Emirates Quotes

You are saddened by love's importance in the emir's life?" He paused. "I am frustrated by its importance in all our lives.

We will go out into the world and plant gardens and orchards to the horizons, we will build roads through the mountains and across the deserts, and terrace the mountains and irrigate the deserts until there will be garden everywhere, and plenty for all, and there will be no more empires or kingdoms, no more caliphs, sultans, emirs, khans, or zamindars, no more kings or queens or princes, no more quadis or mullahs or ulema, no more slavery and no more usury, no more property and no more taxes, no more rich and no more poor, no killing or maiming or torture or execution, no more jailers and no more prisoners, no more generals, soldiers, armies or navies, no more patriarchy, no more caste, no more hunger, no more suffering than what life brings us for being born and having to die, and then we will see for the first time what kind of creatures we really are.

American involvement in the Persian Gulf has not been in order to secure energy supplies for the United States, but instead to supply energy for its energy-starved Bretton Woods partners in Europe and Asia. Put more directly, the Americans do not protect the Persian Gulf kingdoms and emirates so that the Americans can use Middle Eastern oil, but so that their Bretton Woods partners in Japan, Korea, China, Taiwan, Thailand, India, and Pakistan can.

Dedicated to the little blue jellyfish I saw swimming the Khalid Lagoon that sunny day in Sharjah, United Arab Emirates

The magic ground against my mind and I heard the same word whispered over and over in my head. “Z’emir-amit. Z’emir-amit. Z’emir-amit.” Oh my God. I knew that name. I read about her. I studied her legends, but I never thought I would come across anything of hers because she had been dead for thousands of years. Dead and buried in distant Iraq, somewhere on the east bank of the Tigris River. That name belonged to the bones in front of me. I could feel it. I knew this magic. I was looking at the corpse of my grandmother. She wanted me to say her name. She wanted to know that I understood. I opened my mouth and said it out loud. “Semiramis.” Her magic drenched me, not the blow of a hammer, but a cascade of power, pouring onto me as if I stood under a waterfall. Z’emir-amit. The Branch Bearer. The Shield of Assyria. The Great Queen Semiramis. A line from Sarchedon floated up from my memory. When she turns her eyes on you, it is like the golden lustre of noon-day; and her smile is brighter and more glorious than sunset in the desert… To look on her face unveiled is to be the Great Queen’s slave for ever more.

Всички големи градове в Америка, приличат повече на изложба за строителни материали, отколкото на онова, което ние в Европа наричаме град.

Şu çıplak çocuk şu tüyük bürk şairi ben -Ve emir ‘kûn’ diyor, doğruluyorum- ‘bu ülke’den daha bıçkın tamlama bilmiyorum. AYAKKABILARINI KAPIMIN ÖNÜNDE GÖRMEYİ İSTİYORUM! Çünkü bu, Seni seviyorumun içine nal salmak demektir. Ve hareketinin bana durduğunu akla uydurur. Oysa seni sevmem toplumu meşru kılar Ve gitmen beni dile indirger sevgilim. …

Wisdom is really the key to wealth. With great wisdom, comes great wealth and success. Rather than pursuing wealth, pursue wisdom. The aggressive pursuit of wealth can lead to disappointment. Wisdom is defined as the quality of having experience, and being able to discern or judge what is true, right, or lasting. Wisdom is basically the practical application of knowledge. Rich people have small TVs and big libraries, and poor people have small libraries and big TVs. Become completely focused on one subject and study the subject for a long period of time. Don't skip around from one subject to the next. The problem is generally not money. Jesus taught that the problem was attachment to possessions and dependence on money rather than dependence on God. Those who love people, acquire wealth so they can give generously. After all, money feeds, shelters, and clothes people. They key is to work extremely hard for a short period of time (1-5 years), create abundant wealth, and then make money work hard for you through wise investments that yield a passive income for life. Don't let the opinions of the average man sway you. Dream, and he thinks you're crazy. Succeed, and he thinks you're lucky. Acquire wealth, and he thinks you're greedy. Pay no attention. He simply doesn't understand. Failure is success if we learn from it. Continuing failure eventually leads to success. Those who dare to fail miserably can achieve greatly. Whenever you pursue a goal, it should be with complete focus. This means no interruptions. Only when one loves his career and is skilled at it can he truly succeed. Never rush into an investment without prior research and deliberation. With preferred shares, investors are guaranteed a dividend forever, while common stocks have variable dividends. Some regions with very low or no income taxes include the following: Nevada, Texas, Wyoming, Delaware, South Dakota, Cyprus, Liechtenstein, Luxembourg, Panama, San Marino, Seychelles, Isle of Man, Channel Islands, Curaçao, Bahamas, British Virgin Islands, Brunei, Monaco, Qatar, United Arab Emirates, Saudi Arabia, Bahrain, Bermuda, Kuwait, Oman, Andorra, Cayman Islands, Belize, Vanuatu, and Campione d'Italia. There is only one God who is infinite and supreme above all things. Do not replace that infinite one with finite idols. As frustrated as you may feel due to your life circumstances, do not vent it by cursing God or unnecessarily uttering his name. Greed leads to poverty. Greed inclines people to act impulsively in hopes of gaining more. The benefit of giving to the poor is so great that a beggar is actually doing the giver a favor by allowing the person to give. The more I give away, the more that comes back. Earn as much as you can. Save as much as you can. Invest as much as you can. Give as much as you can.

During the match I received a text from a mate of mine, Joe (West Ham), saying 'I hope you thrash ‘em.' I replied that their fans were abysmal, and he answered, 'They always are, mate. Even when you go to The Emirates there’s no atmosphere.' And that just about sums it up really. God, I would hate to support Arsenal

- Sada se meso raspada ko duša, vidi! - pokazivao je otac. - Kako se meso može raspadati ko duša? - Filozofe, to se samo onako kaže! - Ali stvarno, kako se raspada duša? - Raspada se pod naletom vulgarnog materijalizma!

Най-фината анестезия да се анулира ефектът от застрашаващият край на човешкия живот са думите "смъртта е непотвърден слух".

Филмите трябва да се споделят с онези, с които не споделяте живота си.

No despotism, no privileged monopolies, no police societies, no divine rights of the emirs or feudal landlords or shady priests and sheikhs. All had the same equal footing—the rich and the poor, the noble and the common.

