“
Wie het nog niet vermoed had, kan nu aan driedimensionale voorbeelden gedemonstreerd zien hoe de suikertentoonstelling van de Nederlandse Letterkunde georganiseerd wordt door machteloze kankeraars, knoeiers, prutsers, beddespreiders en zangerige intriganten, die beurtelings prijzen krijgen en prijzen uitdelen, heulen met de overheid en elkaar verraden, hoereren met de dagbladpers, of zich laten kopen door uitgevers.
”
”
Willem Frederik Hermans (Volledige Werken 16: Manderijnen op zwavelzuur & Mandarijnen op zwavelzuur. Supplement)