Love Nie Quotes

I wonder why we always deny love. I remember in middle school, if you were accused of the crime of loving, you screamed denials constantly and stopped ever even looking at the boy you were accused of liking. The boys could destroy each other by yodeling, "An-drew lo-oves Jen-nie," and both Andrew and Jennie would flinch and blush. Love is this great thing that most songs and books and poems and lives are all about. So the minute we actually think there might be love around, we start laughing and pretending and hiding from it.

Niedługo kupię dużo książek i będę je czytać. Wieczorami pójdę sobie do kina, a nocami będę słuchał deszczu spadającego na miasto. I tak będzie aż do wiosny. I aż do wiosny nie będę do nikogo mówił o miłości.

Min­nie Four-Eyes.

Because he was a mistake I was most willing to make.

I’m afraid; afraid that your feelings for me are just a beautiful mistake. I’m afraid that you’ll find the right answer and forget all about me. I’m afraid you will like another and I’m also afraid that others will like you. I’m even more afraid that one day, you’ll understand what true perfection is and then you’ll realize my imperfections and leave in despair…

Ich habe schreckliche Dinge erlebt, gelitten, geschuftet, Staub gefressen, den kürzeren gezogen, ich wurde schon verlassen, besiegt, erniedrigt und durch den Dreck geschleift, aber noch nie, niemals wurde mir soviel abverlangt, wie dich nicht anzurufen.

Wenn ich gewusst hätte, wie Verliebtsein wirklich war, dann hätte ich mir nie gewünscht, das auch einmal zu erleben.

Zwischen Immer und Nie, for you in silence, somewhere in Italy in the mid-eighties.

Gdy się już zobaczymy, nie pozwól mi się zapomnieć. Przypominaj mi nieustannie, że jesteśmy tylko przyjaciółmi. Chyba, że i Ty się zapomnisz. Jeśli tak, to mi nie przypominaj. Takie zapomnienie może zdarzyć się nawet największym przyjaciołom

Nasze życie rodzinne,prawo naszych domów,nie przypomina ani trochę waszych domów.Kochamy się,ale jest to miłość bez miłości

Bądź sobą, a zwłaszcza nie udawaj uczuć. I nie bądź cyniczna wobez miłości, albowiem w obliczu wszelkiej oschłości i rozczarowań, ONA jest wieczna jak trwa".

Odkąd Cię kocham zawsze byłeś. I przedtem też. Bo tak naprawdę to nie było „przedtem” przed Tobą.

Myślisz, że chory rozum można odróżnić od chorej duszy? Pytam z ciekawości. Ja miałem chore wszystko. Każdą pojedynczą komórkę. Ale to już minęło. Może nie jestem całkiem zdrowy, ale z pewnością jestem uleczony.

Aber auch Glück ist anstrengend. Ich finde nichts frustrierender, als neben einer auserwählten Person zu liegen und das Bedürfnis zu haben, ihr so nah wie möglich zu sein. Man kann sich umarmen und verknoten, bis man schwarz wird, man hat immer das Gefühl, noch näher sein zu wollen. Das sogenannte "In-den-Partner-reinkriechen-Wollen". Man wird nie nahe genug sein. Oder Sehnsucht. Wie oft das Einander-Vermissen schon romantisiert, Chris-de-Burgh-isiert wurde. Sehnsucht ist fürchterlich. Wenn man vermisst, kann man sich nicht mal im Kino ablenken, weil im Film am Ende doch immer alle einander haben.

Wer wir auch sind und wo wir auch leben, tief im Inneren fühlen wir uns alle unvollkommen! Als hätten wir etwas verloren und müssten es wiederfinden. Aber was das ist, ergründen die meisten von uns nie. Und nur eine Minderheit derjenigen, die es ergründen, macht sich auf den Weg und sucht danach.

Miłość ma wpisane w siebie cierpienie. Nieuniknione, chociażby przy rozstaniach. Przyjaźń – nie. Miłość może istnieć i trwać nieodwzajemniona. Przyjaźń – nigdy. Miłość jest pełna pychy, egoizmu, zachłanności i niewdzięczności. Nie uznaje zasług i nie rozdaje dyplomów. Przyjaźń poza tym jest niezwykle rzadko końcem miłości.

