Murugan Quotes

Only when a tree is small can you notice its growth. When it is bigger, it continues to grow, but imperceptibly.

They talk about the highs of toddy and liquor, but those are not highs at all. Real intoxication comes from talking. The moment it crosses a limit, we forget everything.

I am not depressed. I just miss people around me.. I am sure of this: missing people is good in a way.. It helps me realize how precious they are.. how they’ve changed my life..

Once, in a village, there was a goat. No one knew where she was born. The birth of an ordinary life never leaves a trace, does it?

Even the most colorful garden appear like a graveyard without you.

Missing 'U' is my way of Loving 'U

I am sure of this: I am not crying. It is just that stupid drops of water that comes out of my eyes, now and then.

Speak softly, sir. The regime has ears on all sides.' 'There's an old saying that the regime is deaf.' 'It's deaf only when we speak about our problems. When we talk about the regime, its ears are quite sharp.

Everyone was well versed in how they were expected to behave towards the regime. They had mouths only to keep shut, hands only to make obeisance, knees only to bend and kneel, backs only to bend, and bodies only to shrink before the authorities.

Life of a software engineer can be summarized in twelve words – in right and left click, they live a life without any life.

It is a two-line poem, which could be really sweet, or sour at times and it depends, totally on the way we use it.

Portia flowers always grow more beautiful as they fade.

All the love the couple showed her had shrunk to the length of this rope, Poonachi thought.

Coffee and love taste the same, bittersweet!

Listening ears are soothing for a heart that needs peace.

The language, feminine desires to speak, and her first phrase to express her love to him - *blush*

But do you know how you should live? Like that crow that has built a nest on that palm tree. When it knows it is going to lay eggs, it builds its nest. Then it incubates the eggs and hatches them. It finds food for the little ones and takes care of them until they grow their own wings. Once that happens, what do you think is the relationship between the baby crow and its mother? They go their separate ways. “You got your wings, now get out of here, and fend for yourself.” That’s the way to live. Instead, we give birth, raise them, get them married, save money and struggle. Is this any way to live? If we were more like crows and cuckoos, I’d also like to have children.

When husband and wife fights, the door cries.

Some drafts are always more precious than sent emails.

The beautiful word found by human being for the unseen feeling is love.

தன்னிடமிருப்பது மற்றவனிடம் இல்லை என்றால் மிகப் பெரிய தலைக்கிறுக்கு வந்துவிடுகிறது. எல்லாருக்கும் எல்லாம் இருக்கிறதா? எப்போதும் ஏதாவது குறையத்தான் செய்யும்.

The wretched people around us do not see what a man has. They only see what a man doesn't have.

There is no female without the male, and no male without the female. The world goes on only when they come together.

எத்தனை வருசக்கணக்காய் உடனிருந்தாலும் சில சந்தர்ப்பங்கள் அமையும்போதுதான் சில முகங்கள் தென்படுகின்றன. சந்தர்ப்பங்களே வாய்க்காமல் உள்ளே மூடிக் கிடக்கும் முகங்கள் எத்தனையோ. வெளிப்படாமலே அவை புதைந்துபோய் விடுகின்றன.

The paths that were separated Crossed once again; Fate, is this a game of yours? Or a chance for my silent offering That I perhaps missed, years back But, which was preserved in the folds And crevices of enigmatic time!

Thus while Ganesha helps devotees move from south to north, Kartikeya himself moves from north to south for the benefi t of devotees. While as Ganesha tempers materialistic cravings with spiritual insight, Murugan tempers his martial attitude with divine grace and romantic emotions. Thus the Goddess helps Shiva connect with humanity through her two sons.

Parents are living gods. They do everything to make their children happy and expect nothing in return.

Love binds a family and, in the process, breaks two.

Friendship, a covalent bond, powerful and without any expectations.

பாழாப்போன இந்தச் சனம் எவனுக்கு என்ன இருக்குதுன்னு பாக்காது. என்ன இல்லீன்னுதான் பாக்கும்.

