Tamil Quotes

நிமிர்ந்த நன்னடை நேர்கொண்ட பார்வையும், நிலத்தில் யார்க்கும் அஞ்சாத நெறிகளும், திமிர்ந்த ஞானச் செருக்கும் இருப்பதால் செம்மை மாதர் திறம்புவ தில்லையாம்; அமிழ்ந்து பேரிரு ளாமறி யாமையில் அவல மெய்திக் கலையின் றி வாழ்வதை உமிழ்ந்து தள்ளுதல் பெண்ணற மாகுமாம் உதய கன்ன உரைப்பது கேட்டிரோ!

அக்கினிக் குஞ்சொன்று கண்டேன்-அதை அங்கொரு காட்டிலோர் பொந்திடை வைத்தேன்; வெந்து தணிந்தது காடு;-தழல் வீரத்தில் குஞ்சென்றும் மூப்பென்றும் உண்டோ? தத்தரிகிட தத்ரிகிட தித்தோம்.

நீ வெற்றிகக்காக போராடும்போது வீண்முயற்ச்சி என்று சொல்லபவர்கள்,நீ வெற்றி பெற்றபின் விடாமுயற்சி என்பார்கள்

சுட்டும் விழிச் சுடர் தான் கண்ணம்மா சூரிய சந்திரரோ வட்டக் கரிய விழி கண்ணம்மா வானக்கருமை கொலோ பட்டுக் கருநீலப் புடவை பதித்த நல்வயிரம் நட்ட நடுநிசியில் தெரியும் நட்சத்திரங்களடீ

சாத்திரம் பேசுகிறாய் கண்ணம்மா சாத்திரம் ஏதுக்கடீ ஆத்திரம் கொண்டவர்க்கே கண்ணம்மா சாத்திரமுண்டோடீ மூத்தவர் சம்மதியில் வதுவை முறைகள் பின்பு செய்வோம் காத்திருப்பேனோடீ இது பார் கன்னத்து முத்தமொன்று

Manglish is the Malaysian form of English. It’s superior to Singlish when you’re in Malaysia and inferior when you’re in Singapore. It’s known for its love for Malay, Cantonese, Tamil, Mandarin, and Hokkien. Occasionally, there are English terms, too. It’s different from Indian English, which is spoken with a punchy tone, or British English, which is an endangered language in London. A key distinction between Manglish and Singlish is Manglish’s recognition of Tamil words. Singlish denies the existence of inferior Tamil words.

சோலை மலரொளியோ நினது சுந்தரப் புன்னகை தான் நீலக் கடலலையே நினது நெஞ்சின் அலைகளடீ கோலக் குயிலோசை உனது குரலின் இனிமையடீ வாலைக் குமரியடீ கண்ணம்மா மருவக்காதல் கொண்டேன்

These stupid biases and discrimination are the reason our country is so screwed up. It's Tamil first, Indian later. Punjabi first, Indian later. It has to end. National anthem, national currency, national teams - still, we won't marry our children outside our state. How can this intolerance be good for our country?

காக்கைச் சிறகினிலே நந்த லாலா!-நின்தன் கரியநிறந் தோன்று தையே நந்த லாலா! பார்க்கும் மரங்க ளெல்லாம் நந்த லாலா!-நின்தன் பச்சை நிறந் தோன்று தையே நந்த லாலா! கேட்கு மொலியி லெல்லாம் நந்த லாலா!-நின்தன் கீத மிசக்குதடா நந்த லாலா! தீக்குள் விரலை வைத்தால் நந்த லாலா!-நின்னைத் தீண்டு மின்பந் தோன்று தடா நந்த லாலா!

If god is the root cause for our degradation destroy that god. If it is religion destroy it. If it is Manu Darma, Gita, or any other Mythology (Purana), burn them to ashes. If it is temple, tank, or festival, boycott them. Finally if it is our politics, come forward to declare it openly.

An Indian lies in the eyes of the beholder…what you choose to see. You can travel the length and breadth of India, from Kashmir to Kanyakumari and from Mumbai to Kolkota, and not see a single Indian. You will see Hindus, Muslims, Sikhs, Christians, Jains, Buddhists, etc. You will see Maharashtrians, Gujaratis, UPites, Biharis, Bengalis, Tamils, Telugus, Malayalis, etc. Or you will see Indians.

வாழ்க நிரந்தரம் வாழ்க தமிழ்மொழி வாழிய வாழிய வே!

Foreigners are sending messages to the planets. We are sending rice and cereals to our dead fore-father through the Brahmins. It is a wise deed?

நெருப்பு பாதி நீரும் பாதி நிறைந்ததல்லவோ உலக நீதி

ஆணும் பெண்ணும் நிகரெனக் கொள்வதால் அறிவி லோங்கி,இவ் வையம் தழைக்குமாம்; பூணு நல்லறத் தோடிங்குப் பெண்ணுருப் போந்து நிற்பது தாய்சிவ சக்தியாம்; நாணும் அச்சமும் நாட்கட்கு வேண்டுமாம்; ஞான நல்லறம் வீர சுதந்திரம் பேணு நற்கடிப் பெண்ணின் குணங்களாம்; பெண்மைத் தெய்வத்தின் பேச்சுக்கள் கேட்டிரோ!

Marble flooring is to a Punjabi what a foreign degree is to a Tamilian

Tamilians love to irritate non-Tamil speakers by speaking in Tamil only.

