Nizam Quotes

She was sobbing for help, but her sobbing wails died within the four walls of the room under the clamorous slogans raised by a mob on the road, which had gathered near the masjid just beside the hospital, raising slogans, "Hum kya chahte, Azadi, we want freedom", "Yahan, kya chalega- Nizam-e-Mustafa", "La Sharqiya' lagharbia, Islamia Islamia.

Knowledge is better than wealth, because you must take care of wealth but knowledge takes care of you

Une légende court les livres. Elle parle de trois amis, trois persans qui ont marqué, chacun à sa façon, les débuts de notre millénaire : Omar Khayyam qui a observé le monde, Nizam-El Mok qui l'a gouverné, Hassan Sabbah qui l'a terrorisé.

As I had studied the poetry of Rumi, Jami, Nizami, Hafiz and Amir Khusrau, with some difficulty in the original Persian, and with some ease in various English translations, I realised that Nanak had absorbed the ethos of Islamic poetical mysticism, inherited the belief in ecstasy of union of Baba Farid, Nizam-ud-Din Aulia and Kabir. Of

In the political settlement that followed, Tipu’s sons were despatched to exile in the fort of Vellore and most of the best lands of the state of Mysore were divided between the Company and the Nizam of Hyderabad. The rump was returned to the Hindu Wadyar dynasty whose throne Haidar and Tipu had usurped. A five-year-old child from the dynasty was found living ‘in a state of misery … in kind of stable with sheds attached to

But Khair did not need such proof of her husband's love for her. Over and over again, James had risked everything for her. Most reationshps in life can survive - or not - without being put to any real crucial, fundamental test. It was James's fate for his love to be tested not once, but four times...At each stage he could easily have washed his hands off his teenage lover. Each time he chose to remain true to her. That, not the words of any will, was the evidence she could cling to.

This pageantry involved the British not merely exalting the principle of hierarchy in ensuring reverence for their own queen, but extending it to India, honouring ‘native princes’, ennobling others and promoting the invention of ersatz aristocratic tradition so as to legitimize their rule. Thus the British created a court culture that the princes had to follow, and a hierarchy that sought to show the Crown as successors of the Mughal emperor. The elaborately-graded gun salutes, from nine guns to nineteen (and in only five cases, twenty-one)6, depending on the importance, and cooperativeness, of the ruler in question; the regulation of who was and was not a ‘Highness’, and of what kind (the Nizam of Hyderabad went from being His Highness to His Exalted Highness during World War I, mainly because of his vast donation of money to the war effort); the careful lexicon whereby the ‘native chiefs’ (not ‘kings’), came from ‘ruling’, not ‘royal’, families, and their territories were ‘princely states’ not ‘kingdoms’—all these were part of an elaborate system of monarchical illusion-building.

The travellers crossed, beyond Milligaum, the fatal country so often stained with blood by the sectaries of the goddess Kali. Not far off rose Ellora, with its graceful pagodas, and the famous Aurungabad, capital of the ferocious Aureng-Zeb, now the chief town of one of the detached provinces of the kingdom of the Nizam. It was thereabouts that Feringhea, the Thuggee chief, king of the stranglers, held his sway. These ruffians, united by a secret bond, strangled victims of every age in honour of the goddess Death, without ever shedding blood; there was a period when this part of the country could scarcely be travelled over without corpses being found in every direction. The English Government has succeeded in greatly diminishing these murders, though the Thuggees still exist, and pursue the exercise of their horrible rites.

In the nineteenth century, men lost their fear of God and acquired a fear of microbes. Anonymous

Efendim merhametliydi, ama bu herkesin ondan korkmasına engel değildi. Kendisinden önceki padişahlar gibi, tahta çıkar çıkmaz hanedanın erkek üyelerini boğdurtmamıştı o. Merhametli yüreği böyle bir zulmü kaldıramayacak kadar yüceydi. Elini akraba kanına bulamadı. Bunun yerine, nizam-ı alem için, onların gönül gözlerini açmakla yetindi. Bir gün saltanatla kan bağı olan herkes bir araya toplandı ve birer birer gözlerine mil çekildi. Kundaktaki bebekler bile kızgın şişlerle kör edildi. Böylece dünya gözleri kapanırken, gönül gözleri açılmış oldu. Efendimin merhameti sonsuzdu.

