Oku Quotes

25 Mart 1935 adlı mektuptan Etrafın seni sıktığı zaman kitap oku… Ben şimdiye kadar her şeyden çok kitaplarımı severdim. Bundan sonra her şeyden çok seni seveceğim ve kitapları beraber seveceğiz.

-Samo sam htela da imam nešto tvoje... Zauvek... Zumirao sam kristalnu kap u njenom lepom oku, koja je svetlucala kao titrava rosa na malenom zvončiću đurđevka. Sretan sam ja momak... Neki režiseri potroše čitav život čekajući takvu scenu, i opet ne uspeju da je snime. Hajde konju... Reci joj... Osetio sam da uglovi usana izmiču kontroli. -Želiš nešto moje? Zauvek? Da li bi prezime moglo da posluži?

I reče moja misao: ko zna kolika Sunca gore od postanka svetlosti za ovaj krhki trenutak zemaljske svečanosti, kad ti prođeš kraj mene i prepoznam svoj lik u tvome oku kao odjek.

Gece gündüz, uykuda olsun, uyanık olsun, vücuduna saplanmış bir oku taşımak demek. Çekilir şey değil bu.

Prkoseći zakonu gravitacije,u njenom oku je blistala malena suza, a onda se ipak otkinula i nestala putujući kraj nosića. Znam,more je potopilo Atlantidu i krckajući stijene kao lješnjake išaralo lolkalnu planetu. Brzaci lome turbine,a mutne velike rijeke nakrive šešir,pa potope Kinu i Indiju kao veliki bijes… I nikom ništa! Ali,suza je kraljica! SUZA JE NAJMOĆNIJA VODENA SILA!

Ne osvajamo zemlju već grumen za svoju stopu ni planinu već sliku u svome oku ni more već njegovu gibljivu čvrtsinu i odsjaj njegove površine. Ništa nije naše osim naše vere zato se cvrsto držimo za nju.

I end up saving the world, just to save you

Fear beyond rational limits forces people to cling to normality

The moon and sun are eternal travelers. Even the years wander on. A lifetime adrift in a boat or in old age leading a tired horse into the years, every day is a journey, and the journey itself is home. —Bashō: Oku-no-hosomichi

He prayed for her, and she prayed for him. One needs to pray, in a world without a god.

Despair... It hides away propagates, expands, and finally explodes

Ne kadar okursan oku; bilgine yakışır şekilde davranmadığın sürece, cahilsin demektir.

There comes a time when we can no longer tell the invaders from the invaded. That is what we call "War.

Etrafın seni sıktığı zaman kitap oku...Ben şimdiye kadar herşeyden çok kitaplarımı severdim.Bundan sonra her şeyden çok seveceğim ve kitapları beraber seveceğiz.İnsan muhitin bayağı ,manasız,soğuk tesirleriden kurtulmak istediği zaman yalnız okumak fayda verir.Bana en felaketli günlerimde kitaplarım arkadaş olmuştu.Fakat bu yetmiyor .Şiirlerimde de gördün ki kitaplara rağmen çok ıstırap çektim.Çünkü candan bir insanım yoktu.Sen benim yarım kalan tarafımı ikmal edeceksin

Before the World was created, the Word already existed. The Word was the source of life, and this life brought light to mankind. The light shines in the darkness, and the darkness has never put it out.

Žena je u svoj svojoj ljepoti i širini ličnosti vidljiva, tek kad je oku nevidljiva.

A religious person without no job is a dead person. (Iigbagbo ti koni ise oku ni. - Yoruba proverb)

beskonačno kao kad grad posrne pa se nagnu razine tekućina u prijepodnevnim šalicama i umornom tijelu s kojeg otpadaju imena na ulici u mnoštvu trgovina naš je susret potrošen mi ne vrijedimo jer smo moderniji od benzina na kojeg se voze bogovi u otvorenim automobilima dugačkom cestom njenim mokrim širokim leđima na tvojem sam pupku spojio palčeve a onda je zasjalo sunce i ja sam izgubio kosu pa sam te volio i opet bio moderan na putu do lunaparka što blista u mom dalekom oku dok je nebo sivo dok je otok miran dobrim velikim dlanom razmazujem sol po tvom čelu

Only when I save the lives of others do I truly feel as though I am human.Do you only feel that you are human when you take the lives of others?

The Killer instinct is not perceived by words, but by look.

Ben çalışayım didineyim, sabahın yedisinde açayım dükkanı sen oku diye. Özel hoca tutayım sen oku adam ol diye. Sen de çaba sarf etsene biraz. Serseri puşt! Hıyarağası pezevenk! İt!" Babama kızdığı anlarda bir küfür yetmez, illaki yanına alakalı alakasız çeşit yapacak, kuruyemişçi ya, karışık vereyim tutkusu.

Steve Jobs, dikkat çekici bir hamleyle kullanıcıyı mouse'u kullanmaya zorlamak için Mac klavyesinden imleç oku tuşlarını kaldırmıştı. Çoğu kişiyi şaşırtan bir hareketti bu ama günümüz bilişim kullanıcısın hayatında mouse'un ne kadar baskın bir yer tuttuğuna bakınca Jobs'un uzun vadede doğru kararı vermediğini kim söyleyebilir?

Only when I save the lives of others do I truly feel as though I am human. Do you only feel that you are human when you take the lives of others?

U Beogradu svako svakoga neprestano drži na oku. Zbog toga smo mnogo raspoloženiji i elegantniji na ulici, nego u rođenim kućama.

Adına dünya dediğimiz kitabı oku.

Ara sıra mezarlıkları ziyaret et ve mezar taşı kitabelerini oku! Hayatın karanlık yüzünden öğrenecek çok şey var!

Evrensel oku; evrensel düşün; evrensel yaşa!

Ne kadar okursan oku, bilgine yakışır şekilde davranmadığın müddetçe cahilsin demektir.

Hedef ile metafiziksel bir bağ kurabilenler hedefin fiziksel haline de erişebilirler." Böyle kişilerin oku hedefi vurmaz, hedef önlerinde belirir.

Było mi obojętnie i bardzo pusto - tak musi być w oku cyklonu. Absolutna cisza w samym środku szalejącego żywiołu.

Ulu Tanrım, Franny," dedi. "İsa Duasını okuyacaksan, hiç olmazsa İsa'ya oku onu, Aziz Franciscus'la Seymour'u ve Heidi'nin dedesini bir torbaya doldurup hepsine birden okuma o duayı.

