Ish Ait Hamou Quotes

Wie niet waagt, wint niet - helaas is er geen garantie dat wie wél waagt, niet verliest.

Velen kunnen je wel momenten bieden, maar slechts enkelen bezorgen je herinneringen die je voor altijd bijblijven

Hij wilde verdwalen met haar, bang zijn met haar, hij wilde elk werkwoord zijn zolang zij maar het onderwerp van de zin was.

Warmte heeft een geluid. Je kunt het niet beschrijven maar je hoort het onmiddellijk wanneer het er niet meer is.

...hoewel stilte geen taal is, zegt ze soms meer dan woorden.

Vrijheid wordt geboren uit moed: de moed om jezelf te zijn als er van je verwacht wordt dat je net als iedereen bent.

Haat is aan het zegevieren. Niet omdat haat aan het winnen is, maar omdat we allemaal verloren hebben.

Wie tijd geeft aan moeilijk dan wordt moeilijk gemakkelijk

Woorden lijken onschuldig, maar leg ze op de verkeerde plaats, op een verkeerd tijdstip en het worden landmijnen.

Medelijden is een gevaarlijk ding, medelijden komt voort uit een superioriteitsgevoel.

Wie wacht die verwacht.

Ze zeggen dat rouw even diep is als liefde was. Sommige dagen kom ik tot het inzicht dat ik geluk heb gehad omdat ik Maria zo lang naast me heb gehad en op andere dagen stel ik vast dat als ik haar niet zo lang naast me had gehad het niet zo moeilijk zou zijn om haar te missen. Elke dag moet ik beslissen of ik dankbaar ben of eenzaam. Maar ik wil haar verdomme gewoon terug zien. Dat is wat ik wil.

Tijd kan een gebeurtenis vervagen, maar nooit wissen. De herinnering blijft daar ergens liggen, wachtend op iemand die diep genoeg zal graven om haar te vinden.

Ik sukkel niet omdat ik zwak ben, ik sukkel omdat ik sterk ben.

Hoe langer het duurt, hoe feller mijn woede opspeelt. Ik ben hier thuis, idioot, IDIOOT! Ik ben hier geboren. Ik ben hier en daar, Ik ben goed en slecht. Ik ben niet half, ik ben dubbel. Dat had ik tegen hem moeten roepen.

Wat bepaalt een mens meer dan zijn omgeving? Hij ademt in het ritme van de wind, hij komt tot rust wanneer de zon ondergaat. Hier herinneren de immense bergen en de brandende zon je er voortdurend aan dat je niet meer bent dan een kiezel tussen de rotsen, een rimpeling in de oceaan, een blad in een bos, een grasspriet in het veld. Wie te veel met zichtzelf bezig is, wie denkt hij of zij meer is dan een klein onderdeeltje van de natuur, loopt al snel met zijn kop tegen de muur.

Ik heb veel nagedacht en ik wilde je bellen omdat ik denk ik eindelijk weet waarom dat de leeuw mij niet heeft opgegeten. Ik denk... want euh... Ik denk als de leeuw naar mij kijkt hij iets voelt. Ik denk dat ij voelt dat de dran van de leeuw om mij te doden niet sterker is dan de drang van mij om te leven. Ik denk dat de leeuw dat voelt en dat hij dan weg is gegaan.

Ik heb veel nagedacht en ik wilde je bellen omdat ik denk ik eindelijk weet waarom dat de leeuw mij niet heeft opgegeten. Ik denk... want euh... Ik denk als de leeuw naar mij kijkt hij iets voelt. Ik denk dat hij voelt dat de drang van de leeuw om mij te doden niet sterker is dan de drang van mij om te leven. Ik denk dat de leeuw dat voelt en dat hij dan weg is gegaan.

Ik weet niet zeker of vergeven nog iets is van deze tijd. Tegenwoordig vinden mensen je sterk als je hard veroordeelt.

Slechte gewoontes verlaten je nooit, ze schuilen, ze onderwerpen zich, maar ze vertrekken niet.

Sommige Vlamingen hebben het hoe dan ook moeilijk met onze aanwezigheid, ze hebben moeite om verandering te aanvaarden, om moslims te aanvaarden. Want daar gaat het over. Wie het heeft over een verandering in het straatbeeld, bedoelt meestal dat er moslims zijn. Wie zegt tegen religieuze tekenen in het openbaar te zijn, zegt geen hoofddoeken te willen zien. Ik heb me vaak afgevraagd waarom de persoonlijke keuzes van een ander je soms zo erg kunnen storen. Is het omdat het stoort dat de ander niet op jou lijkt? Dat de ander je niet bevestigt in je eigen gelijk?

Is het niet zo dat spijt je de vraag stelt wat je echt wilt, en je bij een juist antwoord beloont met onverhoopte kracht?