We took 9000 fans to The Emirates to play Arsenal in the quarter-finals of the FA Cup, and we sang non-stop. But the place is a bloody library! About every twenty minutes or so their 40,000 crowd would half-heartedly sing their Ars-suh-nul song, and to encourage them we’d give them a round of applause. But even that didn’t work. Whatever we did we couldn’t give their fans the much-needed boost they evidently needed to support their own team

Its the things in life that we love that keep us going. The willpower to achieve a goal and the hope of finishing it. The determination to never give up. The strength to pick ourselves back up. And the love to fuel it all.

Гледах мълчаливо Мая и си мислех, че любовта е нещо като влак, който сякаш лети към теб, тракат колелата, вагоните са все по-близо, а ти си вързан за релсите и си мислиш за онзи миг, в който нейният поглед те потопява в чувства, който заглушават звука на приближаващият се влак и болката, в случай че те сгази. И изведнъж, заради тази любов ставаш безчувствен. И не чуваш и не виждаш нищо. Едва по-късно разбираш, че влакът не е съществувал и нещата с любовта са една голяма тайна. Любовта е сън. А може би нищо повече от тайната на физиката, която казва, че две тела в пространството с различни температури, се стремят към сливане.

the one thing that’s missing for him: respect. Not acceptance. Because that would mean Sebastian wants people to approve of him. Of his affection for Emir. He’s not searching for that brand of recognition. He wants people to respect him regardless of who he falls for.

Днес тълпата следва кокошия модел и помни само станалото между две хранения.

people often mistake cautiousness for cowardice. and vice versa.

He’s been working toward saying something to Emir. He’s just not there yet. And rehearsing “Hello” and “I love you” in the bathroom every morning isn’t helping.

in presence, he summoned the Wazir Dandan, and the Emirs

They had no idea what it was like to live in a place that boasted one of the most sophisticated digital policing systems in the world, but no proper mail service. Emirates with princes in silver-plated cars and districts with no running water. An Internet where every blog, every chat room, every forum is monitored for illegal expressions of distress and discontent.

След "Хайдучка чесма" и концерта, на който се събраха сто хиляди души, лелята на Весна Байетич по свой начин оцени успеха на Брегович. - Ако беше жива майка му, нищо от това не би правил!

I cool it here, dig? You never knew anybody so cool. I'm Emir Feisal in Constantinople in 1916, dig, that's how cool I am. This whole scene...I keep at thirty-seven degrees Fahrenheit. Average.

You cannot win a war if you cannot talk honestly about the enemy Since the 9/11 attacks, political correctness and ideological prejudice—under both Republican and Democratic presidents—have distorted our analysis of the enemy, preventing us from drawing an effective plan to defeat the likes of Al Qaeda and the Islamic State. The Obama administration, blinded by its own preconceived ideas of why terrorism occurs, is influenced by malevolent actors who have an interest in censoring any talk of the religious aspects of the enemy’s ideology. At the highest level of the U.S. government, terrorism is deemed to be the result of poverty, unemployment, and lack of political enfranchisement. This fallacy must be jettisoned. We are not at war with Islam. The people most immanently in danger, in fact, are the nonviolent and non-extremist Muslims of the Middle East, such as our allies in Jordan and the modern Muslims of Egypt and the United Arab Emirates. They are on the most important front of this war, and they understand just how much religion truly matters. We do a great disservice to those brave Muslims when we try to convince the world that the threat will disappear if enough people have good jobs and sound educations.

United States willing to confront the royal families of neighboring energy-rich kingdoms such as Qatar and the United Arab Emirates, even when sections of those governments also appeased and nurtured al Qaeda.

Войната не е краят на света.Тя е най-печелившата институция, която човек е измислил в своята дълга история. Има начини и тя да се победи. Не в директни стълкновения. Войната е вдъхновение за комарджии, които са решили да забогатеят ...

Къщата не е просто творение, както изглежда някому. Това не са само квадратни метри, както го вижда модерната архитектура. Човек е свързан с невидими нишки с дома си. Може той да не се е сраснал с човека като при охлюва или мидата, но със сигурност е неговата база. Дори и когато няма дом и когато затъва, пропастта на човека се мери с дома, който няма.

When the revolution aborted the project, the rulers of the United Arab Emirates realized the need for such a city and created in their kingdom the unfulfilled dream of the Shah. Today’s Dubai is the child of yesterday’s aborted Kish project.

When a man kills another man, the people say he is a murderer, but when the Emir kills him, the Emir is just. When a man robs a monastery, they say he is a thief, but when the Emir robs him of his life, the Emir is honourable. When a woman betrays her husband, they say she is an adulteress, but when the Emir makes her walk naked in the streets and stones her later, the Emir is noble. Shedding of blood is forbidden, but who made it lawful for the Emir? Stealing one's money is a crime, but taking away one's life is a noble act. Betrayal of a husband may be an ugly deed, but stoning of living souls is a beautiful sight. Shall we meet evil with evil and say this is the Law? Shall we fight corruption with greater corruption and say this is the Rule? Shall we conquer crimes with more crimes and say this is Justice? Had not the Emir killed an enemy in his past life? Had he not robbed his weak subjects of money and property? Had he not committed adultery? Was he infallible when he killed the murderer and hanged the thief in the tree? Who are those who hanged the thief in the tree? Are they angels descended from heaven, or men looting and usurping? Who cut off the murderer's head? Are they divine prophets, or soldiers shedding blood wherever they go? Who stoned that adulteress? Were they virtuous hermits who came from their monasteries, or humans who loved to commit atrocities with glee, under the protection of ignorant Law? What is Law? Who saw it coming with the sun from the depths of heaven? What human saw the heart of God and found its will or purpose? In what century did the angels walk among the people and preach to them, saying, "Forbid the weak from enjoying life, and kill the outlaws with the sharp edge of the sword, and step upon the sinners with iron feet?

The intelligence agencies were on guard in part because, as the Post reported on February 27, they had intercepted private conversations of leaders in China, Israel, Mexico, and the United Arab Emirates talking about the ease with which they could manipulate Kushner.

A little of this caviar finds its way to the fish restaurants around Istanbul's Taksim Square, but the bulk is sent on to the United Arab Emirates to be enjoyed by wealthy Westerners and Arabs in the preposterous hotels that have set new standards in unnecessary opulence.

In a couple of days after our arrival, it already became clear that our things were lost forever and would never be found. They put in the paperwork that Emirates Airlines had lost it, although we knew for sure it was all stolen by those girls in the airport of our first departure.