Bir aslanı bir zebrayı parçalarına ayırırken gördüğünde orada ne gibi bir ilahi düzen görüyorsun? Orada gördüğümüz vahşet, haksızlık ve kaostan başka bir şey değildir, kısacası ilkel bir düzensizlik, evrimsel bir zalimlik ve herhangi bir ahlaktan yoksun ilkel bir kargaşa görüyoruz!

In 1825, however, Sultan Mahmud II issued a fatwa stating that it was the duty of every Muslim to serve in the Ottoman military while reinstating the Nizam-ı Cedid Army in 1826, in an attempt to replace the Janissaries. When the Janissaries revolted in 1826 and sacked parts of Constantinople, the Sultan crushed the revolt, leading to the death of 4,000 Janissaries, and the subsequent dismantling of the old military force.

Thus the British created a court culture that the princes had to follow, and a hierarchy that sought to show the Crown as successors of the Mughal emperor. The elaborately-graded gun salutes, from nine guns to nineteen (and in only five cases, twenty-one*), depending on the importance, and cooperativeness, of the ruler in question; the regulation of who was and was not a ‘Highness’, and of what kind (the Nizam of Hyderabad went from being His Highness to His Exalted Highness during World War I, mainly because of his vast donation of money to the war effort); the careful lexicon whereby the ‘native chiefs’ (not ‘kings’), came from ‘ruling’, not ‘royal’, families, and their territories were ‘princely states’ not ‘kingdoms’—all these were part of an elaborate system of monarchical illusion-building.

Bu halde hiçbir şeyim önemi kalmaz ve zaten ölümüm de yoldan olmaz.

We have now developed for Agni a re-entry structure, for which we have developed this new material, a very light material called carbon-carbon. One day an orthopedic surgeon from Nizam Institute of Medical Sciences visited my laboratory. He lifted the material and found it so light that he took me to his hospital and showed me his patients. There were these little girls and boys with heavy metallic calipers weighing over three kilograms each, dragging their feet around. He said to me, “Please remove the pain of my patients” In three weeks, we made these floor-reaction Orthosis 300-gram calipers and took them to the orthopedic center. The children didn’t believe their eyes. From dragging around a three kilogram load on their legs, they could now move around! Their parents had tears in their eyes.

Cengiz'i cihangir yapan, askeri teşkilatındaki nizam ve intizamdır. O, ordusunu esas itibariyle onar bin kişilik kısımlara ayırmıştı. Bugünkü tabirle birer kolordu olan bu onar bin kişilik kısımlara Tümen ve kumandanlarına Tümen ağası deniyordu. Tümenler binlere, binler yüzlere, yüzler ellilere, elliler beşlere veya onlara ayrılmıştı.

…İslami yenilenme fikrine her zaman iki tip insan tarafından karşı çıkılmaktadır.Muhafazakarlar eski reçeteleri, modernistler ise başkasına ait(yabancı) reçeteleri istemektedirler.Birinciler İslam’ı geçmişe çekmekte, ikinciler ise ona yabancı bir gelecek hazırlamaktadırlar… …İslam sadece ‘religion’dur noktasından hareketle muhafazakarlar,İslam’ın dış dünyaya nizam vermemesi gerektiğini, ilericiler ise bunu yapamayacağını düşünmektedirler.Pratikte sonuç aynıdır…

For creatures your size I offer a free choice of habitat, so settle yourselves in the zone that suits you best, in the pools of my pores or the tropical forests of arm-pit and crotch, in the deserts of my fore-arms, or the cool woods of my scalp. A New Year Greeting, W.H. Auden (1907–1973)

