“
Elli Vakit Namaz Çoktur, Git İndirim Yaptırt!"
Mûsâ'yla konuşurlar:
— Tanrı senin ümmetine ne farz etti?
— Elli vakit namaz. Her gün için.
— Buna, ümmetinin gücü yetmez. Efendi Tanrı'na (Rabbine) dön de İNDİRİM yaptırt!
Muhammed, günlük namaz vakitlerinde indirim yaptırtmak için Efendi Tanrı'sına döner.
"Namaz İndirimi İçin Muhammed'in 6. Gök Katıyla Saray Arasındaki Gidiş Gelişleri"
Muhammed, Tanrı'ya vardığında bir indirim yaptırtır. Ne var ki, dönüp Mûsâ'nın yanına geldiğinde, Mûsâ yine çok bulur namaz vakitlerini. İndirim yaptırtmasıması için Muhammed'i bir daha gönderir. Muhammed gider, bir indirim daha yaptırır. Döner, Mûsâ bunun da çok olduğunu, yine çıkıp indirim yaptırtması gerektiğini söyler. Muhammed yine gider, yine indirim yaptırır. Ve böylece birkaç gidip geliş sonucunda, günlük namaz vakti sayısı 5'e iner. Mûsâ bunu da çok bulmuştur. Ama Muhammed, artık utandığını, gidip yeni bir indirim yaptırmak için yüzünün kalmadığını söyler ve günlük namaz vakit sayısı 5'te kalır. Ve Tanrı, "Beş vakittir, ama yine de elli vakittir” der; bir ayetten alınma, “Benim katımda söz değişmez" (Kâf Suresi, 29. ayet) anlamındaki parçayı ekler. Şunu da söyler: "Ana Kitab'da nasıl farz kıldımsa öyledir. Beş vakitten her birine on katı sevap olunca yine elli vakit eder."*
Efendi Tann (Rab), "görüş değiştirmedim!" demeye getiriyor, ama yine de bir “değişiklik olduğu” üzerinde birleşiliyor. Çünkü, “50 vakitten, 5 vakte indirim" olmuştur. İleri sürülür ki, “Yahudilikte farz olan da, 50 vakit namazdı." Ve Efendi Tanrı'nın, Müslümanlardan kendisine şöyle yalvarmalarını bu nedenle istediği belirtilir: "Efendi Tanrımız (Rabbenâ)! Bizden öncekilere yüklediğin gibi bize de ağır yük yükleme!" (Bakara Suresi, ayet 286.)**
Daha "tebliğ edilmeden" namaz vakitlerinde indirimler yapılmış olmasının uygun gerekçelerle açıklaması için çok çabalanıyor, ama kolayca içinden çıkılamıyor. ***
Tartışmalarda açıklığa kavuşmayan bir soru:
— En iyisini, Tanrı değil de, Mûsâ mı biliyordu?
* Buhârî, e's-Sahîh, Kitabu's-Selât/1, Kitabu't-Tevhid/37; Tecrîd, hadis no. 227, 1551; Müslim, e's-Sahîh, Kitabu'l-İmân/259-265, hadis no. 162-164.
** Yorum için özellikle bkz. F. Râzî, 7/146.
*** Askalanî, Ferhu'l-Bârî, Bulak Matbaası, Mısır, 1300, 1/391-392.
”
”