Nu Wa Quotes

Ibn Mas‘ud said to his companions, ‘You fast and pray more than the Companions of Muhammad (sallallahu ‘alayhi wa sallam) but they were better than you.’ They asked, ‘How so?’ He replied, ‘They were more abstinent of this world than you and more desirous of the Hereafter.’ [Abu Nu‘aym, vol. 1, p. 136]

Moja pierw­sza za­chę­ta: za­proś pi­sa­nie do swo­je­go życia. Spraw, że bę­dzie ci to­wa­zyszy­ło co­dzien­nie. Jeśli w tym mo­men­cie masz ocho­tę za­opo­nować i krzyk­nąć: „Ależ pa­niu­siu, ja nie mam tyle wol­ne­go czasu!”, mam dla cie­bie dość szo­ku­ją­cą od­po­wiedź: „Znajdziesz”. Serio, nie­któ­re z tych po­my­słów wyma­ga­ją od cie­bie po­świę­ce­nia mi­nu­ty dziennie. Jedna minu­ta z 1440, jakie ma doba, to chyba nie jest aż tak wiel­kie wy­rze­cze­nie, że ze­chcesz teraz z roz­pa­czy po­rzu­cić swój cel, bo zbyt wiele od cie­bie wyma­ga?

Nie twier­dzę, że po­wi­nie­neś igno­ro­wać wia­do­mo­ści lub nie zwa­żać na ak­ty­wi­stów na­wo­łu­ją­cych do dzia­ła­nia. Na­le­ży zi­gno­ro­wać pa­nu­ją­cy wokół szum, a sku­pić się na du­żych glo­bal­nych za­gro­że­niach. Nie twier­dzę, że po­wi­nie­neś wy­zbyć się lęku. Mu­sisz na­to­miast za­cho­wać spo­kój i wspie­rać współ­pra­cę na skalę świa­to­wą, która jest ko­niecz­na, jeśli chce­my za­po­biec tym za­gro­że­niom. Kon­tro­luj swój in­stynkt po­śpie­chu. Kon­tro­luj swoje po­zo­sta­łe dra­ma­tycz­ne in­stynk­ty. Nie stre­suj się wy­ima­gi­no­wa­ny­mi pro­ble­ma­mi drę­czą­cy­mi świat, który przed­sta­wia­ny jest w prze­sad­nie pe­sy­mi­stycz­nym świe­tle, lecz skup się na praw­dzi­wych pro­ble­mach i ich roz­wią­za­niach.

Ibn ‘Umar reports that the Messenger of Allah (sallallahu ‘alayhi wa sallam) said, “Son of Adam, remember me for an hour in the beginning of the day and an hour at the end and I will forgive you your sins committed between them save any major sins for which you must repent.” [Abu Nu‘aym, vol. 8, p. 213]

W Sta­nach nie­za­leż­nie od po­li­tycz­ne­go roz­da­nia rzą­dzi więc kilka po­tęż­nych or­ga­ni­za­cji lob­by­stycz­nych. Naj­waż­niej­sza z nich to Wall Stre­et, a więc banki i in­sty­tu­cje fi­nan­so­we. Drugą jest sek­tor mi­li­tar­ny oraz bez­pie­czeń­stwa. Wy­jąt­ko­wo groź­ny dla resz­ty świa­ta, co po­ka­za­ły wy­pad­ki sprzed de­ka­dy. Trze­ci blok to po­tęż­ne lobby izra­el­skie. Potem jesz­cze lobby gór­ni­czo-naf­to­we. Szcze­gól­nie wpły­wo­we od cza­sów Geo­r­ge’a W. Busha, który po­sta­wił wieu naf­cia­rzy na czele po­wią­za­nych z rzą­dem ogra­ni­za­cji zaj­mu­ją­cych się śro­do­wi­skiem. Na tym przy­kła­dzie do­brze widać, jak dzia­ła ta „neo­li­be­ral­na de­re­gu­la­cja”. To zna­czy naf­cia­rze w imie­niu rządu re­gu­lu­ją swój wła­sny sek­tor. I niech pan zgad­nie, w któ­rym kie­run­ku to re­gu­lu­ją! Oczy­wi­ście robią to w taki spo­sób, żeby więk­sza część kosz­tów ich dzia­łal­no­ści zo­sta­ła prze­rzu­co­na na in­nych. W tym przy­pad­ku na śro­do­wi­sko. W ten spo­sób ich pro­duk­ty mogą być śmiesz­nie tanie. A sek­tor ban­ko­wy? Do­kład­nie ta sama hi­sto­ria. Po­zwo­lo­no ban­kom w imię wol­no­ści ro­snąć do roz­mia­rów, gdy stały się zbyt duże, by upaść. I teraz rząd musi je ra­to­wać za każ­dym razem, gdy wpad­ną w kło­po­ty. I to nie tylko po­przez ba­ilo­uty. O wiele czę­ściej od­by­wa się to w spo­sób dużo bar­dziej za­ka­mu­flo­wa­ny. Przez dłuż­szy czas Fed mu­siał wpusz­czać w go­spo­dar­kę cięż­kie mi­liar­dy do­dat­ko­wych do­la­rów. W efek­cie na Wall Stre­et pa­nu­je nie­spo­ty­ka­na hossa. A re­al­na go­spo­dar­ka jak tkwi­ła, tak tkwi w kło­po­tach. Na rynek we­wnętrz­ny to się w ogóle nie prze­kła­da. To nie jest żadna de­re­gu­la­cja. To jest sa­mo­re­gu­la­cja.