Smislio sam hiljadu stvari koje ću joj reci, a i ona je ponešto smislila, koliko je znam…Da smo rekli išta od toga, to bi potpuno zapetljalo stvar. Ovako, stvar se odmotala kao klupko vunice ispušteno iz krila. Zadivljujuće jednostavno… – Samo sam htela da imam nešto tvoje…Zauvek…Zumirao sam kristalnu kap u njenom lepom oku, koja je svetlucala kao titrava rosa na malenom zvončiću đurđevka.Sretan sam ja momak…Neki režiseri potroše čitav život čekajući takvu scenu, i opet ne uspeju da je snime.Hajde konju…Reci joj…Osetio sam da uglovi usana izmiču kontroli. Želiš nešto moje? Zauvek?-Da li bi prezime moglo da posluži? Osmeh ju je ostavio bez daha na trenutak, ali je šmrknula i nastavila da slaže stvari. Ali oboje smo znali da to više nije potrebno.Zagrlio sam je, s leđa, privila se uz mene i pritisnula mi ruke sa svoje obe. Neću da se mešam, ali trebaće ti neka veća torba. Moraćeš i mene da spakuješ ako zaista misliš da odeš odavde…

Nefret ediyordum doğadan! Her şeyin her şeyi yemesinden! Bütün döngünün, her şeyin her şeyi yiyerek sürüp gitmesinden nefret ediyordum. Başka türlü olamaz mıydı? Başka bir seçenek yok muydu? Bu muydu, o muhteşem ve mükemmel doğa, dedikleri? Bu doğayı yaratan her neyse ya da kimse, nasıl bir sadistti ki "Öyle bir düzen kuracağım ki sırf yaşamak için herkes birbirini gebertecek!" diyebilmişti. Birbirini yiyen o hayvanlar, her şeyi yiyen o insanlar, bütün cesetleri yiyen o böcekler, o böcekleri yiyen başka böcekler..."Hepsinin de amına koyayım!" diye bağırıyordum. "Bu doğayı hayal edenin de, bütün bu et yiyip kan içme sahnelerine mucize diyip, hepsi için şükredenlerin de ta amına koyayım!" O kadar sinirlenmiştim ki yanımda kağıt kalem olsa derhal bir dilekçe yazardım. Madem, bütün o dinler yazıya dökülüp kitap olmuştu, demek ki kullanılması gereken iletişim tekniği buydu. Ben de bir şikayet mektubu yazıp atacaktım havaya, ya da Allah ya da Tanrı ya da şu ya da bu, her neredeyse oraya! Madem Kuran, "Oku!" diye başlıyordu, ben de mektubun başına "Sen de bunu oku!" diye yazacaktım!

U svakom ljudskom oku ima tuge, s kakvom događaje promatraju životinje iz kaveza; kretnje su ljudske hijenske i ranjave, jer je sve rešetkama okovano i sve je u kavezu zaključano, a u kavezima je slikarstvo potpuno nepotrebno.

Etrafın seni sıktığı zaman kitap oku...Ben şimdiye kadar herşeyden çok kitaplarımı severdim.Bundan sonra her şeyden çok seni seveceğim ve kitapları beraber seveceğiz.İnsan muhitin bayağı ,manasız,soğuk tesirleriden kurtulmak istediği zaman yalnız okumak fayda verir.Bana en felaketli günlerimde kitaplarım arkadaş olmuştu.Fakat bu yetmiyor .Şiirlerimde de gördün ki kitaplara rağmen çok ıstırap çektim.Çünkü candan bir insanım yoktu.Sen benim yarım kalan tarafımı ikmal edeceksin

Oku neden çıkardın?" diye sordu Emma. "Çünkü birisi... seni bir okla vurduğunda..." dedi Jules nefes nefese. "... ilk tepkin... ok için teşekkürler, sanırım bir süre orada tutacağım, olmaz." "Espri anlayışını hâlâ kaybetmediğini bilmek güzel.

Geleceğin karanlık yollarını düşündüğünde kendini çaresiz mi hissediyorsun? O halde büyük adamların biyografilerini oku! Onların hayat hikâyelerini öğren; onlar seni ışığa götürecektir! Sakyamuni ışığa götürür; Gandi ışığa götürür! Geniş ufukların adamları kendi ufuklarımızı genişletirler.

Što se više udaljavamo i raskidamo veze sa svijetom pismenosti, svijetom napisane riječi, svijetom složenosti i nijanse, svijetom ideja i pojmova i zamjenjujemo ga oku ugodnim, umirujućiim slikama, fantazijama, sloganima, celebrityjima, pohlepom za nasiljem, to smo sve bliži urušavanju i imploziji. Kako nastavljamo propadati, a patnje nam narastaju, poput ljubitelja hrvačkih spektakla što se organiziraju u sklopu World Wresting Entertainmenta, ili ljudi što brkaju pornografiju s ljubavlju, počinjemo žudjeti za ugodom, umirenjem i ljepotom opsjene. Opsjene u nama bude osjećaj ugode. To postaje naša stvarnost.

İYİMSER ADAM Çocukken sineklerin kanadını koparmadı teneke bağlamadı kedilerin kuyruğuna kibrit kutularına hapsetmedi hamamböceklerini karınca yuvalarını bozmadı büyüdü bütün bu işleri ona ettiler ölürken başucundaydım bir şiir oku dedi güneş üstüne deniz üstüne atom kazanlarıyla yapma aylar üstüne yüceliği üstüne insanlığın

Yavaş oku küçük kız, Kipling'i yavaş okumalısın. Doğal akışını keşfetmeye çalış yazının, virgülleri nerelere koymuş dikkat et. Kipling, yazarken dolmakalem kullanırdı. Sanırım sayfadan sık sık başını kaldırıyor, ara sıra dışarıyı seyrediyor, kuş seslerini dinliyordu. (...) Sen çok acelecisin, Amerikalı olduğun belli. Yazarın kalemini hızını düşün.

i'm not waiting for the sun to shine; the light, it comes from me.

Moja istraživanja trajala su čitavu godinu i najzad sam zaključio da samo reljef boje, znalački stavljen na platno, može da da oku pravi utisak. To je bio period koji su moji roditelji nazvali „kameno doba“. Upotrebljavao sam kamenje da bih dobio, na primer, veoma blistav oblak. Lepio sam kamenje na platno, a zatim ga bojio. Jedan od mojih najvećih uspeha u ovom žanru je bio zalazak sunca sa kao krv crvenim oblacima. Nebo je bilo prepuno kamenja svih dimenzija, od kojih su neki bili veliki kao pesnica. Ova slika je dugo visila na zidu porodične trpezarije i sećam se da nas je često, u tišini posle večere, iznenađivao šum kamena koji bi, odlepivši se sa slike, padao na pod. Moja majka bi prestala da šije, a otac ju je uvek umirivao rečima: -Nije ništa, to je samo još jedan kamen pao sa neba našeg deteta.

It's the goats," he said, his voice low. "The what?" Fen said. "The, uh, goats. Thor ... in the myths ... Thor has goats." Fen pressed his lips together, but after only a moment, he sputtered a laugh. Baldwin joined in. Even Laurie seemed to be trying to hold one back. Matt's cheeks heated. "Seriously? Goats?" Fen said. "That is awesome." "They're magical goats," Matt said. "Magical ..." Fen couldn't even manage the rest without choking on his laughter. "Do not mock the son of Thor," Hildar said. "The goats are very important. It is an aspect of the great god. Oku-Thor." "Oku-Thor?" Fen said. "Lord of the Goats," Hildar said. All three burst out laughing, even Laurie. Matt tried to explain that wasn't the real translation - it meant "Driver Thor", referring to the goat cart he drove, not the actual goats, but no one was listening to him. The damage was done.

Istinska pobuna nikada neće u Balkanu naći teren za nebesko rumenilo! Nade ondje hrđaju, a strasti hlape. Nesreća se pak širi u svoj svojoj raskoši. Dok bezglavo juri i izgara u groznicama gorčine, dok prevaljuje taj rub svijeta koji nije predviđen nijednim nacrtom Postanka, koji izmiče Božjemu oku, a i sami ga vragovi zaobilaze, misao ožalošćena sjećanjem na druge prostore podiže stratište nade, a sve što u srcima cvjeta vješa svoje snove o uže.

