagird qəbulu məhdud idi. Buna görə də «Cəmiyyəti- xeyriyyə» oğlanlar üçün birinci dəfə «Səadət» məktəbini açdı. İrandan Mirzə Ələkbər xan adında bir şəxs müdir dəvət edildi. O, Fransada Sorbon universitetini bitirmişdi. Fransız, fars, ərəb və türk dillərini mükəmməl bilirdi. Müasir elm və mədəniyyətdən xəbərdar idi. İki-üç ildən sonra «Səadət» məktəbini başqa yerə köçməyə vadar etdilər. 100 Yeni binada alt-üst mərtəbələrdə iyirmiyə qədər otaq vardı. İldə səkkiz yüz manat kirayə verirdilər. Buraya savadlı müəllimləri dəvət etmişdilər: Əlibəy Hüseynzadə, qarabağlı Fərhad Ağazadə, Terequlov qardaşları, Əli və Hənifə, Hacıbəyov qardaşları, Üzeyir və Ceyhun, qubalı Musa Rza Əsgərli, Mikayıl Müşfiqin atası Mirzə Qədir İsmayılzadə. Bəhrambəy Axundov isə məktəbin həkimi idi. Nəğmə dərslərini Üzeyir Hacıbəyov aparırdı. Cəhalət nəticəsində xalqın əsrdən geri qaldığını ifadə edən şərqilər, qəmgin musiqi təranələri ətrafa yayılırdı: Millətin halı nə yaman olmuş, Hamının qəlbi qəmilə dolmuş, Bir belə cəhalət olmaz, olmaz... Bir belə cəfalət olmaz, olmaz... Yoldan ötənlər ayaq saxlayıb nəğmələri dinləyirdilər. «Səadət»in şagirdləri birinci sinifdən kitel geyərdilər. Düymələri sarı, hər qolda bir düymə, bir də mavi zolaq, papağın ortasında nişan, üstündə isə məktəbin adı yazılardı. «Səadət»dən sonra Çəmbərə kəndində «Səfa» məktəbi üçün bina tikdilər. Burada kiçik yaşlı uşaqlar səs-səsə verib sabirin məktəb şərqisini oxuyurdular: Məktəb, məktəb, nə dilguşəsən. Cənnət, cənnət desəm cəzasan. Şadam, şadam təfəründən Əlan, əlan gözəl binasan.

The knowledge of self is the most important thing, because how are you going to know God if you don't know yourself? How are you going to know anything if you don't know yourself?

I saw him for the first time in Rangoon In the zoo. In a colorful, grilled iron cage. A lonely white elephant in an iron cage. His eyes were black, as were his nails, But he himself snow-white. He looked at you in such a way As if to speak. One can rarely find a white elephant, One can rarely find an elephant in captivity. He left the forest a year ago, And can't stand his heartache in the cage. And very often He raises his trunk and roars, Shedding crocodile tears, And calling on his free brothers To help him. They say that elephants live long lives. White elephant, white elephant! Do you need a long life Imprisoned in a cage for a hundred years? White elephant, white elephant!

Dağlardan atlanır köhlən şəlalə, Şəlalə - dağların mərd övladıdır. İldırım - buludun, Tufan - dənizin, Cəsarət - kişinin istedadıdır.

İşığımı gözlərimin giləsindən qopardılar. Ərdəbil, Tac-Mahalı karvan-karvan apardılar. Millətlər – övladım, dünya vətənim.. Hüdut tanımadım məhəbbətimdə Geri qalmaq kimi yozuldu mənim Qonaqsevərliyim, səxavətim də.

Gəl ölçək yaşını mədəniyyətin, Ey döşünə döyən qanlı qəsbkar! İnsan ləyaqəti, insan qüdrəti, Tankların, topların nərəsində yox, Şeirin, musiqinin səsində yaşar.

Once you have some yes's in your life, the no's are not that bad.

Many cultures consider an island to be the ideal home. First, because you’re surrounded by water, which is life. Second, because you’re isolated from the masses, which allows you to find yourself, to develop inner strengths you couldn’t find anywhere else. An island shows you the true nature of life itself.

You can break Ch’an Buddhism down to three basic ideas. One is that every person has an inherent Buddha nature inside—anyone can become enlightened. Two, there’s no one single path to enlightenment, everybody has to find his own way. Three, it’s almost impossible to reach enlightenment solely through the exchange of words.

Nic dwa razy Nic dwa razy się nie zda­rza i nie zda­rzy. Z tej przy­czy­ny zro­dzi­li­śmy się bez wpra­wy i po­mrze­my bez ru­ty­ny. Choć­by­śmy ucznia­mi byli naj­tęp­szy­mi w szko­le świa­ta, nie bę­dzie­my re­pe­to­wać żad­nej zimy ani lata. Żaden dzień się nie po­wtó­rzy, nie ma dwóch po­dob­nych nocy, dwóch tych sa­mych po­ca­łun­ków, dwóch jed­na­kich spoj­rzeń w oczy. Wczo­raj, kie­dy two­je imię ktoś wy­mó­wił przy mnie gło­śno, tak mi było, jak­by róża przez otwar­te wpa­dła okno. Dziś, kie­dy je­ste­śmy ra­zem, od­wró­ci­łam twarz ku ścia­nie. Róża? Jak wy­glą­da róża? Czy to kwiat? A może ka­mień? Cze­mu ty się, zła go­dzi­no, z nie­po­trzeb­nym mie­szasz lę­kiem? Je­steś - a więc mu­sisz mi­nąć. Mi­niesz - a więc to jest pięk­ne. Uśmiech­nię­ci, współ­o­bję­ci spró­bu­je­my szu­kać zgo­dy, choć róż­ni­my się od sie­bie jak dwie kro­ple czy­stej wody.

My thoughts be sneaky like a crook from Brooklyn.  When you ain't lookin, I take the queen, with the rook then

I don't want freedom gram by gram, grain by grain. I have to break this steel chain with my teeth! I don't want freedom as a drug, as a medicine, I want it as the sun, as the earth, as the heavens! Step, step aside, you invader! I am the loud voice of this land! I don't need a puny spring, I am thirsting for oceans!

My freedom is beckoning the cowards, To come out of their caves: See the vast sky above And breathe the fresh air that they crave.