Mondo Emerso Quotes

Due ali di drago. Una per spalla. Chiuse.” “Perché chiuse?” “Perché quando sarà il momento le spiegherò al vento e volerò via.

Tu hai paura di vivere. Ogni volta che scendi in campo speri che arrivi un colpo di spada che ti sollevi dalla responsabilità di affrontare la tua vita. Cosa credi, che ci voglia coraggio per morire? Morire è facile. È vivere che richiede coraggio. Sei una codarda, Nihal.

- Dla kogo to robisz? – spytał Vrašta. - Dla przyjaciółki, osoby, na której zależy mi najbardziej na świecie. - Co to jest przyjaciółka? - To ktoś, bez kogo nie możesz się obejść, ktoś, kogo lubisz i z kim jest ci dobrze – powiedział Lajos, jęcząc w delirium. - Ty jesteś moim przyjacielem – podsumował Vrašta.

Nei gesti che seguirono, si dissero ciò che avevano taciuto per tutti quegli anni: che erano sempre stati l'uno dell'altra, che non potevano essere separati, che non sarebbero mai stati soli, perché si appartenevano. E alla fine Nihal, per la prima volta, si sentì unica, completa, vera. Era giunta alla fine della sua ricerca.

Gli occhi di Nihal erano profondi, imperscrutabili, erano gli occhi di chi non conosce ancora la propria strada . E Sennar ormai sapeva di amare quello sguardo pieno di incognite.

Due ali di drago. Una per spalla. Chiuse.“ “Perché chiuse?“ “Perché quando sarà il momento le spiegherò al vento e volerò via.

Hij streed nog steeds, bijna alleen inmiddels, voor datgene waarin hij geloofde.

La paura è un’amica pericolosa: devi imparare a controllarla, ad ascoltare quello che ti dice. Se ci riesci, ti aiuterà a fare bene il tuo dovere. Se lasci che sia lei a dominarti, ti porterà alla fossa.

Sennar mi ha salvata in ogni modo in cui si possa essere salvati. Per anni è stato tutto ció che ho avuto, l’unica cosa per cui valesse la pena andare avanti. Non posso abbandonarlo al suo destino, non posso vivere senza di lui.

Nihal seppe che quella notte sarebbe diventata un guerriero. Si sciolse la lunga treccia blu, che per anni non aveva visto le forbici. Guardó quel fiume di capelli che le scendeva oltre i fianchi. Erano capelli da regina, quelli di cui cantano i menestrelli, in cui gli amanti annegano dolcemente. Prese la spada. Le ciocche caddero a terra una per volta, lentamente. Quando ebbe finito, in testa aveva una zazzera corta e arruffata. Gettó i capelli in fondo al giardino.

Di terminare il racconto il tempo è giunto, che l'ultimo tassello agli altri sia congiunto. Dalla fine del mondo qui sono approdata perché a te questa storia sia infin rivelata. E quando il canto si sarà spento cesserà per te ogni tomento.

Ti ho mai detto che ho sempre voluto volare via?” gli chiese. “No, ma l'ho sempre saputo” rispose lui. Nihal si voltó a guardarlo e sorrise. “È per questo che mi sono fatta tatuare due ali: sono di drago perchè Oarf è il mio compagno e i nostri destini saranno sempre uniti; sono chiuse perchè non ho ancora preso il volo. Un giorno troveró la mia strada e le mie ali sulla schiena si apriranno. Allora potró volare via.” Per qualche strano motivo, quelle parole riempirono Sennar di tristezza.

È stata lei ad aiutarmi a tornare in me, a ridarmi la vita e a farmi guarire. A volte, quando ci pensiamo, ci viene da ridere: io sono zoppo e la sua vita è legata a un talismano fino alla fine dei suoi giorni. Forse siamo noi i ruderi del vecchio mondo.

Le grandi aziende adorano l’idea del piano strategico. Vogliono pagare qualcuno per comprendere dove stanno andando. Eppure non esistono prove che dimostrino che la pianificazione strategica funzioni davvero: anzi, pare che vi siano prove del contrario. Uno studioso di gestione aziendale, William Starbuck, ha pubblicato alcuni articoli che sfatano il mito dell’efficacia della pianificazione, la quale rende le aziende cieche alle opzioni, dato che rimangono intrappolate in linee d’azione non opportunistiche. Sulla base di test empirici è emerso che quasi tutto ciò che c’è di teorico nella gestione aziendale, dal taylorismo alle storie sulla produttività, è pseudoscienza e, come molte teorie economiche, vive in un mondo parallelo a quello dei fatti. Matthew Stewart, dopo una formazione da filosofo, si è ritrovato a lavorare come consulente di management: ne fornisce una versione alquanto disgustosa, ma divertente, nel suo libro Twilight manager – Il crepuscolo del management. Ricorda l’approccio egoistico dei banchieri che pensano solo ai propri interessi. Anche Abrahamson e Friedmann, nel bel volume A Perfect Mess, smitizzano molti di questi approcci teleologici accurati e incisivi. Si scopre che la pianificazione strategica è fatta solo di chiacchiere superstiziose.

