Ncy Quotes

In the folklore of science, there is the often-told story of the moment of discovery: the quickening of the pulse, the spectral luminosity of ordinary facts, the overheated, standstill second when observations crystallize and fall together into patterns, like pieces of a kaleidoscope. The apple drops from the tree. The man jumps up from a bathtub; the slippery equation balances itself. But there is another moment of discovery—its antithesis—that is rarely recorded: the discovery of failure. It is a moment that a scientist often encounters alone. A patient’s CT scan shows a relapsed lymphoma. A cell once killed by a drug begins to grow back. A child returns to the NCI with a headache.

In 1997, the NCI director, Richard Klausner, responding to reports that cancer mortality had remained disappointingly static through the nineties, argued that the medical realities of one decade had little bearing on the realities of the next. “There are far more good historians than there are good prophets,” Klausner wrote. “It is extraordinarily difficult to predict scientific discovery, which is often propelled by seminal insights coming from unexpected directions. The classic example—Fleming’s discovery of penicillin on moldy bread and the monumental impact of that accidental finding—could not easily have been predicted, nor could the sudden demise of iron-lung technology when evolving techniques in virology allowed the growth of poliovirus and the preparation of vaccine. Any extrapolation of history into the future presupposes an environment of static discovery—an oxymoron.

6 And I’ll admit that on the very first night of the 7NCI asked the staff of the Nadir’s Five-Star Caravelle Restaurant whether I could maybe have a spare bucket of au jus drippings from supper so I could try chumming for sharks off the back rail of the top deck, and that this request struck everybody from the maître d’ on down as disturbing and maybe even disturbed, and that it turned out to be a serious journalistic faux pas, because I’m almost positive the maître d’ passed this disturbing tidbit on to Mr. Dermatitis and that it was a big reason why I was denied access to stuff like the ship’s galley, thereby impoverishing the sensuous scope of this article.

there were also intellectual reasons to investigate and try to understand his cancer. Steve’s particular kind of tumor is a rare one. According to the National Cancer Institute (NCI), only about one thousand cases a year are discovered in the United States. As a result, research on pancreatic islet cell neuroendocrine carcinomas is not buttressed by the kind of massive database available to doctors studying breast or lung cancer, to cite two more common forms, or even other forms of cancer of the pancreas. (His own oncologist/surgeon admitted to me privately that not enough was known at that time to determine statistically what the best treatment should be—surgery, chemotherapy, radiation therapy, something else, or a combination of treatments.) So Steve’s indecision about what to do was not completely off-base.

Dr. Fauci had a strong stake in the controversy. Blaming AIDS on a virus was the gambit that allowed NIAID to claim the jurisdiction—and cash flow—away from NCI. Dr. Fauci’s career depended on the universal belief that HIV alone causes AIDS. The dispute, for him, was existential. Led by Dr. Fauci’s college of cardinals, the medical cartel—the emerging highly profitable drug, research, testing and nonprofit charitable HIV-AIDS enterprise—attacked Duesberg and the other dissidents as “flat-earthers”25 and Holocaust-type “denialists,”26 or, in Dr. Fauci’s estimation, murderers