ஒன்றே சொல்வார் ஒன்றே செய்வார் உள்ளத்தில் உள்ளது அமைதி இன்பத்தில் துன்பம் துன்பத்தில் இன்பம் இறைவன் வகுத்த நியதி... வரும் துன்பத்தில் இன்பம் பத்தாகும் இந்த இரண்டு கட்டளை அறிந்த மனதில் எல்லா நன்மையும் உண்டாகும் எல்லா நன்மையும் உண்டாகும்

The Boy will not be a failure. Mythili knows.She has seen the generations before.The boy will make it.As his father has said,he does not have the option of failure.He will crack atleast one entrance exam,and he will one day have a nice house in a suburb of San Francisco,or in a suburb of a suburb of San Francisco.He will find a cute Tamil Brahmin wife and make her produce two sweet children.He will drive a Toyota Corolla to work.And there,in the conference room of his office,he will tell his small team,with his hands stretched wide in a managerial way,'We must think out of the box

Reasoning with a drunkard is like Going under water with a torch to seek for a drowning man.

Incompatible religious doctrines have balkanized our world into separate moral communities, and these divisions have become a continuous source of bloodshed. Indeed, religion is as much a living spring of violence today as it has been at any time in the past. The recent conflicts in Palestine (Jews vs. Muslims), the Balkans (Orthodox Serbians vs. Catholic Croatians; Orthodox Serbians vs. Bosnian and Albanian Muslims), Northern Ireland (Protestants vs. Catholics), Kashmir (Muslims vs. Hindus), Sudan (Muslims vs. Christians and animists), Nigeria (Muslims vs. Christians), Ethiopia and Eritrea (Muslims vs. Christians), Sri Lanka (Sinhalese Buddhists vs. Tamil Hindus), Indonesia (Muslims vs. Timorese Christians), Iran and Iraq (Shiite vs. Sunni Muslims), and the Caucasus (Orthodox Russians vs. Chechen Muslims; Muslim Azerbaijanis vs. Catholic and Orthodox Armenians) are merely a few cases in point. These are places where religion has been the explicit cause of literally millions of deaths in recent decades. Why is religion such a potent source of violence? There is no other sphere of discourse in which human beings so fully articulate their differences from one another, or cast these differences in terms of everlasting rewards and punishments. Religion is the one endeavor in which us–them thinking achieves a transcendent significance. If you really believe that calling God by the right name can spell the difference between eternal happiness and eternal suffering, then it becomes quite reasonable to treat heretics and unbelievers rather badly. The stakes of our religious differences are immeasurably higher than those born of mere tribalism, racism, or politics.

If people scrutinize their own faults as they do the faults of others,Mankind will be freed of all evil.

It's not arrogance. [Tamilians] are quiet people.

It’s a little-known fact that most terrorist groups fail, and that all of them die. Lest this seem hard to believe, just reflect on the world around you. Israel continues to exist, Northern Ireland is still a part of the United Kingdom, and Kashmir is a part of India. There are no sovereign states in Kurdistan, Palestine, Quebec, Puerto Rico, Chechnya, Corsica, Tamil Eelam, or Basque Country. The Philippines, Algeria, Egypt, and Uzbekistan are not Islamist theocracies; nor have Japan, the United States, Europe, and Latin America become religious, Marxist, anarchist, or new-age utopias. The numbers confirm the impressions.

அன்பிலார் எல்லாம் தமக்குரியர் அன்புடையார் என்பும் உரியர் பிறர்க்கு.

கொடுக்க, கொடுக்க அதிகரிக்கும் உன் அறிவு, வடிகெட்டாமல் கொடு! உலகத்திலிருந்து நீ விடுபட்டாலும், இருக்கவேண்டும், நீ விட்ட வடு!

Man's pains and pain's relief are from within; நோதலும் தணிதலும் அவற்றோரன்ன;

கற்க கசடறக் கற்பவை கற்றபின் நிற்க அதற்குத் தக.

மாற்றத்தை நாம் எதிர்பார்க்காமல் இருந்தாலோ, அல்லது அதைத் தேடாமல் இருந்தாலோ மட்டுமே அந்த மாற்றம் நமக்கு ஆச்சரியமளிக்கும்.

Sometimes in Dohnavur we, who dearly love the little children about us (and the older ones too), have looked up from some engrossing work to see a child beside us, waiting quietly. And when, with a welcoming hand held out, to the Tamil "I have come," we have asked "For what?" thinking, perhaps, of something to be confessed, or wanted, the answer has come back, "Just to love you." So do we come, Lord Jesus; we have no service to offer now; we do not come to ask for anything not even for guidance. We come just to love Thee.

எண்ணென்ப ஏனை எழுத்தென்ப இவ்விரண்டும் கண்ணென்ப வாழும் உயிர்க்கு..

When the purpose of clearly exposing the differences between the Aryan and the Tamil culture, civilization, conduct and creed Thirukkural was written. I am of that firm view.

People are talking high of Thiruvalluvar. But in practice they do not respect his teachings. They act against him and disregard him.

To discard what is unwanted, and to retain what is needed, is what reform means.

India's linguistic diversity surprises many Westerners, but there are nearly thirty languages in India with at least a million native speakers. There are more native speakers of Tamil on our planet than of Italian. Likewise, more people speak Punjabi than German, Marathi than French, and Bengali than Russian. There are more Telugu speakers than Czech, Dutch, Danish, Finnish, Greek, Slovak, and Swedish speakers combined.

கண்மணியின் கண் வளைவு நெளிவுகளில் களவு போனது என் இதயம்!!!

Till the end of my life, I shall never canvas for a vote. I shall not even expect a word of praise from any quarter.

தான் இழந்து கொண்டிருந்தவற்றைப் பற்றிச் சிந்திப்பதற்குப் பதிலாக, தனக்குக் கிடைக்கக்கூடிய இலாபங்களைப் பற்றி ஹா சிந்திக்கத் துவங்கினான்.

