Tez Quotes

This is Tez Jones,” I said. “He’s a police detective from Tampa.” “Oh, my,” said Martha, blinking up at him. “Is something wrong?” “Nope,” said Tez, grinning at her and offering a saucy wink. “I’m just the boyfriend.” “Well, then.” She sized him up, and nodded.“It’s about time Elizabeth found someone who deserved her.” “I worship at her dainty feet.

Ek Lamhe Mein Simat Aaya Hai Sadiyon Ka Safar, Zindagi Tez Bahut Tez Chali Ho Jaise

Me había enamorado del hombre roca. Era irrompible, intocable e impenetrable y bajo esa tez grisácea se escondía una persona que nunca llegué a creer que podía ser.

Me parece que el traducir de una lengua en otra, como no sea de las reinas de las lenguas, griega y latina, es como quien mira los tapices flamencos por el revés; que aunque se ven las figuras, son llenas de hilos que las escurecen, y no se ven con la lisura y tez de la haz.

आपका बच्चा और भी तेज़ दौड़ सकता है, अगर आप उसकी पीठ से उतर जायें!

There’s no way I can care properly for my children if I don’t first care for myself.

tez ömür ağacını tövbe suyuyla sula

La conquista de la tierra, que por lo general consiste en arrebatársela a quienes tienen una tez de color distinto o narices ligeramente más chatas que las nuestras, no es nada agradable cuando se observa con atención. Lo

¿Eres un fantasma? Di media vuelta y me encontré con un chico atractivo de unos dieciséis años, vestido con túnica negra. Tenía la tez algo pálida, pero también unos adorables ojos castaños como los del hombre sentado en el trono. Su cabello era moreno, largo y despeinado, casi alborotado, pero a mí me gustó. El chico inclinó la cabeza a un lado, y por fin caí en la cuenta de que me había hecho una pregunta. No se me ocurría nada que decir. ¿«Disculpa»? ¿«Hola»? ¿«Cásate conmigo»?

Así brillará más y más su hermosura. Con el negro antifaz resalta más la blancura de la tez. Nunca olvida el don de la vista quien una vez la perdió. La beldad más perfecta que yo viera, sólo seria un libro donde leer que era mayor la perfección de mi adorada. ¡Adiós! No sabes enseñarme á olvidar.

If you right you don't need to prove it.. Just do your things...

A mój mąż...Dobrze, że go nie ma, jest w pracy. Surowo mi przykazał...Wie, że lubie opowiadać o naszej miłości...Jak w ciągu jednej nocy uszyłam sobie z bandaży sukienke ślubną.Sama. A bandaże zbierałyśmy z dziewczynami przez cały miesiąc. To były zdobyczne bandaże...Mialam prawdziwą suknię ślubną! Zachowała sie fotografia:jestem w tej sukience i w butach, ale butów nie widać, tylko ja pamiętam, że byłam w butach wojskowych. A pasek zmajstrowałam ze starej furażerki...Doskonały pasek. Ale cóż to ja...O takich głupstwach...Mąż zabronił mi pisnąć choćby slowo o milości, ani mru-mru, mam opowiedzieć tylko o wojnie. Taki jest surowy. Uczył mnie z mapą...Dwa dni mnie uczył, gdzie był jaki front...Gdzie walczyła nasza jednostka... Zaraz wezmę, zapisałam to sobie. Odczytam pani. Czemu się smiejesz? Oj, jak ładnie się smiejesz! Ja tez sie śmiałam. No, bo jaki ze mnie historyk! Lepiej ci pokaże zdjęcie, na którym jestem w sukience z bandaży...Tak się tam sobie podobam...W białej sukience..." Anastasija Leonidowa Żardiecka jefrejtor, sanitariuszka W: "Wojna nie ma w sobie nic z kobiety

Nikt nie kaze ci isc dalej - powiedzial Wirus. - Mozna siedziec i czekac na smierc. Mozna przez cale zycie siedziec i czekac na smierc. To tez jest godne, jest honorowe, moze byc przyjemne, jesli ktos potrafi czerpac z tego przyjemnosc. Nikt nigdy nie powiedzial, ze tylko jak sie idzie naprzod, to dopelnia sie los czlowieka. Mozna korzystac z chwili, mozna sobie popijac winko czy wodke. Mozna tak siedziec. Mozna tak siedziec az do smierci... i nikt nie ma prawa zarzucic komukolwiek, ze robi zle, ze to nie tak, ze powinno sie robic inaczej.To nie jest niczyja sprawa. Mozna siedziec na trotuarze i czekac... Wszystko w porzadku. Wszystko w najlepszym porzadku. Robisz dobrze, robisz jak chcesz, robisz, co chcesz. Bo nie ma idealnej recepty na zycie. Kazda recepta dobra. Kazdy moze robic, co chce i nie bedzie zadnych pretensji. Kazdy jednak... kazdy moze tez wstac i ruszyc dalej. Mozna siedziec i czekac, co przyniesie los, mozna tez pojsc za najblizszy rog i zobaczyc, czy tam jest cos ciekawego. Kazdy moze ruszyc dalej i w tym wypadku rowniez nikt nie moze miec zadnych pretensji...

Teresa sentiu o seu ritmo cardíaco acelerar e o calor que emanava da pele da mão do estranho espalhar-se pela sua tez, do ombro que ele ainda acariciava ao peito e ao ventre. A túnica vermelha que envergava estava desconcertada sobre o corpo dorido, deixando-lhe à vista o ombro acarinhado, e Teresa nunca se sentira tão bem e tão mal ao mesmo tempo. Tivera um pesadelo terrível durante os instantes em que estivera inconsciente e agora o sonho parecia cumprir-se. À medida que os seus olhos lhe iam focando o rosto, ela ganhava certezas. Pousou os seus olhos escuros nos dele e viu aquilo que jamais pensara voltar a ver. Dois grandes olhos verdes, com uma pequena mancha castanha, e muito invulgar, no direito". «Sonhos malditos»

A divorce is much like a ten-car pile up. It affects not just two drivers but a whole slew of perimeter vehicles that get caught in the chaos. Not even innocent bystanders come out unscathed.

Pienso en todas las cosas que se han escrito sobre mí: que soy un demonio inhumano, que soy una víctima inocente de un sinvergüenza que me forzó en contra de mi voluntad y con riesgo de mi propia vida, que era demasiado ignorante para saber comportarme y que el hecho de ahorcarme sería un asesinato judicial, que me gustan los animales, que soy muy guapa y tengo una tez preciosa, que tengo los ojos azules, que tengo los ojos verdes, que tengo el cabello cobrizo y que lo tengo también castaño, que soy alta y que no supero la talla media, que visto bien y con modestia, que robé a una muerta para vestir así, que soy enérgica y diligente en el trabajo, que soy de talante arisco y temperamento pendenciero, que mi aspecto es mejor que el que correspondería a una persona de mi humilde condición, que soy una buena chica de naturaleza dócil y nada malo se ha dicho de mí, que soy astuta y taimada, que tengo el cerebro reblandecido y soy poco más que una idiota. Y yo me pregunto cómo puedo ser todas esas cosas tan distintas al mismo tiempo.

legitimación de todas las prácticas que emplean las mujeres en todas las épocas para consolidar y divinizar, por así decir, su frágil belleza. Enumerarlas todas sería interminable; pero, para restringirnos a lo que nuestra época llama vulgarmente maquillaje, ¿quién no ve que el uso de polvo de arroz, que los cándidos filósofos anatematizan tan neciamente, tiene por efecto ocultar las manchas que la naturaleza ha sembrado de manera ultrajante en la tez, y crear una unidad abstracta en el grano y el color de la piel, unidad que, como la que produce la malla, acerca al ser humano a la estatua, es decir a un ser divino y superior?