Risale-i Nurların Önemi Said Nursi'nin yazdıklan, Risale-i Nur adı altında derlenerek yayınlanmıştır. Bunlar, Said-i Nursi'nin başlattığı Nurculuk tarikatının (veya Ceza Kanunu hükümlerine çarpmayacak bir deyimle, akımının) temel kaynaklarını oluşturmuştur. Said Nursi, Kuran'ın çeşitli ayetlerinde Risale-­i Nurların haber verildiği kanısındadır. Hicr Suresi'nin 87'nci ayetinde "And olsun ki, sana her zaman tekrarlanan yedi ayetli Fatihayı ve büyük Kuran'ı verdik" denilmektedir. Nursi'ye göre, burada da Risale-i Nur'a işaret ediliyormuş. Said Nursi'nin ve nurcuların Risale-i Nurlara atfettikleri önemin sınırı yoktur. Nursi'ye göre, İkinci Dünya Savaşı'na girmemizi önleyen Risale-i Nur olmuştur; Risale-i Nur okuyanların evi yangından kurtulur; Risale-i Nur'u çekirgeler, kuşlar bile dinler. Said-i Nursi bununla da kalmamakta, Risale-i Nurları sanki Kuran ile eşdeğerli veya onun benzeri bir kaynak olarak belirlemektedir. Risale-i Nur'un, Said Nursi'ye Allah tarafından verildiği ileri sürülmektedir. Oysa, İslam'da Tanrı tarafından verildiğine inanılan kutsal kitapların sonuncusu Kuran'dır ve İslam'ın Peygamberine verilmiştir. Said Nursi'ye göre "Kur'an'ı Kerim'in ruhu, Risale-i Nur'un cesedine girmiştir"; ve Risale-i Nur, Kur'an'ın bir aynasıdır". Öte yandan, nurcular inanırlar ki "Risale-i Nur, Kur'an'ı Kerim'den süzülmüştür"; ondan bir "sızıntı"dır. Rusale-i Nur hakkında ortaya konulan bu değerlendirmelerin, Tanrı "kelam"ı olduğuna inanılan Kuran'a eşit veya ortak olan bir başka şeyin varlığına inanmak anlamına geldiği açıktır. Böylece, Peygambere ve Kuran'a "şirk" koşulmuş; yani, İslamiyet'in en büyük günah saydığı bir fiil işlenmiş olmaktadır. Çünkü, İslam'ın temel inançlarına göre, Hazret-i Muhammet en son peygamberdir ve Kuran, eşsizdir, benzeri yoktur. Bu nedenledir ki Nurculuğu İslam dininden ayrılmış veya sapmış bir akım olarak görenler, açık ve kesin bir haklılık kazanmış olmaktadırlar.

12 Kasım 1919 Aydın yöresinde Yunanlıların beş tümeni ile cephede 30.000 silahları olduğunu, İtalyan komutanı, 12'nci Kolordu Komutanı Fahri Bey'e söylemiş. Times gazetesi de Hintlilerin ileri gelenlerinden Gandi'nin Müslümanlarla Hintlileri birleştirmeye çalıştığını yazıyor. Gandi, Mecusilerle Müslümanları camide birlikte ibadete yöneltiyor, Hintliler de Hilafet makamının özgürlüğe kavuşması için gösteri yapıyorlarmış. İnşallah Hindistan da bağımsızlığını kazanır, hiç olmazsa Türkiye'nin kaderini de olumlu yönden etkiler. [25 yıl önce savaş ve bağımsızlık ruhunun etkisinde yazdığım bu satırlar, Hindistan adına ne denli umutlu olduğumu, İngiltere politikasında bir Hint birliğinin öne geçmek için ölçüde hileye başvurup, entrikalar çevirebileceğini kavrayamadığımı gösterir. Çok şükür Türkiye siyasal ve ekonomik bağımsızlığını kurtarmış, fakat milyonlarca Hintli Gandi'nin küçültücü pasif direnişi, Mihracelerin İngiliz yalakalığı, İslâm-Mecusî kavgalar altında birliği bulmakta zorlanmıştır. Aynı ulus kendi yurdundan uzak cephelerde, kendi kanını emen İngiliz İmparatorluğu için aptalca kan akıtmaktadır. Atatürk ırklar üzerindeki görüşlerini açıklarken Hintlilerin ne sarı, ne de beyaz ırktan olduklarını, karışık, melez bir halk kitlesi olduklarını, bunlardan bağımsızlık ruhu, ulusal birlik kalkınması beklenemeyeceğini söyler, Hintlilere hiçbir ulusal değer vermezdi.] İtalyan siyasal temsilcisi Maysa'nın gönderdiği Luici Villaci adındaki delege, belki Mustafa Kemal Pasa ile görüştü. İtalyanların amacı ulusal hareketin hedeflediği noktaları anlamakmış. Kongre, esasları kendisine anlatmış. "Türk ulusunun İtalyanlardan memnun kalması isteniyorsa Antalya'da görünmemelisiniz." denmiş. Luici karşılık olarak: "Yunanlılarla Fransızlara karşılık biz de Antalya'ya işgal ettik. Onların işgal düşüncelerini önceden bildiğimiz için biz daha erken davrandık" demiş. Mustafa Kemal Pasa da ona "Demek ki bu işgalleri bildiğimiz halde uygun görüp onayladınız. Nerede dostluk?" demiş. Özetle bu görüşmeden anlaşıldığına göre İngilizler Türkiye'nin bağımsız kalmasını istiyor. Öbürleri de öyle. Fakat ekonomik çıkarları için işgal ettikleri yerleri ellerinde tutmayı sürdürecekler. Demek ki İngiltere, Fransa, İtalya aralarında Türkiye için anlaşmışlar. Tanrı yurdumuzu bu düşman işgallerinden kurtarsın. Çok güç bir durumdayız. Mustafa Kemal Paşa İstanbul'dan çıktığımızdan beri içki konusundaki perhizini bozmaya başladı. Ne yazık ki içiyor. Bekir Sami Bey'in evinde sofra kuruluyor. Kaptan Rauf bu duruma son derece üzülüyor. Ali Fuat Pasa, Arnavut Vali Haydar, Çerkez Emir Pasa, İsmail Hami, Demirci Efe'nin gönderdiği, İtalyanları davet eden, müsteşarlıktan alınan sakıncalı Hilmi Bey tümü bir arada... Diktatörlükten konuşuluyor. Bir yumruklaşmadıkları kaldı. Oysa ülkenin içinde bulunduğu durum...