Le don de la vie est l’un des plus beaux, mais aussi l’un des plus terribles qu’on puisse recevoir. — Phos

Nous sommes tous des victimes de la haine qui couve en nous et qui attend un moment de faiblesse de notre part pour nous étouffer. — Nihal

La vengeance ne donne ni le repos aux défunts ni la paix aux vivants. — Nihal

Sommigen hebben met hem te doen, anderen haten hem. Zijn naam is Learco en hij is de zoon van Dohor.

Dubhe kende hem van horen zeggen. Ido. Het idee deed haar duizelen. Ze stond oog in oog met een levende legende.

Ik ben een strijder. Ik ben al veel te lang hierbinnen opgesloten geweest, met alleen de herinneringen aan de dagen van strijd en de vrienden en kameraden die ik heb verloren. - Ido

Men zegt wel eens dat vertrekken een beetje sterven is. - Ido

Dank u," zei Dubhe zonder zich om te draaien. "Voor hoe u mij tijdens de Raadsvergadering hebt behandeld. U hebt noch minachtend, noch medelijdend tegen me gedaan." "Je hebt niets in je dat minachting of medelijden verdient." - Ido

Dit is echt een plek om voor te sterven. - Dubhe

Theana glimlachte. Het gebeurde haar niet vak dat ze zich zo nuttig voelde... Ze schaamde zich om erover te praten. Haar bekwaamheden waren zo lang iets schandaligs geweest dat ze verborgen moest houden, dat ze nog steeds de naam van de god niet durfde uit te spreken ter ere waarvan ze haar kunsten in de praktijk bracht. Een misbruikte, bedrogen en vervalste god. De god van haar vader en nog daarvoor die van de Elfen: Thenaar.

Jouw lotsbestemming is niet van jou alleen, Dubhe en dat weet je inmiddels. Ik ken je niet zo goed, maar er is niet veel scherpzinnigheid voor nodig om te zien dat je veranderd bent. - Folwar

Gaan jullie met elkaar?" "Nee" fluisterde hij." "Ze heeft je afgewezen..." Hij stond op het punt haar te omhelzen, maar ze opende haar ogen. Ze waren vol wrok. "Zij heeft je afgewezen en nu kom je bij mij? Hoe durf je?" "Nee, ik..." "Houd jezelf niet voor de gek, Lonerin." - Theana

En wie zou een moordenaar willen helpen? Ik denk niet dat ik er hier één zal vinden." Theana slikte. Daar had ze niet aan gedacht. Een moordenares helpen. "Ik zou kunnen komen... Ik heb het nodig, Dubhe… Ik heb het nodig om weg te gaan en mijn weg te vinden.

Omdat zij het middelpunt van deze geschiedenis is, heb je dat niet begrepen? Omdat het afgelopen is, als het haar lukt. - Theana, over Dubhe

Ik ben Theana, de hofmagiër. Wat bezielt me om met een moordenares over de Verrezen Wereld te gaan zwerven, op missie om de koning van Zonland te vermoorden? … Ik heb geen belang bij haar redding. Haar lot interesseert me niet. Diep in mijn hart haat ik haar misschien. Maar ik ben het ook beu. Ik heb altijd hier in het paleis geleefd, zonder ooit mijn magie te gebruiken. Ik heb altijd afgewacht... Het is tijd om er een punt achter te zetten. Het is tijd voor verandering, tijd om iets te doen wat eigenlijk niet bij me past, maar waarvan ik weet dat ik het moet proberen... En uiteindelijk zal ik vrij zijn.

Die dag had ze niet alleen Gornar gedood. Die eerste zomerdag waren ze allemaal gestorven. Niemand van hen was ooit meer dezelfde geweest, alles was daar geëindigd, en het was haar schuld geweest.

We zijn hier samen mee bezig, en we zullen ons er samen voor verantwoorden." "Ik ben altijd alleen geweest," wierp Dubhe tegen. "Misschien is het tijd om daar verandering in te brengen." - Theana

Learco vroeg zich af wat er in werkelijkheid voor band tussen die twee vrouwen bestond. Ze waren duidelijk verschillend, maar op de een of andere manier konden ze heel goed met elkaar overweg.

Ik heb je beledigd en je het leven moeilijk gemaakt, maar toch was je er steeds voor me. Je bent nu mijn vriendin, en ik vertrouw je. - Dubhe, tegen Theana

Une arme n'est pas seulement un objet : pour un guerrier, son épée est comme un de ses membres. C'est une compagne fidèle qu'il n'échangerait contre aucune autre au monde : ils sont inséparables. — Livon

La peur est une amie dangereuse : tu dois apprendre à la contrôler tout en écoutant ce qu’elle te dit. Si tu y parviens, elle t'aidera à accomplir ton devoir ; si tu la laisses te dominer, elle te conduira à la tombe. — Ido

Seul un idéal donne un sens au combat : ce n’est pas facile d’en trouver un, ce n’est pas facile de lui rester fidèle et de le poursuivre, mais une vie, une lutte sans idéal, ça ne veut rien dire. — Ido