Annabeth bez zastanowienia rzuciła się ku Percy'emu, a on jednocześnie pobiegł ku niej. Tłum zamarł. Niektórzy bezwiednie sięgnęli po miecze, których nie mieli. Percy ją objął. Ich usta się odnalazły i przez chwilę nic więcej się nie liczyło. W tej chwili asteroida mogłaby uderzyć w Ziemię i zetrzeć życie z jej powierzchni - Annabeth miałaby to w nosie. Percy pachniał oceanicznym powietrzem. Jego wagi były słone. ,,Glonomóżdżek" - pomyślała nieprzytomnie. Percy cofnął się i przypatrywał się jej twarzy. - O bogowie, nigdy nie sądziłem... Annabeth chwyciła go za nadgarstek i szybkim ruchem przerzuciła sobie przez ramię. Upadł całym ciałem na bruk. Rozległy się przerażone okrzyki Rzymian. Kilku rzuciło sie naprzód, ale Reyna krzyknęła: - Stop! Zostawcie ich! Annabeth wparła kolano w pierś Percy'ego. Przycisnęła mu gardło przedramieniem. Nie dbała o to, co myślą Rzymianie. Rozpalona do białości kula gniewu wybuchła w jej piersi - guz lęku i goryczy, który rósł w niej od ostatniej jesieni. - Jeśli kiedykolwiek znowu mnie opuścisz - powiedziała, czując pieczenie pod powiekami - to przysięgam na wszystkich bogów... Percy odważył się wybuchnąć śmiechem. Nagle wszystkie emocje stopniały w niej jak śnieg w gorącym słońcu. - Przyjąłem ostrzeżenie - rzekł Percy. - Ja tez za tobą tęskniłem. Annabeth podniosła się i pomogła mu wstać. Miała straszną ochotę znowu go pocałować, ale opanowała się.

In his sovereignty, God looked down through history and specifically chose you to be the father of your child. He decided no one else could raise that boy or girl better than you. In all of history, there were no other guys better equipped to lead our children through this wilderness than you and I could. He’s put a lot of faith in us and he’s the ultimate strategic planner.

Teriam eles trinta ou sessenta anos? Os cabelos de André ficaram brancos prematuramente: antes, isso era charmoso, a neve que realçava o frescor moreno de sua tez. E ainda o era. A pele havia engrossado e enrugado, como couro velho, mas os sorrisos da boca e dos olhos mantinham seu brilho. Apesar dos desmentidos do álbum de fotos, sua imagem jovem se curvara diante do seu rosto de hoje: para Nicole, ele não envelhecera nada.Certamente porque ele mesmo parecia ignorar que havia envelhecido. André, que no passado gostava tanto de correr, nadar, escalar e se olhar no espelho, agora exibia seus sessenta e quatro anos sem preocupações. Uma vida longa de risos, lágrimas, raivas, abraços, confissões, silêncios e emoções, e, às vezes, parece que o tempo não passou. O futuro ainda se estende ao infinito.

Nos dez quilômetros quadrados daquele pontinho no mapa, uma cidadezinha de Nova Jersey com menos de setenta mil habitantes, como por todo o país no tempo da juventude de Coleman, havia essas distinções rígidas entre classes e raças, santificadas pela igreja e legitimadas pelas escolas. No entanto, na modesta rua arborizada onde moravam os Silk, as pessoas comuns não precisavam ser tão responsáveis perante Deus e o Estado quanto aquelas cujo ofício era manter uma comunidade humana, inclusive suas piscinas, livre de qualquer impureza; e assim os vizinhos eram, de modo geral, simpáticos para com os Silk, respeitabilíssimos e quase brancos — negros, sem dúvida, mas, nas palavras da mãe tolerante de um dos colegas de jardim de infância de Coleman, "pessoas com uma tez muito agradável, cor de gemada" — a ponto mesmo de pedir-lhes emprestada uma ferramenta ou uma escada, ou de ajudá-los a descobrir por que o carro não queria pegar.

La tez descolorida y mate tenía una apariencia de serenidad que inspiraba como una especie de respeto instintivo hacia aquella alma, cuyos movimientos no revelaban ninguna alteración exterior; aquellos ojos en que nadaba la pálida pupila en un esmalte blanco y vidrioso, tenían una expresión vaga y misteriosa que debía excitar la curiosidad de todo observador. Parecía que leían profundamente en los de los demás, y su inmovilidad era metálica cuando dos confiaban de un examen indiscreto: una mujer no podía sostener su brillo cuando era hermosa; un enemigo no podía sorprender en ellos el secreto de ninguna debilidad. Era un hombre a quien siempre se podía mirar sin hallarle nunca inferior a sí mismo; un rostro que podía abandonarse a la distracción sin afearse, como a casi todos sucede; una fisonomía que atraía como el imán. Ninguna mujer le veía con indiferencia, y si a veces le denigraba la boca, no perdía fácilmente su recuerdo la imaginación; nadie le encontraba por primera vez sin seguirle con la vista todo el tiempo que podía; ningún artista podía verle sin admirar su singularidad y desear reproducirla.

Tarihi kesin olmamakla beraber fi tarihi dolaylarında, mal varlığı ölçülemeyecek derecede zengin; fakat bir o kadar da insanlıktan nasibini alamamış kral varmış. Bu kral bir gün çarşı pazar dolanıp dururken fakir yörenin demircisinin hanımına göz koymuş. Aslında bu bizim bildiğimiz Leyla ile Mecnun, Hüsn ü Aşk’ta anlatıldığı gibi bir aşk değil, heva ü hevesten ileri gelirmiş. Sormuş soruşturmuş neyin nesi diye. Garip bir demircinin oğluna analık eden bir garip kadınmış. Kral düşünmüş taşınmış ve aslında ilk anda aklına gelen kararın doğru olduğuna hükmetmiş. “Kadını alabilmek için demircinin ortadan kaldırılması gerek. Bu da sebepsiz olmaz.” demiş. Tez elden vermiş emri; “Söyleyin o demirciye yarın sabaha kadar bin kantar borada/demir istiyorum, ya getirir ya kellesini alırım.” demiş. Emir kendisine gelen gariban demirci, yokluğu içinde tek varı olan hanımına durumu anlatmış. Karısı korkuyla beraber büyük bir tefekkür içinde “Gün doğmadan neler doğar, Allah’tan ümit kesilmez.” demiş. Sabah yaklaşmış, demirci ölüme hazırlanmış. O esnada kapı çalmış. Kralın adamları demircinin kapısına dayanmışlar, korkudan titrek ama bir o kadar da cesur durmaya çalışarak demirci “Ne oldu?” diye sormuş. Kralın adamları “Boradalar iptal.” cevabını vermişler. Gariban demircinin sorusuna mahal bırakmayan kralın adamı “Kral öldü, tabutunu çakmak için bize mismar/çivi lazım, çabuk çivi yap.” der. Olay karşısında şaşkınlıktan ve sevinçten ne yapacağını şaşıran demircinin hanımı “Gördün mü, boradayı mismar eden Allah!” demiş. işte o günden beri Anteplilerin ‘Boradayı mismar eden Allah’ deyimi ‘Gün doğmadan neler doğar, Allah isterse sıkıntıyı sevince çevirir. Zalimin cezasını daha bu dünyada çeker.’ manasında, kullanıla gelmiştir.