தீர்த்தக் கரையினிலே-தெற்கு மூலையில் செண்பகத் தோட்டத்திலே, பார்த்திருந்தால் வருவேன்-வெண்ணிலாவிலே பாங்கியோ டென்று சொன்னாய் வார்த்தை தவறிவிட்டாய்-அடி கண்ணம்மா! மார்பு துடிக்கு தடீ! பார்த்த விடத்திலெல்லாம்-உன்னைப்போலவே பாவை தெரியு தடி! மேனி கொதிக்கு தடி!-தலை சுற்றியே வேதனை செய்கு தடீ! வானி லிடத்தை யெல்லாம்-இந்த வெண்ணிலா வந்து தழுவுது பார்! மோனத் திருக்குதடீ! இந்த வையகம் மூழ்கித் துயிலினிலே, நானொருவன் மட்டிலும்-பிரி வென்பதோர் நரகத் துழலுவதோ? கடுமை யுடைய தடீ!எந்த நேரமும் காவலுன் மாளிகையில்; அடிமை புகுந்த பின்னும்-எண்ணும்போது நான் அங்கு வருதற் கில்லை; கொடுமை பொறுக்க வில்லை-கட்டுங் காவலும் கூடிக் கிடக்கு தங்கே; நடுமை யரசி யவள்-எதற் காகவோ நாணிக் குலைந்திடுவாள். கூடிப் பிரியாமலே ஓரி-ராவெலாம் கொஞ்சிக் குலவி யங்கே ஆடி விளை யாடியே,-உன்றன் மேனியை ஆயிரங் கோடி முறை நாடித் தழுவி மனக்-குறை தீர்ந்து நான் நல்ல களி யெய்தியே பாடிப் பரவசமாய்-நிற்கவே தவம் பண்ணிய தில்லை யடி!

நின்னை சரணடைந்தேன், கண்ணம்மா நின்னை சரணடைந்தேன் பொன்னை, உயர்வை, புகழை விரும்பிடும் என்னை கவலைகள் தின்ன தகாதென.. நின்னை சரணடைந்தேன், கண்ணம்மா நின்னை சரணடைந்தேன் மிடிமையும் அச்சமும் மேவி என் நெஞ்சில் குடிமை புகுந்தன, கொன்று அவை போக்கின தன்செய லெண்ணித் தவிப்பது தீர்ந்திங்கு நின்செயல் செய்து நிறைவு பெறும்வண்ணம் நின்னை சரணடைந்தேன், கண்ணம்மா நின்னை சரணடைந்தேன் நின்னை சரணடைந்தேன், கண்ணம்மா நின்னை சரணடைந்தேன் துன்பம் இனி இல்லை, சோர்வில்லை சோர்வில்லை, தோற்பில்லை நல்லது தீயது நாமறியோம் நாமறியோம் நாமறியோம் அன்பு நெறியில் அறங்கள் வளர்த்திட நல்லது நாட்டுக! தீமையை ஓட்டுக நின்னை சரணடைந்தேன், கண்ணம்மா நின்னை சரணடைந்தேன்

Then there were the people. Assamese, Jats, and Punjabis; people from Rajasthan, Bengal, and Tamil Nadu; from Pushkar, Cochin, and Konarak; warrior caste, Brahmin, and untouchable; Hindu, Muslim, Christian, Buddhist, Parsee, Jain, Animist; fair skin and dark, green eyes and golden brown and black; every different face and form of that extravagant variety, that incomparable beauty, India.

1) அறஞ்செய விரும்பு 2) ஆறுவது சினம் 3) இயல்வது கரவேல் 4) ஈவது விலக்கேல் 5) உடையது விளம்பேல 6) ஊக்கமது கைவிடேல் 7) எண்ணெழுத் திகழேல் 8) ஏற்பது இகழ்ச்சி 9) ஐயமிட்டு உண் 10) ஒப்புர வொழுகு 11) ஓதுவது ஒழியேல் 12) ஓளவியம் பேசேல் 13) அஃகஞ் சுருக்கேல்

மாலைப் பொழுதிலொரு மேடை மிசையே வானையும் கடலையும் நோக்கி யிருந்தேன்; மூலைக் கடலினையவ் வான வளையம் முத்தமிட் டேதழுவி முகிழ்த்தல் கண்டேன்; நீல நெருக்கிடையில் நெஞ்சு செலுத்தி, நேரங் கழிவ திலும் நினைப்பின்றியே சாலப் பலபலநற் பகற் கனவில் தன்னை மறந்தலயந் தன்னில் இருந்தேன். ஆங்கப் பொழுதிலென் பின்பு றத்திலே, ஆள்வந்து நின்றெனது கண்ம றைக்கவே, பாங்கினிற் கையிரண்டுந் தீண்டி யறிந்தேன், பட்டுடை வீசுகமழ் தன்னி லறிந்தேன்; ஓங்கி வருமுவகை யூற்றி லறிந்தேன்; ஒட்டு மிரண்டுளத்தின் தட்டி லறிந்தேன்; ‘வாங்கி விடடிகையை யேடி கண்ணம்மா! மாய மெவரிடத்தில்?’என்று மொழிந்தேன். சிரித்த ஒலியிலவள் கைவி லக்கியே. திருமித் தழுவி“என்ன செய்தி சொல்”என்றேன்; “நெரித்த திரைக்கடலில் என்ன கண்டிட்டாய்? நீல விசும்பினிடை என்ன கண்டிட்டாய்? திரித்த நுரையினிடை என்ன கண்டிட்டாய்? சின்னக் குமிழிகளில் என்ன கண்டிட்டாய்? பிரித்துப் பிரித்துநிதம் மேகம் அளந்தே. பெற்ற நலங்கள் என்ன?பேசுதி”என்றாள். “நெரித்த திரைக்கடலில் நின்முகங் கண்டேன்; நீல விசும்பினிடை நின்முகங் கண்டேன்; திரித்த நுரையினிடை நின்முகங் கண்டேன்; சின்னக் குமிழிகளில் நின்முகங் கண்டேன்; பிரித்துப் பிரிந்துநிதம் மேகம் அளந்தே, பெற்றதுன் முகமன்றிப் பிறிதொன் றில்லை; சிரித்த ஒலியினில்ன் கைவி லக்கியே, திருமித் தழுவியதில் நின்முகங் கண்டேன்.