Möge ihnen die Liebe für immer ihre Schwingen leihen, so dass ihre Füße nie wieder den Boden berühren.

n Dogter leer haarself deur die oë van 'n pa ken, het sy eenkeer gelees. Met 'n ma is daar soms 'n subteks. Maar 'n pa se oë is sag. Daar is geen verwagting nie, net aanvaarding.

Nas nauczono. Nie ma sumienia. W jamach żyjemy strachem zaryci, w grozie drążymy mroczne miłości, własne posągi - źli troglodyci.

Es ist ein sonderbarer Schmerz." ... "Nach etwas zu vergehen, das man nie erleben wird.

Przyjaciele moi i przyjaciółki! Nie odkładajcie na później ani piosenek, ani egzaminów, ani dentysty, a przede wszystkim nie odkładajcie na później miłości. Nie mówcie jej "przyjdź jutro, przyjdź pojutrze, dziś nie mam dla ciebie czasu". Bo może się zdarzyć, że otworzysz drzwi, a tam stoi zziębnięta staruszka i mówi "Przepraszam, musiałam pomylić adres..." I pstryk, iskierka gaśnie

zrozumiał ostatecznie coś, co sam o tym nie wiedząc, wielokrotnie przeczuwał: że można jednocześnie i z równym bólem kochać wiele kobiet, żadnej z nich nie zdradzając. (...) ,,Serce ma więcej pokoi niż mój k*****ki hotel".

Außerdem kommst du vielleicht nie in Petes Alter, sagte die beunruhigende innere Stimme. Wie konnte man bloß eine so kalte und beängstigende Stimme in sich haben? Eine solche Verräterin an der eigenen Sache? Vielleicht kommst du nie aus diesem Wald heraus.

Wir sind nicht fertig geworden miteinander. Und darum, glaube ich, haben wir uns trotz allem nicht trennen können. Der arme Monsieur Dmitritsch! Er könnte alle ersinnbaren Qualitäten eines Mannes haben, vergeblich, er würde nie aufkommen gegen das Vakuum, das uns verbindet.

To nie jest tak, że on jest typem faceta, który się po prostu poddaje i umiera, nie chce, żeby ona tak myślała. Ale to jednak jej wina, to wszystko. To ona wyszła za niego. I teraz on nie wie, jak ma sobie radzić, kiedy musi spać bez czubka nosa w zagłębieniu między ramieniem a szyją. To wszystko.

„Bycie kochanym to wielka odpowiedzialność za tego, którego się kocha. Za każde słowo, gest, nie wypowiedziane myśli, za rękoczyny: każde przytulenie, dotknięcie spontaniczne – nie można tego wyważać, dozować, trzeba w tym zaistnieć w całości, nie cofać się w obronnym geście, uciekać w fałszywe wyobrażenia… Nie kochaj mojej postaci z Twojej wyobraźni. Kochaj mnie taką, jaka jestem, a będę stawać się lepsza.

Byłem młodzieńcem dość prostodusznym, nie mającym doświadczenia w obcowaniu z kobietami. Czułem, co prawda, instynktowną niejasną tęknotę do płci odmiennej. Ale było to odczucie tak mgliste jak marzenie senne, podobne do wspomnień budzących się w chwili, gdy patrzymy na wiosenne chmury. Dlatego też ulegało nagłej przemianie z chwilą, gdy stawałem przed rzeczywistą kobietą, która - zamiast mnie pociągać - odpychała wzbudzając silną niechęć.

Es ist nie zu spät dafür, sich selbst zu fragen: "Bin ich dazu bereit, das Leben, das ich führe, zu ändern? Bin ich bereit, mich innerlich zu ändern?" Wenn auch nur ein einziger Tag in deinem Leben genau so verläuft wie der Tag davor, dann ist das sehr bedauerlich. In jedem Augenblick und mit jedem nächsten Atemzug sollte man sich immer und immer wieder erneuern. Es gibt nur einen Weg, um in ein neues Leben hineingeboren zu werden: indem man vor dem Tod stirbt.

Bo czasami ma się takie uczucie, kiedy widzi się, jak ktoś się zakochuje - może zwłaszcza w przypadku kogoś smutnego, trudnego lub z jakiegoś innego powodu niedopasowanego do świata. Uczucie ulgi, prawdziwej, jakbyś mogła pozbyć się ciężaru, który niosłaś, nie zdając sobie z tego sprawy. Tak się właśnie czułam, patrząc na ślub Isabel i Martina. "No, przynajmniej ta sprawa z głowy". Dwoje ludzi, którzy mogli się nie odnaleźć. Wydawało się, że to coś cennego i delikatnego.