Ofsayt, senin kalbime düştüğün gündür. Eros'un oku çıkmıştı orta sahadan ve şenle benim aramda kimse yoktu. Kalbime en yakın olan şendin. Derken ok yavaş yavaş düştü senin kalbine ve o acıyla çıkarıp kaleye doğru attın oku. Ben vardım kalede ve ok sırf senden geliyor diye vurulup kalenin içine düştüm. Eros aşkı vermedi. Neymiş ofsaytmış efendim. Kızı vurdun, kız beni vurdu, ben kaleye girdim aşk oldum. Tamam, ofsayt ama işin içinde aşk var, Sayın Eros.

Büyük sanatçıların, gerçek ustaların, başyapıtlarında bize söylemek istediklerinin gerçek anlamını kavramaya çalışmak da insanı Tanrı'ya götürür. Biri kitabında yazmış ya da söylemiş diyeceğini, öteki ise yaptığı resimde. Sonra, sırf İncil'i oku, o zaman düşünürsün işte, çok düşünürsün, her zaman düşünürsün...İyi ya, çok düşün, her zaman düşün, o zaman sen bilincine bile varmadan düşüncelerin, olağan düzeyin üstüne çıkar. Okumasını biliyoruz ya, okuyalım öyleyse!

Był sobie pewien człowiek, który codziennie siedział i patrzył przez wąską pionową szparę w płocie, z którego wyjęto jedną deskę. Codziennie za płotem przebiegał dziki pustynny osioł. W wąskiej szparze pojawiał się najpierw jego nos potem głowa, przednie nogi, długi brązowy grzbiet, tylne nogi, a na końcu ogon. Pewnego dnia człowiek ten zerwał się na nogi z błyskiem w oku i krzyknął głośno, tak żeby wszyscy go mogli usłyszeć: "To jasne! Nos jest przyczyną ogona!".

OKU NMA, THE PRINCESS OF LIGHT "And behold, all I see is mercy and grace" cried out the King over the Crown of the Princess of Light. As a bearer of good tidings, I turned to the King and cried out "Behold the peace of the Kingdom of Light". Ada Di Oma, the beauty from the land of the Kings. Oh Princess of Light, the bird through which goodness is spat into the hearts of men. The Bride to the perfect Groom. Let your reigning be heard across the Greenland. Poem by Victor Vote for Philomena Ndu Ezechukwu @©️2021 by VVF

Anne Mangen Norveç'teki Stavanger Üniversitesi'nde okuryazarlık alanında profesör olarak görev yapıyor. Konu üzerine yirmi yılı kapsayan araştırmalarında hayali bir şeyi kanıtladığını söyledi bana. Dediğine göre kitap okumak bizi belli bir şekilde okumaya alıştırıyormuş - çizgisel bir şekilde, bir süreliğine tek bir şeye odak­lanarak okumaya. Ekrandan okumanın ise bizi farklı bir şekilde oku­maya alıştırdığını keşfetmiş Anne - bir şeyden diğerine atlayıp zıplayarak okumaya. Gerçekleştirdiği çalışmalarda, ekrandan okurken "göz gezdirmeye ve taramaya daha yatkın olduğumuzu" görmüş ihtiyacımız olanı almak için ekrandaki enformasyonun üstünde hızla göz gezdirdiğimizi. Ama yeterince uzun bir süre böyle okuduğu­ muzda, "bu tarama ve göz gezdirme bulaşıcı hale geliyor. Kağıt üstünde yazılı olanları okuma şeklimizi de etkilemeye, belirlemeye başlıyor . Varsayılan okuma şekli haline geliyor".

Zar nije naivno mišljenje da je čovjek ugodno smješten na zemlji i da je tu njegov pravi dom? Prostranstvo je naša tamnica, rekao sam osluškujući odjek svojih nepoznatih misli, unoseći neočekivanu vatru u mrtvi i nepotrebni dotadanji razgovor. Prostranstvo poseduje nas. Mi ga posedujemo samo koliko može oko da pređe preko njega. A ono nas umara, plaši, izaziva, goni. Mislimo da nas ne vidi, a mi ga se ne tičemo, kažemo da ga savladavamo, a samo se koristimo njegovom ravnodušnošću. Zemlja nam nije naklonjena. Gromovi i talasi nisu za nas, mi smo u njima. Čovjek nema svog pravog doma, on ga otima od slijepih sila. To je tuđe gnijezdo, zemlja bi mogla biti samo stanište čudovišta koja bi bila u stanju da se nose s nedaćama što ih ona pruža u izobilju. Ili ničija. Pa ni naša. Ne osvajamo zemlju, već grumen za svoju stopu, ni planinu, već sliku u svome oku, ni more, već njegovu gibljivu čvrstinu i odsjaj njegove površine. Ništa nije naše osim varke, zato se čvrsto držimo za nju. Mi nismo nešto u nečemu, već ništa u nečemu, nejednaki s tim oko sebe, ne isto nespojivo. Razvitak čovjekov trebalo bi da ide ka gubljenju svijesti o sebi. Zemlja je nenastanjiva, kao i mjesec, a mi sebe varamo da je ovo naš pravi dom, jer nemamo kud. Dobra za nerazumne, ili za neranjive. Možda će biti izlaz čovjekov da se vrati unazad, da postane samo snaga. Hasanov izraz lica postao je neočekivano sabran. Ne, rekao j, polako odmahujući glavom, kao da se izvinjava što govori ozbiljno. “Ne treba čovjek da se pretvori u svoju suprotnost. Sve što u njemu vrijedi, to je ranjivo. Možda nije lako živjeti na svijetu, ali ako mislimo da nam ovdje nije mjesto, biće još gore. A željeti snagu i bezosjećajnost, znači svetiti se sebi zbog razočarenja. I onda, to nije izlaz, to je dizanje ruku od svega što čovjek može da bude. Odricanje svih obzira je prastari strah, davna suština ljudskog bića koje želi moć, jer se boji.

Samo da nije te taštine. Te vražje taštine. Erikina taština za¬daje majci brige i pravi joj je trn u oku. Jedino što bi Erika postupno morala naučiti jest ne biti tašta. Bolje sada nego poslije, jer je u dobi koja već kuca na vrata taština poseban teret. A starost je dovoljan teret sam po sebi. Ah, ta Erika! Zar su velikani glazbene povijesti možda bili tašti? Nisu. Je¬dino čega se Erika mora odreći jest taština. U slučaju nužde majka će Eriku lijepo istesati, tako da se za nju ne može uh¬vatiti ništa suvišno. Mama pokušava djetetu istrgnuti haljinu koju ono grčevito drži prstima, dobro uvježbanim za takve borbe. Pusti, viče majka, daj to ovamo! Treba te kazniti zbog požude za ispraz¬nim stvarima! Dosada te život kažnjavao tako što nije obra¬ćao pozornost na tebe, a sada će te dodatno kazniti i tvoja majka tako što ni ona neće obraćati pozornost na tebe, iako se kinduriš i lickaš poput klauna. Daj tu haljinu ovamo! Odjednom se Erika okrenula i odjurila do svojeg ormara s odjećom. Obuzela ju je nejasna slutnja, koja se već više puta obistinila. Danas opet nešto nedostaje, ovaj put tamnosivi jesenski komplet. Sto se dogodilo? Čim je primijetila da nešto nedostaje, Erika je odmah znala tko je za to odgovoran. Samo jedna osoba dolazi u obzir. Ti, gaduro, gaduro jedna, urla Erika na sebi nadređenu instanciju i poput pandži zabija nok¬te u majčinu tamnoplavo obojenu kosu s prst izraslim sjedi-nama. Frizer je naime skup pa zato majka njemu i ne odlazi. Jednom mjesečno Erika majci boji kosu kistom i Polycolo~ rom. Sada čerupa majčinu glavu, koju je vlastoručno uljepšala. Bijesno majku vuče za kosu. Majka jauče. Kada je prestala vući, Eriki su ruke pune pramenova, koje nijemo i u čudu promatra. Kemija je već ionako slomila svaki otpor u majčinoj kosi, ali ni priroda tu nije izvela majstorsko djelo. Erika u prvi tren ne zna kamo s vlasima. Napokon odlazi u kuhinju i u kantu za smeće baca tamnoplave pramenove prošarane sjedinama.

