Itten Quotes

Mi lenne itten, ha mindenki akkor állna neki a fogát sikálni, amikor eszébe jut?

Ezek nem köllenek. Csupa sár, semmi szín. Vagyis hát nem ilyen színekhez vagyok én szokva. Mert vegyük bár akármelyik amerikai várost, ősszel vagy télen, nézzük meg egy távoli dombtetőről, vagy csónakról az öbölből vagy a folyóról: bizony hogy bármelyik részletük sokkal, de sokkal szebb festmény, mint ez a lencsefőzelék itten, amit maguk, többiek is csak úgy tudnak szeretni, hogy mindenféle pedigrét aggatnak rá. Tolvaj vagyok, meglehet, de színben tudom, mi a szép, akár a mennyek tündöklésében, akár a Sátán mesterkedésében mutatkozik meg – és tudom azt is, mi a sár és szemét, és nem tévesztem össze. Mr. Knoedler, tőlem már nem kell féltenie a festményeit. Én ugyan el nem lopom őket. Rondák. Kiváló tisztelettel P. Soames

Günün rahatlık duygusu neden bu kadar kolay? Geçmiş felaketi hatırlamak neden bu kadar güç? Pozantı’da gardıfrendi Kartallı Kazım sene üç yüz otus üç… Gece gündüz cephelere sevkiyat gider. Nerede başlayıp nerede biter? Ocağında öam ağacı yakan tirenler Hat boyları yanmış odun kokusu. askeride hat boyunun tapısı. Memetçik, memet, Memetçik, Memet. Dört cephe içinde koptu kıyamet. Vagonların kırk kişilikse yapısı seksen Memet, yüz Memet yüklü hepisi. Kilitlenmiş vagonların kapısı. Tirenler gidiyor Memetçik dolusu. Memetçik, Memet, Memetçik, Memet. Kilitli vagonlarda yoktur merhamet… O devir Pozantı son istasyondu. Gardıfen Kartallı Kazım soyundu. Çömeldi güne karşı, bitlenedursun. Dağ taş Memet dolu, dağ taş sevkiyat. Gidenler aç susuz, dönenler sakat. Ölüm Allahın emri, açlık olmasa fakat. Aç insan kurt olup saldırmazsa açlık itten beter insanı elbet. Memetçik, Memet, Memetçik, Memet. Bölük emininde yoktur merhamet… Pozantıda bir dere içi, güneş yakıyor. Gardıfen Kartallı Kazım bakıyor: bir deri bir kemik Memet düşmüş bıyıklar. Memedin ayağında yarım çarıklar. Memet yüzükoyun yatmış sayıklar. Memet beygir fışkısından arpa ayıklar. Arpayı götürüp derede yıkar. Güneşte kurutup yiyecek Memet. Dağ taş Memet dolu, dağ taş sevkiyat. Ölüm Allahın emri, açlık olmasa fakat. Memetçik, memet, Memetçik, Memet. Arpayı en fazla bir avuç verir beygir fışkısında yoktur merhamet. Makasın solunda kör demiryolu. Kör demiryoluna çekilmiş vagon. Vagonda oturmuş altı Alaman Yüzleri kırmızı, kıçları şişman. Makarna yiyorlar masa başında. Belki de o kadar şişman değilller ve lakin Kartallı öyle görüyor. Memetçik Memet, Memetçik, Memet. Alaman olmakta var mı keramet? Alaman’ın vagonuna köpeği nbağlı. Tüyü boz, kulağı kesik, sağrısı yağlı. Doydu makarnayı köpeğe verdi Alaman. Makarna yer Alaman’ın köpeği bile. Belki de makarna yemez her zaman. Ve lakin Kartallı öyle görüyor. Memetçik Memet, Memetçik Memet. Kör demiryolunda Memet yürüyor. Yürüyor Memetçik köpeğe doğru. Dört el üzerinde emekleyerek, kah girip, kah duraklayarak, başını, taşlayacakmış gibi saklayarak. Memetçik, memet, Memetçik, Memet. Kaptı itin önünden makarnayı, kaçıyor: Kaçıyor Memet arkasına bakmadan. Aç insan kurt olup saldırmazsa açlık itten beter insanı elbet. Alkışlıyor Memedi Alaman. Alaman’ın hoşuna gitti marifet. Memetçik, Memet, Memetçik, Memet.