I want to say a word to the Brahmins: In the name of God, religion, sastras you have duped us. We were the ruling people. Stop this life of cheating us from this year. Give room for rationalism and humanism.

Sam whacked Jacob over the ear. 'You know,' he said, his voice low, 'those pancakes'll go straight to your hips.' Jacob glowered at him. 'You know,' he mimicked, 'there's a reason nothing rhymes with orange.' 'There is a reason,' returned Sam. 'It's because orange comes from the Arabic word naranj, which in turn is thought to derive from the Tamil words aru, which means six, and anju, which means five. Because when you cut an orange in half, it has six segments in one half and five in the other. So nothing rhymes with it because we don't have many other words appropriated from Tamil.

ஆசை போட்டு வரும் வேஷம் பல … அதில் ஒன்று காதல்!

Life's good comes not from others' gifts, nor ill; தீதும் நன்றும் பிறர் தர வாரா;

I thought that there is yet hope for someone who was caught in the river’s whirlpool, but none exists for those who are trapped in the vortex of a beautiful woman’s eyes.

கோர்க்கும் கருவி LXXV. கூட்டு அச்சு LXXVI. அமுக்க அச்சு LXXVII. இணையிய அச்சு LXXVIII. தொடுஒளிப்பட அச்சு LXXIX. ஒருங்கல் அச்சு

நாம் எதிர்பார்த்திருக்கிறோமோ இல்லையோ, மாற்றம் தொடர்ந்து நிகழ்ந்து கொண்டுதான் இருக்கிறது

விஷயங்களை எளிமையாக வைத்துக் கொள்வது, வளைந்து கொடுத்துப் போவது, விரைந்து செயல்படுவது ஆகியவற்றின் அவசியம் குறித்து உங்களால் அதிக விழிப்புணர்வுடன் இருக்க முடியும்.

His studies of the various branches of Indian law, the Tamil language and the history of British India then won him seventh place again in the Final ICS examination of 1896.

Turn a dead boy into a militant and his death is excusable, you see. Every Tamil boy born in the year I was born was acceptable collateral damage.

Decide for yourselves as to what you should thing of those who say there is God, that he is the preserver of justice and that he is the protector of all, even after seeing the practice of untouchablity in the form of man being banned from human sight and contact, from walking into the streets, from entering the temples and drawing water from a tank, is rampant in the land, and yet that land is not spared from being razed by an earthquake, burnt by the fiery lava of a volcano, engulfed in a deluge from the ocean, submerged in the chasm of the earth, or fragemented by thunder-storm.

BRW [Black & Red Ware] is the Pan-Indian Pot and Sangam literature is the Pan-Indian Literature. The Pot Route that links Indus and Vaigai was made of clay, overlaid with burnt bricks and embellished with copper. It is the red-topped road to Tamil antiquity, and the colour was a deep Dravidian Red.

As explained by David Frawley, “Dravidian history does not contradict Vedic history either. It credits the invention of the Tamil language, the oldest Dravidian tongue, to the rishi Agastya, one of the most prominent sages in the Rig Veda. Dravidian kings historically have called themselves Aryans and trace their descent through Manu (who in the Matsya Purana is regarded as originally a south Indian king). Apart from language, moreover, both north and south India share a common religion and culture.” 2

She does speak Bengali, doesn't she?" Morrow had asked over the phone. "Sure," I'd said. Actually, Amrita spoke Hindi, Marathi, Tamil, and a little Punjabi as well as German, Russian, and English, but not Bengali.

It has been said that Delhi is not a city, but a collection of villages... There were Tamil villages, and Gujarati and Kannadiga, and over everything, like a blanket -- like a blankety-blanket -- a vast and spirited Punjabi joy in living that kept the city together and made it one, made it as much as was possible a city.

உணவை வழங்குவது மண்... அறவை வழங்குவது நூல்... நூல் என்னுடைய தோழன்... என்றுமே தீராப்பசி... என்னை மூழ்கடிக்கும் பாற்கடல் நீ... அள்ள அள்ள குறையாத முத்து நீ... என் அறிவுப்பசிக்கு உன்னைப் பருகியே வாழ விழைகிறேன்... வரம் கொடுஇறைவனே!! என் வாழ்நாள் முழுவதும் புத்தகங்களுடன் வாழ!!