Unexpectedly, as a way of saying “sorry” for the stress and inconvenience caused due to our lost possessions, the Emirates Airlines had upgraded our return tickets to first class ones. Therefore, during our flight home we felt we were treated like royalty - as the service was of such a super high class.

Bir emir bu sessiz kişileri bizim düşmanımız yaptı. Bir emir onları dostumuz yapabilirdi. Hiçbirimizi tanımayan birkaç kişi, herhangi bir masanın çevresinde toplanıp bir yazıyı imzaladılar. Başka zaman olsa bütün dünyanın hakaretini ve cezasını üstüne çekecek olan bu yazı, bizler için yıllarca en yüksek amaç yerine geçecek.

They did not overthrow the elected government of Mossadegh in Iran; support the genocide of eight hundred thousand leftists in Indonesia; intervene on behalf of the fascist Phalange against the Palestinians in Lebanon; fight a dirty war against Dhofarian insurgents; underwrite absolute monarchies like Saudi Arabia, the shah of Iran, Morocco, and the Gulf Emirates; build with billions of U.S. tax dollars the golden throne upon which Mubarak sits like a modern-day pharaoh; arm Saddam Hussein in the 1980s and turn a blind eye to his genocide against the communists and Kurds; then kill seventeen thousand Iraqi civilians in bombing raids during the Gulf War, including more than four hundred women and children incinerated in the Amariyah bomb shelter. Nor did they stir the Shias of southern Iraq into revolt, then abandon them to Saddam Hussein’s executioners because George Bush senior calculated that the total destruction of the regime would create an impermissible power vacuum that Iran might rush to fill.

- Значи, предимство има човек, който умре край морето? - Предимство има човек, който живее край морето и следователно – умре там! - Доколкото знам, на човек му е все едно къде ще умре – намесвам се и аз в разговора. - Прав е Алекса. Като вече си мъртъв, пука ти къде си умрял. - Философствайте си вие, ако бяхме като хората, щяхме да си живеем край морето!

Scraps The scraps from the meal of the Emir are larger than the gifts of halwa from the merchant. Timur Fazil

Sobras Las sobras de la comida del emir son mayores que los presentes de halwa (dulces) del mercader. Timur Fazil

She’s an old lady from times back. Her clothes have the smell of her sheep and that rusty smell of the ancient trunk in which she keeps her things.

T. Wiggett Jones: It should be illegal...to feel this rotten...without a variety of loathsome memories to cherish. Wild Wild West (TV) First Season: Night of the Grand Emir

Kadang kadang manusia berubah kerana apa yang berlaku di sekelilingnya. Kadang kadang pula, kerana dia dilatih untuk membuat perubahan. Itulah antara teori perubahan.

It was as if he was doing it on purpose... Hiding his beauty away from the world

İsteklerimiz ve gerçekleşenler birbirinden çok zıt yerlerde konumlanabilir. Ama bazen gerçekleşmeyen o şeyin asıl arzumuz olmadığını fark ederiz.

Bendtner will never receive the same unyielding affection from Arsenal fans that Solskjaer is still afforded by their Manchester United counterparts, of course. Only a few weeks ago, he was booed by the Emirates crowd when he took to the field for the Capital One Cup tie against Chelsea. By the end yesterday, though, they were serenading him as a beloved hero.

To Clinton and his associates this was heresy, merely excuses and obstacles that I was piling onto the road to peace. Incredibly, as we will see, this view persisted in some quarters even after my government, working with the Trump administration, achieved four historic peace agreements with four Arab countries—the United Arab Emirates, Bahrain, Morocco and Sudan.

significado de los cuatro colores de la bandera de UAE (United Arab Emirates): el negro es el petróleo, el rojo la unidad, el blanco la neutralidad y el verde la fertilidad, aunque también simboliza el color del Islam (la tradición cuenta que Mahoma llevaba un manto verde y por eso la mayoría de los países de religión musulmana incluyen este color en sus banderas).

http://www.travelervip.com/en/destina.... Explore a curated collection of the world's best luxury hotels. Enjoy VIP perks, special exclusive offers and best rates, guaranteed. Book Now!

Farkında mısınız leydim bilmiyorum ama benimle pazarlık ettiniz, bana emir verdiniz, beni ikna etmeye çalıştınız. Her türlü yolu denediniz, sadece bir yol kaldı.” “Neymiş o?” “Lütfen demek.

Alif jerked his backpack over one shoulder. "I just feel like this whole thing is getting out of control." "We live in a city run by an emir from one of the most inbred families on earth, where a few censors can throw someone in jail for writing things on the Internet and falling in love with the wrong person." Dina reached out to be helped to her feet. "It went out of control a long time ago.

It is much too soon to warn readers that by 2050 they may be paying rent to the emir of Qatar. I will consider the matter in due course, and my answer will be more nuanced, albeit only moderately reassuring.

Als ich aus Kuwait zurückkam, war das Geld auf meinem Konto. Was hätte ich machen sollen? Nach Kuwait fliegen und dem Attache sagen, er solle sein Geld wieder nehmen und mir meien Freundin wiedergeben? Mich, wenn er mir ins Geischt lacht, beim Emir beschweren? Unseren Außenminister bitten, er soll mit dem Emir sprechen? Hätte ich ein paar Kerle von der Russenmafia engagieren und mit ihnen die Anlage aufrollen sollen, in der der Attache gewohnt und sie vermutlich gefangen gehalten hat? Ich weiß, ein richtiger Mann, der seine Frau liebt, haut sie raus. Wenn er dabei zugrunde geht, geht er dabei zugrunde. Besser mit Anstand sterben als in Feigheit leben. Ich weiß auch, dass ich mit drei Millionen eigentlich genug Geld hatte, um mir Russen und die Waffen und den Hubschrauber und was man sonst noch braucht zu besorgen. Aber das ist Film. Das ist nicht meine Welt. Das kann ich nicht. Die Kerle von der Russenmafia würden mir einfach Geld abnehmen, und die Waffen wären verrostet, und der Hubschrauber hätte einen Getriebesschaden.

Bizzat özgürlüğün zorlamalara yol açtığı kendine has bir tarihsel dönemde yaşıyoruz. Yapabilme özgürlüğü, emir ve yasaklar dile getiren yapmalısından daha fazla zorlama üretiyor; yapabilmenin sınır tanımazlığından.