எதை நோக்கிப் போகிறது என்று தெரியவில்லை. போனபின் தெரிவதுதான் நல்லது. தெரிந்த ஒன்றை நோக்கியே போய்க்கொண்டிருந்தது போதும்.

Life is all about the good and the bad, the black and the white. They always co-exist together to make a beautiful tangle called LIFE.

The best gift you can give to someone is spending time with them. The worst thing you can do someone is to avoid them when they badly need you.

All good things that happen today are a part of golden memories in future.

The birth of an ordinary life never leaves a trace,

He lifted the kid and placed her in the old man's hands. At first, it felt as if a hammer had grazed his hand; the next moment, he found a flower on his palm.

The unfortunate lesson that I’ve learnt from my experience of living all these years is that people are not that good or straight.

What lay there was not Poonachi, but a stone idol.

Speak softly, sir. The regime has ears on all sides.’ ‘There’s an old saying that the regime is deaf.’ ‘It’s deaf only when we speak about our problems. When we talk about the regime, its ears are quite sharp.

வெளையாட்டுதானே மருமவளே சந்தோசம். எதயும் வெளயாட்டா எடுத்துப் பாரு. உம் மனசுல கவலயே வராது. பல்லுமேல நாக்கப் போட்டு அவுங்க பேசறாங்க, இவங்க பேசறாங்கன்னு நெனைக்காத. அதுங்களப் பத்தி நாமளும் கேவலமாப் பேசீட்டாப் போவுது.

She knew if she loved anything, it would mean destruction not only for her but for that thing also. And she didn’t want any hurt to reach him.  Being a part of her crazy life wasn’t easy, it was painful.  It was like dying a new death every day and yet waking up alive. And she wanted him to live.

Relationship and relations, two different ends, very difficult to meet their needs.

நீ எண்ணெயப் பூசிக்கிட்டுப் பொரண்டாலும் ஒட்டற மண்ணுத்தான் ஒட்டும் போ.

Nature knew what to do, when and in what measure.

If we set a norm, there will always be a way to violate it. The norm is what looks clear and bright to us. The violation is hidden and hushed.

Miracles and exhibitions were meant for when people were relaxing after a sumptuous meal.

the proud gaze of parents causes more damage than the jealous and evil eye cast by townspeople, relatives, the deformed

No matter how much you give to this heart, it will never be enough.

The regime had the power to turn its own people, at any moment, into adversaries, enemies and traitors.

The old couple was so overwhelmed by their own good fortune that they were unable to sleep, Grief-stricken at having lost all her kids at one stroke, Poonachi couldn't sleep either.

They are afflicted with the misery of being unable to live according to rules. They face endless harassment and vilification. Isolating themselves from others, they create their own private worlds.

None of the sheep had their neck and forelegs bound together with a rope. That was only done to the proud goats, who were forced to look at the ground as they walked. Goats always tried to break free of their shackles. Sheep had none, so they didn’t need to make the effort. If it was in your nature to bow down, why would anyone shackle you? And yet, they were fortunate, these sheep. They had no inkling that to bow was to be shackled.

People keep destroying everything and shoving every last bit into their mouths. How then can anything or anyone survive here apart from human beings? In the end, can even people survive for very long?' she remarked with a sigh.

Nirav pinned Simi to the wall and forced a kiss. She managed to push him away, and shouted, "You are a sex-animal. You are... today and even 'that-day'." "If I had been one that day, she'd have come out with torn skin and not torn clothes." Nirav shouted in return.

Some people are not meant to be a part of our lives forever. Some people visit our lives for a brief period, not to stay in it, but to show us something that we have been unable to see it ourselves. In the form of a gift, a lesson or a piece of wisdom, they change the course of our life and help us to fulfill our destiny

From his father's head, the jata, bleached red and gold by the sun and wind and cold on this highest mountain in all creation, tumbled down, like the ashen ariel roots of the tree. A thin stream of light, powdery, like fine dust, emanated from the middle of his forehead. Mother, seated beside Father, was leaning towards him, and he knew that their two bodies, at some point, would be so close together, you couldn't tell where one ended and other began.