Eğer kendi ülkenin geçmişiyle sadece gurur duyuyorsan o zaman hemen bir kütüphaneye git, çok farklı kaynaklardan kendi ülkenin tarihini yeniden oku, çünkü istisnasız her ülkenin tarihinde hem gurur duyulacak ve hem de utanç duyulacak şeyler vardır!

Jakie to szczęście, że piękno leży w oku patrzącego.

Bu sırada, oturduğum otelin önüne geldiğimi gördüm. Burada, iki karyolanın zor sığdığı bir odada bir arkadaş­la beraber oturuyorduk. Saat sekizi geçiyordu. Canım yemek istemediği için odama çıkmağı ve biraz kitap oku­mağı düşündüm, fakat derhal vazgeçtim: Otelin altında­ki kahvede gramofon tam bu saatlerde sesini son haddi­ne kadar yükseltiyor ve yanıbaşımızdaki odada yatan Suriyeli bar artisti, işine gitmek için tuvalet yaparken arapça şarkılarının en cırlaklarını bu sıralarda söylüyordu. Geriye dönerek kenarları çamurlu asfalt üzerinde Keçi­ören istikametinde yürüdüm. Yolun iki tarafında evvelâ otomobil tamir atelyeleri, basık salaş kahveleri vardı. Sonra sağ tarafta, tepeye doğru tırmanan evler, solda, bi­raz çukurda, yapraklarını dökmüş ağaçlariyle bahçeler başladı. Yakamı kaldırdım. Hızlı ve rutubetli bir rüzgâr esiyordu. İçimde, ancak sarhoş olduğum zamanlar hisset­tiğim, müthiş bir yürümek ve koşmak arzusu vardı. Saatlerce, günlerce gidebileceğimi zannediyordum. Etrafı­ma bakmayı unutmuş, bir hayli ilerlemiştim. Rüzgâr ço­ğaldığı için âdeta göğsümden biri iter gibi oluyor, bu kuv­vetle mücadele ederek ilerlemek bana zevk veriyordu. Birdenbire niçin buralara geldiğimi düşündüm... Hiç... Sebep filân yoktu... Karar vermeden yürüyüp gelmiştim. Yolun iki tarafındaki ağaçlar rüzgârdan inliyor ve gökyüzünde bulutlar, büyük bir hızla koşup gidiyordu. İlerideki siyah ve kayalık tepeler henüz biraz aydınlık­tı ve onlara sürünüp geçen bulutlar sanki buralarda kendilerinden birer parça bırakıyorlardı. Gözlerimi yumarak ilerliyor ve ıslak havayı içime çekiyordum. Kafamdan sö­küp attığım sual tekrar belirdi: Niçin buralara geldim?... Rüzgâr dün akşamkine pek benziyordu, belki biraz sonra kar da sepelemiye başlıyacaktı... Dün akşam burlarda başka bir adam, gözlükleri buğulanarak, şapkası elinde ve göğsü bağrı açık, koşar gibi yürüyordu... Rüzgâr kısa ve seyrek saçlarının arasına giriyor, kimbilir nasıl tutu­şan başına dıştan bir serinlik veriyordu. Bu başın içinde neler vardı? Bu baş, bu hasta, bu yaşlı vücudu neden buralara sürüklemişti? Raif Efendinin o karanlık ve soğuk gecenin içinde nasıl yürüdüğünü, yüzünün nasıl bir şe­kil aldığını tasavvur etmek istiyordum. Buraya neden geldiğimi şimdi anlamıştım: Onu ve onun kafasının için­den geçenleri burada daha iyi göreceğimi zannediyordum. Fakat işte ben, şapkamı uçurmak istiyen rüzgârdan, uğul­dayan ağaçlardan ve koşup giderken birçok şekillere gi­ren bulutlardan başka bir şey görmüyordum. Onun ya­şadığı yerde yaşamak, onun gibi yaşamak demek değil­di… Bunu zannetmek için pek saf ve ancak benim kadar gafil olmak lâzımdı. İnsanlar birbirlerini ne kadar iyi anlıyorlardı... Bir de ben bu halimle kalkıp başka bir insanın kafasının içini tahlil etmek, onun düz veya karışık ruhunu görmek isti­yordum. Dünyanın en basit, en zavallı, hattâ en ahmak adamı bile, insanı hayretten hayrete düşürecek ne müt­hiş ve karışık bir ruha maliktir!... Niçin bunu anlamak­tan bu kadar kaçıyor ve insan dedikleri mahlûku anlaşıl­ması ve hakkında hüküm verilmesi en kolay şeylerden biri zannediyoruz? Niçin ilk defa gördüğümüz bir peynirin evsafı hakkında söz söylemekten kaçtığımız halde ilk rasgeldiğimiz insan hakkında son kararımızı verip gönül rahatiyle öteye geçiveriyoruz?

Oku da baban gibi esek olma

Sen umut diyorsun Akbaba ama hayal kırıklıkları umudumu öldürüyor!

Gerçek düşmanımız insalar değil , cehaletimizdir dostlar.

O ömrüm boyunca hiç sevmediğim "beklemek" artık tek yapabileceğim şeydi. Hırsımın ve aceleciliğimin hiçbir anlamı kalmamış, teslimiyetin damarında akan bir zerre olmuştum.