Yanardağlıktan emekli olduktan sonra Gel zaman git zaman şiir ithafkârı olmuştum. Zamana emir verdim. Ona dedim ki: Gel zaman! Zamana emir verdim Ona dedim ki: Git zaman! On emri bile olmayan bir yanardağ eskisini kim dinlerdi.

Babam nasıl dinleneceğini bilmiyordu, hep kaçan bir şeylerin arkasından kovalamaya devam ediyordu. Sanırım herkese emir verebileceği bir işi tercih etti, ama bunu yaparken kim olduğunu unuttu. Kendi evinde bile bir ziyaretçi gibiydi.

What happened?" "Oil." The sheikh shook his head. "The great cursed wealth from beneath the ground that the Prophet foresaw would destroy us. And statehood-what a terrible idea that was, eh? This part of the world was never meant to function that way. Too many languages, too many tribes, too motivated by ideas those high-heeled cartographers from Paris couldn't understand. Don't understand. Will never understand. Well, God save them-they're not the ones who have to live in this mess. They said a modern state needs a single leader, a secular leader, and the emir was the closest thing we had. So to the emir went all the power. And anyone who thinks that isn't a good idea is hounded down and tossed in jail, as you have so recently discovered. All so that some pantywaist royal nephew can have a seat at the UN and carry a flag in the Olympics and be thoroughly ignored.

In the space of eighteen months three of the most renowned cities of the Arab world - Tripoli, Beirut, and Saida - had been taken and sacked, their inhabitants massacred or deported, their emirs, qadis[judges], and experts on religious law killed or forced into exile, their mosques profaned.

Then Lu Wing entered, no longer in chauffeur’s uniform but wearing a high-buttoned, deep blue silk tunic, an entourage of smooth, modern men of south China at his heels, ready, I heard him say, to do any further work required of them. The conversation turned to a more distant moment when his father died and he would claim the crown of the Wing emirates, to rule over a subcontinent and its colonies again. Sending his men off, he said, upon their errands and to visit their many relatives in Limehouse, Lu Wing leaned against the bar, as relaxed as he had probably been during his student days at Oxford.

Bir emir bu sessiz sakin hayalleri bizim düşmanımız yaptı; bir emir onları bizim dostumuz yapabilir. Herhangi bir masa başında, hiçbirimizin tanımadığı birkaç kişi tarafından, bir yazı imzalanır. Başka vakit dünyanın nefret edip en büyük cezalara çarptırdığı şey, insan öldürmek, yıllarca baş gayemiz olur.

In early 2014, the global economy’s top five companies’ gross cash holdings—those of Apple, Google, Microsoft, as well as the US telecom giant Verizon and the Korean electronics conglomerate Samsung—came to $387 billion, the equivalent of the 2013 GDP of the United Arab Emirates.78 This capital imbalance puts the fate of the world economy in the hands of the few cash hoarders like Apple and Google, whose profits are mostly kept offshore to avoid paying US tax. “Apple, Google and Facebook are latter-day scrooges,” worries the Financial Times columnist John Plender about a corporate miserliness that is undermining the growth of the world economy.

İtaat, suçluluk duygusu ve vicdan azabının panzehiriydi! Herkes itaat etmeliydi! Hepimiz, itaat edecek birini bulup suçu ona atmalıydık! Herhangi bir ülkenin ya da bir çocuk çetesinin lideri bile olsak, itaat edecek birilerini bulmalıydık. Her şeyden önce, akıl sağlığını korumak için bu şarttı. Yapayalnız bir imparator bile olsak, etrafımızda bize emir verecek tek bir insan bile olmasa, yine de bir yolunu bulup itaat edecek birini bulmalıydık. Tanrı, bunun için vardı! Dünyanın bütün kralları, imparatorları, diktatörleri ve devler başkanları itaat edebilsin diye! İtaat denilen çamaşır suyunu vicdanlarına döküp, "Her şey Allahtan!" diyerek uykuya dalabilsinler diye!

But the third Emir, now seeing himself all alone on the quarter-deck, seems to feel relieved from some curious restraint; for, tipping all sorts of knowing winks in all sorts of directions, and kicking off his shoes, he strikes into a sharp but noiseless squall of a hornpipe right over the Grand Turk's head; and then, by a dexterous sleight, pitching his cap up into the mizentop for a shelf, he goes down rollicking so far at least as he remains visible from the deck, reversing all other processions, by bringing up the rear with music. But ere stepping into the cabin doorway below, he pauses, ships a new face altogether, and, then, independent, hilarious little Flask enters King Ahab's presence, in the character of Abjectus, or the Slave.

Желая да напиша книга и старателно да измета мозъчните одаи, из които бродят спомените, и с помощта на всички ангели писатели, от които съм се учил да мисля и говоря, да отделя от този куп онова, което иначе би завършило скрито, както слънцето зад облаците. Не би трябвало ударите на моята душа да останат завинаги недостъпни, когато тръгна на вечния си път, а някои любопитни потомци да се опитват да установят контакт с мен, възнамерявайки да отгатнат важната тайна на своя произход. Искам да избягна недоразумението и съдбата на мобилния абонат, когото приятели и роднини безуспешно търсят по телефона, без да знаят, че той вече не е между живите, когато след безброй повиквания прозвучава гласът на телефонната операторка, който казва: "Абонатът в момента не е достъпен...!

Mosul, the native city of the historian Ibn al-Athir, was the capital of Jazira, or Mesopotamia, the fertile plain watered by the two great rivers Tigris and Euphrates. It was a political, cultural, and economic centre of prime importance. The Arabs boasted of its succulent fruit: its apples, pears, grapes, and pomegranates. The fine cloth it exported - called 'muslin', a word derived from the city's name - was known throughout the world. At the time of the arrival of the Franj, the people of the emir Karbuqa's realm were already exploiting another natural resource, which the traveller Ibn Jubayr was to describe with amazement a few dozen years later: deposits of naphtha. This precious dark liquid, which would one day make the fortune of this part of the world, already offered travellers an unforgettable spectacle.

За да се стигне до онези изумителни неща и възвишени постижения в науката и културата, човек се изкачва към небето и рая по стъпала, покрити с мъртви, убити мъченици, жертви на военната икономика. Колатерални щети на историята. Добре е поне, че все още умее да мечтае как всичко може да бъде и по-различно! Въпрос е само струва ли си мъките това, че стои на върха на стъпалото, до който се стига през телата на мъртви мъченици?

