Gevangenis Quotes

Op die manier is de elektrische stoel uitgevonden. Uitgedokterd door Edison die de gevaren van de wisselstroom wilde tonen en zijn idee vervolgens verkocht aan de Sing-sing-gevangenis waarop het tot op de dag van vandaag wordt gebruikt. Heerlijk, vind je niet? Als de wereld niet zo prachtig was, zouden we allemaal nog cynici worden.

Ik voel me zo vrij alsof ik niet ben opgesloten, maar zojuist ben bevrijd uit de gevangenis van mij leven.

Er is slechts één rijkdom en dat zijn de banden tussen de mensen onderling. Als we ons enkel en alleen inspannen voor materieel gewin, bouwen we onze eigen gevangenis. Dan veroordelen we onszelf tot eenzame opsluiting, met onze munten van as waarmee we niets kunnen kopen dat het waard is om voor te leven. Translation via Google translate: There is only one wealth and that are the ties between people. If we only strive for material gain, we build our own prison. Then we condemn ourselves to solitary confinement, with our coins of ash with which we can't buy anything that is worth living for.

Het doel van de straf mag zeker niet zijn de wraak, het doel van de straf moet zijn, om je medemens, want ook een misdadiger is een medemens, om die door wat je hem aandoet, dus de straf die je hem geeft, als het kan beter te maken.

Hierbinnen heb ik massa's gangsters gezien, maar straks in de Wetstraat ontmoet ik een paar van de echte gangsters, die met jas en das die beletten dat de seriemoordenaars van de Bende van Nijvel en hun opdrachtgevers eindelijk worden aangehouden.

Een mens is deel van het geheel dat wij ‘universum’ noemen; een deel dat begrensd is in tijd en ruimte. Hij ervaart zichzelf, zijn gedachten en gevoelens als iets dat gescheiden is van de rest – een soort optische illusie van zijn bewustzijn. Deze waanvoorstelling is een soort gevangenis voor ons, die ons beperkt tot onze persoonlijke verlangens en die onze genegenheid beperkt tot enkele mensen die ons het meest na staan. Het moet onze taak zijn om ons te bevrijden uit deze gevangenis, door onze cirkel van compassie uit te breiden tot deze alle levende wezens en de gehele natuur in al haar schoonheid omhelst. De echte waarde van een mens wordt bepaald door de mate en manier waarin hij bevrijd is van het zelf. Het zal een substantieel nieuwe manier van denken vergen als de mensheid wil overleven.’ “A human being is a part of the whole called by us universe, a part limited in time and space. He experiences himself, his thoughts and feeling as something separated from the rest, a kind of optical delusion of his consciousness. This delusion is a kind of prison for us, restricting us to our personal desires and to affection for a few persons nearest to us. Our task must be to free ourselves from this prison by widening our circle of compassion to embrace all living creatures and the whole of nature in its beauty.

Kolossenzen  Wat is dit voor boek? Dit is een brief die geschreven is door Paulus aan de gelovigen in de stad Kolosse in Klein-Azië (= Turkije). Paulus reisde naar andere landen om daar de mensen over Jezus te vertellen. Op het moment dat hij deze brief schrijft, zit hij in de gevangenis in Rome vanwege zijn geloof in Jezus. Hij is nog nooit in de gemeente van Kolosse geweest. Bij zijn eerste reis naar Efeze had Paulus al over deze gemeente gehoord. Maar nu is hij bezorgd over de Joodse ideeën die de gelovigen hebben. Er zijn mensen die hun leren dat ze zich aan de Joodse regels moeten gaan houden. Paulus legt in deze brief uit dat God Zelf helemaal in Jezus woont, en dat Jezus God Zelf is. Alles wat de gelovige nodig heeft, kan hij vinden in Jezus. Verder geeft Paulus adviezen over hoe de mensen als gelovigen moeten leven.

Vecht tegen de dood. Geniet. Haal uit het leven wat erin zit! Breek uit die zelfgebouwde gevangenis!

Geboren in een gevangenis, met lasten op onze schouders en onze gedachten, zouden wij niet in staat zijn het einde van een dag te halen als de mogelijkheid er een einde aan te maken ons niet aanspoorde om de volgende dag opnieuw te beginnen... De ketens en de verstikkende lucht van deze wereld ontnemen ons alles, behalve de vrijheid onszelf te doden; en deze vrijheid blaast ons zo'n kracht en een hoogmoed in dat ze zegeviert over de gewichten die ons verpletteren.

Hij moet denken aan de dag dat hij na zevenentwintig maanden werd vrijgelaten uit Sachsenhausen. Het kamp had hem niet tot wanhoop gedreven, al waren de mishandelingen en vernederingen bijna ondragelijk geweest en leek er geen eind te komen aan de kwellingen. De gevangenen daar waren immers geen gevangenen die voor een door een normale rechtbank vastgestelde periode in de gevangenis of het tuchthuis hun tijd moesten uitzitten en voor wie de vrijheid elke dag een stukje dichterbij kwam, nee, voor deze gevangenen bestond de tijd niet meer, de dagen waren grauw en ongewis. Nu