Mój lęk brał się z czegoś dużo potężniejszego i nie tak realnego jak Mark czy Teddy Giles. Nie mógł się pomieścić w jednej osobie. Ta groźba była niewidzialna, podlegała przeobrażeniom i ogarniała dosłownie wszystko. Przerażenie wywołane czymś tak niechwytnym może wskazywać, że wpadłem w obłęd, że upodobniałem się do Dana, który w ataku paranoi potrafił niewinne klepnięcie po plecach odebrać jako próbę zamachu na jego życie, ale szleńswto przybiera różne formy. Większość z nas od czasu do czasu doznaje czegoś podobnego, ulegając powabowi psychicznego rozpadu. Wtedy jednak wcale nie flirtowałem z myślą o szaleństwie. Zdawałem sobie sprawę, że duszący mnie niepokój nie jest racjonalny, ale zarazem instynktownie wiedziałem, że choć to, czego się lękam, znajduje się poza sferą rozumu, ten nonsens również potrafi być realny.

Ale to, co naprawdę mnie przyciągnęło. to cecha, która pociąga większość dziewczyn - był emocjonalnie martwy. A ja wierzyłam, że mogę go naprawić. Myślałam, że potrafię się przebić przez twardą fasadę i odnaleźć prawdziwego Jacka, wrażliwego mężczyznę, ukrywającego się pod tymi wszystkimi tatuażami.Właśnie dlatego, że nigdy nie pokazał po sobie krztyny wrażliwości czy emocji, wierzyłam, że jest najbardziej czułym i wrażliwym człowiekiem na ziemi. Wierzyłam, że ja - i tylko ja - jestem w stanie skruszyć jego pancerz i zamienić go w niegrzecznego ukochanego, o jakim zawsze śniłam. Jakże niedorzeczne! Teraz wiem, że jeżeli umawiasz się z kimś, by go ulepszyć, nie jesteś wcale w związku miłosnym. Jesteś po prostu pielęgniarką. Prosta prawda, a jednocześnie najtrudniejsza lekcja, której doświadcza kobieta - dostajesz to, co widzisz.

Nie chciałeś wziąć ze mną ślubu w kościele i to złamało serce mojej biednej matce, o czym dobrze wiesz. Tak cię kochałam, że było mi obojętne, czyje serce łamię dla ciebie. Och, że też mogłam być taka głupia. Sobie samej też złamałam serce. Wyrzekłam się wszystkiego, w co wierzyłam i co było mi drogie, bo byłeś taki cudowny i tak mnie kochałeś, że tylko twoja miłość się liczyła. Miłość była jedyną piękną rzeczą na świecie, prawda? Miłość była skarbem, który tylko myśmy posiadali i którego nikt poza nami nie posiadał, i nie mógł posiadać, prawda? Ty byleś geniuszem, a ja byłam twoim całym życiem. Byłam twoją towarzyszką życia i twoim ślicznym czarnym kwiatem. Sentymentalne bzdury. Miłość to jeszcze jedno plugawe kłamstwo. […] Do diabla z miłością. […] Miłość to te wszystkie plugawe sztuczki, których mnie nauczyłeś, a które sam wyczytałeś pewnie w jakichś książkach. Doskonale. Tylko ze ja mam dosyć ciebie i mam dosyć miłości. Twojego rodzaju miłości. Ty pisarzu.

Pewnego dnia w sezonie oglądania kwiatów wiśni wybrałem się z Senseiem do parku Ueno. Zobaczyliśmy tam uroczą młodą parę. Oboje szczęśliwi, przytuleni do siebie spacerowali pod ukwiecionymi drzewami. Ponieważ działo się to w miejscu publicznym, wielu ludzi - zamiast oglądać kwiaty - zwracało wzrok w ich stronę i przypatrywało im się uważnie. - Wyglądają jak nowożeńcy - rzekł Sensei. - Bardzo im chyba ze sobą dobrze - odpowiedziałem. Sensei nawet się nie uśmiechnął. Specjalnie, aby nie widzieć tej pary, skierował się w przeciwną stronę. A następnie zapytał: - Czy byłeś już kiedyś zakochany? Odpowiedziałem, że nie. - A czy nie chciałbyś się zakochać? Nic nie odpowiedziałem. - Nie twierdzisz chyba, że nie chciałbyś? - Nie. - Zadrwiłeś sobie z tej młodej pary, prawda? Lecz w tej drwinie zabrzmiała nuta niezadowolenia. Pragniesz miłości, ale jej nie znajdujesz. - Czy tak to zabrzmiało? - Oczywiście. Ten, kto by sam zaznał szczęścia miłości, mówiłby o tych dwojgu cieplej. Ale... słuchaj, miłość jest zbrodnią! Czy ty tego nie rozumiesz? Zaskoczył mnie. Nie odpowiedziałem nic.

