Raaste Quotes

Kaun bata sakta hai yeh mulaqaat pehli yaan aakhri hai.. Na jaane kitni baar mil chuka hoon tujhse aur kitni baar abhi milna baaki hai... Har daur mein hota hai koi kirdaar mere jaisa.. Na jaane kitne qisson me zikar hai mera aur kitni kahaniyon mein abhi likhna baaki hai... Sadiyon se chal hoon ekk kaafile ke saath saath.. Na Jaane kin Manzilon ki talaash hai aur kahan abhi Pahunchna baaki hai... Suna hai Sau raaste jaate hai usski jaanib ki taraf ... mujhe ek bhi nai mila, lagta hai nasamajh kadmon ka abhi Bhatkna baaki hai... Na thama hai, na hi thamega yeh ranjishon ka silsilaa 'Mehram.. Na jaane kitni dafa toota hoon abhi kitna aur bikhrana baaki hai... Khwabon me khawab dekh raha hai ek mitti ka bhut zameen pe.. Uske Khwabon ki ajal mein bas Palkon ka jhapkana baaki hai... Wajood-e-adam ke dayaron se nikal toh chuki hai zaat meri.. Bas saanson ka rukna aur rooh ka bicharna baaki hai.. Uss roshni ki talaash mein jo phir raha hai dar-ba-dar... Dekh Patangey ney Samait liya haunsla usme Jitnaa abhi baaki hai... Kaun bata sakta hai yeh mulaqaat pehli yaan aakhri hai Na jaane kitni baar mil chuka hoon tujhse aur kitni baar abhi milna baaki hai...

Grote droefheid staat verbaasd, Kleine droefheid roept en raast

Baatein hain kuch jo ankahi reh gayi hain, Tumhari humari yaadon ki gehraiyon mein, Iss dil ki aarzoo abhi adhuri reh gayi hai, Rukna tum vahin jahan mila karte the hum, Kyunki raaste mein humari parchaiyaan reh gayi hain, Tumhare bina zindgi kaisi hogi kuch pta nahi, Abhi jeene mein kuch kamiyaan reh gayi hain!

Dil mein kuch arzoo hain nayi, kuch majbooriyan bhi saath hain Raaste do hain samne mere, dono hi mein kuch khaas hain Shukrguzaar hoon main aapka, iltija ye meri maan lein Kuch waqt ki kami padegi, ijazat mujhe thodi chahiye Kitaabon ka bhi bulaya hai, imtehaan ka bhi waqt aaya hai Apne hunar ko aazmana hai, par raasta mushkil dikhaya hai

Dil mein kuch arzoo hain nayi, kuch majbooriyan bhi saath hain Raaste do hain samne mere, dono hi mein kuch khaas hain Shukrguzaar hoon main aapka, iltija ye meri maan lein Kuch waqt ki kami padegi, ijazat mujhe thodi chahiye Kitaabon ka bhi bulaya hai, imtehaan ka bhi waqt aaya hai Apne hunar ko aazmana hai, par raasta mushkil dikhaya hai

Er is iets magisch aan stilzitten in een voertuig dat raast.

Mocht mijn mening enig gezag hebben gehad, dan had ik qua beeld voor het schilderij van de Dulle Griet gepleit. Het is een wonder dat we dit bijzondere doek van de Oude Bruegel zomaar in een zaaltje van een klein museum kunnen bezichtigen, alleen dat al geeft aan wat we zijn in deze stad en het doek zelf geeft evenveel prijs. De terreur hangt daar open en bloot, het roven aan de mond van de hel. Het is niet omdat een mens er weinig moeite voor moet doen dat een onthulling geen onthulling blijkt. Die Dulle Griet raast en daast door een landschap vol oorlog en herinnering in felrood, bruin en zwart. Haar ogen staan wijd opengesperd zodat ze alles en niets ziet. Heeft zij deze verschrikking veroorzaakt of maakt ze louter deel uit van deze smeerlapperij en speelt ze het spel mee? Op een schone zaterdag moet ge toch eens naar dat museum gaan om het allemaal in u op te nemen.