Millet mi Devleti, Devlet mi Milleti yaratır? Devlet Birliği Millet mi devleti meydana getirir, yoksa millet, devletten sonra mı teşekkül eder? Yâni öncelik hangisinindir? İşte size yumurta mı tavuktan, tavuk mu yumurtadan çıkar benzeri bir mesele. Büyük sömürge imparatorlukları, özellikle İngilizler; devletin, milletten sonra düşünülemeyeceğini öne sürmüşlerdir. Millî toplulukların ancak devlet gücü ile meydana geleceğini kabul ettirmenin gayelerinden birisi, sömürülen'Devletsiz' kitlelerin millet sayılamayacağı, böylelikle idare edilmelerine devam olunabileceği sonucu idi. Bu görüşün en kesin bir ölçüye bağlanmış şekline Lord Acton isimli İngiliz sömürgecisinde rastlıyoruz: 'Devlet, zamanla millî bir topluluk yaratabilir, ama millî bir topluluğun bir devlet haline gelmesi, çağdaş medeniyetin vasfına aykırıdır.' Rudolf Rocker, şöyle bir cümle ekliyor: 'Milliyet devletin sebebi değil sonucudur. Devlet milleti yaratır, millet devleti değil.' Ortega Y. Gasset, Fransız ve İspanyol milletlerinin devlet gücü ile meydana çıktığını söyler: 'Fransa ve İspanya'nın devlet olarak meydana gelmeden önce Fransız ve İspanyol ruhunun derinliklerinde birer birim olarak var olduğunu kabul eden tarihçiler yanılmışlardır. Sanki Fransa ve İspanya'dan önce Fransızlar ya da İspanyollar varmış gibi. Sanki Fransız ve İspanyollar iki bin yıllık bir gayret sonunda binbir güçlükle yaratılmamışlardır. Bir toprak üstünde dil birliğine sahip her toplum çok defa daha önceki bir siyasi birleşmenin sonucudur.' Tanınmış Fransız iktisatçısı Proudhon, aslında küçümsememek için, milleti bir takım müşterek kanunların veya siyasi müesseselerin yahut merkezi kuvvet tarafından yapılmakta olan zorlama ve baskının neticesine bağlar. Nihayet Massimo D'Azoglio bu görüşün izahını verir: 《İtalya'yı yarattık, şimdi İtalyanları yaratmalıyız!》 Devleti milletten öne alanların görüşlerini ispatlamak bakımından misalleri de eksik değildir. Devlet olmadan İsviçre milletinin düşünülemeyeceğini söylerler. Onlara göre Portekizlilerle İspanyolların ayrı millet sayılmalarının tek dayanağı devlettir. Kuzey Amerika'da iki ayrı devlet kurulmasaydı; Birleşik Amerika ve Kanada milletleri meydana gelmezdi. Çünkü Amerikalılarla Kanadalıların diğer vasıfları yönünden hiçbir farkları yoktur. Pakistan devleti kurulmadan önce, Pakistan milletinden bahseden var mıydı? Milletin, devletten önce var olduğunu öne sürenlerin delilleri daha çoktur: 1918 yılına kadar bir Çek devleti yoktu, ama bir Çek milleti vardı. Sırplar, Bulgarlar, Yunanlılar, Arnavutlar, Finler, Hintliler ve daha birçokları, asırlar boyunca devletsiz yaşadılar. Fakat millî varlıklarını korumasını, yabancı hâkimiyeti altında bile millet olarak kalmasını bildiler. Bismark'tan önce bir Alman ruhu ve Alman milleti vardı. Yahudiler, 2500 yıl devlet kuramadılar, bölük pörçük yaşadılar. Yine de bir millettiler. ( ... ) Millet devleti değil, devlet milleti meydana getirirmiş? Peki, İsrail devletini kim meydana çıkardı? Görüşlerin hangisi doğru? Münakaşayı uzatmadan ikisinin de doğru taraflarını alıp şöyle bir sonuca varabiliriz: Devlet birliği, kavimlerin teşekkül etmesi için gerekli şartlardan biridir. Fakat, kavimlerin gelişerek millet olarak belirrnelerinde 'devlet birliği' daima aranamaz. Devlet demek, herşeyden önce, belli bir hukuk nizamı demektir. Aynı nizam içinde yaşayan fertler, kabile hayatının alışkanlıklarını bırakacak, yeni nizamın icaplarına uyacaklardır. Farklı örf ve âdetler hukukun zorlaması ile uzlaşacak, kabile ayrılıkları kavim içinde eriyecektir. Kavim bir kere teşekkülünü tamamladıktan sonra, devletin dağılması, milletin de dağılması sonucunu vermez.

Ibrahim had managed to save his life and find refuge with Ramaraya, and after the death of Jamsheed, Ibrahim gained the throne with help of Ramaraya. They maintained a friendly relationship for over a decade. Sadly, it was a friendship that was not destined to last. Ibrahim held genuine love and respect towards his patron. Unfortunately, Ramaraya, like Ali, cared only for Samrajya. When some of Ibrahim’s disgruntled nobles revolted and invited Ramaraya to take control of important border forts, Ramaraya had jumped at the chance. Ibrahim managed to crush the rebellion before Samrajya armies arrived, but his belief in his friend and patron was shattered. Then Ramaraya had taken the side of Ali in the last war against Hussain Nizam Shah and Ibrahim Qutb Shah, which finally broke the last vestiges of affection that he held for Ramaraya. Now he was here to take revenge on the man who had betrayed him.

