Sezar Quotes

Kitaplar bize ne tür eşekler ve aptallar olduğumuzu hatırlatmak içindir. Kitaplar, tören alayı büyük bir gürültü içinde caddede ilerlerken, Sezar'ın kulağına 'Unutma, Sezar, sen de ölümlüsün' diyen pretoryen muhafızlarıdır.

Kitaplar, tören alayı büyük bir gürültü içinde ilerlerken, Sezar'ın kulağına 'Unutma, Sezar, sen de ölümlüsün' diyen pretoryen muhafızlardır.

Eğer insanların beyinlerinde biraz daha fazla serotonin bulunmuş olsaydı, acaba insanlık tarihindeki bütün oo savaşımlardan kaçınılmış mı olacaktı? Sezar ya da Napolyon arasıra bir Prozac tableti alsalardı Avrupa'nın çoğunu fethetme gereksinimini acaba yine de duyarlar mıydı? O zaman tarih nasıl gelişirdi?

Akdeniz'den nefret ederim. Kuzey, güney, doğu, batı hep aynı şey. Tüm bu insanlar bayağı ve kaçıklar ve pis kokuyorlar. Çirkin Insanlar, parlak gözlü tüm şu sarımsak çiğneyicilerin suratlarını gördünüz mü? Akdeniz, uygarlığın beşiği! Ah evet! Nerede o? İskender! Sezar! Filozoflar! Roma! Geriye ne kalıyor? Yunan güzellik öğretisinden geriye ne kalıyor? Belki doğa ve yine!... Kimi zaman deniz, sabah ya da akşam, doğru bu! Ve de üzüm bağları, şarap!... Fakat insanlar? Akdenizlileri sevmem. Nasıl davranacaklarını bilmezler. Cenaze törenlerini gördünüz mü? Iğrenç!... Gözyaşı ve terden uyuşmuş sünger gibi şu kadıncağızlar! Şu çığlıklar, ciyaklamalar!... Araplar, Yahudiler, Cezayir'de oturan Avrupalılar. Bunların hepsini aynı çuvala koyuyorum ben. Bu insanlar nasıl davranacaklarını bilmezler. Nükte anlayış yoktur onlarda.

Başkalarının topraklarını istila eden komutanlara niçin bu kadar büyük bir saygı beslendiğini anlayamıyorum. Büyük İskender, Hannibal, Scipion, Sezar, Şarlman, Napolyon ve daha bunlar gibi binlercesi, yabancı toprakları yağmalamaktan başka ne yaptı? Bu istilalar sonucunda büyük devletler meydana geliyor ama halk kıtlıktan, açlıktan ölüyor. Milyonlarca insan cahil kalıyor. Her yerde sarhoşluk, hırsızlık, sefalet, kavgalar, nefretler görünüyor... Herkes küfrediyor.

Nasıl çıkarırım onları dışarı? En çok da sesleri beni ürküten, Anlaşılmaz heceler. Romalı kalabalık sanki. Küçük, her biri tek tek toplanmış ama Tanrım hepsi birarada! Kulağımı kızgın Latinceye veriyorum. Ben bir Sezar değilim. Altı üstü bir kutu manyak ısmarladım. Geri yollayabilirim. Ölebilirler, zıkkımın pekini de yiyebilirler, onların sahibiyim ben. ... Ay kılığım içinde ve cenaze peçem içinde Derhal görmezden gelebilirler beni. Benden bal olmaz Öyleyse niye bana baksınlar, kur yapsınlar ki? Yarın şeker Tanrısı olacağım, onları serbest bırakacağım. Kutu yalnızca geçici.

Cumhuriyeti yıkan Jül Sezar'ın trajik sonu tarihte kendisinden sonra gelen diktatör heveslilerine asla caydırıcı bir etki yaratmamıştır! Neden? Çünkü diktatörlük bir akıl hastalığıdır. Kuduz bir köpeğe ısırmamasını söylesen de o yine ısıracaktır çünkü o hastadır, kuduz bir hastalıktır, diktatörlük bir hastalıktır! Diktatöre yetki verdin mi artık geri alamazsın, onu Brutus gibi yok etmek istemiyorsan ona asla yetki verme, böylece hem onun hem de başkalarının hayatını kurtarmış olursun! Diktatörlüğün en insani tedavisi, ona yetki vermemektir!

Kitaplar, tören alayı büyük bir gürültü içinde caddede ilerlerken, Sezar'ın kulağına, 'Unutma, Sezar, sen de ölümlüsün,' diyen pretoryen muhafızlarıdır.

İnsanlık tarihi boyunca milyonlarca insan krallar ve kraliçeler, başkanlar ve başbakanlar, Sezarlar ve duçeler yüzünden, bütün bu büyük egolu küçük şarlatanlar yüzünden yaşamlarını yitirmişlerdir!

Onurlu insanların özgür ülkesinde asla bir kral olamaz! Hükümdar, kayser, imparator, Sezar veya şah, bunların hepsi teslimiyetçi ve zayıf karakterli toplumlara aittir!

-"Sezar'ın hakkı Sezar'a!" -Sezar'ın hakkı olmayan ne ki?