Evimiz Yenişehir'de o zamanki adı Kâzım Paşa Caddesi olan bugünkü Ziya Gökalp Caddesi ile Selanik Caddesi'nin kesiştiği köşede bulunuyordu. Beni yataktan kaldırdılar, giyindim, salona indiğimde Gazi Paşa 10-15 arkadaşı ile gelmişti. O güne kadar, babamın arkadaşı olan, eski Milli Eğilim Bakanı Necati Bey'in verdiği "İlter" adını taşıyordum. Gazi Paşa, Türk milletinin kökenlerini ve tarihini belirlen bir konuşma yaptı. Hun imparatorlarından birinin adını, bana ad olarak vermek istiyordu. Bugün bir hazine gibi sakladığım aşağıdaki notları yazdırdı ve imzaladı: "Asya Türk Hun İmparatorluğu: Bu Türk İmparatorluğu'nun tesisinin tarihi, Çin'de imparatorluk teessüsü tarihi ile başlar. Çin'in Millattan evvel 13. asra ait vesikaları bunu müeyyittir. Ancak bu büyük Türk İmparatorluğu'nun bizce malum olabilen imparatoru Teoman'dır. Teoman Milattan evvel 3. asır başında yaşamış büyük bir kahramandır. Çinliler bu kahramanın, Çin'de imparatorluk tesis etmiş olan büyük Türk kahramanlarının neslinden geldiğini iddia ederler. Teoman'ın oğlu Türk imparatoru Mete meşhurdur. O, şarkta Kadırgan Dağları'ndan garpta Hazer Denizi'ne kadar, şimalde Sibirya'dan cenupta Himalaya eteklerine kadar geniş imparatorluk teşkil etmiş olan yüksek bir Türk hakanıdır. Mete, Çin imparatoru ordularını büyük meydan muharebelerinde mağlup etmiş, Çin imparatorunu iltica ettiği kalede muhasara elmiş, ancak karısının şefaatiyle ve fakat kendisine vergi vererek, tabiyetini kabul eylemesi şartıyla, azat eylemiş bir Türk imparatorudur. Şimdi çocuğum bu satırları oku ve kendin için bir unvan ararken Teoman veya onun çocuğu Mete'yi düşün, bu ikisinden birinin adını ad edin. Bence Mete çok büyüktür. Bütün Türk tarihinde Oğuz efsanesinin atıf ve isnad olunabileceği adam budur. Fakat düşünülürse Teoman elbette ondan daha büyüktür, çünkü her şeyi hazırlayan odur. Nitekim Makedonyalı, İskender büyük lakabı ile anılır, fakat hakikatte ondan daha büyük olan Filip'tir, çünkü İskender'in muvaffakiyeti için lazım olan siyası zemini ve askeri vasıtaları hazırlayan odur. Eyüp oğullarından Selahaddin haçlılardan Kudüs'ü kurtarmış olmakla büyük tanınmış bir Türk'tür. Fakat ondan daha büyük olan bizzat Selahaddin'i ve onu muvaffak eden orduları ve vasıtaları hazırladıktan sonra ölen büyük Türk Nureddin'dir ve bütün beşer tarihinde silinmez satırlarla mevcudiyetini yazdırmış olan odur. Şimdi çocuğum sen bu babalarla oğullarını mukayese et de, kendin için, sevebileceğin bir ismi ayırt et. Ondan sonra kendi hüviyetinin maddi ve manevi şahsiyetini ifade edecek olan bu unvan içersinde yüksekliğini, senden daima daha yüksek olan ve onun yüksekliği içinde kendini daima hiç sayacağın, milletine göster. 16.4.1931. Gazi Mustafa Kemal" İlkokul birinci sınıf öğrencisiydim. El yazısını okuyamamakla beraber söylenenler üzerinde düşünebilecek kadar bilinçlenmiştim. Gazi Paşa tek bir isim üzerinde beni zorlamıyordu. İki isim ortaya koyuyor, birini seçmeyi bana bırakıyordu. Herhalde "Teoman" ismi kulağıma "Mete"den daha hoş geldi ki, ben "Teoman ismini seçiyorum" dedim. Gazi Paşa "O zaman ilerde oğlun olursa ona Mete ismini koyarsın" dedi. Biraz sonra beni yukardaki odama yolladılar, toplantı devam etti. Ertesi gün kanuni işlemlere başlandı ve isim değişikliği kısa sürede sonuçlandı. Artık ismim Teoman olmuştu. Bu isme alışmalıydım. Babam evdekilere "İlter" ismini kullandıkları takdirde beş kuruş ceza ile cezalandırılacaklarını söyledi. Ancak bu ceza hükümleri pek işlemedi.

Bilmek için, oku; öğretmek için, konuş; düşünmek için, yaz!

Nazywam się Entropia. Rosnę od swoich narodzin. Moje wzrastanie nie ma końca. Koniec mego wzrastania będzie stanem równowagi. Stan równowagi będzie końcem wszystkiego. Koniec wszystkiego bywa, żartobliwie i na wyrost, choć nie zawsze wprost, nazywany niebem. Jestem bardzo skryta, trudno mnie objąć i zmierzyć, dlatego wyszłam na jaw całkiem niedawno. Najpierw łączono mnie z termodynamiką. W istocie druga zasada termodynamiki to pean na moją cześć. Do twarzy mi w różniczce zupełnej. Rzucano pod moje rosnące i metaforyczne stopy wiele całek, ciągów, bitów i wartości stałych, że wymienię tylko Plancka i Boltzmanna, aby się nie przechwalać. Udało mi się wyzwolić z mezaliansu z ciepłem i termodynamiką. Pozwoliłam się odkryć w teorii informacji, weszłam w czarne dziury, a nawet do literatury. Mój debiut literacki, wyjąwszy falstarty, to opowiadanie amerykańskiego pisarza Thomasa Pynchona pod moim tytułem. Do dziś mi nie podziękował. Jestem gawędziarą. Lubię dygresje, puste przypisy, odnośniki donikąd. Moim żywiołem są literówki, pomyłki i zdarzenia pozbawione celowości. Przeglądam się w gwiazdach i oczach. Mieszam porządki. Tnę wątki. Śpiewam kołysanki rozumowi. Głos mam nie najlepszy, słuchu wcale, lecz nic to, bardzo jestem fm i ukf. Bywam kojarzona z bałaganem, sobiepaństwem i niezorganizowaniem. Nic bardziej mylnego! Jestem pedantką. Rosnę sekunda po sekundzie. Nie łamię szyku w zdaniach. Sprzątam po sobie i codziennie myję zęby. A raz do roku obowiązkowo mammografia. Jestem konsekwentna i uparta. Pojawiam się, w sensach mniej ścisłych a bardziej potocznych, wszędzie. Nie ma na mnie rady ani siły. Jestem podstawową Zasadą, jestem Stałą Fizyczną i Transcendentalną. Mam miriady skrzydeł o pawim oku. Pióra upadają, oczy mam bez powiek: ciągle patrzą.

Inteligencja odzwyczaiła cię od uczciwości. Żyjesz między nimi, ale jak za szkłem matowym albo pod maską. Ich widzisz jasno i wyraźnie. Oni ciebie - tylko w części. I wiesz o tym. Że jest taka część ciebie - zachowania słowa uczucia myśli - która dla innych pozostaje niewidoczna. Inteligencja to rodzaj czapki niewidki. Bo nawet jak cię widzą - myślą, że widzą co innego niż widzą. Tyle, co potrafią pomyśleć i zrobić sami. A ty się poruszasz za tą zasłoną. Robisz dzikie miny i pokazujesz im wała. (Nie widzą.) Tak zwane sytuacje towarzyskie: wbijasz szpilę, oczernisz, poniżysz, spowodujesz zdradę i cierpienie - bezkarnie, bezwinnie. Bardziej inteligentni od początku żyją w nieustannym teście moralności: jak się Iks zachowa, gdy nikt Iksa nie widział, nikt nie słyszał, nikt się nie dowiedział. Etyka bogów. Aż spotykasz kogoś, kto widzi, słyszy, wie. Drugi taki jak ty. Lub nawet bardziej. Nagle alarm. On mnie ujrzał naprawdę! On mnie ujrzał całego! Czyli jakiego? I po raz pierwszy musisz zasymulować w głowie niezakryty, niezamaskowany obraz siebie. Jakim jestem w jego oku - tego, który przejrzał miny, półsłówka, aluzje, pozy. Co za ból! Moment uczciwości po tylu, tylu latach. (Pękła czaszka).