Mill ifade özgürlüğünü savunmak için bugün hala aşılamamış bazı tezler ileri sürer. İlk tez şudur: Susturulan fikir doğru fikir olabilir. O zaman, insanların doğru fikirlerden istifade etmesi engellenmiş olur. Bir fikri susturanlar kendi kendilerinin yanılmaz olduğunu zannediyorlardır; oysa kendi fikirleri yanlış olabilir. Bunun anlaşılması için başka fikirlerin susturulmaması gerekir. Yoksa, insanlık yanlış fikre inanmaya mecbur edilmiş olur. İkinci tez şudur: Susturulan fikir yanlış gibi görünse bile bir parça doğru ihtiva ediyor olabilir. Onu susturmakla bu doğrunun ortaya çıkması engellenir. Esasen, fikirler, çoğu zaman, tamamen doğru veya tamamen yanlış olmaktan ziyade kısmen doğru kısmen yanlıştır. İfade özgürlüğü olmazsa hem doğruların ortaya çıkıp kuvvetlenmesi ve hayatımızı zenginleştirmesi, hem yanlışların tespit edilip düzeltilmesi ve hayatımızdan çıkartılması imkânı kalmaz. Her iki durumda da insanlık zarar görür. Üçüncü tez şudur: Bir fikir doğru bile olsa, onun serbestçe eleştirilmesine ve ona karşı çıkılmasına, itiraz edilmesine izin vermek gerekir. Aksi takdirde o fikrin doğru olduğuna kani olanlar ona peşin hüküm tarzında inanır. Doğru fikirlerin daha iyi anlaşılması ve daha iyi benimsenmesi için de düşünce ve ifade özgürlüğüne ihtiyaç vardır. Dördüncü tez şudur: Doğru olduğuna inanılan fikirler karşı fikirler tarafından test edilmezse zayıflar, geriler ve donar. Yeni problemlere çözüm olamaz, güncel ihtiyaçlara cevap veremez. Zamanla bir dogmaya ve kesin inanca dönüşür. Ona inananlar da kesin inançlılar haline gelir. Ne fikir ne de onun inananları kendini yenileyebilir. Zaten bir fikir doğruysa o fikri benimseyenlerin yanlış fikirlerin ifade edilmesinden korkması için bir sebep yoktur. Karşıt fikirlerin ifade edilmesi doğruya kendisinin doğruluğunu ve yanlışın yanlışlığını sergileyebilmek için yeni bir imkân sağlamış olacaktır

Andronik haqqında ən düzgün xasiyyətnaməni SSRİ xarici işlər komissarı Q. V. Çiçerin vermişdi. O, 1924-cü ildə, aprel ayının 28-də, Moskvada Zaqafqaziya tələbələrinin Azərbaycan KP Bakı təşkilatının 25 illiyinə və Azərbaycanda Sovet hakimiyyətinin qurulmasının 4-cü ildönümünə həsr edilmiş yığıncaqdakı məruzəsində Androniki Antantanın agenti adlandırıb belə demişdir: «Brest - Litovsk sülhündən sonra türk ordusu hücuma keçib, əvvəl Batumi, Kars, Ardahanı zəbt edib irəlilədikcə general Nazarbekov 139 türklərə müqavimət göstərdi, o, meydandan çıxandan sonra mübarizəni Antanta agenti Andronik davam etdirdi. Andronik cəhd edirdi ki, Qafqazdan keçib, özünü Urmiyaya çatdırsın, ingilislərin Denstervil ekspedisiyasının dəstələrilə birləşsin. Lakin türk əsgərləri Urmiyə və Təbrizi Denstervildən tez tutdular və onu geri çəkilməyə vadar etdilər». Məruzənin digər yerində Q. V, Çiçerin sözünə belə davam edir: «Fransızların hərbi agentləri əksinqilabçı kazaklardan özlərinə qüvvə yaradırlar. Andronik Antantanın agentidir».* Daşnakların və müsavatçıların camaat arasında qırğın salmaq cəhdləri zəhmətkeşlərə baha başa gəldi; onlar zəhmətkeşləri inqilabi mübarizədən yayındırmağa can atırdılar. Kommunistlər bu avantüranın qarşısını almaq üçün «xilas komitəsi» yaratdılar.

uyanıp içimin sesine varsın bozuk olsun pusula. sular nereye götürürse,karalar çok sınırlıdır dünya denizden ibaret. vira demir eyvallah. varsın sizin olsun rüşvetli, pet şişeli kasvetli dolarlı doyc markli multi mega medyali, nükleer bombali hem kardes kavgalı terbiyiz kültürsüz saygisiz denizinde sebzeler yüzen yeşili traşlı keltoş ne zirvalasan rep çalışmak çok ayıp hırsızlık grekoromen kenefleri denize akan dünyanız varsın sizin olsun güneş dogdu gök günaydın turuncu henüz yok ortada huzur verici içimden gelen garip bir ses al demiri git diyor içimden garip bir ses sen sonunu bekleme tez elden al demiri gündoğarken git diyor

uyanıp içimin sesine varsın bozuk olsun pusula. sular nereye götürürse,karalar çok sınırlıdır dünya denizden ibaret. vira demir eyvallah. varsın sizin olsun rüşvetli, pet şişeli kasvetli dolarlı doyc marklı multi mega medyalı, nükleer bombalı hem kardes kavgalı terbiyesiz kültürsüz saygısız denizinde sebzeler yüzen yeşili traşlı keltoş ne zırvalasan rep çalışmak çok ayıp hırsızlık grekoromen kenefleri denize akan dünyanız varsın sizin olsun güneş doğdu gök günaydın turuncu henüz yok ortada huzur verici içimden gelen garip bir ses al demiri git diyor içimden garip bir ses sen sonunu bekleme tez elden al demiri gündoğarken git diyor

Sus cabellos eran de un negro casi exagerada y sus ojos, muy claros y serenos. Su tez, delicada, de un blanco demasiado puro y un rosa vivo. Dientes semejantes a perlas y labios color coral. Un hombre muy hermoso, pero con algo repelente. Se decía que su rostro semeja una máscara y que no contaba más que con su fuerza física pues era de talla elevada.