Günün rahatlık duygusu neden bu kadar kolay? Geçmiş felaketi hatırlamak neden bu kadar güç? Pozantı’da gardıfrendi Kartallı Kazım sene üç yüz otuz üç… Gece gündüz cephelere sevkiyat gider. Nerede başlayıp nerede biter? Ocağında öam ağacı yakan tirenler Hat boyları yanmış odun kokusu. askeride hat boyunun tapısı. Memetçik, memet, Memetçik, Memet. Dört cephe içinde koptu kıyamet. Vagonların kırk kişilikse yapısı seksen Memet, yüz Memet yüklü hepisi. Kilitlenmiş vagonların kapısı. Tirenler gidiyor Memetçik dolusu. Memetçik, Memet, Memetçik, Memet. Kilitli vagonlarda yoktur merhamet… O devir Pozantı son istasyondu. Gardıfen Kartallı Kazım soyundu. Çömeldi güne karşı, bitlenedursun. Dağ taş Memet dolu, dağ taş sevkiyat. Gidenler aç susuz, dönenler sakat. Ölüm Allahın emri, açlık olmasa fakat. Aç insan kurt olup saldırmazsa açlık itten beter insanı elbet. Memetçik, Memet, Memetçik, Memet. Bölük emininde yoktur merhamet… Pozantıda bir dere içi, güneş yakıyor. Gardıfen Kartallı Kazım bakıyor: bir deri bir kemik Memet düşmüş bıyıklar. Memedin ayağında yarım çarıklar. Memet yüzükoyun yatmış sayıklar. Memet beygir fışkısından arpa ayıklar. Arpayı götürüp derede yıkar. Güneşte kurutup yiyecek Memet. Dağ taş Memet dolu, dağ taş sevkiyat. Ölüm Allahın emri, açlık olmasa fakat. Memetçik, memet, Memetçik, Memet. Arpayı en fazla bir avuç verir beygir fışkısında yoktur merhamet. Makasın solunda kör demiryolu. Kör demiryoluna çekilmiş vagon. Vagonda oturmuş altı Alaman Yüzleri kırmızı, kıçları şişman. Makarna yiyorlar masa başında. Belki de o kadar şişman değilller ve lakin Kartallı öyle görüyor. Memetçik Memet, Memetçik, Memet. Alaman olmakta var mı keramet? Alaman’ın vagonuna köpeği nbağlı. Tüyü boz, kulağı kesik, sağrısı yağlı. Doydu makarnayı köpeğe verdi Alaman. Makarna yer Alaman’ın köpeği bile. Belki de makarna yemez her zaman. Ve lakin Kartallı öyle görüyor. Memetçik Memet, Memetçik Memet. Kör demiryolunda Memet yürüyor. Yürüyor Memetçik köpeğe doğru. Dört el üzerinde emekleyerek, kah girip, kah duraklayarak, başını, taşlayacakmış gibi saklayarak. Memetçik, memet, Memetçik, Memet. Kaptı itin önünden makarnayı, kaçıyor: Kaçıyor Memet arkasına bakmadan. Aç insan kurt olup saldırmazsa açlık itten beter insanı elbet. Alkışlıyor Memedi Alaman. Alaman’ın hoşuna gitti marifet. Memetçik, Memet, Memetçik, Memet.

In the words of German painter Johannes Itten: “Color is life; for a world without colors appears to us as dead.

It is an unconscious signal not only of immediate sustenance but of an environment that is capable of sustaining us over time. In the words of German painter Johannes Itten: “Color is life; for a world without colors appears to us as dead.” At the core of the energy aesthetic is this: a vibrancy that lets us know our surroundings are alive and can help us thrive.