Sabırlı ol! -quod arıtea fuit impetus, nunc ratio est.2> O benim ağıma bambaşka bir biçimde girmeli, ve o zaman bırakırım aşkın tüm gücü fırlasın ileriye. O ânı öpücüklerle, sarılmalarla, olgunlaşmamış beklentilerle (bunun için bana teşekkür borçlusun) berbat etmedik Cordelia’cığım. Ben tersini yapmaya çalışıyorum, daha derin bir yara açmak için geriyorum aşk yayını. Bir okçu gibi, yayın telini gevşetiyor, sonra yine geriyorum, şarkısını dinliyorum- marşımdır o benim- ama nişan almıyorum henüz, oku yaya takmadım bile daha.

Peanatema (Neal Stephenson) - Your Highlight on page 178 | location 2453-2456 | Added on Sunday, 13 July 2014 14:33:03 Piękno przeszywa świat tak jak ten promień chmury - ciągnął Orolo. - Twoje oko kieruje się ku miejscom, w których znajduje się coś, co może go odbić, ale twój umysł wie, że to nie wieże i skały są źródłem światła. Umysł ma tę świadomość, że coś przenika z innego świata do naszego. Nie słuchaj tych, którzy twierdzą, że piękno jest w oku patrzącego.

Ne u razbuktavanju plamena ili ekscesu lepote nego – Između smrti i smrti šta je bilo to što je svetlelo s gorčinom i što se gorko zadržalo u oku što posmatra nezadrživo krvarenje iz jedinstvenog plavog. Želim da osetiš to plavo boju odbijanja i potpune posvećenosti i ništa drugo kako je proživelo u meni čitave te noći strašnu agoniju ni zbog čega drugog osim njega samog i kako je raslo rasipajući u meni praveći u meni potpuno tu reč. Želim da osetiš to plavo boju samoće i neizvesnosti i ništa drugo dok vazduh i zemlja bukte u pijačnom rasplamsaju slučajnosti kovitlac u razdraženom vazduhu koji nigde ne naseljava. I da posle ja moram da ti spominjem da moram da imenujem susret kad ove noći veličanstvena boja i ono nešto večito što smo konačno izgubili u njemu – 10

oscar yapı Kurumsal İletişim 0212 415 58 50 ANASAYFA HAKKIMIZDA Hakkımızda Ekibimiz HİZMETLERİMİZ Alçıpan asma tavan Alçıpan Bölme Duvar Komple Tadilat Fiyat Listesi tasyunu asma tavan Tadilat Dekorasyon alüminyum asma tavan Ev tadilatı banyo tadilatı mutfak tadilatı seramik uygulama sıhhi tesisat boya badana çatı aktarma ve onarımı işçilik fiyatları karolam asma tavan metal asma tavan saten alçı uygulaması makinalı alçı sıva uygulaması ytong duvar örme uygulaması mantolama çelik konstrüksiyon ÇATI İZOLASYONU Cephe giydirme sistemleri PROJELERİMİZ FİYATLARIMIZ GALERİ Resim Video İLETİŞİM Ürün ve Hizmetlerimiz Hakkında Bilgi Almak İçin Şimdi Bizimle İletişime Geçin Bizimle İletişime Geçin Oscar Yapı olarak sizlere kurumsal profesyonel kusursuz kurumsal hizmet sunuyoruz. 2005 yılından beri, sektörde kazandığımız bilgi ve tecrübeleri birleştirerek size kusursuz hizmet anlayışı ile kaliteli ürünler sunmaktayız. Hizmetlerimiz tasyunu asma tavan TAŞYÜNÜ ASMA TAVANTaşyünü asma tavan; ezilerek toz durumuna getir tıklayınız. metal asma tavan METAL ASMATAVAN SİSTEMLERİ• Tasıyıcı profıllerle hazırlanan karol tıklayınız. sıhhi tesisat sıhhi tesisat gereçlerinin hemen altına, kötü kokuların ve gazlar tıklayınız. çatı aktarma ve onarımı Çatı aktarma zamanla kullana kullana aşınmış çatıların tekr tıklayınız. alüminyum asma tavan Asma Tavan Yapımı çalışmalarımız yapılacak olan yerin etüdüne gör tıklayınız. seramik uygulama Zemin Tabakasının Hazırlanması : Zemin tabakanın kuruluğunu, çat tıklayınız. işçilik fiyatları  işçilik fiyatları          &nbs tıklayınız. makinalı alçı sıva uygulaması MAKİNALI ALÇI SIVA UYGULAMASI VE FİYATALÇI SIVA UYGULAMASIAlçı sı tıklayınız. Neden Oscar Yapı? Tadilat ve dekorasyon uygulamalarında yılların vermiş olduğu iş deneyiminde profesyonel bir komple tadilat ve dekorasyon firması ev tadilatı , mağaza tadilatı ve mimarlık hizmetlerinde kusursuz hizmet Müşteri Hizmetleri 19 Yıllık Tecrübe Referanslarımızdan Bazıları SOFRA GLORİA JEANS COFFE FERRO DÖKÜM EFESAN GRUP PUMA İNCİ AKÜ armağan oyuncak Tokyo Restaurant ÇANKKALE SERAMİK ALARKO CTY SİNEMALARI ANKA ÇİN RESTAURANT SOFRA GLORİA JEANS COFFE FERRO DÖKÜM EFESAN GRUP PUMA İNCİ AKÜ armağan oyuncak Tokyo Restaurant ÇANKKALE SERAMİK ALARKO CTY SİNEMALARI ANKA ÇİN RESTAURANT SOFRA Güncel Bilgiler asma tavan, bölme duvar, komple tadilat Oscar Yapı Yeni yeni döneminde; asma tavan, bölme duvar, komple tadilat, dekorasyon uygulamarımızla siz değerli müşterilerimize hizmet vermeye devam ediyoruz devamını oku.. asma tavan, bölme duvar, komple tadilat Oscar Yapı Yeni yeni döneminde; asma tavan, bölme duvar, komple tadilat, dekorasyon uygulamarımızla siz değerli müşterilerimize hizmet vermeye devam ediyoruz devamını oku.. asma tavan, bölme duvar, komple tadilat Oscar Yapı Yeni yeni döneminde; asma tavan, bölme duvar, komple tadilat, dekorasyon uygulamarımızla siz değerli müşterilerimize hizmet vermeye devam ediyoruz devamını oku.. asma tavan, bölme duvar, komple tadilat Oscar Yapı Yeni yeni döneminde; asma tavan, bölme duvar, komple tadilat, dekorasyon uygulamarımızla siz değerli müşterilerimize hizmet vermeye devam ediyoruz devamını oku.. asma tavan, bölme duvar, komple tadilat Oscar Yapı Yeni yeni döneminde; asma tavan, bölme duvar, komple tadilat, dekorasyon uygulamarımızla siz değerli müşterilerimize hizmet vermeye devam ediyoruz devamını oku..

...Eve gittim ve bir yazı yazdım. hayatım ağrıyor "kaçar herkesten durmaz bir yerde anne ölünce çocuk çocuk ölünce anne" anneler ve çocuklar/sezai karakoç sen susalı üç hafta oldu ve bazen karıştırıyorum hangimizin öldüğünü.önce senin öldüğünü sandım.çok üzüldüm biraz zaman geçince fark ettim ki ölen benmişim ama farkında değilmişim.seni arayınca anladım gerçeği çünkü ben her daim bir yaranın sızısıyla sana koşuyorum,kanar kanamaz elimle bastırıp sana koşuyorum,yaramı sar beni öp mırıltıyla dua oku diye sana koşuyorum.üç haftadır sana yetişmeye çalışırken kaç kere öldüğümü sayamadım.insan böyle zamanlarda anlıyor ölümden önce bir hayatın olmadığını.ayrılığın olduğu yerde hayat da olmaz.bütün kuşkularım bitti sen susunca,ölümden önce bir hayat yok...

