Ugali Quotes

Mag-date tayo. Hinde ko mapropromise na hinde kita masasaktan pero susubukan kong hinde. Kilala mo naman ako eh.. Hinde ako sweet na tao. Kaya nga binansagan mo akong GANGSTER eh, dahil sa ugali ko. Let’s date again.. Wala ng deal.. Date lang naman eh.

Bakit kaya ganun? Liligawan nila tayo. Papakitaan ng magandang ugali. Yung gagawin pa tayong prinsesa ng buhay nila. Yung ipaparamdam nila sa atin na hindi nila kayang mabuhay kung wala tayo. Tapos kapag na-fall na tayo at handa na natin silang mahalin, bigla na lang mababago ang lahat. We're not princesses anymore.

And we don't ask: Anong produkto kaya ang naibenta sa akin ngayong araw nang hindi ko namalayan? Anong kaisipan? Anong ideya? Anong paniniwala? Anong ugali? Anong bagong pananaw sa mundo at sa mga kapwa ko? Hindi natin ito naitatanong pero andali-dali nating maimpluwensyahan.

Suddenly, I get this giddy desire to shock these guys a little. I continue, “These baboons really are our relatives. In fact, this baboon is my cousin.” And with that I lean over and give Daniel a loud messy kiss on his big ol’ nose. I get more of a response than I bargained for. The Masai freak and suddenly, they are waving their spears real close to my face, like they mean it. One is yelling, “He is not your cousin, he is not your cousin! A baboon cannot even cook ugali!” (Ugali is the ubiquitous and repulsive maize meal that everyone eats here. I almost respond that I don’t really know how to cook the stuff either, but decide to show some prudence at last.) “He is not your cousin!

To eat Ugali is an art of adventure in itself. Forget cutlery because all you need is your lovely fingers.

Napakaraming magaling na bagay ang dapat uliranin ng Pilipinas sa Amerika. Sa kasamaang palad, tulad ng ipinangamba ni Rizal, and unang pinulot ay ang masasamang halimbawa, ang mga bisyo at kahinaan. Tinangka ng karamihang Pilipino na magbuhay-Amerikano sa wika, sa damit, sa kilos at ugali, gayong ito’y hindi maaari kalian pa man. Pilit na ipinatatakwil sa kabataan ang huwad ng gaslaw at ikot ng sa banyaga, walang nais panoorin kundi mga laro, pelikula at ibang libangang dayuhan, walang nais basahin kundi mga babasahing sinulat ng dayo at limbag sa labas ng Pilipinas. Saan patutungo ang kabataang may ganitong kamulatan?

Minsan may ibang dahilan Kaya mo nasasabi yung Salitang pagod kana. Siguro Isa sa mga rason ay ang malaking pag kakaiba ng ugali, sa kung anong trip, sa estado ng buhay, sa pananalita, sa mga galawan, sa pinapanuod, sa kinakain,??? . Ang dagok na kinasasangkotan mo ay hindi dahilan Para sumuko! ang problema at pagsubok ay kakambal na ng ating buhay hindi mo maiiwasan yun, palagan mo at yun ang naaayon, desisyon mo kung ano ang makakabuti sa bawat pagtawid mo sa problema, dun ka matututo. lawakan ang pangunawa, ang magpapabago satin upang maging mabuting tao..

[P]angkalahatang ideya lamang ang natutuhan ng mga mag-aaral; hindi nagkakaroon ng masusing pagsusuri at malalim na pag-unawa. Kaya naging ugali na ng maraming estudyante ang mag-aral lamang para makasagot nang tama at pumasa sa pagsusulit para makatapos ng kurso. Napipigil ang malayang pag-iisip sapagkat ang wikang panturo ay iba sa wikang ginagamit sa labas ng klase. Ang isang mag-aaral ay nasisiyahan na lamang sa pangangalap ng impormasyon. Ngunit bihira niyang magamit ang impormasyong ito ara mapalalim ang kanyang pang-unawa sa mga suliranin ng kanyang lipunan. (Mula sa Intelektuwalismo ng Wika ni Renato Constantino)

Ang wika ay hindi lamang daluyan, kundi tagapahiwatig at imbakan-kuhanan ng kultura bilang kabuuan ng isip, damdamin, ugali, at karanasan ng isang grupo ng tao. (Mula sa Ukol sa Wika at Kulturang Pilipino ni Zeus A. Salazar)

Late at night some more particulars arrived of this tragic scene. I was told by people who saw the bodies, that the body of Khamis bin Abdullah, who was a fine noble, brave, portly man, was found with the skin of his forehead, the beard and skin of the lower part of his face, the fore part of the nose, the fat over the stomach and abdomen, and, lastly, a bit from each heel, cut off, by the savage allies of Mirambo. And in the same condition were found the bodies of his adopted son and fallen friends. The flesh and skin thus taken from the bodies was taken, of course, by the waganga or medicine men, to make what they deem to be the most powerful potion of all to enable men to be strong against their enemies. This potion is mixed up with their ugali and rice, and is taken in this manner with the most perfect confidence in its efficacy, as an invulnerable protection against bullets and missiles of all descriptions.