Entre o arvoredo tecido de grinaldas amarelas aparecia uma esfera do azul do céu, como tela fina de um painel, cingido por medalhão de ouro. A sombra de uma nuvem errante infundia ao horizonte suave transparência. Debuxava-se na tela acetinada o vulto airoso de linda moça, que montava com elegância um cavalo isabel. A alvura de sua tez fresca e pura escurecia o mais fino jaspe. Nem os raios do sol, nem o exercício acenderam uma rosa mesmo pálida em sua face, cândida como a pétala do jasmim. A seiva dessa mocidade, o viço dessa alma, não se expandia no rubor da cútis, mas no olhar ardente e esplêndido dos grandes olhos negros, e no sorriso mimoso dos lábios, que eram um primor da natureza. Admirando aquele rosto encantador, ninguém reparava na sua palidez; ao contrário parecia que os tons rosados maculariam a alvura do lírio. A alma que se derrama assim em ondas no olhar e no sorriso, está no íntimo, no coração, donde se desprende em centelhas; não pode tingir as faces.

Bilik kədəri artırır. səh. 6 Fərdiyətçilər adətən, kürsünü üstün tuturlar, digərləri isə divanı seçirlər. səh. 9 Şan-şöhrət ən xeyirsiz maldır. Qiyməti bahadır, özü isə tez korlanır. (Balzak) səh. 67 Kişi yenisini, qadın isə yaxşısını axtarır. səh. 197

Şan-şöhrət ən xeyirsiz maldır. Qiyməti bahadır, özü isə tez korlanır. (Balzak) səh. 67 Kişi yenisini, qadın isə yaxşısını axtarır. səh. 197

Our kids need us to be the dad, not a fun single uncle. When you can replace your 007 poster with a framed portrait of Grandma, your kids will experience an underlying sense of being at home when they are with you—whether for a weekend, a summer, or full-time.

Grocery shopping was intimidating...the aisles were filled with everything from jumbo to miniature travel-sized rations. Who could I call to ask, “Does the size even matter?” I dare not ask my ex-wife.

First off, let’s clear this up—fries are not a side dish and you can’t count those as a vegetable. Sorry.

Yüzyıllar boyunca pek çok kişi bunu keşfetmiş ve çeşitli yollardan ifade etmiştir.[123] En unutulmazlarından biri, Kavafis'in "İthaka" adlı şiiridir.[124] Hiç aklından çıkarma İthaka'yı. Oraya varmak senin başlıca yazgın. Ama yolculuğu tez bitirmeye kalkma sakın. Varsın yıllarca sürsün, daha iyi; Sonunda kocamış biri olarak demir at adana, Yol boyunca kazandığın bunca şeylerle zengin, İthaka'nın sana zenginlik vermesini ummadan. Sana bu güzel yolculuğu verdi İthaka. O olmasa, yola hiç çıkmayacaktın. Ama sana verecek bir şeyi yok bundan başka. Onu yoksul buluyorsan, aldanmış sanma kendini. Geçtiğin bunca deneyden sonra öyle bilgeleştin ki, Artık elbet biliyorsundur ne anlama geldiğini İthakaların. ========== Saçmalıklar Çağı (Michael Foley)

Nagle wydaje mu się, że oprócz tych wszystkich wzniosłych tez, które drukuje „Berlinische Monatsschrift”, poza światłem i rozumem, poza ludzką mocą i wolnością pozostaje coś bardzo istotnego, jakaś kleista, ciemna i ciastowata kraina, w którą wszelkie słowa i pojęcia wpadają jak w smołę, tracą kształt i znaczenie. Wzniosłe tyrady z gazety brzmią, jakby je wypowiadał brzuchomówca – niewyraźnie i groteskowo. Zewsząd dochodzi jakby chichot; może kiedyś Aszer pomyślałby, że to diabeł, dziś w żadne diabły nie wierzy. Przypomina mu się to, co powiedziała Gitla – cień; coś, co jest dobrze oświetlone, rzuca cień. To jest właśnie niepokojące w tym nowym pojęciu. Oświecenie zaczyna się wtedy, gdy człowiek traci wiarę w dobro i porządek świata. Oświecenie jest wyrazem nieufności.

Benim mücerret nazariyelerime karşı muarızlarımın müptezel teşbihler ve müşahhas delillerle müdafaa ettikleri tez, bu cahil efkar-ı umumiyeyi aldatabilirdi.

You need to make up your mind and stop leading them on. Kacey might still be there to kiss your behind but Tez ain’t.

Tez, was my first love, my first, everything, and after being together for five years through all our ups and downs, I was actually heartbroken when he said for me to do me and don’t wait on him while he did his time.

To be honest, Brittani’s father and I had been messing around way before Tez went to jail. If Tez knew half the shit I did behind his back he would probably kill my ass. Though

Yes, I had a baby with someone that was a part of, Tez’s circle.

That bitch was dead ass serious about holding that nigga down because she wouldn’t give my ass the time of day. “Tez,

Cabello rubio, tez pálida, demoníacas cejas angulares, una sonrisa cruel con un hoyuelo cautivador. Pérfida, infinitamente deseable, me atraía hacia ella como hacia la muerte.

Niggas took Tez’ kindness for weakness, and although he was laid back, he was far from a punk. Three things my brother didn’t play about—his life, his family, and his money! Sitting

it. I copped it from the trap house that the meeting was held at when Tez had left. I was really trying to leave this shit alone, but Asia was making it hard. She was stressing a nigga the fuck out to the point that I thought I needed it to keep my sanity.

When she told me that Kace had left her and been gone since she admitted to sleeping with Tez a few days ago, I wasn’t at all surprised. I knew he would return, though.

That nigga loved his little brother and let it be known that he wasn’t fucking with me on that level–that’s why I was surprised Jay hadn’t told Tez that Lo was the father of my daughter. Deep

If only I could turn back the hands of time, I would’ve never started fucking with Lo or done all the sneaky shit behind Tez’s back.

I knew Tez and me would never be together, so why not marry this mothafucka. I kind of felt bad for his other kids and Shay, but hell, I wanted to be a family with my child’s father too. So oh well! It ain’t my fault she wasn’t wifey material.

Tez was my lil brother, and we might even have our ups and down, but I wasn’t going to let nothing happened to him, so you know I was feeling some kind of way with the shit Kace had just uttered out his mouth.

Now I don’t know if Kace called himself trying to send empty threats by saying Tez better stay away from Tan, but he better chill with that shit before he find himself swimming with the fishes.

was going to eliminate that nigga Tez for the both of us so Kace can have his ho and I can have my bitch. Bree, that is! “So

I’ll do what I have to in order to get what I want, and that is Bree and the money that nigga Tez was sitting on; Jay too if he didn’t jump on this wagon. 

Hep birlikte tören alayı gibi yürürsünüz tanrı önünüze doğru. Yolda sizsiniz yolcu da. Aranızdan biri düştüğünde, arkasındakiler için düşmüştür, taşa takılıp tökezlenmeye karşı bir uyarı... Evet, hem de önündekiler için düşmüştür, ayaklarına daha tez ve sağlam oldukları hâldeayağa takılacak taşı kaldırmayanlar için." -Halil Cibran (Ermiş, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul, 2021, s.22)

Tez oscura como la noche, labios rojos como la sangre, cabellos blancos como la nieve más pura y una belleza sin igual.

