“
In die maanden vroegen mijn dochters me vaak om uit te leggen waarom er miskramen zijn, en ik vertelde hun dan wat mijn favoriete dokter zei: 'Er moeten tienduizend dingen goed gaan, wil een kindje geboren worden.' 'Maar dat betekent ook,' zo voegde ik eraan toe, 'dat tienduizend dingen -en nog veel meer- net goed zijn gegaan, zodat jullie vandaag leven.' Dit was een wonder dat tot mijn verbeelding sprak. Als ik in een menigte op straat of in de kerk op zondag keek naar ieder gezicht, dacht ik aan de duizenden dingen die net goed waren gegaan, zodat wij leven in de wereld, samen op een gewone dag. De alledaagse glorie van heel ons leven is een geschenk. Ik dronk het wonder in, gespitst op ieder teken van leven, ieder vleugje troost.
Dit wonder verzachtte de pijn op geen enkele manier. Maar het bracht dankbaarheid voort, die net zo echt is als verdriet.
”
”