Nas Daughter Quotes

Tinha caprichos, desobedecia simplesmente pelo prazer de não obedecer. Nas fotografias de família, eu mostro a língua, viro as costas e em torno de mim os outros riem. Essas pequenas vitórias animavam-se a não considerar insuperáveis as regras, os ritos, a rotina; constituem as raízes de certo otimismo que devia sobreviver a todos os processos de adestramento.

O Lord, how many are Your works! In wisdom You have made them all.… —Psalm 104:24 (NAS) In her intriguing book What’s Your God Language? Dr. Myra Perrine explains how, in our relationship with Jesus, we know Him through our various “spiritual temperaments,” such as intellectual, activist, caregiver, traditionalist, and contemplative. I am drawn to naturalist, described as “loving God through experiencing Him outdoors.” Yesterday, on my bicycle, I passed a tom turkey and his hen in a sprouting cornfield. Suddenly, he fanned his feathers in a beautiful courting display. I thought how Jesus had given me His own show of love in surprising me with that wondrous sight. I walked by this same field one wintry day before dawn and heard an unexpected huff. I had startled a deer. It was glorious to hear that small, secret sound, almost as if we held a shared pleasure in the untouched morning. Visiting my daughter once when she lived well north of the Arctic Circle in Alaska, I can still see the dark silhouettes of the caribou and hear the midnight crunch of their hooves in the snow. I’d watched brilliant green northern lights flash across the sky and was reminded of the emerald rainbow around Christ’s heavenly throne (Revelation 4:3). On another Alaskan visit, a full moon setting appeared to slide into the volcanic slope of Mount Iliamna, crowning the snow-covered peak with a halo of pink in the emerging light. I erupted in praise to the triune God for the grandeur of creation. Traipsing down a dirt road in Minnesota, a bloom of tiny goldfinches lifted off yellow flowers growing there, looking like the petals had taken flight. I stopped, mesmerized, filled with the joy of Jesus. Jesus, today on Earth Day, I rejoice in the language of You. —Carol Knapp Digging Deeper: Pss 24:1, 145:5; Hb 2:14

Należymy do gatunku składającego słowa jak ryba ikrę, produkujemy więcej kultury, niż jesteśmy w stanie przetrawić. W ciągu ostatnich lat pedantycznie zwalczaliśmy graffiti na stacjach metra, a jednocześnie wydajemy miliony koron na budowę nowych bibliotek narodowych. Tymczasem zapis pamięci narodowej może przyjąć również formę graffiti. Nietzsche porównał człowieka przejedzonego kulturą do węża, który połknął zająca, a teraz drzemie w słońcu, nie będą w stanie się ruszyć. Czas epigramatów już minął. Na przystani w Bryggen w Bergen znaleziono niewielki kawałeczek drewna z takim oto napisem runicznym: Ingebjørg kochała mnie, kiedy byłem w Stavanger. Fakt ten musiał wywrzeć pewne wrażenie na autorze napisu, podobnie zresztą jak na czytelniku, żyjącym osiemset czy dziewięćset lat później. Dzisiaj oszczędny w słowach autor, chcąc uwiecznić jedną schadzkę z Ingebjørg, dorzuciłby do pamięci potomnych czerystustronicową powieść. Albo też zadręczyłby życie swoim współczesnym wpadającymi w ucho popularnymi piosenkami w stylu 'Nie ma jak z Ingebjørg, nie ma jak z Ingebjørg'. Paradoks polega na tym, że gdyby przez wszystkie osiemset lat napisano równie wiele powieści, jak w latach siedemdziesiątych, to nikt z nas nie byłby w stanie przebrnąć przez tak obfitą tradycję piśmiennictwa i nie dotarłby do prostej, lecz przyjemnej historii o Ingebjørg. (...) Namiętna historia miłośna została odarta ze wszystkiego aż do kości, lecz mimo to niesie za sobą mnóstwo konotacji. Ponadto pewnych rzeczy czytelnik może się domyślić. Dostał do ręki coś, nad czym dalej może pracować jego wyobraźnia. Po czterystustronicowej powieści trudno jest samemu coś wymyślić.

IDENTITY CLUE 11: WHERE THE NATIONS GATHER “…and the nations shall not flow together any more unto him” (Jeremiah 51:44c – KJV) “…and the nations will no longer stream to him” (Jeremiah 51:44c – NAS) In either translation, the identity clue verse says that before the fall of the Daughter of Babylon the nations of the world “flow together”, “stream to” this end times nation.

Talvez esteja procurando alguma coisa que não possa ser encontrada dentro das paredes de tijolos ou entre os grupos de crianças que se amontoam nos corredores e nas salas de aula de uma sociedade planejada, pressionadas em direção ao futuro, quando sua juventude ainda flutua com tanta leveza sobre elas.