I SEEK SOLACE IN THE CRIMSON SUNRISE, That splashes the east with beauty; I am captivated by the azure skies, Which follow with an air of serenity! I watch the color of the seas That paints the canvas of my heart; I brush my thoughts with the elegant breeze That translates my ideas to art! The dainty garden of beauteous flowers - Red, yellow, lilac and white - Toss and frolic in breezy hours Spreading the waves of lucid delight. The hills covered with foliage green, And the faded ones, blue and grey, Enthrall me as my eyes glean Their glimpses while I move away. Each speck of dust, each grain of rice, And the farms reflect life and mirth; Colors of nature, at ease, entice, Bringing the sweet scent of earth. I chase the mesmerizing butterflies Laden with hues of heaven, Solitude becomes a joyous exercise. When by beauty, I am madly driven! The world is filled with colors galore, Each day is a colorful festivity; Every moment you amass more and more, There is no end to beauty!

I order six shots. I drink the first shot with lemon and salt and talk about Isha for 120 seconds. I drink the second shot with lemon and salt and talk about Isha and our love for 90 seconds. I drink the third shot with lemon and talk about future plans with wedding for 60 seconds. I drink the fourth and blabber for 30 seconds. I drink the fifth, I speak in a language no one can understand for ten seconds or less. I fall down. When I open my eyes, I see Diwa helping me sit in the car and put on the seat belt. I am knocked out.

Life of a software engineer sucks big time during project release. Every single team member contribution is very important. At times, we have to skip breakfast, lunch and even dinner, just to make sure the given ‘TASK’ is completed. Worst thing, that’s the time we get to hear wonderful F* words. It can be on conference calls or on emails, still we have to focus and deliver the end product to a client, without any compromise on quality. Actually, every techie should be saluted. We are the reason for the evolution of Information Technology. We innovate. We love artificial intelligence. We create bots and much more. We take you closer to books. Touch and feel it without the need of carrying a paperback. We created eBook and eBook reader app: it’s basically a code of a software engineer that process the file, keeps up-to-date of your reading history, and gives you a smoother reading experience. We are amazing people. We are more than a saint of those days. Next time, when you meet a software engineer, thank him/her for whatever code he/she developed, tested, designed or whatever he/she did!

Even when you have spent years with some people, their real faces are revealed only when the right time comes. God knows how many faces lie concealed forever, with no opportunity to reveal themselves.

Once he was released, Kaduvayan entered the herd and stood rubbing himself against the doe’s body. He never turned to look at his own herd again. His mother cried out to him. He didn’t look back. Peethan cried. He didn’t respond. Porumi cried out. He didn’t look back for her sake, either. Seeing someone who belonged with them going away, Poonachi too gave a feeble cry. He never turned. The doe’s call outweighed all their cries.

அடித்துக்கொண்டு பறந்தன. ஆயிரம் பதினாயிரம் குயில்கள் ஒன்று சேர்ந்து இன்னிசை பாடின. மலை, மலையான வண்ண மலர்க் குவியல்கள் அவன் மீது

Who is she? If You'd have given birth to a daughter, this is who she'd be.

of these ended when he got married. Uncle Nallupayyan used to say, ‘If one can freely get the pleasure of a woman without getting married, who would want to get married?

எத்தனையோ வருசக்கணக்காய் உடனிருந்தாலும் சில சந்தர்ப்பங்கள் அமையும்போதுதான் சில முகங்கள் தென்படுகின்றன. சந்தர்ப்பங்களே வாய்க்காமல் உள்ளே மூடிக் கிடக்கும் முகங்கள் எத்தனையோ. வெளிப்படாமலே அவை புதைந்துபோய் விடுகின்றன.

இங்கு எல்லாரும் இருக்கிறார்கள். ஆனால் யாருமில்லை.