Das bestärkte mich in meinem Vorsatze, mich künftig allein an die Natur zu halten. Sie allein ist unendlich reich, und sie allein bildet den großen Künstler. Man kann zum Vorteile der Regeln viel sagen, ungefähr was man zum Lobe der bürgerlichen Gesellschaft sagen kann. Ein Mensch, der sich nach ihnen bildet, wird nie etwas Abgeschmacktes und Schlechtes hervorbringen, wie einer, der sich durch Gesetze und Wohlstand modeln läßt, nie ein unerträglicher Nachbar, nie ein merkwürdiger Bösewicht werden kann; dagegen wird aber auch alle Regel, man rede was man wolle, das wahre Gefühl von Natur und den wahren Ausdruck derselben zerstören! Sag’ du: ‘das ist zu hart! Sie schränkt nur ein, beschneidet die geilen Reben’ etc. — guter Freund, soll ich dir ein Gleichnis geben? Es ist damit wie mit der Liebe. Ein junges Herz hängt ganz an einem Mädchen, bringt alle Stunden seines Tages bei ihr zu, verschwendet alle seine Kräfte, all sein Vermögen, um ihr jeden Augenblick auszudrücken, daß er sich ganz ihr hingibt. Und da käme ein Philister, ein Mann, der in einem öffentlichen Amte steht, und sagte zu ihm: ‘feiner junger Herr! Lieben ist menschlich, nur müßt Ihr menschlich lieben! Teilet Eure Stunden ein, die einen zur Arbeit, und die Erholungsstunden widmet Eurem Mädchen. Berechnet Euer Vermögen, und was Euch von Eurer Notdurft übrig bleibt, davon verwehr’ ich Euch nicht, ihr ein Geschenk, nur nicht zu oft, zu machen, etwa zu ihrem Geburts- und Namenstage ‘ etc. — folgt der Mensch, so gibt’s einen brauchbaren jungen Menschen, und ich will selbst jedem Fürsten raten, ihn in ein Kollegium zu setzen; nur mit seiner Liebe ist’s am Ende und, wenn er ein Künstler ist, mit seiner Kunst.

Jeszcze w mroku owinę, tak jeszcze różą nocy i minie świat gałązką, strzępem albo gestem, potem niemo się stoczy, smugą przejdzie przez oczy i powiem: nie będąc - jestem.

Nagle Reiko odwróciła się do niego i z uśmiechem, na którego widok poczuł skurcz w sercu, powiedziała: "Wesołych Świąt!" Wiedział, że nie mówi do niego, lecz do całej załogi ścigającego ich statku. Chociaż nie widziała prześladowców, zdawała sobie sprawę, że jest obserwowana przez sofony. Tak czy owak była to jedna z najszczęśliwszych chwil w życiu Huntera.

(...) miłość to nie są telefony, listy, domysły, nierealne fantazje ani dmuchawce na wietrze.