...sen susalı üç hafta oldu ve bazen karıştırıyorum hangimizin öldüğünü.önce senin öldüğünü sandım.çok üzüldüm biraz zaman geçince fark ettim ki ölen benmişim ama farkında değilmişim.seni arayınca anladım gerçeği çünkü ben her daim bir yaranın sızıyla sana koşuyorum,kanar kanamaz elimle bastırıp sana koşuyorum,yaramı sar beni öp mırıltıyla dua oku diye sana koşuyorum.üç haftadır sana yetişmeye çalışırken kaç kere öldüğümü sayamadım.insan böyle zamanlarda anlıyor ölümden önce bir hayatın olmadığını.ayrılığın olduğu yerde hayat da olmaz.bütün kuşkularım bitti sen susunca,ölümden önce bir hayat yok...

Günleri say, senedini say, büyüklerini say, ama yerinde sayma. Emek ver, kulak ver, bilgi ver, ama hiç bir zaman boş verme. Eşini beğen, işini beğen, aşıgını beğen, ama kendini beğenme. Fidan büyüt, çocuk doyur, çocuk besle, ama kin besleme. Hedefe koş, cihanda koş, yardıma koş, ama ortak koşma. Paranı ver, gönlünü ver, selam ver ama; sırrını verme. Davet et, hayret et, affet, töğbe et, ama ihanet etme. Okumaktan zarar gelmez oku ama, lanet okuma. Elini aç, kapını aç, gözünü aç, ama ağzını açma. Sarıcı ol, bakıcı ol, kalıcı ol, ama bölücü olma. Ev al, araba al, abdest al, ama beddua alma. Zulmü devir, nesri devir, ama çam devirme. Rakibini geç, sınıfını geç, ama gülüp geçme. Yaklaş, konuş, tanış, ama uzaklaşma. Seslen, uslan, ama yaslanma. Doğrul, devril, ama eğilme. İtil, atıl, ama satılma.

I kind of feel like I know the reason that I was born. After 58 years of life, I know why I turned out this way. I know why I treasure life so much. I know why I cannot overlook wickedness. All of these things I experienced weren't for nothing. It was for this moment, right now, that I was born. I became a machine for this moment.

Her orman içinde pek çok kitap bulabileceğin iyi bir kütüphanedir! Hayvanlar, ağaçlar, hatta kayalar bu gizemli kütüphanenin kitaplarıdırlar. Hikâyelerini edinmek için onları oku! Birisinin ya da bir şeyin hikâyesini elde ettiğinde, onların bilgeliklerini de elde edersin!

Güzel bir şiir oku ya da güneşin doğuşunu seyret, ikisi de aynı şeydir!

Čo len môže byť tejto stvore!‘ láme si hlavu Jure. ,Nekričí, nenadáva — iba čo je akosi smutná…' Ona vycítila z jeho reči to hnutie, pozrela naň skoro nežne, sťa dieťa. Veď on skutočne v svojej ťarbavosti, prostote je ozajstné dieťa. I v citoch ešte nevyzliekol detské háby — ani ich už nevyzlečie. Andrija ustavične s čiapočkou v ruke stojí úctive pred svojou paňou. No v oku sa mu zračí neobmedzená láska i dôvera, asi tak, ako keď dieťa pozerá na svoju matku. Koľko ju koľvek ráz vidí, zakaždým ju postretá s tým istým pohľadom, pred ktorým ona, ako v rozpakoch, musí sklopiť oko

Svaki ožiljak vidljiv oku ima svoju priču, a pogotovo onaj koji se nalazi na srcu.

Before the World was created, the Word already existed. The Word was the source of life, and this life brought light to mankind. The light shines in the darkness, and the darkness has never put in out.

In a world falling to darkness, the light made by the hands of people sings and dances.

God doesn't exist... Hm? Somewhere on this planet... there's a war going on right now... y'know? Hum? And tons... and tons... of people are dying just like that... Yeah. And not even through war... dying every day. Somewhere they're dying just like that. Life is important, or the Earth is important... all of it is bulshit... God doesn't exist... What's gotten into you? ... I dunno... its just, since god doesn't exist, I was thinking that maybe humans... with their own strength... must take an active stance and protect life as if were something precious from now on... Humans, using their own strength... their own strength... Yeah... no matter what happens... to never give up fighting... What's the matter? Something... happen? Kurono-chan? Nah... it's nothing... You sure?

The despair of the world makes Kurono shine even brighter.

Čovječe! Ne možeš nikada sastaviti vjerovanje i vjerolomstvo. Kako ćeš biti vjernik kad susjed nije miran od tebe?! A kako ćeš pak biti musliman ako od tebe nije miran ostali svijet?! Zar Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve selleme, nije rekao: "Nema vjerovanja onaj u koga se nema povjerenja, a ni vjere onaj koji ne ispunjava obećanja." On je također rekao: "Nije vjernik onaj od čijeg zla strahuje njegov susjed." Čovječe! Nisi u istinskom imanu sve dok drugima iznalaziš mahane, a ni sam nisi bez njih. Stoga, prvo otkloni svoju mahanu, a ostavi drug i njihove mahane. Ali, znaj, nikada nećeš moći otkloniti sve svoje mahane, pa je najpreče da se njima posvetiš i pozabaviš. A ako želiš biti pravedan, onda ne istražuj tuđe mahane pa ćeš i Allahu džellešanuhu biti drag i mio. Čovječe! Koliko si samo slab i nemaran! Drugima pronalaziš grijehe, a svoje grijehe zanemaruješ i zaboravljaš. U oku svoga brata vidiš trunku, a u svome oku ne vidiš gredu. Koliko je malena tvoja pravednost, a velika tvoja nepravednost!

Oku yüzümü! " der gibi bakar savaş ölüsünün çocuğu; nerden bilsin öyle bir yüzün kolay okunamayacağını

Evet, diyor Ender, bazen edebiyat hayattan daha açıklayıcıdır." (s. 37) "Elimi daldırıp bir avuç dolusu kayısı çekirdeği aldım. Birkaç tanesini aylandıza doğru fırlattım. Düştükleri yerde ağaç çıkarsa acı olacaktı meyveleri." (s. 103) "Yaptıklarımızı olumlayan yasalar buluyoruz; sanırım aklımız böyle işliyor: Buyurgan iç huzurumuzun boynu bükük kölesi olarak. (Çetin, burayı anlamadıysan lütfen üşenme, bir kere daha oku!)" (s. 106) ''Hayatımızın, uzun mihnet, lezzetsizlik, renksizlik ve keder devrelerinin arasına serpiştirilmiş kısa saadet dakikaları...'' (s. 139)

Ülken büyük tehlikeler altında mı? Işık gitmiş ve karanlık her yerde? Kime güveneceğini ve ne yapacağını bilmiyor musun? Ülkenin tarihini oku! Orada çıkış yolu için en iyi haritayı bulacaksın!

Etrafın seni sıktığı zaman kitap oku...