Eating a healthy, balanced diet can help you feel your best and reach your goals.

Take care of your body with nourishing food, and it will take care of you in return.

You have the power to choose what you put in your body. Make it count.

Healthy eating isn't about deprivation, it's about abundance and nourishment.

Haklıydı. Benim gereksiz bir nezaketle donanmış içi boş iyimserliğimin aksine, ekmeğini kazanmak için gecenin bir yarısı kara, fırtınaya, aldırmadan direksiyon sallayan bu yaşlı adam, acı hakikati olanca gerçekliği içinde görüyordu. İstanbul hakikaten bitmişti, Damat Sacit, Kara Nizam gibi toplumun dibindeki adamlar değil, hepimizin ortak vurdumduymazlığı, ortak acımasızlığı, ortak cahilliği bitirmişti bu şehri. Ama hâlâ kalıntılarıyla beslenip duruyorduk işte, dişleri için öldürülen bir filin devasa gövdesini didikleyen akbabalar gibi...

Black trans women's lives matter.

im hanging on Minna!

The question of the day, yes I am trans and Jewish. I’m intersex and Jewish. I’m nonbinary and Jewish.

TERFS are not allowed near me, around me, or anywhere in my vicinity, and anyone who falsely accuses me of being a TERF, is simply put, a liar. Trans rights are human rights.

I will always thank him and my mom and my child in fact the opening part of the UKE is in honor of Carlos who loved fantasy and would have been shocked if he was alive that I wrote this. I used to fall asleep to game of thrones when we watched together.

My professor in class today-Neil Gaiman is no joke, I'm glad you got that response and think about your book as you do this final project. Congrats on the response. I'm writing about elders in fantasy to help me write about Mother Hulda the Witch.

Antisemitism is on the rise please stay safe.

@neilhimself is it too soon to ask again? I'm a small trans creator and I could really use some guidance. Neil Gaiman: I think it's a great premise. Keep writing. Neil Gaiman's writing advice for Wings of the 13, the first book in the United Kingdoms of Eslanda franchise.

Friendly reminder, Gail Simone is not your bitch and neither is Neil Gaiman!

I also get a lot of xenophobic and Islamophobic harassment for being Pakistani. Let’s agree that racism, Islamophobia, antisemitism are all evils that should not be allowed. If there’s anything anyone knows about me is that I do not stand for antisemitism, Islamophobia or racism.

HAPPY TRANS AWARENESS WEEK! I'm trans and intersex people exist! MY PRONOUNS ARE THEY/THEM ZI ZIR

On cahili dokuz âlime tercih eden bir sistemde bilginin demagojiye mağlup olmasına şaşar mısınız? **** Henüz içinde birkaç teknik buluştan başka hiçbir zekâ marifeti olmayan bir dünyada, nenin nesi olduğunu bilmeyen insanın, üç asırda bir değiştirdiği dogmaların hiçbirini ispat edecek durumda olmadan giriştiği bütün akide savaşlarının birbiri kadar çirkin olduğunu anlattı. **** Ve zamanı unutmak için artık oturduğum katta saat dahi bulundurmayacağım. **** Yani uzviyet, muhtevası olan ruh gibi, içinde bulunduğu çevreye intibak edemediği için geriye çekilmiş, büzülmüş, kurumuş bir haldedir. Bu tiplerde ferdiyet ve intibak zıtlaşır. İntibak zorlaştıkça ferdiyet artar. Çünkü intibak daima ferdiyetten bir fedakarlık pahasına mümkündür. **** Hürriyeti yanlış anlayan bir dünyadayız. İnsan hür doğmaz. Eğer kendi ben'i ile mücadeleye başlayan bir irade destanının kahramanı değilse, eğer kendi nefsine galebeden ve kendi ihtiraslarına hakimiyetten başlayan bir hürleşmeye doğru merhale merhale yol almıyorsa, eğer hürriyeti şahsiyetiyle beraber gelişmiyorsa, insan, en hür nizam içinde de hür değildir.