Miłość to za skromne słowo, nie uważa pan? Mam przyjaciółkę w Fern Tree, która uczy gry na fortepianie. Ona jest bardzo muzykalna, a mnie słoń na ucho nadepnął. Ale pewnego dnia ta przyjaciółka powiedziała mi, że każdy pokój ma swoją nutę. Trzeba ją tylko znaleźć. Zaczęła przebierać palcami po klawiszach, tam i z powrotem, i nagle jedna nuta powróciła do nas, po prostu obiła się od ścian, uniosła nad podłogą i wypełniła cały pokój takim jakimś doskonałym pomrukiem. Pięknym dźwiękiem. Było to tak, jak gdyby rzucił pan śliwkę, a ona wróciła by do pana całym sadem. Nie uwierzyłby pan w to, panie Evans. To takie dwie kompletnie różne rzeczy, nuta i pokój, a jakoś się znalazły. Ten dźwięk brzmiał… dobrze. Nie mówię jak idiotka? Czy sądzi pan, że właśnie to mamy na myśli, mówiąc o miłości? Taką nutę, która do nas powraca? Która znajduje pana nawet wtedy, kiedy nie chce pan zostać odnaleziony? Że pewnego dnia znajduje pan kogoś, a potem wszystko czym ten człowiek jest, powraca do pana jakimś dziwnym pomrukiem? Który pasuje. Jest piękny. Nie potrafię dobrze wytłumaczyć, o co mi chodzi, prawda? Nie jestem zbyt elokwentna. Ale tacy właśnie byliśmy, Jack i ja. Właściwie się nie znaliśmy. Nie wiem, czy wszystko w nim mi się podobało. Pewnie miał w sobie coś, co mnie irytowało. Ale ja byłam tym pokojem, a on tą nutą, i teraz Jacka nie ma. I wszędzie panuje cisza.

- Jeśli jeszcze raz wspomni o Brouerach - powiedziała Marjorie do Rita - to ją uduszę. - Są jej przyjaciółmi - odparł Rico, zerkając na nią z zaciekawieniem. - Najlepszymi przyjaciółmi. Dlaczego ci się to nie podoba? - Nie mówię, że mam coś przeciwko temu. Nie podoba mi się, że stanowią ideał, do którego jestem porównywana. - Wszystkim dzieciakom wydaje się, że inne rodziny są idealne. - Ja nigdy tak nie myślałam. - Owszem, ale ty jesteś dziwna - stwierdził.

- Dałeś mi setki powodów. - odparłam z kluchą w gardle. - Twoim największym błędem jest to, że nie rozumiesz jakim jesteś człowiekiem, Layallu Hendersonie. Jakim cudownym, mądrym, samokrytycznym, refleksyjnym jesteś mężczyzną, zdolnym do tak głębokich i poważnych uczuć, że czasem się boję, że nie zdołam dotrzymać ci kroku. Dlatego proszę, nigdy więcej nie mów, że nie wiesz, jak mi dziękować za moje wsparcie. Robisz to w każdej sekundzie, w której ze mną jesteś.

Ich war alles für jemanden den die Liebe nie begegnete und zu viel für jemanden der sie um alles in der Welt zu vergessen versuchte.

Nur wollte ich auch nicht einer von denen sein, die einfach wegsehen. Manchmal passieren Dinge. Schreckliche Dinge. Und hinterher stehen Nachbarn vor Kameras und schwafeln davon, dass sie eigentlich schon immer ein ungutes Gefühl hatten, nur hat nie einer was getan.

Leb das Leben, das du verdienst, Val. Lebe für uns beide. Lebe und schaue nie zurück.

Miłość [...] nie chroni nas, ludzi - ni kochających, ni kochanych - od śmierci; władna natomiast jest przedsmak śmierci zaprawić smakiem rozkoszy, dla zostających przy życiu nieosiągalnej.

Für immer bleibt, was man nie vergisst.

Ludzie nie zaklepują sobie innych ludzi. Podejmują świadomą decyzję, że będą z nimi. To wymaga wiary. Rysujesz koło na piasku i zgadzasz się w nim stać, i wierzyć w nie.

Twych kroków korowody w urojonych alejach, twe odbicia u wody jak w pragnieniach, w nadziejach. Twoje usta u źródeł to syte, to znów głodne, i twój śmiech, i płakanie nie odpłynie, zostanie.

(...) istnieje pewna ciekawa teoria grzechu pierworodnego, o której chciałem ci opowiedzieć (...) – niektórzy teologowie uważają, że w przypadku Adama i Ewy nie chodziło o zjedzenie zakazanego jabłka, tylko o znęcanie się nad dzieckiem. - Znęcanie się nad dzieckiem? - Tak. Czy sądzisz, że inny grzech byłby w stanie przechodzić z pokolenia na pokolenie? Wykorzystywanie dzieci – znęcanie się i molestowanie seksualne – trwa przez wieki. Dzieci, nad którymi się znęcano, stają się okrutnymi mordercami. Zaczynają dręczyć swoje dzieci i tak dalej. Taki grzech może rozchodzić się niczym fale na wodzie do dwudziestego albo trzydziestego pokolenia. - Ciekawa teoria. - I ma też praktyczne konsekwencje. Ponieważ wszyscy pochodzimy od Adama i Ewy, więc jesteśmy ze sobą powiązani niczym rodzina. Jeśli kogoś krzywdzimy, krzywda nie zatrzymuje się na tej osobie, ale idzie dalej. Ból łatwo się rozprzestrzenia. (...) - To straszne! A gdzie jest koniec tego łańcucha? - (...), może nim być miłość. Dobre uczynki.