12 Kasım 1919 Aydın yöresinde Yunanlıların beş tümeni ile cephede 30.000 silahları olduğunu, İtalyan komutanı, 12'nci Kolordu Komutanı Fahri Bey'e söylemiş. Times gazetesi de Hintlilerin ileri gelenlerinden Gandi'nin Müslümanlarla Hintlileri birleştirmeye çalıştığını yazıyor. Gandi, Mecusilerle Müslümanları camide birlikte ibadete yöneltiyor, Hintliler de Hilafet makamının özgürlüğe kavuşması için gösteri yapıyorlarmış. İnşallah Hindistan da bağımsızlığını kazanır, hiç olmazsa Türkiye'nin kaderini de olumlu yönden etkiler. [25 yıl önce savaş ve bağımsızlık ruhunun etkisinde yazdığım bu satırlar, Hindistan adına ne denli umutlu olduğumu, İngiltere politikasında bir Hint birliğinin öne geçmek için ölçüde hileye başvurup, entrikalar çevirebileceğini kavrayamadığımı gösterir. Çok şükür Türkiye siyasal ve ekonomik bağımsızlığını kurtarmış, fakat milyonlarca Hintli Gandi'nin küçültücü pasif direnişi, Mihracelerin İngiliz yalakalığı, İslâm-Mecusî kavgalar altında birliği bulmakta zorlanmıştır. Aynı ulus kendi yurdundan uzak cephelerde, kendi kanını emen İngiliz İmparatorluğu için aptalca kan akıtmaktadır. Atatürk ırklar üzerindeki görüşlerini açıklarken Hintlilerin ne sarı, ne de beyaz ırktan olduklarını, karışık, melez bir halk kitlesi olduklarını, bunlardan bağımsızlık ruhu, ulusal birlik kalkınması beklenemeyeceğini söyler, Hintlilere hiçbir ulusal değer vermezdi.] İtalyan siyasal temsilcisi Maysa'nın gönderdiği Luici Villaci adındaki delege, belki Mustafa Kemal Pasa ile görüştü. İtalyanların amacı ulusal hareketin hedeflediği noktaları anlamakmış. Kongre, esasları kendisine anlatmış. "Türk ulusunun İtalyanlardan memnun kalması isteniyorsa Antalya'da görünmemelisiniz." denmis. Luici karşılık olarak: "Yunanlılarla Fransızlara karşılık biz de Antalya'ya işgal ettik. Onların işgal düsüncelerini önceden bildiğimiz için biz daha erken davrandık" demiş. Mustafa Kemal Pasa da ona "Demek ki bu işgalleri bildiğimiz halde uygun görüp onayladınız. Nerede dostluk?" demiş. Özetle bu görüşmeden anlaşıldığına göre İngilizler Türkiye'nin bağımsız kalmasını istiyor. Öbürleri de öyle. Fakat ekonomik çıkarları için işgal ettikleri yerleri ellerinde tutmayı sürdürecekler. Demek ki İngiltere, Fransa, İtalya aralarında Türkiye için anlaşmışlar. Tanrı yurdumuzu bu düşman işgallerinden kurtarsın. Çok güç bir durumdayız. Mustafa Kemal Paşa İstanbul'dan çıktığımızdan beri içki konusundaki perhizini bozmaya başladı. Ne yazık ki içiyor. Bekir Sami Bey'in evinde sofra kuruluyor. Kaptan Rauf bu duruma son derece üzülüyor. Ali Fuat Pasa, Arnavut Vali Haydar, Çerkez Emir Pasa, İsmail Hami, Demirci Efe'nin gönderdiği, İtalyanları davet eden, müsteşarlıktan alınan sakıncalı Hilmi Bey tümü bir arada... Diktatörlükten konuşuluyor. Bir yumruklaşmadıkları kaldı. Oysa ülkenin içinde bulunduğu durum...