„Папак“ беше обичайното сараевско название за всеки, който не е гражданин. Всъщност повечето от така наречените граждани бяха главно представители на градската беднотия, но имаха самочувствието, че в обществената йерархия има някой и под тях. Кера си беше истински крадец. Наричаше селяните и враговете си „откос“. Имаше предвид, разбира се, откоса сено, по-късно въведе в езиковия оборот и думата „мамул“. Когато някой според него беше по-лош от „папак“, той го наричаше „мамул“.

Due to some widespread and entrenched myths concerning the purported tolerance and enlightenment of al-Andalus, here it is necessary to document the reverse and establish context for the forthcoming centuries of war. For starters, the destruction and spoliation of churches was hardly limited to the initial conquest years (711–715). It was a constant—and deliberate—affair. Once Abd al-Rahman I (d. 788) became emir of Cordoba, all churches still standing “were immediately pulled down,” writes al-Maqqari.

Sadrazam İzzet Paşa'nın kardeşi Esat Paşa'yı pek sayardı. O da süvari komutanı imiş. Bir an olmuş ki bu süvariyi düşman üstüne sürmek lüzumunu duymuş. Yüzde yüz ölüm, Esat Paşa'ya emir vermiş. Hiç durmaksızın: -Baş üstüne! demiş. Mustafa Kemal: -Galiba anlamadı! diye tereddüt etmiş: -Ne yapacağınızı acaba iyice ifade edebildim mi? diye sormuş -Evet Paşam, ölmekliğimizi emrediyorsunuz. Sonra bu harekete sebep kalmamış. Esat Paşa ve süvarileri yaşamışlar. Mustafa Kemal'in erleri onlar, komutanları bunlardı.

On June 3, Britain, France and Italy announced their full support for Polish, Czech and Yugoslav statehood. On the following day, encouraged to do so by the British, Dr Chaim Weizmann, the Zionist leader, met the Emir Feisal, the leader of the Arab Revolt, near the port of Akaba, and worked out with him what seemed to be a satisfactory Arab support for a Jewish National Home in Palestine. A senior British general noted after the meeting that both T.E. Lawrence, who helped set the meeting up, and Weizmann, ‘see the lines of Arab & Zionist policy converging in the not distant future

Askerlerden birinin, üzüntüyle, yine de rahatlamış olduğunu gizlemeyen bir şekilde şöyle söylediğini duydu, Çocuklarımız da biz de Beytüllahimli olmadığımıza şükretmeliyiz. Neden Beytüllahim’deki çocukları öldürmeye karar vermiş bilen var mı, neden Beytüllahim de başka bir yer değil, diye sordu biri. Bilmiyorum, komutan söylemedi, kendisinin de bildiğini zannetmiyorum, emir kraldan geldi, bu kadarını bil yeter. Askerlerden biri, kaderi bölüp insanlar arasında pay ediyormuş gibi, mızrağıyla yere bir çizgi çekerken, diğeri şöyle dedi, İçimizden gelen kötülük yetmezmiş gibi, bir de gücü istismar edenler için kötülüğe araç olan biz, ne sefil varlıklarız.

In early 2014, the global economy’s top five companies’ gross cash holdings—those of Apple, Google, Microsoft, as well as the US telecom giant Verizon and the Korean electronics conglomerate Samsung—came to $387 billion, the equivalent of the 2013 GDP of the United Arab Emirates.78 This capital imbalance puts the fate of the world economy in the hands of the few cash hoarders like Apple and Google, whose profits are mostly kept offshore to avoid paying US tax. “Apple, Google and Facebook are latter-day scrooges,” worries the Financial Times columnist John Plender about a corporate miserliness that is undermining the growth of the world economy.79 “So what does it all mean?” Michael Moritz rhetorically asks about a data factory economy that is immensely profitable for a tiny handful of Silicon Valley companies. What does the personal revolution mean for everyone else, to those who aren’t part of what he calls the “extreme minority” inside the Silicon Valley bubble? “It means that life is very tough for almost everyone in America,” the chairman of Sequoia Capital, whom even Tom Perkins couldn’t accuse of being a progressive radical, says. “It means life is very tough if you’re poor. It means life is very tough if you’re middle class. It means you have to have the right education to go and work at Google or Apple.

I am Emir Dynamite!" he shouted, swaying on top of the tall camelback. "If within two days we don't get any decent food, I'll incite the tribes to revolt! I swear! I will appoint myself the Prophet's representative and declare holy war, jihad. On Denmark, for example. Why did the Danes torment their Prince Hamlet? Considering the current political situation, a casus beli like this would satisfy even the League of Nations. No, seriously, I'll buy a million worth of rifles from the British--they love to sell firearms to the tribes--and onward to Denmark. Germany will let us through--in lieu of war reparations. Imagine the tribes invading Copenhagen! I'll lead the charge on a white camel.

За моите филми "Амаркорд" бе онова, което е бил Големият взрив за Вселената. Картините и идеите от този филм бяха главният шлюз, от който се напояваха моите филми. След този филм всичко, което се случваше в моя филмов живот, не мерено с този аршин. Важните събития от живота ми видимо скочиха на житейската ми борса… Майка, баща, дом, приятели, мост, дърво, всичко, което непланирано се бе закачило за моята душа. Алеи, хълмисти предели, женски дупета, велосипеди, куполи на храмове, мостове, влакове, автобуси; всичко, което не обичах в живота: вратовръзки, небостъргачи, печки, училища, здравни заведения; всичко, което усещах, че си струва: благородство, смелост, история, музика – всичко това сега отново преоткрих.

Още тогава млади брачни двойки, наистина като самотно, но интересно явление, се женеха само със свидетели и след подписването заменяха празненствата със скромен обяд. Когато споменахме за такава сватба пред родителите, те веднага възнегодуваха: - Ако ще се жените, то, за бога, направете човешка сватба. Аз си представях сватбата като късометражен филм. Весело, но елегантно, като във филмите на Жан Реноар?! Това за съжаление беше невъзможно. Нашите семейства нямаха селска ипотека. Заради приятелите и роднините, но и заради общото настроение беше трудно да се избегне шофьорската култура, в която в крайна сметка потъваха всички. Купуваха плочите на „Биело дугме“, наслаждаваха се на пастирския рокендрол, но в джобовете и женските си чанти носеха касетки, резерва, която всъщност беше израз на действителната им културологична принадлежност. С най-голямо удоволствие слушаха примитивна музика, появила се на това пространство, на което си даваха среща Ориентът, Средиземноморието и англо-американското влияние. Мелодии и текстове, които всъщност не бяха нито едното, нито второто, нито третото. Турбо-фолкът ми напомняше пешкирите в румънските хотели по времето на Чаушеско, които се разпадаха при допира с мокрото лице , и за да се пресъздаде действителното впечатление за този предмет, бе достатъчна само една дума: боклук. Същото беше и с тази музика – тя беше и си остана музика, която за съжаление изразяваше чувствата на по-голямата част от населението на СФРЮ!