Eine Qual! Nie liebt man diejenigen, die einem am nächsten stehen, mehr, als wenn man Angst haben muss, sie zu verlieren,

Ja nie mogę nic pani ofiarować. Nie mogę pani dać nic, prócz siebie. Nie zapewnię żadnych ziemskich dóbr, życia dostatniego, stabilnego czy bezpiecznego. Wiem, że nie jest to wymarzony moment na miłość. Jestem tylko biednym poetą. Nic nie posiadam, prócz pragnienia, by się panią zaopiekować, prócz tych wszystkich uczuć, które żywię do pani... To jedyne, co mam.

Manchmal – und das würde ich natürlich nie zugeben – geht es mir ziemlich auf den Sack, dass mir die Hühner so nachlaufen.

Znasz to powiedzenie, że przeciwieństwa się przyciągają? Może przez moment, ale na dłuższą metę to nieprawda. Życia nie da się zbudować na skrajnościach.

Teraz ja dopiero zrozumiałem, że nas tylko tam kochają, gdzie na oczy nie widzą ("Now I finally understand that they only love us where they can't see us")

Może bym nawet nie pisał do Ciebie o tym wszystkim – ale przed chwilą przez radio nadawano koncert nagrany w BBC przez orkiestrę Filharmonii Narodowej i w programie był Pierwszy Koncert Skrzypcowy Karola Szymanowskiego. Jest to utwór, który zawsze otwiera przede mną słoneczną przepaść miłości. Jest przesączony erotyzmem, ale nie tym erotyzmem, polegającym na chędożeniu bez końca, na włóczeniu się za kobietami, (...) ale erotyzmem wielkich uczuć, wielkich zespoleń, wspaniałego współżycia duchowego, które jest jedyną rzeczą cenną na tej ponurej ziemi. Jest to jasna, nie ponura przestrzeń, gdzie człowiek łączy się z człowiekiem nie ciałem, ale czymś innym – co niektórzy niedokładnie nazywają duchem – jakąś inną struną swojej istoty, lepszą stroną, czymś, co wyrzuca nas poza nas samych, jak wybuch gorącej treści ziemi. Co łączy nas gdzie indziej, w innym świecie, świecie świateł, tonów, muzyki – bezmiernego szczęścia, polegającego na wyjściu poza granice istoty i połączeniu się z inną istotą. Nie jest to ani miłość, ani przyjaźń, a tym bardziej nie perwersja, jest to największe osiągnięcie, na jakie może się zdobyć ludzka natura. Dla uproszczenia tego, co piszę, będę to nazywał 'miłością'. Taką miłość chciałem Ci dać, taką miłość chciałem Ci pokazać, w takie przestrzenie chciałem Cię porwać

[...] do jednego tylko człowieka raz żywiona miłość nigdy nie wygasa całkowicie - do tego lub do tej, kogo się miłowało, a miłując pragnęło, nie nazbyt jeszcze jasno zdając sobie sprawę z tego, czego się właściwie pragnie, lub przynajmniej nie mając za sobą doświadczeń, co by pozwoliły z góry wiedzieć, czym spełnienie się tego pragnienia nieuchronnie być musi.

...Pavol vyvýšil lásku, keď poukázal na to, že všetky ľudské skutky a víťazstvá, ktoré nie sú motivované láskou, sú v konečnom dôsledku prázdne.

Miała cukierkowe dzieciństwo, a ja gorzkie. I czuję, że powoli przesiąkam jej słodyczą, bo jeszcze nigdy nie czułem się tak dobrze.

J'ai découvert récemment que plus on nie avoir des sentiments profonds pour quelqu'un, plus la probabilité qu'ils existent est grande

Myśleć bowiem rzeczywiście o kimś to myśleć o nim minuta po minucie, nie zajmując się niczym, ani gospodarstwem, ani przelatującą muchą, ani posiłkami, ani swędzeniem skóry. Ale zawsze są muchy i swędzenie.