Gözünü kapa, raftan rasgele bir kitap seç ve onu oku! Bu doğru bir yöntem mi? Hayır, yanlış bir yöntem! Seçimlerini bilinçle yap, düşünerek yap, hesaplayarak yap, tesadüfen yapma!

XXXI (Pokojnik) S ranom u tom srcu, tamnu i duboku, s tajnom u tom trudnu i prokletu biću, sa zvijezdom na čelu, sa iskrom u oku gazi stazom varke, mrtvi Ujeviću; Smrt je tvoja ljubav pri svakome kroku, smrt je u tvom iću, u tvojemu piću, smrt je u tvom dahu, i u tvojem boku, smrt, i smrt, i smrt u Nadi i Otkriću. Što ti vrijedi polet u vlastitu čudu, što ti vrijedi volja i voljenje slijepo? Srce bije, pluće diše uzaludu; gle, bez hvajde ljubiš sve dobro i lijepo; kao sveli miris u razbitu sudu pogiba u tebi pjev što si ga tepo.

- Ciekawość jest siostrą odwagi - odparł ku mojemu zdumieniu, przyglądając mi się z łobuzerskim błyskiem w oku. - Tylko tchórze nie potrafią sięgnąć po to, co wydaje się poza naszym zasięgiem.

İyi bir kitabın içine girmek kolaydır, ilk sayfayı oku yeter! Fakat iyi bir kitabın içinden çıkmak zordur, son sayfaya kadar gidersin ve hatta yeniden başa dönüp yeniden okumaya başlarsın!

Pomijając główny temat naszej rozmowy, przytoczę tylko nader ciekawą uwagę, która się naraz wyrwała temu jegomościowi: „Właściwie mówiąc — rzekł — nie bardzo się lękamy tych wszystkich socjalistów-anarchistów, bezbożników i rewolucjonistów; mamy ich na oku i znamy wszystkie ich fortele. Ale jest wśród nich niewielka co prawda garstka ludzi osobliwych: to są ci, którzy w Boga wierzą, chrześcijanie, a jednocześnie socjaliści. Tych to właśnie najbardziej się lękamy, to straszni ludzie! Socjalista-chrześcijanin jest groźniejszy od socjalisty-bezbożnika." Słowa te już mnie wówczas zastanowiły, ale teraz u was, panowie, jakoś mi się nagle przypomniały…

Ti si moj život videla iz bliza: Primiso, pokret, reč što nisam reko. Znala si grč moj i kad stojiš iza. Slutila moju bolest na daleko. Ti si u mome oku dok još gasne videla prva novog smeha klicu. A kad se vratim domu ure kasne znala svu priču samo po mom licu. Sedim za stolom i ne znam svog lika. Pred ogledalo zalud mi je stati: U tvome oku bila mi je slika. Već pola mojih stvari s tobom trule. Niko me sada ne zna, nit će znati: Iz mene zjapi rana mesto nule.

Etrafın seni sıktığı zaman kitap oku...Ben şimdiye kadar herşeyden çok kitaplarımı severdim.Bundan sonra her şeyden çok seveceğim ve kitapları beraber seveceğiz.İnsan muhitin bayağı ,manasız,soğuk tesirleriden kurtulmak istediği zaman yalnız okumak fayda verir.Bana en felaketli günlerimde kitaplarım arkadaş olmuştu.Fakat bu yetmiyor .Şiirlerimde de gördün ki kitaplara rağmen çok ıstırap çektim.Çünkü candan bir insanım yoktu.Sen benim yarım kalan tarafımı ikmal edeceksin.

Onuncu Yıl Marşı okumakla Türkiye raylarla donanmıyor. Bu işler lafla olmuyor. Marşı oku, demir ağlarla ör. Neyi ördün yahu, neyi?

Zver u oku U oku zub Ništitelj naspram ništitelja

Sana bir mektup yazmak lazım, Fırsat bulursan biraz oku. Ne kadar katlanacağım, bilmem ama, Fırsat bulursan biraz oku. Diyorlar ki, zaman her şeyi iyileştirir, Ama benim durumuma hiç ilaç yok. Fırsat bulursan gel, elimi tut biraz, Sen yanımdaysan, ölüm bile ölüm yok. Dünya bana kahraman diyor, bilge adam diyor, Ama bu kahramanın kalbi kıyamette yaşıyor. Dünyanın zehrini tekrar ve tekrar içerek, Bu aşksiz fakirin ruhu çok ama çok acıyor. Okuyacaksın, yoksa fırlatacaksın, bilmiyorum. Ama can olduğu sürece, seni çok ama çok bekliyorum.

- Miałam nawet prawie prawdziwy łuk i kołczan, dopóki nie dziabnęłam Daniela strzałą w oko. - Niechcący? - Niekoniecznie. Widzisz, Daniel nie ogarniał konceptu przestrzeni osobistej. Strzałę w oku ogarnął już bez trudu.

Başka türlü bakarsak bunda bir güzellik de görebiliriz. Çünkü, sırtları kambur, yüzleri birbirinin omzuna gömülü, dizleri birbirine dolanmış, bacaklarının alt kısmı ve ayaklar tek bir noktada birleşmiş vaziyette, yüz yüze yatan bu fıçıcı çiftin şekli, bir bütün olarak, ok saplanmış bir kalbe benziyor, tam anlamıyla Eros'un oku değil ama olsun... Suçunu kabullendikleri bir sırrın ve paylaştıkları bir utancın yükünden ruhları kurtulan bu iki kurban, âşıkların ağaç gövdelerine kazıdığı ve iki tarafına da adlarının baş harflerini koyduğu şu tipik çizimi hatırlatıyor. Belki de Attale ile Jérôme, doğada bir yerde çılgınca aşklarının hatırası kalsın diye bu pozisyonda ölmüşlerdir.

„Zašto je Mevlut u jednom od pisama koje je slao iz garnizona u Karsu našao da Samihine oči liče na narcis? Priznao joj je da je dok je bio pod zaštitom generala Turguta dobijao saznanja i pomoć, kada je reč o očima, od gimnazijskog profesora književnosti koji je bio na odsluženju vojnog roka. Narcis je u staroj književnosti izražavao oko: tada su žene bile pokrivene i kako su muškarci mogli da vide samo njihove oči, čitava divanska i narodna književnost zasnivala se na oku.“ Orhan Pamuk: „Čudan osećaj u meni

Yaratan Rabbinin adıyla oku!

Reading is only dangerous to those who are afraid to imagine,’ Mr. Oku says. ‘If there is one thing I hope you got out of the Earnest Book Club, it is that each of you is not afraid to use your imagination. That you have accepted Oscar Wilde’s invitation to dare. The dare to read books, banned or not. The dare to think. The dare to imagine. The dare to speak your mind. And the dare to be yourself.

Etrafın seni sıktığı zaman kitap oku... Ben şimdiye kadar her şeyden çok kitaplarımı severdim. Bundan sonra her şeyden çok seni seveceğim ve kitapları beraber seveceğiz. İnsan muhitin bayağı, manasız, soğuk tesirlerinden kurtulmak istediği zaman yalnız okumak fayda verir. Bana en felaketli günlerimde kitaplarım arkadaş olmuştu. Fakat bu yetmiyor. Şiirlerimde de gördün ki kitaplara rağmen çok ıstırap çektim. Çünkü candan bir insanım yoktu. Sen benim yarım kalan tarafımı ikmal edeceksin.

this ones who think of others and those who think of themselves, the unmistakable truth that these two cannot coexist!