The possible or impossible for Allah Most High involves the divine attribute of qudra or omnipotence, “what He can do”. This attribute in turn relates exclusively to the intrinsically possible, not to what is intrinsically impossible, as Allah says, “Verily Allah has power over every thing” (Qur’an 20:29), “thing” being something that in principle can exist. For example, if one asks “Can Allah create square circle?” the answer is that His omnipotence does not relate to it, for a square circle does not refer to anything that in principle could exist: the speaker does not have a distinct idea of what he means, but is merely using a jumble of words. "On the validity of all religions in the thought of ibn Al-‘Arabi and Emir ‘Abd al-Qadir: a letter to `Abd al-Matin

Beni en çok meraka düşüren, yarın bizi bekleyen önemli olay. Yarın sabah saat yedide garip bir tabiat olayı ile karşılaşacağız. Yeryüzümüz Ay'a bindirecek... Ünlü İngiliz kimyacısı Wellington da kaydetmişti bunu. İtiraf ederim, Ay'ın narin, dayanıksız yapısını düşündükçe sonucu fena hâlde merak ediyorum. Ay genel olarak Hamburg'da yapılır, hem yapılışı da çok kötüdür... İngiltere'nin bu konuyla neden ilgilenmediğine şaşarım. Zaten Ay'ı yapan, Ay hakkında en ufak bilgisi olmayan, aptal, üstelik topal bir fıçıcıdır. Üstündeki ziftli halata zeytinyağı sürdükleri için, yeryüzünün her yanı bu kadar pis kokuyor... Öte yandan bu derece nazik, ince yapılı Ay, insanların orada barınması için elverişli değildir, sadece burunları yerleşebilir Ay'a... Zaten bu yüzden Ay'da bulunan burunlarımızı göremeyiz. Şimdi Ay'ın yeryüzümüz gibi ağır bir nesne altında kalmasıyla burunlarımızın nasıl pestil haline geleceğini düşündüm ve kuşkulandım doğrusu. Çorabımı, kunduralarımı giyerek doğru toplantı salonuna gittim. Polis kuvvetlerine yeryüzünün Ay'ın üstüne oturmasını önlemeleri için emir verecektim. Toplantı salonunda gene kafaları tıraşlı bir sürü soylu kişiyle karşılaştım. -Baylar! dedim. Ay tehlikededir. Yeryüzüne bindirecek... Kurtaralım Ay'ı! Bunu söyler söylemez zeki, anlayışlı İspanya soyluları emrimi yerine getirmek için hep birden öne atıldılar. Bazıları Ay'ı korumak maksadıyla duvara tırmanmaya başladılar. Ama tam o sırada salona başvekil girdi; herkes kaçıştı... Kral olduğum için orada tek başıma kaldım. Acayip başvekil sırtıma sopa indire indire beni odama soktu. İspanya'nın milli gelenekleri pek şiddetli doğrusu!

По времето, когато аз бях тийнейджър, по централните площади на Ню Йорк, Лондон и Париж младите се редяха на опашки за новите плочи на "Бийтълс", Спрингстийн, Дилън. Днес вместо авторски творби тийнейджърите чакат iPhone number 4. И тук забравата пак идва на помощ. Напъхваш Дилън в забравата и по лесно заживяваш с истината, че предметът е център на внимание, а не любимите герои, които пеят за любовта и свободата и се борят против неправдата. Забравата играе решаваща роля за приемането на основните закони на научната култура, която се готви да архивира архетипната култура в депата на музеите. Онези, които патентоват iPhone, естествено, не са създали своята играчка заради човешката склонност към забрава, но им е помогнала истината, че човек забравя, че в чакалните, където забравата царува, винаги има свободно място, за да се заселят в него героите, които времето е прегазило.

Fay ve Bea aile hayatının idaresini ele almıştı. Jim ile ben emir almaktan memnunduk. Bu hepimiz ama özellikle kızlar için harika bir eğitimdi. Okul ve üniversite yaşamlarını mümkün olanın en fazlasını alarak tamamladıktan sonra sanat alanında ve BBCde başarılı kariyerleri oldu. Mutlu evlilikler yaptılar ve kendi ailelerine sahipler. Baştan itibaren, fırsat ve başarıya herhangi bir erkek kadar onların da hakkı olduğunu, hiçbir zaman hükmedilmeye veya sömürülmeye izin vermemeleri gerektigini kafalarına yerleştirdim. Sonunda boşuna konuşmuş olduğumu anladım; hayatta ne yapmak istediklerini gayet iyi biliyorlardı ve kararlıydılar. Bazı babalar iyi anne olur ve umarım ben de onlardan biriyim. Ama sanırım, beni tanıyan kadınlara sormuş olsalardı, büyük kısmı çok pasaklı bir anne olduğumu söylerdi. Ev işinden tamamen bihaber olduğum gibi, ara sıra evin temizlenmesi gerektiğinin de farkında değildim ve sık sık, bir elimde sigara, diğerinde de içki olurdu. Kısacası, her ne kadar sevgi dolu ve hoşgörülüysem de, sosyal hizmetlerin onaylamayacağı bir anneydim. Yıllar içinde benimle röportaj yapan kadın gazeteciler, ayrıntıları kaçırmayan bakışlarıyla evimin kullanılmayan köşelerinde keşfettikleri toza sık sık göndermede bulunmuştur. Galiba, mutluluğu gözlerinden okunan çocuklar (ki bundan hiç bahsetmezler) yetiştiren bir erkeğin varlığı, eski kafalılığın yol açtığı bir refleksi harekete geçiriyordu. Eğer kadınlar toz da almayacaksa, o zaman hiç mi ümit yoktu? Belki de aile yaşamının sürdüğü evin saplantılı bir şekilde sürekli temizlenmesi, gün ışığına çıkmaya çalışan bastırılmış duyguların silinmesi girişimiydi. Aşırı çalışan annenin hâkim olduğu çekirdek aile, birçok açıdan doğal değildi; tıpkı aslında erkek cinsini kontrol etmek için ödemek zorunda olduğumuz büyük bedel evlilik gibi.