molecularly targeted agents into the treatment of early-stage NSCLC. At this time, however, such an approach cannot be recommended outside a clinical trial. In the NCI-C JBR.19 trial, which was terminated early when gefitinib lost its U.S. Food and Drug Administration (FDA) approval, administration of the EGFR inhibitor gefitinib after resection of stage I to III NSCLC did not improve OS. Surprisingly, a subset analysis of patients with tumors harboring activating EGFR mutations, a population expected to derive particular benefit from such an approach, suggested the possibility of a detrimental effect from gefitinib. Similarly, the use of antiangiogenic agents and ALK inhibitors after surgery for advanced disease remains investigational.

NCI, ever-sensitive to offending Big Pharma, Big Food, Big Ag, and Big Chemical, had spent almost nothing to address public exposures to carcinogens from medicines, vaccines, meats, processed foods, sugar, and chemical-laden agriculture. Mainstream cancer research suggests that one-third of all cancers could be eliminated through lifestyle changes. But according to cancer expert Samuel Epstein, NCI spent “Just 1 million—that is 0.02 percent of its $4.7 billion budget in 2005—on education, press releases, and public relations to encourage” better eating habits to prevent cancer.61

The US military industrial complex—HHS, NIH, NCI, DAIDS—all of it, is designed along military command structure because it is,” says Celia Farber. “It is the military. It’s not ‘science’ and it’s not ‘merit.’ Fauci understands this and has mastered the elimination of both dissent and any mercy for the destroyed. It’s a sin as he has now openly said, to question him—to question ‘science.’ He’s so far gone that he has actually come out and said he is science.

In 1975, the Pentagon turned the virus section of Fort Detrick’s Center for Biological Warfare Research laboratory over to the NIH and the National Cancer Institute (NCI) for cancer research.8

It could have easily been a formula for disaster-but it worked. Right from the start, the two Emils found that they shared a deep intellectual divide that ran through the front lines of oncology: the rift between overmoderated causation and bold experimentation. Each time Freireich pushed too hard on one end of the experimental fulcrum-often bringing himself and his patients to the brink of disaster-Frei pushed back to ensure that the novel, quixotic, and often deeply toxic therapies were mitigated by causation. Frei and Freireich's battles soon became emblematic of the tussles within the NCI. "Frei's job," one researcher recalled, "in those days was to keep Freireich from getting in trouble.

