Przyjaźń Quotes

Nikt nie może uniknąć zakochania - odparł. Może chcieć się tego wyprzeć, ale przyjaźń to chyba najpowszechniejsza forma miłości.

Znaliśmy się więc równo miesiąc, za mało, żeby przyjaźń odwzajemnić, ale dość, aby ją pozyskać.

Dwóch trzeba do kompanii, lecz jednego do jej rozwiązania.

Miłość ma wpisane w siebie cierpienie. Nieuniknione, chociażby przy rozstaniach. Przyjaźń – nie. Miłość może istnieć i trwać nieodwzajemniona. Przyjaźń – nigdy. Miłość jest pełna pychy, egoizmu, zachłanności i niewdzięczności. Nie uznaje zasług i nie rozdaje dyplomów. Przyjaźń poza tym jest niezwykle rzadko końcem miłości.

Dziwna to była przyjaźń, ale dziwność przyjaźni często gwarantuje jej trwałość.

Jakże często przyjaźń i koleżeństwo sprzeciwiają się logice, jak często omijają tych, którzy na nie zasługują, jak często czepiają się dziwaków, ludzi złych, specyficznych, złamanych

Jeśli potrafisz spędzić z kimś pół godziny w zupełnym milczeniu i nie czuć przy tym wcale skrepowania, ty i osoba ta możecie zostać przyjaciółmi. Jeśli zaś milczenie będzie wam ciążyło, jesteście sobie obcy i nie warto nawet starać się o zadzierzgnięcie przyjaźni.

Zostańmy przyjaciółmi, Wicehrabio, powóz zajechał, miłości grom już serca nie zapali, ale możemy zostać dobrymi kolegami, jak by chcieli ci z Poznania, przyjaźń, bliskość, inne wartości między nami niech zapanują, słowem - spierdalaj z mojego łóżka i mi o pięknych oczach nie mów!

Ale czy bywa przyjaźń szczera? Przesądy tępiąc i słabostki, W innych widzimy same zera, A siebie - mamy za jednostki; Każdy chce błysnąć i w zapędzie Pogardy gra Napoleona; Drwiąc sobie z uczuć, chce z miliona Dwunogów ślepe mieć narzędzie. Oniegin, trzeba przyznać, bardziej Miarkował się, choć przyznał świat - I choć na ogół ludźmi gardził, Gdy kto już w łaskę jego wpadł, Wtedy szanował i rozumiał, Serca wymowę cenić umiał.

Położył mi rękę na ramieniu, utkwił we mnie swe jasne tęczówki i, choć dzisiaj nie potrafię stwierdzić, czy to powiedział, czy zrozumiałem go bez słów, dał mi swoją ostatnią radę Saharyjczyka: - Nie zapomnij tego, co niezapomniane.

Chcecie zapobiegać przemocy? Nie czyńcie zła." "Miłość to mądra przyjaźń dwóch ludzi." "Czasami myślę, że łatwiej byłoby przekonać ludzi, że Hitler prowadził po prostu lekko kontrowersyjną politykę zagraniczną.

Nie można wziąć cziorta za druga i potem dziwić się, że dziatki ci znieprawił, żeńszczinę zbałamucił, kocięta dla czystej przyjemności zamęczył i w kaplicy nasrał.

Przyjaźń farsą, Litość: kłam, a słyszę, że gadają o przyjaźni. Miłość farsą — słyszę wkoło półszepty miłości. Kłamstwo Szczerość, a widzę tu gości i muzyki słyszę swoje, polskie, nasze, i po ścianach złożone pałasze, obrazeczki, sceny narodowe. To mnie drażni i męczy, i boli: Czy my mamy prawo do czego?!! Czy my mamy jakie prawo żyć...? My motyle i świerszcze w niewoli, puchnąć poczniemy i tyć z trucizny, którą nas leczą. I te naszą dolę kaleczą, widzieć i trupem gnić...

Przyjaźń nie jest odwrotną stroną wrogości i zawsze w niej tai się nienawiść, chęć zniszczenia, zamordowania partnera.

Czasami leżę w łóżku i zastanawiam się, na kim spośród moich przyjaciół naprawdę mi zależy, i za każdym razem dochodzę do tego samego wniosku: na nikim. Wydawało mi się, że to tylko tacy znajomi na start, a ci odpowiedni pojawią się później, lecz nie: to moi prawdziwi przyjaciele.

Może bym nawet nie pisał do Ciebie o tym wszystkim – ale przed chwilą przez radio nadawano koncert nagrany w BBC przez orkiestrę Filharmonii Narodowej i w programie był Pierwszy Koncert Skrzypcowy Karola Szymanowskiego. Jest to utwór, który zawsze otwiera przede mną słoneczną przepaść miłości. Jest przesączony erotyzmem, ale nie tym erotyzmem, polegającym na chędożeniu bez końca, na włóczeniu się za kobietami, (...) ale erotyzmem wielkich uczuć, wielkich zespoleń, wspaniałego współżycia duchowego, które jest jedyną rzeczą cenną na tej ponurej ziemi. Jest to jasna, nie ponura przestrzeń, gdzie człowiek łączy się z człowiekiem nie ciałem, ale czymś innym – co niektórzy niedokładnie nazywają duchem – jakąś inną struną swojej istoty, lepszą stroną, czymś, co wyrzuca nas poza nas samych, jak wybuch gorącej treści ziemi. Co łączy nas gdzie indziej, w innym świecie, świecie świateł, tonów, muzyki – bezmiernego szczęścia, polegającego na wyjściu poza granice istoty i połączeniu się z inną istotą. Nie jest to ani miłość, ani przyjaźń, a tym bardziej nie perwersja, jest to największe osiągnięcie, na jakie może się zdobyć ludzka natura. Dla uproszczenia tego, co piszę, będę to nazywał 'miłością'. Taką miłość chciałem Ci dać, taką miłość chciałem Ci pokazać, w takie przestrzenie chciałem Cię porwać