To be sure, there exists in principle a quite simple economic mechanism that should restore equilibrium to the process: the mechanism of supply and demand. If the supply of any good is insufficient, and its price is too high, then demand for that good should decrease, which should lead to a decline in its price. In other words, if real estate and oil prices rise, then people should move to the country or take to traveling about by bicycle (or both). Never mind that such adjustments might be unpleasant or complicated; they might also take decades, during which landlords and oil well owners might well accumulate claims on the rest of the population so extensive that they could easily come to own everything that can be owned, including rural real estate and bicycles, once and for all.3 As always, the worst is never certain to arrive. It is much too soon to warn readers that by 2050 they may be paying rent to the emir of Qatar.

Най-приятните картини на едно преселване, каквито в моя живот има много, са в неразборията от вещи, разхвъряни навсякъде в празното пространство. От картонението кутии, торбичките и килнатите долапи стърчат какви ли не предмети и гледат човека право в очите. Докато не ги докоснеш, все си мислиш, че ги виждаш за пръв път. Същото е и с фотографиите, събрани в кутии от обувки, и понеже животът стана по-дълъг, те са много повече, отколкото е необходимо. Посегнеш към една или две, а те започват да се хлъзгат по ръцете ти и се разпиляват на всички страни, бягат като събитията, които се изплъзват или се крият из коридорите на забравата. Срещата с желания безпорядък е много вълнуваща и всичко би било наред, ако човек не беше прокълнат. Дори и да реши никога повече да не погледне някои неща, те, сякаш носени от незнайна сила, се връщат обратно. Редовно, следвайки своята орбита, тази нежелани вещи се връщат пред очите ти. И тогава съжаляваш, че не си го хвърлил навреме.

Dinle Mordaç, biraz da ben konuşayım şimdi." Mordaç acı acı baktı. "Ne konuşacaksın Miç? Ben sana yalan bir şey söylemedim." "Sana yalan söyledin demiyorum. Benim bir uşak olmadığımı sen de benim kadar bilirsin. Selmanoviç bana hiçbir zaman emir vermez. Yapılacak bir iş oldu mu her zaman rica eder. Benim haberim olmadan da bu çiftlikten kuş bile uçuramaz." "Bunların hiçbiri insanı uşaklıktan kurtaramaz." "Kaymakam olsaydım ne olacaktı? O zaman da valinin uşağı olacaktım. Üstelik maaşım yetmeyince de halkı soymaya kalkacaktım. Ne olacaktı sonra? Bir gün çarşı ortasında bundan önceki Kaymakam Kaleperoviç gibi bir Hırvat'ın kurşunuyla can verecektim." "Ya da Belgrad Meydanı'na heykelin dikilecekti!" "Gelip geçerken herkes tükürsün diye mi?" "Hayır, ayaklarını öpsün diye!" "İstemem, halkın sevgisine hiçbir zaman güven olmaz. Bugün ayağını öper, yarın da aynı ayağına ip bağlayıp seni ağaca asar. Eğer öyle olmasaydı politikacılara dünyada iş kalmazdı. Dünyanın en nankör sevgisi kadınınkinden sonra halkınkidir." "Her zaman değil Miç!" "Her zaman. Halk bir tırtıl gibidir. Yumuşaktır ama insanı kemirir.

Temellerini Arap ve İran’dan alan musiki sanatı, Timur’dan önce de Orta Asya’da vardı. Timur’un buyruğu ile her taraftan getirilen uzman âlimlerin gayretleriyle bu sanat birdenbire canlandı ve ayağa kalktı. Doğudaki İslâm ülkelerinin her tarafından getirilen çalgılar ve çalgıcılar, bizim bugünkü klasik musikimizin yükselmesine ve yücelmesine hizmet vermişlerdir. Az zamanda yerli halktan büyük musikişinaslar yetişmişti. Hatta Tühfetü-s-sürür’un söylediğine göre; meşhur Mirza Uluğbek’in kendisi de musiki âlimlerinden sayılmıştır. Ülke yönetimi Emir Timur’un çocuklarındayken; kanuncu Derviş Ahmedî (Semerkantlı), neyci Sultan Ahmed (Semerkantlı), Türkçe ve Farsça iki divan ile musiki hakkında bir risalesi bulunan Karagöllü Hisamî, musiki hakkında bir kitap yazan Harezmli Abdulvefa, doktor ve musiki âlimi olan Belhli Mevlana Sahib ve ünlü bestekârlardan sayılan Şehrisebizli Abdulbereke gibi kişiler yetişmiş ve musikimiz için hizmet vermişlerdir. Nakkareci ve şair olan Kadimî, Nevai’nin musiki muallimi Hoca Yusuf Burhan ve Nevai’nin dayısı Muhammedelî Ğaribî de bu zamanın meşhur musikişinaslarındandılar.

Belirleyici olan tek başına eylem değildir, bunun tanımı ve etkisi daha önce gelir. Yapılan bir şeyi anlatan ve açıklayan kişi, çoğu zaman onu yapandan daha önemlidir ve tarihin önceden kestirilemez güçler dengesi içinde genellikle en küçük bir hareket bile en inanılmaz etkilere neden olabilir...Tarih ölümsüzlüğü genellikle yalın, ortalama bir insana dağıtırken en cesur ve bilge olanları, isimsiz karanlığa savurur... Elli yaşına geldiğinde bile üç kez ufacık bir gemiye atlayıp o zamanlar tehlike ve maceraya atılan yüzlerce “adsız tayfa”dan biri olarak daha keşfedilmemiş okyanusa yelken açacak cesarete sahip dürüst ve cesur bir adamın adıdır bu. Hatta belki de bu ortalama, sıradan adamın adı demokratik bir ülke için, bir kralın ya da conquistador’un namından daha doğru ve kesinlikle Amerika yerine Batı Hindistan, Yeni İngiltere, Yeni İspanya ya da Kutsal Haç Toprakları olarak adlandırılmasından daha uygundur. Bu ölümlü adı, ölümsüzlüğe taşıyan bir insan olmamıştır; haksız davranıyor göründüğü her yerde eninde sonunda haklı olanı savunan yazgı seçmiştir bu adı. Emir böylesi yüksek yerden geldiğinde boyun eğmekten fazlası gelmez elimizden.

