Ayaw Ko Na Quotes

Kung hindi mutual ang felings natin, pwes, gagawin kong mutual. Ayaw ko na rin sa'yo.

Bakit humantong dito ang aking kabaliwan? Akala ko'y sa nobela lang nagaganap ang mga eksenang tulad nito. Heto ako ngayon, hubad, nakakalat sa sahig, sa ibabaw ng mesang sulatan, nakasabit sa shelf. Hindi ko alam kung paano pinalayas ng gutom na halik ang aking blusa. Kung paano ako binalatan, ngayong nakatanghod ang lukot na kumpol ng pantalong maong at hinahanap ko kung saan na nga ba gumulong ang aking panty. Walang kumibot ng pagtutol sa aking malay, ni minsan. Ayaw ko munang magisip. Parang pagharap sa makinilyang altar. Nais kong maging sagrado ang daloy ng panahon, walang interapsiyon, walang sagwil.

Kahit ano pang sabihin mo, nandito pa rin ako para sayo. Kahit na di ka naniniwala na gagawin ko lahat para sayo, ok lang. Kahit na sabihin mong natatakot kang baka di ko kayang maghintay at baka nahihirapan na ako, ok lang. Pero alam mo madali lang namang maghintay e, ang higit na kinakatakot ko ay ang mawala ka sa buhay ko. · Kamusta ka na? Balita ko wala na kayo? Balita ko malungkot at masamang-masama ang loob mo? Ang sakit diba? Pero buti nga sayo! E di naramdaman mo rin ang naramdaman ko nung ako ang iniwan mo. · Balita ko mahal mo pa sha? Totoo ba? Ouch! Sensha ka na ha? Mahal kasi kita. Pero kapag ayaw na niya sayo, nandito lang ako. Kahit panakip-butas lang, ok na. Kahit masaktan pa ako, wag lang ikaw.

ang iyong halaga ay labis- labis na masusukat sa mga hindi ko sukat akalaing kaya kong gawin kahit ayaw ko.

Para saan ang pag-ibig na hindi nadarama? At bakit ko hahabulin ang taong ayaw mapalapit sa akin? May puso ako ngunit hindi nito alipin ang isip ko!

[P]aborito ko ang . . . masaalla (salawikain) ng mga Tausug: Gam muti' in bukug Ayaw in tikudtikud. “Mas mabuti pang pumuti ang butó kaysa pumuti ang sákong." Ang ibig sabihin, mainam pang mamatay (pumuti ang butó) kaysa maging duwag na tumakbo sa labanan (pumuti ang sákong).

Ayaw ko ng rumaragasang pagmamahal. Gusto ko lang ng tahimik pero tuloy-tuloy na daloy.

Ang pag-ibig ay tila isa ring pananakop at ang mangingibig, isang dakilang mananakop; nais mo ng kasagutan at katubusan sa sarili mong pag-iisa, sa sarili mong kahinaan, sa mga katanungang hindi matapus-tapos ni matukoy sa simula. Ang trahedya ng pag-ibig ay kung sakaling makamtan mo na ang iniibig, hindi mo na alam kung ano ang gagawin mo sa kanya na nasa iyong mga kamay, at ayaw mo naman siyang pakawalan dahil hindi mo na makita ang pagkakaiba ng lumaya at umibig. Inaakala mo na kasi na ikaw at siya ay iisa, tinanggap mo na nang walang pagdududa na siya na ang iyong kahinaan o pinagmumulan ng lakas at ikaw ang kanyang kahinaan at pinagmumulan din ng lakas. At inaakala mo na ang nakaraan at bukas niya ay hawak mo sa iyong mga palad—at ganoon din siya sa iyo. Na ikaw, ikaw palagi ang nasa kanyang nakaraan. Na ang umibig ay ang tanging dakila at banal sa buhay. Malupit na pananakop ang umibig kaya ko ito kinatatakutan.

Unti-unti ko ng natutunan tanggapin ang mga bagay na dati ayaw kong mawala.