ஒலகம் போவப்போவப் போய்க்கிட்டே இருக்கும்பா. அதுக்கு ஒரு முடிவே கெடையாது. போய்க்கிட்டு இருக்கும்போது கொஞ்சம் வழி தவறுனா மறுபடியும் இந்தப் பக்கமே வர்ற மாதிரி ஆயிரும்.

போர்களை புரிந்த மனிதன் இந்த வெற்றியெல்லாம் கொண்டு எங்குபோய் சேர்த்தான்...! இதுதான் எங்கள் தேசம் என்று பிரிந்து வாழ்ந்த மனிதன் எதைச் சாதித்தான்...? இந்த உலகில் எதுவும் சொந்தமில்லை உயிரைத் தவிர... அதுவும் ஒரு நாள் நம்மிடம் சொல்லாமல் விட்டுப் போய் விடும்...!

நான் குழந்தையாகவே இருந்திருக்கலாம் இந்த மனிதன் செய்யும் அக்கிரமங்கள், குற்றங்களை பார்த்துத் தடுக்காமல் சிரித்து நிற்க நான் குழந்தையாகவே இருந்திருக்கலாம் எதுவும் புரியாமல் சிரித்து இருப்பேன்...!

மாற்றம், இந்த வார்த்தைதான் எங்கள் தவம்...! உலகமே மாறினாலும் எங்கள் வாழ்வு மாறுவதில்லை...! ஏழையாய்ப் பிறந்தோம் முன்னேறநினைத்தோம் முடியாமல் ஏழையாய் இறந்தோம்...! எங்கள் வாழ்வு முன்னேறவேண்டுமென நினைத்த கனவுகள் கூட என்றும் மாறுவதில்லை தினமும் கனவுகளோடு கரைகிறோம்...! நாட்கள் நகருகிறது எங்கள் வாழ்வு மட்டும் நகருவதில்லை...! என்றும் ஏழையாய்...!

தென்னைக்கு வருசம் முழுக்க நீர் வேண்டும். இல்லையெனில் மட்டைகள் காய்ந்து தொங்கி உச்சி சோர்ந்து போகும். இறக்கை கிழிந்த பறவை வானில் உறைந்து நின்றுவிட்ட கோலமாய்த் தென்னைகள் ஆகும்.

For a man with a plan, there is but one path. For one with none, limitless options open up. A myriad roads appeared in front of him. Curving in and out, they each seemed to flutter their lashes to lure him into an embrace.

Once, my grandfather asked him [Periyar], “Saami, you keep a beard… are you a man of God?” He replied, “A man of God keeps a beard and so does a lazy man. I am just a lazy man”.

Even when you have spent years with some people, their real faces are revealed only when the right time comes. God knows how many faces lie concealed forever, with no opportunity to reveal themselves.

Only when a tree is small can you notice its growth. When it is bigger, it continues to grow, but imperceptibly.

The wretched people around us do not see what a man has. They only see what he does not have.

They noticed that, just as plants, when transported from one soil to another, become like that new soul, gritty or loamy or heavier, the language also changed as it travelled from one place to another.

ஏன் போற? என்று அங்கிருந்த பெண் ஒருத்தி கேட்டாள், ஒன்றும் சொல்லாமல் லேசாகப் புன்னகைத்து விட்டு வெளியே வந்தாள், அவன் பொறுமையில்லாமல் நின்று கொண்டிருந்தான், 'சீக்கிரம் வரமாட்டியா' என்றபடி அவர்களுக்கு ஒதுக்கப்பட்ட அறையை நோக்கி நடந்தாள். அறையைச் சாத்தித் தாழிட்டவன் 'ஒரு ரூமுக்கு எத்தன போராட வேண்டியிருக்குது போ' என்றபடி அவள் பின்னால் வந்து இடுப்பில் கைகளை வளையமிட்டுக் கட்டியணைத்தான், அவள் 'ச்சீ போ' என்று அவனை விலக்கிவிட்டுக் கட்டிலில் குப்புற விழுந்து அழ ஆரம்பித்தாள்.