Prawdziwej miłości nie zaszkodzi nawet małżeństwo.

Prawdziwa miłość akceptuje drugą osobę taką, jaką ona jest, nie próbuje jej zmieniać. Również twój partner powinien cię kochać takim, jaki jesteś, by wcale nie chciał cię zmieniać.

Dziś nie obchodzi mnie co dalej. Weź mnie za rękę jeszcze ten jeden raz i udawajmy, że miłość wystarczy. Tylko miłość, nic więcej. Ze nie potrzebujemy siły, bo dziś nasza miłość jest beztroska.

Jedes Kind sollte einen Teddybären haben. Du bist zwar zu alt dafür, und selbst als wir uns kennengelernt haben, warst du auch schon zu alt, aber...ein Vater muss seiner Tochter einen Teddy schenken, deshalb lieber spät als nie.

Jeśli się kogoś kocha, to się go kocha całego, ze wszystkimi szczegółami i ze wszystkimi ułomnościami jego ciała. Na przykład nieładne piersi kobiece, znaczki na ciele, dziwny zarost, nawet nieprzyjemny zapach. Oczywiście mówię o prawdziwej miłości, której nie uraża ułomność czy choroba.

Przyjaźń nie jest odwrotną stroną wrogości i zawsze w niej tai się nienawiść, chęć zniszczenia, zamordowania partnera.

- Nie wiem, czy będę miała męża. - Jakiegoś będziesz. Chociaż może nie tego chłopaka. Tacy jak on, oni się rodzą, by być na schowanych pod bielizną zdjęciach. Oglądanych wieczorem, gdy męża nie ma w domu. - Nie rozumiem, o co pani chodzi. C'est bizarre. - Jeszcze nie rozumiesz.

Das war es, was wahre Liebe für mich bedeutete. Wahre Liebe bedeutete, dass man über Fehler lachen konnte. Wahre Liebe bedeutete, dass man sich Geheimnisse zuflüstern konnte. Wahre Liebe bedeutete, dass man nie mehr allein tanzen musste.

aber ich wollte bleiben, mich häppchenweise verlieren und nie wieder aufsammeln.

To była sprawa życia i śmierci, a ona jest osobą kompetentną. Nie jakimś mazgajem, nie dzieciakiem, ale osobą kompetentną.

Kochankowie nie mogli żyć ani umrzeć jedno bez drugiego. W rozłączeniu nie było to życie ani śmierć, ale i życie, i śmierć razem.

Je ne nie pas que l'amour ait maille à partir avec la vie. Je dis qu'il doit vaincre et pour cela s'être élevé à une telle conscience poétique de lui-même que tout ce qu'il rencontre nécessairement d'hostile se fonde au foyer de sa propre gloire.

Toto je cesta lásky. Jednoduchá. Nie ľahká, ale jednoduchá.

In one of the most celebrated passages of the Confessions, he addresses God as primal Beauty: Late have I loved You, Beauty so ancient and so new, late have I loved You! and behold, You were within me, and I was outside, and I sought you there, and threw myself, deformed, upon the beautiful things which You made. You were with nie, but I was not with you. Those things held me far from You; things which would not even exist unless they were in You. You called and cried out and broke open my deafness; You shone forth and glowed and chased away my blindness; You blew fragrantly on me, and I drew breath and I pant for You; I tasted You, and I hunger and thirst for You; You touched me, and I was inflamed with desire for your peace.

Ich wusste nicht gaz genau, wie ich seine Worte auffassen sollte. Ich wusste, dass Mum und Dad den Eltern anderer Kinder schon damals Rede und Antwort stehen mussten und ihnen erklärt hatten, dass es auch kleine Jungen gab, die lieber Bilder malten,Bücher lasen und drau?en im Garten Blumen pflückten. Wäre es nach ihnen gegangen, dann hätte ich mit Autos spielen und mich mit den anderen Jungs auf dem Ascheplatz wälzen sollen. Solche Dinge hatten mich allerdings nie im Geringsten interessiert.

Ich hätte ihn am liebsten nie wieder losgelassen.

Miłość nie zna granic, Holling. Kosi wszystko: wiek, kolor skóry, religię, płeć.