Nie kochaj półmiłością Nie gość półprzyjaciół Nie oddawaj się dziełom na pół uzdolnionych Nie żyj półżyciem I nie umieraj półśmiercią Chcesz milczeć, milcz Chcesz mówić, mów, aż skończysz Nie uciszaj się po to, żeby coś powiedzieć I nie mów po to, by milczeć Jeśli się zgadzasz, wyraź to dosadnie Nie ukrywaj tego Jeśli odmawiasz, odmów jasno, dwuznaczna odmowa to nic więcej niż słaba zgoda Nie zgadzaj się na półśrodki Nie wierz półprawdom Nie snuj półnadziei I nie śnij półsnów Pół napoju nie zgasi twojego pragnienia Pół posiłku nie zaspokoi głodu Jeśli przejdziesz pół drogi, donikąd nie dotrzesz Pół pomysłu niczym nie zaowocuje Twoja druga połówka to nie ten, kogo kochasz To ty kiedy indziej, choć w tym samym miejscu To ty, kiedy cię nie ma Półżycie to życie, którego nie przeżyłeś Słowo, którego nie wypowiedziałeś Uśmiech, który odłożyłeś na potem Miłość, której nie miałeś Przyjaźń, której nie znałeś To dążyć, lecz się nie zjawiać Pracować i nie pracować Uczestniczyć, będąc nieobecnym To przez to dla najbliższych stajesz się kimś obcym, a oni obcymi dla ciebie Połowa to tylko chwila, gdy zrobić czegoś nie możesz, ale ty możesz to zrobić, nie jesteś półistotą Jesteś całością, istniejesz, by żyć całym życiem, a nie połową życia.

Przyjaciele są tam, gdzie się ich znajduje.

kapitalizm odbiera nam wolność. Czyni z nas niewolników kupowania, posiadania i konsumowania, którzy zapominają, że trzeba mieć czas na przyjaźń, miłość, samorealizację, hobby. To wolność praktyczna, sprowadzona ze świata idei na ziemię. Jeśli umie się z niej korzystać, można chodząc po ziemi, równocześnie dosięgnąć nieba.

Wszelkie transakcje, umowy i pertraktacje są dwustronne i wymagają obustronnej uczciwości i wypełnienia zobowiązań. Gdy leje się wodę na miecze czy pali fajkę pokoju, najtrudniejsze nie są targi czy układy o przyszły pokój i przyjaźń, lecz wytworzenie atmosfery gruntownej uczciwości zamiarów. Tylko taka i jedynie taka uczciwość gruntuje zaufanie, oczyszcza powietrze i stwarza prawdziwy pokój i porozumienie. Gdy ogłasza się amnestię, przebacza winy i wyciąga rękę do zgody, to intencje muszą być czyste i wszechogarniające. Wszelkie dawne spory, zatargi i rozbieżności muszą być absolutnie wymazane, bez względu na ich polityczny kolor czy format. Raz na zawsze.

Kędy kobieta najwięcej kochała, tam też mścić się będzie najokrutniej. Miłość kobiet przychodzi szybko i szybko też przychodzi ich nienawiść; a nieprzyjaźń, skoro raz przyjdzie, dłużej trwa aniżeli przyjaźń.

Ja też chcę się pogodzić. Samemu źle, masz rację. Podajmy sobie ręce i chodźmy na kolacje

Między mężczyzną a kobietą przyjaźń nie jest możliwa. Namiętność, wrogość, uwielbienie, miłość - tak, lecz nie przyjaźń.

Zdobyła twoje dziecięce serce, a to ma większą moc niż jakakolwiek późniejsza miłość. To ona dostała się tam pierwsza, gdy ja nawet nie wiedziałam o twoim istnieniu...

U podłoża przyjaźni czai się bowiem nieustanna obawa, czy nie zdarzy się coś takiego, czy choćby nie padnie jakieś niefortunne słowo, że dozna się zawodu i przyjaźń nagle runie. A im głębsza przyjaźń, tym bardziej zawód może się okazać dotkliwy, że przestanie się w ogóle wierzyć w przyjaźń. Obawa jest więc czymś w rodzaju anioła stróża przyjaźni.

Tu nie chodzi o to, żebym ja na Ciebie liczyła. Chodzi o to, żebyś Ty na mnie liczył. Żebyś wiedział, żebyś zawsze wiedział, że masz na świecie człowieka, do którego w każdy dzień, w każdym stanie i o każdej godzinie możesz przyjść.” List Agnieszki Osieckiej do Marka Hłaski

cała wasza przyjaźń to wzajemne wylewanie brudnej wody

Przyjaciółka powiedziała mi, jeżeli coś kochasz, to weź to i wyrzuć.

Przyjaciół zaprawdę trudniej bronić niż prowincji...

Dla tych wszystkich względów Ursus wybrał sobie Homo. Był on dla niego więcej niż towarzyszem, był jego odpowiednikiem. Ursus klepał go po zapadłych bokach i powtarzał: "Znalazłem drugi tom samego siebie.