No matter how much you bother it, the tree will endure it all patiently. It is only humans who are unable to withstand even the smallest of troubles, my dear.

It is in times of difficulty that we come to know who our true friends are. Hardship reveals to us our sources of support. It makes us appreciate the warmth of the fingers that caress us gently. It makes us realize the value of words. It bridges rifts.

ജനങ്ങള്‍ എല്ലാത്തിനെയും നശിപ്പിച്ചു നശിപ്പിച്ച് കൈ കൊണ്ട് വടിച്ചു നക്കി വായിലാക്കുകയാണ്. പിന്നെ ജനങ്ങളൊഴികെ മറ്റാര്‍ക്കാണ് ഇവിടെ ജീവിക്കാനാവുക? അവസാനം ജനങ്ങള്‍ക്കു തന്നെ ജീവിക്കാനാവുമോ?

നമ്മുടെയൊക്കെ വായടച്ചിരുന്നാലേ ജീവിക്കാനാവൂ. പുറത്ത് അടി കിട്ടിയാല്‍പ്പോലും വായ്ക്കുള്ളില്‍ത്തന്നെ മോങ്ങിക്കോളണം. അടുത്തിരിക്കുന്നവര്‍ക്ക് കേള്‍ക്കുന്ന വിധത്തില്‍ ശ്വാസം വിടാന്‍ പോലും പാടില്ല. ഇത്ര കാലം ജീവിച്ചിട്ടും നിനക്കിതൊന്നും അറിഞ്ഞൂടെ?

எங்குமே அழிவு இன்பத்தை உண்டாக்குவதில்லை. எல்லா அழிவுகளும் வேதனைகளைப் பரப்புகின்றன.

Those who lend a helping hand, instead of judging the actions of others, are valuable.

പൂനാച്ചിക്ക് കാതു കുത്തുന്നതിലെ പ്രധാന പ്രശ്നം അവളുടെ ജനനം എവിടെയായിരുന്നു, ആരാണ് തള്ള, തള്ളയെ ആരാണ് വളര്‍ത്തിയിരുന്നത്, എത്ര രൂപയ്ക്കാണ് വാങ്ങിയത് എന്നീ ചോദ്യങ്ങളെല്ലാം ചോദിക്കും എന്നതാണ്. അവയെല്ലാം പറഞ്ഞ് ഒപ്പിക്കേണ്ടി വരും. ദാനം കിട്ടിയ ആട്ടിന്‍കുട്ടിയാണ്, ഒരു ഭഗാസുരന്‍ കൈമാറ്റം ചെയ്‍തതാണ് എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാല്‍ കള്ളക്കഥയാണെന്നും പറഞ്ഞ് കേസാക്കും. ആ ഭഗാസുരനെ കൈയ്യോടെ കൂട്ടിക്കൊണ്ടു വാ, അവന്‍റെ കാതു കുത്തിയിട്ടുണ്ടോ, അവന്‍ അയല്‍ നാട്ടിലെ ഒറ്റുകാരനാവാം, നീയും ആ ഒറ്റു കാരന്‍റെ സഹായിയായിരിക്കും എന്നെല്ലാമുള്ള കുറ്റങ്ങള്‍ ചുമത്തും. കാതു കുത്തില്ലാതെ ആട്ടിന്‍കുട്ടിയെ വളര്‍ത്തുന്നവന്‍ ഭരണകൂടത്തിന് എതിരായിരിക്കും എന്നും അവര്‍ പറയും. അവനുമായി നിനക്കെങ്ങനെയാണ് പരിചയമായത്, അവനില്‍ നിന്നും നീ എന്തെല്ലാം കൈപ്പറ്റിയിട്ടുണ്ട് എന്നെല്ലാം ചോദിച്ചാല്‍ പറയാന്‍ മറുപടിയുണ്ടാകില്ല. തന്‍റെ പ്രജകളെ ഏതു നിമിഷവും ശത്രുവും വിരോധിയും ദ്രോഹിയായുമാക്കി മാറ്റാന്‍ കരുത്തുള്ളതാണ് ഭരണകൂടം.