ஓடி விளையாடு பாப்பா!-நீ ஓய்ந்திருக்க லாகாகது பாப்பா! கூடி விளையாடு பாப்பா!-ஒரு குழந்தையை வையாதே பாப்பா! சின்னஞ் சிறுகுருவி போலே-நீ திரிந்து பறந்துவா பாப்பா! வன்னப் பறவைகளைக் கண்டு-நீ மனதில் மகிழ்ச்சிகொள்ளு பாப்பா! கொத்தித் திரியுமந்தக் கோழி-அதைக் கூட்டி விளையாடு பாப்பா! எத்தித் திருடுமந்தக் காக்காய்-அதற்கு இரக்கப் படவேணும் பாப்பா! பாலைப் பொழிந்துதரும் பாப்பா!-அந்தப் பசுமிக நல்லதடி பாப்பா! வாலைக் குழைத்துவரும் நாய்தான்-அது மனிதர்க்கு தோழனடி பாப்பா! வண்டி இழுக்கும்நல்ல குதிரை,-நெல்லு வயலில் உழுதுவரும் மாடு, அண்டிப் பிழைக்கும் நம்மை,ஆடு,-இவை ஆதரிக்க வேணுமடி பாப்பா! காலை எழுந்தவுடன் படிப்பு-பின்பு கனிவு கொடுக்கும்நல்ல பாட்டு மாலை முழுதும் விளையாட்டு-என்று வழக்கப் படுத்திக்கொள்ளு பாப்பா! பொய்சொல்லக் கூடாது பாப்பா!-என்றும் புறஞ்சொல்ல லாகாது பாப்பா! தெய்வம் நமக்குத்துணை பாப்பா!-ஒருன தீங்குவர மாட்டாது பாப்பா! பாதகஞ் செய்பவரைக் கணடால்-நாம் பயங்கொள்ள லாகாது பாப்பா! மோதி மிதித்துவிடு பாப்பா!-அவர் முகத்தில் உமிழ்ந்துவிடு பாப்பா! துன்பம் நெருங்கி வந்த போதும்-நாம் சோர்ந்துவிட லாகாது பாப்பா! அன்பு மிகுந்ததெய்வ முண்டு-துன்பம் அத்தனையும் போக்கிவிடும் பாப்பா! சோம்பல் மிகக்கெடுதி பாப்பா!-தாய் சொன்ன சொல்லைத் தட்டாதே பாப்பா! தேம்பி யழுங்குழந்தை நொண்டி,-நீ திடங்கொண்டு போராடு பாப்பா! தமிழ்த்திரு நாடுதன்னைப் பெற்ற-எங்கள் தாயென்று கும்பிடடி பாப்பா! அமிழ்தில் இனியதடி பாப்பா!-நம் ஆன்றோர்கள் தேசமடி பாப்பா! சொல்லில் உயர்வுதமிழ்ச் சொல்லே!-அதைத் தொழுது படித்திடடி பாப்பா! செல்வம் நிறைந்த ஹிந்துஸ்தானம்-அதைத் தினமும் புகழ்ந்திடடி பாப்பா! வடக்கில் இமயமலை பாப்பா!-தெற்கில் வாழும் குமரிமுனை பாப்பா! கிடக்கும் பெரியகடல் கண்டாய்-இதன் கிழக்கிலும் மேற்கிலும் பாப்ப! வேத முடையதிந்த நாடு,-நல்ல வீரர் பிறந்ததிந்த நாடு; சேதமில் லாதஹிந்து ஸ்தானம்-இதைத் தெய்வமென்று கும்பிடடி பாப்பா! சாதிகள் இல்லையடி பாப்பா!-குலத் தாழ்ச்சி உயர்ச்சி சொல்லல் பாவம்; நீதி உயர்ந்த மதி,கல்வி-அன்பு நிறை உடையவர்கள் மேலோர். உயிர்க ளிடத்தில்அன்பு வேணும்;-தெய்வம் உண்மையென்று தானறிதல் வேணும்; வயிர முடையநெஞ்சு வேணும்;-இது வாழும் முறைமையடி பாப்பா!

Many people have died there: some killed by the Sri Lankan Army and the state, some by the Indian Peace Keeping Force, and some by the Tamil separatists, whom you know as the terrorists. Many people, of course, have also lived.

“Mom” didn’t feel quite right, Reynie decided. Why not use the Tamil word? He’d heard her refer to her own mother as “Amma,” but whether this meant “mom” or “mother,” he wasn’t sure. Reynie felt a flutter of happy anticipation.

இன்னும் சற்று நேரத்தில் மின்சாரத் தீயில் அழியப்போகிறது எனக்கு உயிர் தந்த உடல். நேற்றுவரை அப்பா ஓர் உயிர்; இன்று உடல். நாளை வெறும் சொல். கடைசியில் எல்லா மனிதர்களும் வெறும் சொல்லாகித்தான் போகிறார்கள். அந்தச் சொல்லை உச்சரித்துக்கொண்டேயிருக்கும் கடைசி மனிதனோடு இரண்டாம் மரணம் அடைகிறார்கள்; அவ்வளவுதான்.

In the Kural there is a chapter on invocation to God. But there is no place in it for principle of idol worship.

Our thoughts of literary renaissance should always center themselves on the removal of superstition, meanness, indignity and ignorance.

கண்ணுடையர் என்பவர் கற்றோர் முகத்திரண்டு புண்ணுடையர் கல்லா தவர்.

I thought about my [Punjabi] family. The only nakshatram we think about is the division of petrol pumps when we have to see the girl.

சிரமுடி கருப்பாக இருந்தால்தான் இளமை; கருவிழி கருப்பாக இருந்தால்தான் பார்வை; கருப்பு மேகம், வந்தால்தான் வளமை; இருட்டு, தினமும் வந்தால்தான் வாழ்க்கை!

மாறுவதற்கான வேகமான வழி, உங்கள் சொந்தத் தவறுகளைக் கண்டு சிரிப்பதுதான் என்பதை அவன் உணர்ந்தான்.

சிறிய மாற்றங்கள் நிகழத் துவங்கும்போது நீங்கள் அவற்றைக் கவனித்து வந்தால், எதிர்காலத்தில் வரக்கூடிய பெரிய மாற்றத்திற்கு நீங்கள் உங்களைத் தயார் செய்து கொள்ளலாம்.

