Shkodra Quotes

Shkodra në mëngjese Kendojnë bashkë në mengjese pesë kumbonare, kendojnë në ajri mbi Shkoder ende fjetë: mbi Maranaj qet vetllen kureshtare agimi e hjedh në liqe synin e qetë. Perhapë lajmin e zgjimit rrezja e parë të parat përshëndetje dridhen në heshti të letë, e shpejt në at lavdi dielli, qi e veshë fare Shkodra kumbon me zane, zhurmë e jetë. E ai diell prendvere i ri shprazet në shtepija udha e lulishta tue ngjallë ngjyra e shkendija, tue mbshtjellë gjithshka si nji tis ari, i hollë: skaj në skaj si lum gzimi tue rreshqitë në syt e vashave, qeshë, e mbush me dritë kaçurrelat e tyne kur shkojnë në shkollë.

Shkodra ne mbramje Sa ambel n’mbramjeshqimet drita e diellit qi bje kadalkadale andej kah ana e malit tue lan’ mbrapa ngjyrat e t’tana: zambake ar, vjollza e fletza drandofillit, e n’at zjarrm lulesh,ndez’ nder skaje t’qiellit vizaton Rozafati gurt vigana, e neper hyj qi kallen n’qiellt e gjana del si vetull hyjneshe hana e prillit. Prej Maranajt zbret nata (nga erdh dita), per me fil’ ngjyrat qi pat falun drita, E Shkodra n’hije pak nga pak, qe,hume. Minerat permbi te, t’bardha n’ajri, sogje qiellore duken qi e ruejn’ n’gjume kur flen nen hyj qi i a mbulojn’ qiellt unjit.

Shkodra ne zheg E zhegu jeten edh’ e shafite e krejt qyteti disi kolomendet; heshtin pirajkat, heshtin avlimendet, e n’at heshti mbretnon e bardha drite. Vec ndonje cikrik pusi tur kersite degjohet hove-hive e’ i hap qi endet vetmimtar n’zheg,msa flejn’ njerzit e sendet, edhe kadalkadal vjen tu’u avite. Oh, shqetija fmijnore,n’moshe’ t’prarueme ! Nana na vente, n’zheg ne fmijjt,me fjete per t’i dhan me gjum’ t’on’, pak pushim shpis… Por na sa ndiejshem ngjat at hap, n’te shtrueme s’na zente vendi vend: rrijshim t’paqete, pse at hap e ndiqte britma e hallvaxhis!