Çok memnun olacağını bildiğim bir mesele, haber gönderdim. 'İyi niyetli bir teşebbüsümüz var, kararlaştık. Her şeyi de tamamdır. Parası da bulunmuştur, ilân edeceğim, emirlerinizi almak istiyorum' dedim. Hemen hazırlatmış kendisini, pencere tarafında yastıklarını da yükseltmiş. Beni pencereden gelen ışığın altında görecek, öyle dinleyecek, içeri girdim. Nedir? dedi. Anlattım. 15 dakika doldu. 'İşte şunu yapacağız, bunu yapacağız, şöyle olacak, böyle olacak...' Baktım, haz duyuyor, zevk alıyor. Ve hatta sıhhat hareketleri gösteriyor. Maneviyatı başkalaşıyor. Sıkılmadığını, bilakis memnun olduğunu görünce devam ettim. Doktorlar Afet Hanım'ı göndermişler. Geldi, 'Paşam, yoruldunuz' dedi. Atatürk, 'Otur, otur' dedi. 'Dinle bak, bu adam ne söylüyor... Bunları insan dinleyince sıkılmak değil, hayat buluyor.' Sonra fikrini, en son iktisadî düşüncesini söyledi. Kelimeleriyle beraber söyleyeceğim bunu size. Anschluss meselesinden sonra eğer Hitler muvaffak olursa bizim gibi iptidai madde yetiştiren memleketlerin sanayileşmesine mâni olacaklar kanaatindeydi Atatürk. Kendisine demir meselesi gibi iktisadî konularda bilgi verirdim, onları birleştirirdi. Avrupa'da muhtelif memleketlerin demir sanayicilerinin tröstleştiğini bilirdi. Bunların askerlik bakımından ehemmiyeti olduğu için kendisini haberdar ederdim. Ama o daha şumüllü olarak meseleyi muhakeme ediyordu. Bir süre önce Londra'da beynelminel iktisat konferansı olmuş, bütün milletler iştirak etmişlerdi. Bende yeni İktisat Vekili olmuştum. Orada Almanlardan bir tez geldi. Şöyleydi: Bunların en sıkı sebeplerinden birisi, iptidai madde yetiştiren memleketlerin de sanayileşmeye kalkmış olmalarıdır.' Buhranın esasını buraya bağlıyordu. Bu kaç senesinde oluyor efendim? 1931-32 falan. Yani ben daha yeni İktisat Vekili olmuştum. Türkiye'yi Tevfik Rüştü ile ikimiz temsil etmiştik. Bunları da Atatürk'e söylemiştim. Bunun üzerine 'Beşinci planı süratlendirelim. Burada böyle bir cereyan var' diye hem hükûmete hem de kendisine telgraf çekmiştim. Bana Kanadalılar da 'Siz şeker fabrikası yapıyorsunuz, vazgeçin bu işten.' demişlerdi. Niçin? dedim. Bizde şeker sanayii çok ilerdedir, bunu siz yaparsanız bizim piyasamız daralacaktır, satışımız azalacaktır, dediler. Tabiî kendi memleketimin hesabına... İnsan gülüyor bu mantığa. 'Eh' dedim, 'yaptık.'. Cevap verdiler: Yaptıklarınızı kabul edelim. Bundan sonra yapmayacağınızı taahhüt edin. Neye karşılık istiyorlar böyle bir taahhüdü? Dünya iktisadî buhranının halli için bir tedbir olarak, bunu söylüyor, bizden de bu fedakârlığı istiyorlar. İtalyanlar tekstil sanayiinin bizde kurulmasını istemezler. Ben Almanya'dan demir sanayii için bir heyet istemiştim. Demirin sanayide esas olduğunu biliyordum. Gayet basit bir fabrika yapacağız, mesela bir tekstil fabrikası. Makinelerimizi yenileyeceğiz, amorti edeceğiz bunu. Kendimiz yapmalıyız makinelerimizi. Bu olmadıkça daima bir yere bağlıyız. Demir sanayii, sanayileşmede temeldir. Demir sanayiini yaptırtmak istiyorum, bunun etütlerini bir mütehassıs heyete hazırlatıyorum. Almanlar, Krupp müessesesi aldı üzerine. Memlekette en müsait yeri bulmak için dolaşıyorlar. Bunun için de rapor hazırlıyorlar. İyi Almanca bile bir maden mühendisim vardı, refakatlerine verdim. Bir gün bana 'Aralarında şöyle konuşuyorlar' dedi: 'Türkiye'de demir sanayiini kurmak doğru değildir ve bizim aleyhimizedir. Ama Türkler mutlaka yapacaklar ise bizim bu işi yapmamız lâzımdır...' Bütün bunları ben Atatürk'e anlatmışımdır. Takip ederdi.

Atatürk'ün bir tüm içerisindeki düşüncelerini, yazılarını -ki ana kaynak büyük Nutuk'udur- alıp davranışlarını da karar anına geldiği zaman davranışı ne oluyor, bunu beraberce mütalâa edip ortaya bir Atatürk tezi çıkarılabilir. Zaten bir Atatürk tezi mevcuttur. Evet, bir Atatürk tezinin zaten mevcut olduğunu söylediniz. Acaba bunu tarif edebilir misiniz? Atatürk bir doktrin adamı değildir. Atatürkçülük doktriner bir tez değildir. Atatürkçülük bır elektrik sistemidir. Ekstremlerden kaçmaya uğraşan sağduyu olan yeri bulmaya çalışan, dünya idaresinde, memleket görüşünde bir sistem olarak mücadele edilmelidir. Kendi janrında da elektrik olmakla beraber 20. yüzyıl için orijinal ola sistemi ortaya atmıştır Atatürk, Batı âlemine bakıyor, liberal kapitalizm var, sermaye var, sermayenin hâkimiyeti var. Koloniler var. Parası olan düdüğü çalarak pervasızca rahat ediyor. Fakat büyük kitlelerin menfaatine göz yuman rejimler bunlar... Bunun karşısındâ eşitliği ortaya koymak teziyle ortaya atılan Birinci Dünya Savaşı sonrası Komünist blokta devleti Allahlaştıran, ferdi tamamıyla eriten, adalet derken bunu özgürlük sırtından ödeyen bir sistem var. Mustafa Kemal sağduyu ile mücehhez, kararlı bir adam olarak diyor ki bunların ikisi de olamaz. Türkiye için, hattâ belki bütün 20. asır insanlığı için bunların dışında bir üçüncü sistem bulmak lâzım. Bu sistemin hareket noktası olarak, benim kanaatimce iki ana fikir sistemine de dayanmak lazımdır. Birisi lâisizm, ikincisi devletçilik. Fakat bu devletçilik, Sovyetlerin Allahlaşmış o devletçiliği değildir. Bizdeki ekonomik devletçilik de değildir. Ekonomi devletçilikte, ekonomik işletmecilikte hatalar yaptığımız için, iki devletçiliği iyi anlatamadığımız için halk biraz soğumuş görünüyor. Hattâ onun tesiriyle de 1961 Anayasası'nda -ki ileri bir Anayasa olduğu halde- devletçilik feda edilmiştir Atatürk'ün diğer prensipleri yer almıştır. Devletçilikten, yapılan menfi propaganda neticesinde vazgeçilmiş görünür. Vakıa sosyal devletiz tâbiri var ama, bu kâfi değil. Ben Atatürk devletçiliğini iki safhaya ayırıyorum. Birisi, geri kalmış bir memleketin, sermayeden mahrum, bilgiden mahrum bir memleketin bir an evvel kalkınabilmesi için toplum elindeki sermayeyi, yani devlet parasını ve devlet mütehassısını kullanan, sınaî teşebbüslere giren, sınaî teşebbüsleri merkezî sistemleyen bir devlet. Sınaî devletçilik, karma ekonomi... Bir tarafı bu. Fakat esas bu değil...