A diamond 6.5 cm long and weighing 185 carats (or 37 g) of pale yellow color was sold in 1450 to the Shah's court in the city of Ahmednagar. In 1591, Shah Burhan Nizam the second named him “The Finger of Allah” for a transparent and yellowish color and ordered the court stone-cutting and lapidary workshop to cut the diamond into two equal parts and cut the same Farsi inscription on one of the diamond faces on two sawn parts: “Burhan- Nizam Shah the Second. 1000 year." So, one and the second parts of the diamond were polished and began to have a length of 3 cm each and weighing 90 carats with the same inscription.

لقمان حکیم گوید: هیچ یاری مرد را در جهان به از علم نیست و علم بهتر از گنج، از بهر آنکه گنج ترا نگاه باید داشت و علم ترا نگاه دارد.

اردشیر گوید: 'هر سلطانی که توانایی آن ندارد که خاصگیانِ خویش را به صلاح باز آوردی، باید دانست که هرگز او عامه و رعیت را به صلاح نتواند آورد'؛ و در این معنی حق تعالی می ‌فرماید: 'وانذر عشیرتک الاقربین' #سیرالملوک پ.ن: اردشیر بابک ساسانی

سفیان ثوری گوید: "بهترین سلطانان آن است که با اهل علم نشست و خاست کند و بدترین علما آن است با سلطان نشست و خاست کند". #سیرالملوک #سیاست‌نامه

چرا باید در سرای ما بر ستمکاران گشاده بود و بر بر ستم‌دیدگان بسته که لشکریان و رعایا هر دو زیردستان مایند، بلکه رعایا دهنده‌اند و لشکریان ستاننده. پس واجب چنان کند که بر دهنده در گشاده‌تر باشد تا بر ستاننده. #سیرالملوک #سیاست‌نامه #نوشیروان‌عادل

When the crestfallen resident asked Mir Alam the reason, he was told that the nizam, alarmed by the size of the paper on which the plans were submitted, had thought that he was being asked to part with vast tracts of land. Kirkpatrick reduced the scale, and the same plan for the proposed 64-acre property was resubmitted on a piece of paper the size of a visiting card. This, the nizam was happy to sanction, confirming to Kirkpatrick that the mir had been correct in his guess as to the cause of his former failure.

Dolayısıyla, realiteler birbirine eklenerek genişledikçe eski realitelere takılıp kalmamak gerekir. Bunu yapmadıkça, eteklerden görünen birkaç yüz metrekarelik manzaranın ayrıntılarından ayrılmak istenmedikçe, yukarılara çıkmak ve manzarayı genişletmek mümkün olmaz. Ve tepelerden gözlemlenen kilometrelerce geniş sahanın zenginliklerinden, haşmetli manzaralarından yararlanılamaz. Esasen o iki karışlık yere bağlı kaldıkça, bu manzaraları, bu güzellikleri aramak ihtiyacı da belirmez. Şu halde, yükselmek için, hedefe yaklaşmak için, özetle, vazife planına lüzumlu olan liyakatleri, idrakleri kazanmanın yolunu tutmak için, alt kademelerin nefsaniyetleri içinde gömülüp kalmamak onların ağırlıklarından silkinip kurtulmak gerekir.

Ambassadors, collector of intelligence: "We must remember that the real object of foreign envoys is not only that they should convey messages from their governments, but, if we were to look deeply into their purpose, secret information like the exact position and condition of roads, paths, valleys, canals and tanks; wheter or not they are fit for the passage of troops and wheter fodder is available anywhere near them. They also seek to know something about the ruler of the country, the exact state of the army and its equipments; the feelings of the soldiers as well as of the common people; and all about the wealth of the subjects and the comparative populations of different districts. They try to penetrate into the working of the government of the country and to know whether the ministers are honest or dishonest and whether the generals are experienced or not." — Nizam al-Mulk Tusi Ambassadors, contributions to policy: "The contributions of a good ambassador are not limited to the persuasive articulation and skillful execution of ... policy, good or bad. What he (or she) reports and how he reports it; the astuteness of his recommendations; his willingness to take the initiative; the courage to disagree and explain why these and many other attributes can make a vital difference to the shaping of policy. How much depends on the good sense of his principals." — Elliot L. Richardson, 1983