கதை இங்கு எந்த விளைவையும் ஏற்படுத்தவில்லை. அந்தக் கதையில் இருந்து நாங்கள் கற்றுக் கொண்ட பாடங்களின் அடிப்படையில் நாங்கள் மேற்கொண்ட வித்தியாசமான நடவடிக்கைகள்தான் அதற்குக் காரணம்,

மாற்றத்திற்கான மாபெரும் தடை நமக்குள்தான் இருக்கிறது என்பதையும், நாம் மாறாதவரை எதுவும் மேம்படாது என்பதையும் அவன் ஏற்றுக் கொண்டான்.

Mumbai is the sweet, sweaty smell of hope, which is the opposite of hate; and it's the sour, stifled smell of greed, which is the opposite of love. It's the smell of Gods, demons, empires, and civilizations in resurrection and decay. Its the blue skin-smell of the sea, no matter where you are in the island city, and the blood metal smell of machines. It smells of the stir and sleep and the waste of sixty million animals, more than half of them humans and rats. It smells of heartbreak, and the struggle to live, and of the crucial failures and love that produces courage. It smells of ten thousand restaurants, five thousand temples, shrines, churches and mosques, and of hunderd bazaar devoted exclusively to perfume, spices, incense, and freshly cut flowers. That smell, above all things - is that what welcomes me and tells me that I have come home. Then there were people. Assamese, Jats, and Punjabis; people from Rajasthan, Bengal, and Tamil Nadu; from Pushkar, Cochin, and Konark; warrior caste, Brahmin, and untouchable; Hindi, Muslim, Christian, Buddhist, Jain, Parsee, Animist; fair skin and dark, green eyes and golden brown and black; every different face and form of that extravagant variety, that incoparable beauty, India.

We see morality in speeches and writings. We do not find it in practice. We are having different regulations for the males and the females. Our code of conduct is unfair to women. Child marriage is abolished. If there is right to divorce, right for widows to remarry and if women are now given certain rights, we will not see prostitution in the country. It will gradually disappear.

... the Sangam Tamil corpus is essentially a literature of diverse landscapes and a plural demography. Sangam texts stand witness to the plural social systems, polity, cultural ethos and ideology of the early Tamils. At the same time, they also represent some of the ‘carried forward’ memories that probably emulate the ideologies of the IVC [Indus Valley Civilization], including its inherent pluralism.

We do not need to explain how the Aryans entered and settled in the Dravidian country, and subjugated and oppressed the Dravidians. Nor do we need to explain how before the Aryans entered the Dravidian country, the Dravidian country had a civilization and arts of the highest rank.

I was able to leave the constraints of myself and ascend into another, more brilliant, more beautiful self, a self to whom this day was dedicated, and around whom the world, represented by my cousins putting flowers in my hair, draping the palu, seemed to revolve. It was a self magnified, like the goddesses of the Sinhalese and Tamil cinema, larger than life; and like them, like the Malini Fonsekas and the Geetha Kumarasinghes, I was an icon, a graceful, benevolent, perfect being upon whom the adoring eyes of the world rested.

I saw [Chennai]. It had the usual Indian elements like autos, packed public buses, hassled traffic cops and tiny shops that sold groceries, fruits, utensils, clothes or novelty items. However, it did feel different. First, the sign in every shop was in Tamil. The Tamil font resembles those optical illusion puzzles that give you a headache if you stare at them long enough. Tamil women, all of them, wear flkowers in their hair. Tamil men don't believe in pants and wear lungis even in shopping districts. The city is filled with film posters. The heroes' pictures make you feel even your uncles can be movie stars. The heroes are fat, balding, have thick moustaches and the heroine next to them is a ravishing beauty.

தடைகளை தாண்டிப்பார்; இன்னல்களை தளர்த்திப்பார், வாய்ப்புகளை பயன்படுத்திப்பார், வெற்றி கிடைக்கும், பொறுத்திருந்து பார், திரும்பிப்பார்க்கும், பெருத்த இந்த பார்!

இரக்க இரத்தக்கார்க் காணின் கரப்பின் அவர்பழி தம்பழி அன்று.

வெள்ளை மனதுடன் இருப்பதே மேல், ‘இல்லை’ என்ற மனசுக்காரன், இறப்பதே மேல்; வெள்ளைத்தாளிலே, எழுத்தாளரின் கலை எழுத்து தொடங்கும், வெற்றுத்தாளிலே கையெழுத்திட்டவரின், தலை எழுத்து முடங்கும்!

நிகழ்ந்து கொண்டிருந்த மாற்றங்களைப் பற்றிக் குறைகூறுவதற்குப் பதிலாக, அவர்கள் இப்போது, ‘நமது சீஸ் நகர்த்தப்பட்டுள்ளது. நாம் புதிய சீஸைத் தேடுவோம்,

மாற்றம் என்பது ஏதோ ஒன்றை இழப்பதல்ல, மாறாக ஏதோ ஒன்றைப் பெறுவது

But we could no longer bear the discrimination of a government dominated by the majority Sinhalese, the Tamil politicians declared: no more second-class status for our language, double standards and quotas for Tamil students, government-run Sinhala colonization schemes in traditionally Tamil areas, no more government-fomented anti-Tamil violence. The 1958 riots had taken place ten

I want the Brahmins to realize that the Dravidian people today are very much hating those who cunningly cheated them with absurdities. They are now aware of the particular community making a living by spreading the foolishness. People have begun to hate god, religion, caste, mythologies (puranas) and so on.

There are over six thousand languages in India, as per one estimate. At home, my driver speaks three: Kannada, Tamil and Telugu. I speak three languages: Hindi, English and bad. The home nurse (caring for my MIL) speaks Malayalam. The maid speaks gibberish. And, my husband does not speak. So, by the time we get a simple task executed, for instance, ‘Get some salt’, one can take a short trip to Sri Lanka, learn Sinhalese and come back.

