Ers Taxi Quotes

In der Morgensonne schlenderte er über den Kurfürstendamm, kaufte sich an einem Kiosk einen Baedeker und nahm ein Taxi zum verwüsteten Reichstag, wo man emsig an der Restaurierung arbeite. Das Gebäude war barhäuptig: die große Mittelkuppel – Bismarcks Helm – war verschwunden, und als er sich umdrehte, sah er am anderen Ende der großen Wiese im Tiergarten das neue Kongreßzentrum, das exakt die Form von Hitlers Mütze hatte.

Gabriel wilde een lange tijd helemaal niets. 'Je hoeft in het leven geen ambitie te hebben. Je moet juist proberen om zo weinig mogelijk uit te voeren. Het leven dringt zich elke dag aan je op, en daar moet je mee zien om te gaan. Dat alleen is al werk genoeg.' Nu zat hij alweer tien jaar op de taxi. 'Letterlijk op straat beland,' zei hij. Zijn gouden hoektand viel me ineens op. Het was de eerste keer sinds ik in de taxi zat dat hij lachte. 'Ik heb veel van die zogenaamd succesvolle mensen in mijn taxi gehad. Ze zijn allemaal angstig en onzeker. Ze grijpen alles vast en zijn bang iets te verliezen. Ze blijven maar zeggen dat ze gelukkig zijn. "Goed zo, meneer," zeg ik. "Goed voor u." Ik kan me de hel niet voorstellen waarin ze leven. De taxi is mijn venster. Ik zie het leven van gelukkige mensen en ik rij er in hoge snelheid aan voorbij. En als ik ze oppik en ze doen hun verhaal, dan weet ik weer waarom ik blij ben als ze uitstappen.

Time is the dominant factor in gambling. Risk and time are opposite sides of the same coin, for if there were no tomorrow there would be no risk. Time transforms risk, and the nature of risk is shaped by the time horizon: the future is the playing field. Time matters most when decisions are irreversible. And yet many irreversible decisions must be made on the basis of incomplete information. Irreversibility dominates decisions ranging all the way from taking the subway instead of a taxi, to building an automobile factory in Brazil, to changing jobs, to declaring war. If we buy a stock today, we can always sell it tomorrow. But what do we do after the croupier at the roulette table cries, “No more bets!” or after a poker bet is doubled? There is no going back. Should we refrain from acting in the hope that the passage of time will make luck or the probabilities turn in our favor? Hamlet complained that too much hesitation in the face of uncertain outcomes is bad because “the native hue of resolution is sicklied o’er with the pale cast of thought . . . and enterprises of great pith and moment . . . lose the name of action.” Yet once we act, we forfeit the option of waiting until new information comes along. As a result, not-acting has value.