Sinersek, korkarsak, koşullar bize yardım etmedi, yanlış işler yaptık derske, umutsuzluğa kapılırsak, işte o zaman yanlışın büyüğünü yaparız. Bir memleketi taşıyla toprağıyla sevmek kolay iş. Ama böylesine belalı bir toprağı, feleğin çemberinden geçmiş bir ulusu sevmek kolay iş değildir. Dünyayı tadına vararak derinlemesine sevmek hiç kolay iş değildir. Onun için tez günde silkinmeli, şu uyuşukluğu üstümüzden atmalıyız. İnsan yenilir, düşmez kalkmaz bir Allah, yenilgimizin üstüne kapanıp kalmamalıyız. Yurdumuzun gerçekleriyle birliksek yaralarımız çabuk kabuk bağlar. Unutmamalıyız ki, en büyük güç, bir ulusun yaşama gücüdür. Bu güçle bir olayın yenilgisi uzun sürmez. Hiçbir güç bir milletin yaşama gücü kadar güçlü değildir.

Sinersek, korkarsak, koşullar bize yardım etmedi, yanlış işler yaptık dersek, umutsuzluğa kapılırsak, işte o zaman yanlışın büyüğünü yaparız. Bir memleketi taşıyla toprağıyla sevmek kolay iş. Ama böylesine belalı bir toprağı, feleğin çemberinden geçmiş bir ulusu sevmek kolay iş değildir. Dünyayı tadına vararak derinlemesine sevmek hiç kolay iş değildir. Onun için tez günde silkinmeli, şu uyuşukluğu üstümüzden atmalıyız. İnsan yenilir, düşmez kalkmaz bir Allah, yenilgimizin üstüne kapanıp kalmamalıyız. Yurdumuzun gerçekleriyle birliksek yaralarımız çabuk kabuk bağlar. Unutmamalıyız ki, en büyük güç, bir ulusun yaşama gücüdür. Bu güçle bir olayın yenilgisi uzun sürmez. Hiçbir güç bir milletin yaşama gücü kadar güçlü değildir.

En la chimenea ardía un alegre fuego. Sentada sobre la alfombra y apoyando un codo en mis rodillas, Concha lo avivaba removiendo los leños con las tenazas de bronce. La llama al surgir y levantarse, ponía en la blancura eucarística de su tez, un rosado reflejo, como el sol en las estatuas antiguas labradas en mármol de Pharos.

Chovia copiosamente quando o palhaço se deteve no início da zebra. Pouco habituado a que parassem, dava um passo de cada vez, alternando entre o branco e o negro com os dois enormes sapatos vermelhos abatatados, escondido pelo guarda-chuva verde gigante que mais parecia um chapéu de praia. Mas o carro fez sinal de luzes quatro vezes, enquanto fumegava dos faróis e batia o pára-brisas como um par de asas despidas. Insistiu parado que tinha tempo e continuou a acenar na direcção dos ramos de árvore reflectidos no vidro, para que o palhaço avançasse à vontade sem hesitar. Uma rapariga altíssima vestida de negro, de tez de oiro e cabelos em chamas, acercou-se da passadeira no lado oposto da rua, junto a uma carrinha branca onde um homem arredondado descarregava caixas de madeira. Ela pode ter sorrido, ou piscado o olho levemente, quem sabe soprou um beijo na direcção do condutor, que a seguiu com os olhos todos, a cabeça virada, o corpo erguido do assento, e o pé caiu tenso num pedal qualquer, sem ver a frente, sem sentir o balanço, a explosão do motor. Talvez guiado pela expressão grave que sobre ela se abateu, guinou o carro para a direita em último recurso, sem saber em que pedal carregou a fundo com os dois pés, enquanto o ocupante da zebra virava o chapéu verde para baixo, como se este fosse um escudo de ferro maciço. Assustado, o comerciante largou uma das caixas que carregava e fez rebolar diversas dúzias de laranjas pela estrada, em todas as direcções, como um bando de pássaros que ouve um tiro.Caprichosa, uma das peças de fruta desviou-se de uma poça demasiado funda e foi aninhar-se sorrateira debaixo do pé de apoio do homem. Incapaz de a chutar para canto, sem mãos livres para se agarrar, estatelou-se no chão molhado. Em aquaplaning e a patinar aos rodopios como uma ventoinha de tecto, o utilitário urbano metalizado de cinco portas passou por cima de ambas as pernas do palhaço, seguiu a fazer sumo de laranja aguado, para finalmente se deter num candeeiro grosso que piscou duas vezes e fundiu, antes de rasgar o toldo da mercearia, a caminho do comerciante inerte no alcatrão.

—¡Oh, por Dios! —ella sobrerreaccionó —¡Son dos! Jésica se giró y observó a la joven que se aproximaba al mostrador: ojos azul-grises, nariz fina, aunque con el tabique un poco torcido, y facciones finas, boca pequeña pero rosa-frambuesa contrastando con la tez clara. Un top azul y pantalón de mezclilla enterrado en botas negras. Las únicas diferencias entre las dos eran el top blanco de Jésica y que el tabique nasal de Julieta estaba ligeramente desviado.

भी बात आती है, अपने हक को पाने के लिए, आपको बेशर्म होना ही पड़ेगा। आपको अपनी आवाज उठानी पड़ेगी या ऐसे ही तिकड़म लगानी पड़ेगी, जिससे कि आपका काम बन जाए। अगर आप सोचते

blanco prestada que contrastaba con su tez morena, con el chispear de sus inmensos ojos negros y con

Ömür ötüşüb, baş ağarıb un kimi, Diş tökülüb, saqqal olub un kimi, Sinə çöküb, bel bükülüb nun kimi, Gərçi olubsan qoca meymun kimi, Leyk yenə rubəhi-məlun kimi, Tez götürüb tiryəkini at, kişi! Qəlyanını çağla, xoruldat , kişi! Bir qədər öz sinəni toxdat , kişi! Çək başına yorğanını yat, kişi!