உன்னை விரும்புகிறேன் முதல் முதலில் பார்த்த பார்வையிலேயே என்னை கவர்ந்துவிட்டாய் வாழ்க்கை உன்னிடத்தே என முடிவு செய்துவிட்டேன் நம்மிடம் நாமே கேட்டுக்கொள்ளும் ஒரே கேள்வி நாமா இப்படி மாறி போனோம் என்று கோபம், தாபம், வெட்கம், மௌனம் இவையனைத்தும் நம் வாழ்வில் வந்த வண்ணமே உள்ளன நம்பிக்கை வேரூன்றி கொண்டது இருவரிடமும் நாம் காதலித்த முதல் நாள் முதல் இன்று வரை ஊடலும் கூடலும் ஒருங்கே ஒட்டிக்கொண்டன காமம் என்பதே மறந்து காதல் மட்டுமே குடிகொண்டு விட்டது . "காமம் இல்லாமல் காதல் இல்லை.. ஆனால் காமம் மட்டுமே காதல் ஆகாது" இதை நம் காதலே நமக்கு உணர்த்தியது.. உன்னை போல் என்னால் யாரையும் காதலிக்க இயலாது காதல் என்பதையே நாம் நம்மிடம் தானே கண்டு கொண்டோம் உன்னில் உன் உள்ளத்தில் வாழ விழைகிறேன் உன்னை விரும்புகிறேன்!!

Struggle for justice invariably alters the base culture. So did the long Tamil Eelam struggle. Its crystallization was the Vanni society during the last years of LTTE. My four years experience in Vanni also gave me a unique opportunity to see firsthand the devastating truth about the ways of the powerful on this globe - about which I and many other Tamils have puzzled over for many years. For us Tamils of Tamil Eelam it is a new source of power through knowing. It is also our proud history.

Hindu mythology makes constant references to queerness, the idea that questions notions of maleness and femaleness. There are stories of men who become women, and women who become men, of men who create children without women, and women who create children without men, and of creatures who are neither this, nor that, but a little bit of both, like the makara (a combination of fish and elephant) or the yali (a combination of lion and elephant). There are also many words in Sanskrit, Prakrit and Tamil such as kliba, napumsaka, mukhabhaga, sanda, panda, pandaka, pedi that suggest a long familiarity with queer thought and behaviour. It is common to either deny the existence of such fluidity in our stories, or simply locate them in the realm of the supernatural or point to law books that, besides endorsing patriarchy and casteism, also frown upon queer behaviour. Yet the stories are repeatedly told and shown. Gentle attempts, perhaps, of wise sages to open up stubborn finite minds and lead them towards infinity

True, the US Government does not have moral authority to ask for an independent investigation into alleged war crimes and crimes against humanity that occurred in final stages of the civil war in Sri Lanka. This is so not just because of what they have done in Sri Lanka, but what they do all around the world. Certainly, the US enhanced their assistance in many ways during last decades to fight against the Tamil Tiger rebels. But does the Government of Sri Lanka have moral authority to deny an international investigation? The answer is no.

We do not need to explain how the Aryans entered and settled in the Dravidian country (tira¯vit»a na¯» t»u), and subjugated and oppressed the Dravidians. Nor do we need to explain how before the Aryans entered the Dravidian country, the Dravidian country had a civilization and arts of the highest rank.

As of the second decade in the twenty-first century, nearly all acts of terror around the world (as opposed to acts of terror confined to one country, as in the case of the Tamil Tigers in Sri Lanka) have been committed by Muslims in the name of Islam. Of course the vast majority of Muslims are not terrorists. But this frequently noted fact is meaningless. The vast majority of Germans were not members of the Gestapo, nor were the vast majority of Russians members of the Communist Party, let alone the KGB. Not only is international terror overwhelmingly Muslim, but there are virtually no terrorists committing terror in the name of Christianity, Judaism, Buddhism, Hinduism, or any other religion.

That was when Petra spoke up. "This is India, and you know the word. It's satyagraha, and it doesn't mean peaceful or passive resistance at all." "Not everyone here speaks Hindi," said a Tamil planner. "But everyone here should know Gandhi," said Petra. Sayagi agreed with her. "Satyagraha is something else. The willingness to endure great personal suffering in order to do what's right." "What's the difference, really?" "Sometimes," said Petra, "what's right is not peaceful or passive. What matters is that you do not hide from the consequences. You bear what must be borne." "That sounds more like courage than anything else," said the Tamil. "Courage to do right," said Sayagi. "Courage even when you can't win." "What happened to 'discretion is the better part of valor'?" "A quotation from a cowardly character in Shakespeare," someone else pointed out. "Not contradictory, anyway," said Sayagi. "Completely different circumstances. If there's a chance of victory later through withdrawal now, you keep your forces intact. But personally, as an individual, if you know that the price of doing right is terrible loss or suffering or even death, satyagraha means that you are all the more determined to do right, for fear that fear might make you unrighteous." "Oh, paradoxes within paradoxes." But Petra turned it from superficial philosophy to something else entirely. "I am trying," she said, "to achieve satyagraha.

A man appears on the road, stark naked, holding a can, and walking as if he is just passing through. When he is sure that all eyes are on him he empties the can over his head. It must be kerosene. He is gleaming now in the sun. He begins to jog, screaming that he will set himself on fire if the Tamils in Sri Lanka are not saved today. He runs through the small crowd asking for a matchbox, scattering the people, who are not sure whether they must flee or stand there and watch. ‘Matchbox,’ the naked man says as he jogs in large circles. When he approaches, Ousep, with great lethargy, hands him his matchbox. The man ignores him and runs ahead asking for a light. And he looks ecstatic when the policemen finally carry him away.