Tefekkür, kalbde öyle bir nurdur ki, hayır ile şer, fayda ile zarar, güzel ile çirkin onunla görülür ve sezilir.. kâinat onun sayesinde okunan bir kitap hâline gelir ve Kur’ân’ın âyetleri onunla kendilerine has ayrı bir derinliğe ulaşır. Tefekkür, hâdiselerden ibret alma ve çeşit çeşit netice çıkarmanın çerağı, tecrübelerin altın anahtarı, hakikat ağaçlarının fideliği, kalb nurunun da gözbebeğidir. Onun içindir ki, her güzel şeyde olduğu gibi tefekkürde de zirveleri tutan Ufuk İnsan: “Tefekküre denk ibadet yoktur; öyle ise gelin Cenâb-ı Hakk’ın nimet ve kudret eserlerini tefekkür edin! Ama zinhâr Zât-ı Bârî’yi tefekküre kalkışmayın; zira o, insan düşüncesini aşan bir mevzudur.”[1] mealindeki sözüyle, düşünebileceğimiz sahanın sınırlarını belirler ve bize, güç, imkân ve iktidarlarımızın hudutlarını ihtar eder. Bu hususu hatırlatma sadedinde Minhâc sahibi ne hoş söyler: دَر آلاء فِكر كَردن شَرطِ راهست.....وَلى دَر ذاتِ حَق مَحضِ گُناهست بُوَد دَر ذَاتِ حَـق اَندِيشه بَاطِل.....مُحالِ مَحِض دان تَحصيلِ حَاصل “Nimetleri tefekkür etmek bu yolun şartıdır. Ne var ki, Cenâb-ı Hakk’ın Zât’ında tefekkür apaçık bir günahtır. Evet, Allah hakkında düşünmek bir bâtıldır; O’nu hem bir muhâl hem de hâsılı tahsil bil..!” Zaten Kur’ân-ı Kerim de: وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّمٰوَاتِ وَالْأَرْضِ “Onlar göklerin ve yerin yaratılış ve şekillendiriliş keyfiyetinde tefekkür ederler.”[2] mealindeki âyetleriyle, kâinat kitabını, bu kitabın yazılış keyfiyetini, harf ve kelimelerinin hususiyetlerini, cümleleri arasındaki nizam ve âhengi, heyet-i umumiyesindeki rasânet ve sağlamlığı nazara vererek bize en yararlı düşünme yolunu salıklamıyor mu? Evet, her düşünce, her tasavvur ve her davranışta Hakk’ın Kitabı’na yönelmek, onu anlamaya çalışmak, hayatı ondan anladığımız şeylere göre tanzim etmek ve yaşamak; kâinat kitabındaki ilâhî sırları keşfedip ortaya koymak ve insana her an ayrı bir imanî derinlik ve renkliliği duyurup tattıran bu yeni keşif ve tespitlerle, imandan mârifete, mârifetten muhabbete, muhabbetten ruhanî hazlara uzayan bir ışıktan yolda bütün hayatı zevk hâline getirmek, sonra da ahiret ve rıdvân-ı ilâhîye yürümek; işte insan-ı kâmil olmanın nurlu yolu..! Tefekkür, araştırma sahası itibarıyla bütün ilimlere açıktır; ama, aklî ilimler, pozitif tespitler, bu büyük netice için sadece birer mukaddime, birer vasıta ve birer yoldur. Bunların hemen hepsi de, gerçek muhteva ve yüzleriyle ilm-i vâhid-i ilâhîye müteveccihtirler. Tabiî insan dimağı yanlış mualecelerle inhirafa uğratılmamışsa... Evet, varlığı bir kitap gibi mütalâa ve tefekkür ancak, bütün eşya ve eşyaya ait hususiyetlerin Allah tarafından yaratılmış olduğunu kabul etmekle beklenen semereyi verir ve bereketli bir vâridât kaynağı hâline gelir ki, bu da her şeyin her hâliyle, Allah Teâlâ’ya istinadını yakînen idrak eden mârifetullah, muhabbetullah ve zikrullah ile itminana ulaşmış kalbî ve ruhî hayat kahramanlarının şiarıdır.

Dünyada bulunan her şey gibi, ulus, devlet, aile teşekkülleri de; gaye değil, vâsıtadır.

Herkesin kimseye bir şey yapamadığını, sadece kendine yaptığını idrak edebilen tekâmül etmiştir.