Varios días ha querido sacarla del marco y pegarla en el álbum de fotos que descansa en la estantería. ¿Qué necesidad tiene de ver, cada mañana, a esa mujer joven, morena, de tez clara y con el pelo cayéndole sobre los hombros? Esa mujer que tenía toda la vida por delante, que tenía mil frentes abiertos y se agarró a uno. Se siente tan lejos de ella, física y psíquicamente...

Deveis procurar noutro lado, vós que estais habituados a que vos digam que o cabelo é assim, e o queixo assado, e a tez, a boca, e outras lânguidas formosuras, por aí abaixo até terminar, quem sabe, se pinta as unhas dos pés ou não.

Kuch dhundhla sa yaad hai; kuch dhundhla sa he dekhti hun; woh sehmi si andheri raat, woh aik ajeeb si khamoshi aur phankay ki ahista se chalne wali bechain awaaz. Khirki per nazar pri to yun lga jese chand or sitaron ki lapait mein mehfooz hun mein; lekin achanak woh jo aik dastak hui aur dill ki dharakne ki raftar kuch tez maloom hui balkay khassi tez maloom hui ese jese kisi ne mun per hath rakh dya hou; tharthrahat aur ghabrahat k sath awaz halak se nikal rhi hai lekin koi sunne wala nahi ya awaz he nahi thi. woh khamosh si aah-o-pukaar, woh nazron ka gir jana, aur honton ka khushk hojana; woh jo yun mehsoos hua k shayad kisi ki mojoodgi ka najaiz ehsas hua, kisi ka hona na gawaar kya, na zeb lga; khassa haya ka daman chaar hou rha tha, kaheen badboo si mehsoos hui; shayad woh qatal-e-khass ho rha tha, khuda dekh raha tha; uski woh garam sansain aur meri khamosh siskyan; laal joray per kali siyaahi ka rung charh raha tha, woh jora mehaz aik hawa ka jhonka sa mehsoos hua jo tez andhi ki nazar hogya; woh kaheen mehfil-e-khass loot raha tha, mein usi mehfil mein khud ko zinda dargor ker rhi thi; aur kaheen chambeli ka phool murjha gya, baghbaan kahan tha? Koi to dastak thi jiske hone per yun lga, woh jo me mehfooz thi apne he ghar mein woh mehaz aik khayal tha; aik veham-o-ghuman tha; jo kaheen us raat k andhere mein dher hogya.

Zindagi ki train per sawaar, hawa k woh zor se jhonkon se urne wali zulfon ne kuch rukh badalti hue raston ki yaad dilaye; asman to aik he tha lekin badalte hue rung aur yadain. Woh radio per lgi hui dhun aur train k chalne ki awaz kuch mukhtalif theen lekin unka aik sa he taluq mehsos hua. Kahan zindagi ruk si gyee thi; tham sa gya tha karwan; thehar se gye the kam;chalti rhi hawa; khilte rahe phool. Ehsas hua k zindagi to mukhtasir he rahi hamesha; farq itna hai k masroofiat ne kabhi yeh mehsoos krne ka waqt he nahi dya. Kya waqt ka paheya yun ghooma k dunya ruk si gyi aur zameen-o-asmaan ne sans lena shuru kardya jo shayad kaheen ruk sa gya tha. Kaheen woh taluq aur rabta thehar sa gya; woh zindagi ki tez raftar kaheen halki hote hue mehsoos hone lgi; kuch muktalif sa lgne lga waqt shayad kaheen woh tez hawa jo andhi k manind thi woh ub tham si gyi thi. zindagi ne naya rukh le lya; aur insan heraan hogye.

(Heterodoksi) tanımı Alevilik ya da sonradan Alevilik adı altında toplanacak olan inançlar için doğru bir kavram değildir. Örneğin Hristiyanlıkta Protestanları, İslamda Şiiliği bu kavramla açıklamak mümkün ve doğru; oysa Alevilik kendi başın bambaşka, özgün bir inançtır. Bu yanıyla heterodoksi kavramı Aleviliği karşılamadığı gibi Alevilik bu kavramla adlandırıldığında –amaç bu olmasa da- bizzat onun inkarına, yok edilmesine, ona karşı uygulanan asimilasyon politikalarının sürdürülmesine hizmet etmiş olacaktır. (…) Alevilik inancında ‘yol bir sürek bindir’ olarak tanımlanır. Bu çeşitliliğe bakıldığında bırakın Aleviliğin heteredoksi oluşunu, ontolojik olarak kendi içinde heteredoksiye müsaade etmemektedir. Çünkü heteredokside bir merkez, ana akım, yani temel, asıl olan, iktidar olan bir akım vardır. Diğerleri ona göre şekillenir, tanımlanır. Alevilikte böyle tek merkez yoktur. Yol’un tüm sürekleri değerlidir, eşittir. Yol bu süreklerin birliğidir, bu süreklerin toplamıdır. Farklılıklar ise muhalefet, sapma ya da zındıklık değil, aksine Alevileri oluşturan toplumların toplumsal, kültürel ve tarihselliklerinin ürünüdür. (…) Ahmet Yaşar Ocak’ın da haklı olarak belirttiği gibi, peygamber sonrasındaki hilafet meselesi üzerindeki tartışmalar, kavgalar Aleviliğin değil, Şiiliğin doğuş tarihidir. Oysa söz konusu bu tez Aleviliğin Şiilikten doğduğu şeklinde yanıltıcı varsayıma dayanmaktadır. Bu ise tarihsel olguya kesinlikle uymaz. Çünkü Kerbela olmasaydı da Alevilik olacaktı. Aleviliğin kökeninin ve doğuşunun ne hilafet kavgalarıyla ne de bu kavgaların cereyan ettiği mekanla ne de zamanla uzaktan yakından en ufak bir ilişkisi yoktur.

Nietzsche twierdzi, że jesteśmy niewolnikami naszych instynktów, a nasza tożsamość budowana jest w oparciu o pragnienia. Powiązanym pojęciem jest tez "wieczny powrót", znany także jako "wieczny powrót tego samego". To umiejętność akceptacji zarówno największych wzlotów, jak i najgłębszych i najmroczniejszych dolin naszego życia. Nietzsche chwali osobę, która potrafi w pełni zrozumieć te idee. W "Tako rzecze Zaratustra", w opowieści "O widmie i zagadce", Nietzsche w sposób poetycki ujmuje następującą scenę jako zagadkę do rozszyfrowania" Oto pośród dzikich zwałów skalnych staję nagle samotny w głuszy okólnej, w najgłuchszej poświacie księżyca. "Lecz tam oto leży człowiek! (...)" Ujrzałem młodego pastucha, miotającego się po ziemi, dławiącego się w kurczowych podnietach, o twarzy potwornie wykrzywionej: długi czarny wąż zwisał mu z gęby. Czyżem widział kiedykolwiek tyle wstrętu i bladego przerażenia w cudzej twarzy? On spał zapewne? I wąż wpełzł mu w gardziel - i wgryzł się w nią mocno. Dłoń moja targała węża, targała co sił: - daremnie! Wydrzeć węża z gardzieli nie zdołała. Wówczas krzyknęło coś ze mnie: "Ukąś! Gryź!" "Głowa precz! Gryź!" - tak oto krzyczały ze mnie przerażenie, nienawiść, wstręt i litość społem: wszystko me zło i dobro krzyknęło ze mnie tym jednym okrzykiem. - (...) - Pastuch wszakże ugryzł, jak mu to krzyk mój radził; przegryzł dobrym kęsem! Daleko od siebie wypluł głowę węża - i skoczył na nogi. - Nie pasterz to, nie człowiek już, - przeistoczony, olśniony, co śmiał się wraz! przenigdy nie śmiał się na świecie człowiek, jako ten się śmiał! Nietzsche wierzył, że życie jest pełne prawdziwego cierpienia (co symbolizuje wąż w zagadce) i radości (co jest reprezentowane przez triumfalne odgryzienie wężowi głowy przez pasterza i jego śmiech). Większość ludzi "przesypia" swoje życie (jak pastuch, gdy ugryzł go wąż), jednak jednostka, która żyje zgodnie z filozofią Nietzschego dotyczącą wiecznego powrotu, potrafi przyjąć zarówno cierpienia, jak i radość. Taka osoba tak kocha życie, że nie żałuje ani nie chce uniknąć nawet najbardziej bolesnych chwil. Podobnie nikt nie mógł uratować pastucha, tylko on sam - wszyscy jesteśmy kowalami swojego losu.