ആ ഭരണകൂടത്തിലേത് അധികവും വെള്ളയാണ്. കുറച്ച് ചെമ്പന്‍ നിറത്തിലുള്ളതും കാണും. കറുത്തത് ഇല്ലേയില്ല. ഒരു കാലത്ത് നിറയെ കറുത്തവയായിരുന്നുവെന്നും അവറ്റകള്‍ വല്ല കുറ്റവും ചെയ്യുമ്പോള്‍ ഇരുട്ടത്ത് തിരിച്ചറിയാനാവാതെ പോകുന്നതിനാല്‍ ഭരണകൂടം പദ്ധതിയിട്ട് അവയെ ഉന്മൂലനം ചെയ്‍തതാണെന്നും പറയാറുണ്ട്. എന്നിരുന്നാലും, അങ്ങിങ്ങായി കറുത്തവ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുക തന്നെ ചെയ്യുന്നുണ്ട്. കറുത്തവയെ കാണുന്നതു തന്നെ വെറുപ്പാണ്. ഉദ്യോഗസ്ഥര്‍ ശ്രദ്ധിക്കും.

வவுறி அவனை பார்த்துச் சிரித்தாள். "வயசுக்கு வந்துட்டா நானும் பண்ணையத்த உட்டு நின்னுக்குவன்". அவள் சந்தோஷமாகச் சொன்னாள். உணர்ச்சியற்ற முகத்தோடு அவளைப் பார்த்தான். "நானு?" என்றான். அவனிடம் இருந்து பெருமூச்சு ஒன்று வெளிப்பட்டது.

The Only LIMIT To LOVE Is Not LIMITING It, TIRUMAAL SRI MURUGAN PERUMAL

I Don’t HATE ANYONE But I Don’t LOVE An INJUSTICE, TIRUMAAL SRI MURUGAN PERUMAL

JUSTICE Is Not CREATED, JUSTICE Is MADE, KALIYUGA MURUGAN KALKI PERUMAL

The Largest CASTE In The UNIVERSE Is LOVE, TIRUMAAL SRI MURUGAN PERUMAL

SKY Is The SAME EVERYWHERE But Its COLOR Is Not The SAME EVERYWHERE, KALIYUGA MURUGAN KALKI PERUMAL

WHATEVER Might Be Your LATITUDE, ALTITUDE, And LONGITUDE, My ATTITUDE Will Not CHANGE, KALIYUGA MURUGAN KALKI PERUMAL

What lay there was not Poonachi, but a stone idol.

തന്‍റെ പ്രജകളെ ഏതു നിമിഷവും ശത്രുവും വിരോധിയും ദ്രോഹിയായുമാക്കി മാറ്റാന്‍ കരുത്തുള്ളതാണ് ഭരണകൂടം.

எல்லா ஊரிலும் முதலில் அவன்மேல் சந்தேகம்தான். பேச்சைப் பார்த்தபின் கொஞ்சமாய் நம்பிக்கை வரும். ஊரில் நான்கு பேரிடம் கலந்தபின் காட்டைக் காட்ட வருவார்கள். எடுத்ததும் என்ன ஆள் என்று விசாரிப்பார்கள். சொன்னாலும் போதாது. அதற்குள் என்ன பிரிவு, ஊர் எது, குல தெய்வம் எந்தக் கோயில் என்பதெல்லாம் கேட்டு நம்பிக்கை வந்த பிறகே சாதாரணமாகப் பேசுவார்கள்.

A faraway place with no relatives close by will do just fine.

A new place. New people. Everything feels new. All the experiences will be new. As long as the curiosity to explore remains, anything will be interesting. You will be the first man to get out of that place which has been paralyzing people for several generations.

It was money from returning a pittance of land that was given to them like alms. Thanks, but no thanks. It was money from severing ancestral bonds.

But everyone knows no matter how good things are, it is not possible for families to live together forever.