One of the outstanding features of Vanni society was the degree of integration of disabled people into the mainstream. They could be seen actively participating in many spheres, carrying out work with grit and amazing agility. People with one arm would ride motorbikes with heavy loads behind them on their motorbikes. You would hardly have known that some people you worked with were missing a leg from below the knee. Disability had been normalized. Serving these people was the only prosthetic-fitting service in Vanni, Venpuraa. This also expanded its service with the introduction of new technology. A common phrase one heard even prior to the Mullivaikaal genocide was about so and so having a piece of shrapnel in some part of their body. Many people lived with such pieces in their body and suffered varying degrees of pain as a result. Visiting medical experts did their best to remove the ones causing the most severe pain.

Sadhana You may have noticed this about yourself: when you are feeling pleasant, you want to expand; when you are fearful, you want to contract. Try this. Sit for a few minutes in front of a plant or tree. Remind yourself that you are inhaling what the tree is exhaling, and exhaling what the tree is inhaling. Even if you are not yet experientially aware of it, establish a psychological connection with the plant. You could repeat this several times a day. After a few days, you will start connecting with everything around you differently. You won’t limit yourself to a tree. Using this simple process, we at the Isha Yoga Center have unleashed an environmental initiative in the South Indian state of Tamil Nadu, under which twenty-one million trees have been planted since 2004. We spent several years planting trees in people’s minds, which is the most difficult terrain! Now transplanting those onto land happens that much more effortlessly.

அவசரப்பட்டு திருமணம் செய்து கொண்ட குஜராத் பேரழகிகள் தத்தம் கணவர்களோடு கோட்டையின் படிக்கட்டுக்களில் அமர்ந்திருந்தனர். இல்லற சாகஸத்தின் வினைப்பயன்கள் எதிரே ராட்சச ரப்பர் பலுன் பொம்மையில் குதித்துக்கொண்டிருந்தன. இடைப் பிரதேசத்தை காண்போரின் கண்ணுக்கு விருந்தாக காற்றோட்டமாக விட்டுவிட்ட ராதைகளின் பெருந்தன்மையையும் உண்ணும் உணவில் சேர்க்கும் வெண்ணை எப்படி உடலாக மாறி உலா வருகிறது எனும் மகத்தான சிந்தனையில் நான் ஆழ்ந்திருக்குங்கால், உடன் வந்திருந்த நரன்கள் மோடியின் ஜாதி பற்றிய விவாதத்திற்குள் சென்றிருந்தார்கள்.

It must be said here that ‘Bharat Mata ki Jai’ is not an attribute of patriotism, but of deep patriarchy. Extreme mother-love is a camouflage for extreme misogyny. Over the past few years in India, the nature of the violence inflicted on women during rapes, riots and caste retributions is of an order seldom witnessed before in any part of the world, except perhaps, in Bosnia during the civil war, or in the Congo, or in Sri Lanka during the final moments of the pogrom against the civilian Tamil population there. From the barbarity of the jawans of the Assam Rifles on Manorama Devi, to incessant mass rapes by soldiers in Kashmir, to the graphic and horrific brutalities (that were videotaped) on even pregnant women in Gujarat in 2002, to the Nirbhaya case in Delhi, there is no evidence to prove that devotion towards an abstract ‘Bharat Mata’ translates into even a semblance of affection or respect for real flesh-and-blood women. Indeed, here it is only literally the flesh and blood that seems to matter. Add

The conflict is mainly between the two major linguistic groups, the Sinhalese and the Tamils. The two races are locked, as it were, in a mortal combat, the Sinhalese majority fighting for perpetual domination over the Tamils with the ultimate object of an extinction of the Tamils as a distinct entity and the Tamils struggling for sheer survival. The combat is an unequal one, for the Sinhalese with their numerical superiority are in possession of all political power and the exclusive control of Government. The Tamils have only the justice of their cause to give them the necessary strength to sustain the struggle

It was a roadblock, manned by an officer and several other soldiers. Sivaram and the trishaw driver were ordered out of the vehicle, and I was told to stay where I was. The soldiers held their rifl es aimed and ready as the offi cer interrogated the trishaw driver, a Muslim man, who fumbled out his documents. He was soon allowed to get back in his trishaw. When it was Sivaram’s turn, he just stood there, completely quiet. After several questions, the offi cer started screaming at him. Then he ordered his soldiers to take him, and gestured for the trishaw driver to go on. Without thinking, I jumped out of the trishaw. I was a visiting professor at Colombo University and he was one of my students, I lied, approaching them. I threatened to call the American Embassy if they arrested my ‘student.’ The offi cer yelled, in English, for me to come no closer, to get back in the trishaw. Then he barked an order, and one of the soldiers lifted his rifl e and aimed it directly at my head. I kept babbling on about the embassy, but even I did not hear myself. All I could see was that hole at the end of the rifl e and, above it, the sweaty face and very frightened eyes of the soldier. He looked very young, maybe 18. I thought, I’m going to die right now. And then we grew very quiet. The offi cer barked another order, the soldier lowered his gun, and the other soldiers pushed Sivaram back toward the trishaw. We got in and took off. I do not believe we said anything on the way back to my rented room. I remember giving the trishaw driver a big tip. Once inside, I sat down in one of the two big rattan chairs in my room and tried to light a cigarette. But I had the shakes and kept missing the end. Sivaram lit it for me, and then sat staring at me in the other chair. ‘My God,’ I said, ‘that was horrible. He could have killed us.’ ‘He wanted to kill us both.’ ‘My God.’ ‘But, one good thing maccaan, at last you begin to understand politics now