Dunya Ma Sab Sy Tez Raftar Chiz Dua Ha Jo Dil Sy Zaban Tak Ponchny Sy Phaly Allah Ky Pas Ponch Jati Ha دنیا میں سب سے تیز رفتار چیز دعا ہے جو دل سے زبان تک پہنچنے سے پہلے اللہ تعالی کے پاس پہنچ جاتی ہے Tuba Ruu Ka Ghosal Ha Jatni Bar Kia Jay Ruu Ma Nikhar Paida Huta Ha توبہ روح کا غسل ہے جتنی بار بھی کی جائے روح میں نکھار پیدا ہوتا ہے Allah Ki Raymat Ki Phali Nishani Ye Ha K Ensaan Ku Apne Aayb Nazr Any Shuru Hu Jaty Han اللہ کی رحمت کی پہلی نشانی یہ کہ انسان کو اپنے عیب نظر آنے شروع ہو جاتے۔ Allah Ky Faysluu Pr Yakeen Rakhu Zindagi Bhot Asaan Hu Jay Gi اللہ کے فیصلوں پر یقین رکھو زندگی بہت آسان ہو جائے گی Ghamu Ki Raa Pr Bary Sakoon Sy Chalu Keu ky Ye Raa Allah Ku Kareeb Kr Dati Ha غموں کی راہ پر بڑے سکون سے چلو کیوں کہ یہ راہ اللہ کو قریب کر دیتی ہے Ma Roz Ghuna Krta Hu Wu Chupata Ha Apni Raymat Sy Ma Majboor Apni Aadat Sy Wu Mashoor Apni Raymat Sy میں روز گناہ کرتا ہوں وہ چھپاتا ہے اپنی رحمت سے میں مجبور اپنی عادت سے وہ مشہور اپنی رحمت سے Ju Allah Ky Diyay Huway Rizk Ko Kafi Samjy Wu Zindagi Ma Kbi Kisi Ka Motaj Ni Huta جو اللہ کے دیئے ہوئے رزق کو کافی سمجھے وہ زندگی میں کبھی کسی کا محتاج نہیں ہوتا Sabr 1 Sawari Ha Ju Kbi B Apny Sawar Ko Girny Nahi Dayti Na Kisi Ky Kadmoo Ma Na Kisi Ki Nazroo Ma صبر ایک ایسی سواری ہے جو کبھی بھی اپنے سوار کو گرنے نہیں دیتی نہ کسی کے قدموں میں نہ کسی کی نظروں میں For more urdu quotes and urdu poetry visit my WEBSITE urdupoetryweb.com

Lápide Quando eu morrer, não soltem meu Cavalo nas pedras do meu Pasto incendiado: fustiguem-lhe seu Dorso alardeado, com a Espora de ouro, até matá-lo. Um dos meus filhos deve cavalgá-lo numa Sela de couro esverdeado, que arraste pelo Chão pedroso e pardo chapas de Cobre, sinos e badalos. Assim, com o Raio e o cobre percutido, tropel de cascos, sangue do Castanho, talvez se finja o som de Ouro fundido que, em vão – Sangue insensato e vagabundo — tentei forjar, no meu Cantar estranho, à tez da minha Fera e ao Sol do Mundo!

Quem era Amélia? Analisemo-la agora que ela se retira cautelosamente e cheia de apuro para não alarmar mais o maçarico já rodeado de sombras. Uma mulher que a idade ia tornando quase corpulenta, com essa tez fina e ainda transparente própria da virtudade premeditada; ia cumprir sessenta anos, e peço aqui que compreendam esta preferÊncia por uma personagem que não interessa insistentemente senão o seu dentista, mas, antes do meio século, meus amigos, ninguém tem história. A história duma mulher galante, dum político, dum artista ou até dum homem comum é, acima de tudo, a história da sua consciência, movida não só por circunstâncias, mas também pela sua realidade como ente de memória, como testemunha. Aos quinze anos tem-se um futuro, aos vinte e cinco um problema, aos quarenta uma experiência; mas antes dem eio século não se tem verdadeiramente uma história. Esta mulher, Amélia, que se retira cautelosamente da sua bouça de pinheiros para não perturbar mais a ave aninhada na areia, tinha chegado a uma estranha instância de espírito: o temor de que se pervertesse a sua lucidez. O contacto com o medíocre engendra a má fé, mas o convívio com o que é simples estimula a paciência.

En The Mail on Sunday, Stewart Steven escribe que «no se conoce un idioma palestino. No existe una cultura palestina específica. No existe una vestimenta palestina. Los palestinos son indiscernibles de otros árabes».18 También añade que Jerusalén «nunca fue visitado por Mahoma». Los palestinos hablan árabe, pero con un acento palestino característico. Sí existe una cultura palestina de poesía y prosa, como también —entre las mujeres— una indumentaria nacional. Físicamente, muchos palestinos son reconocibles por su estatura, su tez oscura —si son del sur— y sus rasgos faciales. De igual modo podría decirse que no se conoce un idioma estadounidense,

Tez danışmanınızı seçerken çok dikkatli olun. Öğrenci olarak vereceğiniz en önemli kararlardan biri budur.

Melancolía recorriendo la tez, ríos de sal que queman la piel, que desgarran la garganta, que destrozan el alma. ¿No puedes recordar tu triste y alegre vida? Te miras al espejo, lloras, clamas por saber quién es ese ser que te observa. Te giras, me tanteas con esos ojos azules, llenos de duda. ¿Acaso no me recuerdas, papá? ¿Acaso no sabes que soy tu hijo?

Guys, I know some of you are leaving that used frying pan on the stove overnight and using it the next day for another meal. You know who you are. That’s a gateway habit. Keep it up and before you know you’ll be growing mushrooms on your shower floor and wearing your underwear inside out to avoid doing laundry.