The irony of that award could hardly have escaped the researchers at the institute. In America, the landscape of cancer medicine had become so deeply gashed by internal rifts that the most important NCI-sponsored trial of cytotoxic chemotherapy to be launched after the announcement of the War on Cancer had to be relocated to a foreign country.

Recognizing the value of nonlinear thinking and the daydreaming mode, the National Cancer Institute (NCI) sponsored a brainstorming session with artists, scientists, and other creative people in Cold Spring Harbor during a few days in 2012. The NCI acknowledged that after decades of research costing billions of dollars, a cure for cancer was still very far off. They handpicked people who had no knowledge or expertise in cancer research and paired them with some of the leading cancer researchers in the world. The brainstorming session asked the nonexperts to simply generate ideas, no matter how wild. Several of the ideas generated were deemed brilliant by the experts, and collaborations are currently under way to implement them.

Bu açıdan bakıldığında, deneyimin devamlılığı prensibinin anlamı, her deneyimin daha önceki deneyimlerden bir şeyler alması ve kendinden sonra gelecek deneyimlerin niteliğini de bir şekilde değiştirmesidir. Tıpkı şairin söylediği gibi, ... tüm deneyim bir su kemeridir, Her kıpırdamamla sınırları sonsuzda kaybolan Gezilmemiş bir dünyanın parıldayarak içerisinden aktığı.* * Lord Alfred Tennyson'ın 1842 tarihli “Ulysses” (Odiseus) başlıklı şiirinin 19-21'nci mısralarından tercüme edilmiştir. Ç.N.

The NCI scientists pointedly added that the company’s squeamishness about handling the HIV pathogens made it impossible for Burroughs Wellcome to perform any meaningful research: “Indeed one of the key obstacles to the development of AZT was that Burroughs Wellcome did not work with live AIDS virus nor wish to receive samples from AIDS patients.

One of NCI’s top virologists, Dr. Frank Ruscetti, who worked directly under Robert Gallo, recalls of that era, “We could have saved millions of lives with repurposed and therapeutic drugs. But there’s no profit in it. It’s all got to be about newly patented antivirals and their mischievous vaccines.

according to a report in Nature on the study, researchers at the NCI concluded that other compounds that might work in humans were never tested on the erroneous belief that if they couldn’t help PDX mice, they couldn’t help humans either.

Senato, hedefe daha odaklı biçimde çalışarak kemoterapi ilaçlarının bulunmasını sağlayacak bir program oluşturmak üzere NCI'a yetki verdi. Kanser Kemoterapisi Ulusal Hizmet Merkezi adı altında yürütülen çalışmalar, 1955'e gelindiğinde tam kapasite ilerlemekteydi. Merkez, 1954 ile 1964 yılları arasında 82.700 yapay kimyasal, 115.000 fermantasyon ürünü ve 17.200 bitki türevini test etti ve ideal ilacı bulmak için her yıl yaklaşık 1 milyon fareyi değişik kimyasallarla deneye tabi tuttu.

NCI’s study inspired Burroughs Wellcome to retrieve AZT from Horwitz’s scrap heap and patent it as an AIDS remedy. Recognizing financial opportunity in the desperate terror of young AIDS patients facing certain death, the drug company set the price at up to $10,000/year per patient—making AZT one of the most expensive drugs in pharmaceutical history.5 Since Burroughs Wellcome could manufacture AZT for pennies per dose, the company anticipated a bonanza.

In his 1990 book, Nussbaum concludes that Fauci’s triumph over NCI cost many thousands of Americans their lives during the AIDS crisis.70 Myriad contemporary critics concurred with that assessment