Czasem lepiej jest zostawić pewne rzeczy w spokoju, pewne sprawy nie powinny w ogóle być osądzane czy rozstrzygane i nie powinniśmy rościć sobie do tego prawa. Ponieważ nie jest szczęściem POSIADANIE rzeczy, lecz BYCIE częścią nich.

Umiem dodawać, odejmować, dzielić i mnożyć, ale zupełnie gubię się w ułamkach. W każdym razie chodzi o to, że obierając kolejne skórki z atomowej cebuli dochodzimy wreszcie do miejsca, gdzie wszystko jest już obrane i nie ma żadnego atomu ani jego cząsteczek, tylko inne maleńkie cząsteczki, które nie są właściwie cząsteczkami, ale wibrującymi falami energii. Wniosek: wszystko, co jest materialne, składa się z niczego.

Jeżeli rzeczywiście nie ma żadnej materii na tym świecie, jeśli ziemia, po której chodzimy, jest ułudą, jeżeli tak naprawdę nie ma tego, co widzimy, to cóż nam pozostaje? Na czym możemy zawiesić kapelusz? Magia to jedyna rzecz, która nie rządzi się "racjonalnymi" prawami.

W rzeczy samej, na obecnym etapie naszej wiedzy na ten temat, sny mogą być jedynie oparami naszej wyobraźni. Jak powiedział Bertrand Russell: "nie wierzę, że teraz śnię, ale nie mogę dowieść, że tak nie jest". Morał z tego taki, że w naszych nocnych podróżach jest więcej sensu, niżby się nam mogło wydawać.

System jest jak ogon prawdy, a prawda jest jak jaszczurka, zostawia swój ogon w twoich rękach i bierze nogi za pas, wiedząc, że nowy ogon urośnie jej w mgnieniu oka". Tak to wyraził Iwan Sergiejewicz Turgieniew, znakomity pisarz rosyjski. A tak to przedstawił Chris: Czasami rzeczywistość bywa złudna. A tak Rashomon Kurosawy: "jeśli chodzi o rzeczywistość, to tak naprawdę ona nie istnieje".

›Das Leben ist nicht gerecht, Bill. Wir erzählen unseren Kindern, daß es gerecht ist, aber das ist eine Gemeinheit. Es ist nicht bloß eine Lüge, es ist eine grausame Lüge. Das Leben ist nicht gerecht, ist es nie gewesen und wird es nie sein.‹

Czekaj. Czyli mówisz, że od trzech tygodni robimy tu sabat czarownic i odprawiamy mroczne rytuały, żeby mu jaja porosły wrzodami, paznokcie grzybem, a plecy obleśnymi pryszczami... a on tak naprawdę nic złego nie zrobił?

Geestelike geneser Bring verlore liefde terug met in 9 uur +27633953837 Liefdesspele | Lost Lover Spell | Liefdesspele | Bring Terug Eks Minnaar +27633953837 Ek is 'n tradisionele geestelike geneser en Sangoma wat baie mense oor die jare gehelp het deur sterk voorvaderlike kragte wat aan My oorgedra is vanaf vorige generasies van towerspreuke en Tradisionele Genesing. VERLORE LIEFDE-SPEL Hierdie spel help om twee partye te herenig. As jou maat van jou geskei het en jy hom of haar terug in jou lewe nodig het, is hierdie Lost Love Spell ontwerp om jou verlore liefde onvoorwaardelik terug te bring. AANTREKKLIKHEIDSSPEL Wil jy hê iemand moet tot jou aangetrokke wees? Hierdie kragtige spel sal jou help. VERANDER 'N VRIEND IN 'N MINNAAR Hierdie towerspreuk help om jou vriend in 'n minnaar te maak soos jy nog nooit vriende was nie. . Aanvaar 'n vriend nie om jou liefde te word nie? . Is jy skaam om vir hom of haar te sê dat jy lief is vir hom of haar? HOU JOU MAAT GETROU Hierdie kragtige spel sal help om jou en jou maat getrou en betroubaar aan mekaar te hou. As jy voel jy is nie veilig oor jou maat nie en jy kan hom of haar nie beheer in jou afwesigheid nie, dan pas hierdie spel by jou situasie STOP 'N EGSKEIDING! Mettertyd kan baie slegte energie in 'n verhouding versamel. Moenie daar staan ​​en net kyk nie! Vee al die slegte energie uit en maak die huwelik stabiel. Bel of Wat gaan aan +27633953837 E-pos; spiritualhealerbestindian@gmail.com