В Америка отдавна са се опитвали да убият своя Бог и след като не успели, отредили му роля. Това направила практиката, но и научният прогрес. Необходимостта от елиминиране на Бога растяла с научните постижения. Въпреки истината, че най-големите учени били главно религиозни хора. Този Бог усложнявал новата концепция. Щом като се отделил от католическия Бог, той отплавал от европейските брегове на Атлатника и се настанил на Източния бряг. И там заради бурната история, геноцида над индианците, вилнеенето на капитализма и гражданската война, Бог успял да избегне много атентати. Накрая избягал в Холивуд, където живее и до днес. На американския Бог тържествено е присъдена ролята на най-големия актьор, т.е. на най-голямата между всички звезди. Застанал е на върха на пирамидата, откъдето, както другите звезди и останалите светци, служи на новата цивилизация. Примирил се с това, че новото време на науката е създало нов човек - хайтек, езичник, който трудно би повярвал в класическия Бог. Така Господ разбрал, че е celebrity, и не направил въпрос от това. Чувствал се уютно и не се бунтувал. Не само в Америка, но и в по-голямата част на съвременния свят.

Tarihi kesin olmamakla beraber fi tarihi dolaylarında, mal varlığı ölçülemeyecek derecede zengin; fakat bir o kadar da insanlıktan nasibini alamamış kral varmış. Bu kral bir gün çarşı pazar dolanıp dururken fakir yörenin demircisinin hanımına göz koymuş. Aslında bu bizim bildiğimiz Leyla ile Mecnun, Hüsn ü Aşk’ta anlatıldığı gibi bir aşk değil, heva ü hevesten ileri gelirmiş. Sormuş soruşturmuş neyin nesi diye. Garip bir demircinin oğluna analık eden bir garip kadınmış. Kral düşünmüş taşınmış ve aslında ilk anda aklına gelen kararın doğru olduğuna hükmetmiş. “Kadını alabilmek için demircinin ortadan kaldırılması gerek. Bu da sebepsiz olmaz.” demiş. Tez elden vermiş emri; “Söyleyin o demirciye yarın sabaha kadar bin kantar borada/demir istiyorum, ya getirir ya kellesini alırım.” demiş. Emir kendisine gelen gariban demirci, yokluğu içinde tek varı olan hanımına durumu anlatmış. Karısı korkuyla beraber büyük bir tefekkür içinde “Gün doğmadan neler doğar, Allah’tan ümit kesilmez.” demiş. Sabah yaklaşmış, demirci ölüme hazırlanmış. O esnada kapı çalmış. Kralın adamları demircinin kapısına dayanmışlar, korkudan titrek ama bir o kadar da cesur durmaya çalışarak demirci “Ne oldu?” diye sormuş. Kralın adamları “Boradalar iptal.” cevabını vermişler. Gariban demircinin sorusuna mahal bırakmayan kralın adamı “Kral öldü, tabutunu çakmak için bize mismar/çivi lazım, çabuk çivi yap.” der. Olay karşısında şaşkınlıktan ve sevinçten ne yapacağını şaşıran demircinin hanımı “Gördün mü, boradayı mismar eden Allah!” demiş. işte o günden beri Anteplilerin ‘Boradayı mismar eden Allah’ deyimi ‘Gün doğmadan neler doğar, Allah isterse sıkıntıyı sevince çevirir. Zalimin cezasını daha bu dünyada çeker.’ manasında, kullanıla gelmiştir.

През есента в кино „Романия“ дойде Амаркорд. Това беше златното време на големите автори. Мая възхитено ми каза: – Знаеш ли, идва Фелиниевият Амаркорд, гледал ли си го? Какво да кажа? Истината – в никакъв случай. Може ли един студент по режисура да признае, че три пъти е заспивал на големия филм? А ако кажа, че не съм го гледал, ще прозвучи още по-скандално. Все едно да питаш студент, който следва живопис: виждал ли е Микеланджело, а той да ти отговори – не съм. Справих се светкавично. – Това е филм, който може да се гледа сто пъти. – Щом е така, води ме да го гледам! Седяхме в най-хубавото кино в Сараево. Завесата се вдига. Началните кадри започват, летят пухчетата, свързват снимките от Римини. Разкошно! Появява се клошарят и казва: „Ла примавера!“, а аз... виж ти, чудо, аз не заспивам! После една жена простира пране на някакво въже. Появява се адвокат, който говори пред камерата, местните дрипльовци подхвърлят нещо на Градиска, а моето щастие няма край. Гледам Амаркорд. Държа Мая за ръката, сякаш седим в самолет, и се възхищавам на филма, искрено. За моите филми Амаркорд бе онова, което е бил Големият взрив за Вселената. Картините и идеите от този филм бяха главният шлюз, от който се напояваха моите филми. След този филм всичко, което се случваше в моя филмов живот, бе мерено с този аршин. Важните събития от живота ми видимо скочиха на житейската ми борса... Майка, баща, дом, приятели, мост, дърво, всичко, което непланирано се бе закачило за моята душа. Алеи, хълмисти предели, женски дупета, велосипеди, куполи на храмове, мостове, влакове, автобуси; всичко, което не обичах в живота: вратовръзки, небостъргачи, печки, училища, здравни заведения; всичко, което усещах, че си струва: благородство, смелост, история, музика – всичко това сега отново преоткрих.

THIS IS MY ABC BOOK of people God loves. We’ll start with . . .           A: God loves Adorable people. God loves those who are Affable and Affectionate. God loves Ambulance drivers, Artists, Accordion players, Astronauts, Airplane pilots, and Acrobats. God loves African Americans, the Amish, Anglicans, and Animal husbandry workers. God loves Animal-rights Activists, Astrologers, Adulterers, Addicts, Atheists, and Abortionists.           B: God loves Babies. God loves Bible readers. God loves Baptists and Barbershop quartets . . . Boys and Boy Band members . . . Blondes, Brunettes, and old ladies with Blue hair. He loves the Bedraggled, the Beat up, and the Burnt out . . . the Bullied and the Bullies . . . people who are Brave, Busy, Bossy, Bitter, Boastful, Bored, and Boorish. God loves all the Blue men in the Blue Man Group.           C: God loves Crystal meth junkies,           D: Drag queens,           E: and Elvis impersonators.           F: God loves the Faithful and the Faithless, the Fearful and the Fearless. He loves people from Fiji, Finland, and France; people who Fight for Freedom, their Friends, and their right to party; and God loves people who sound like Fat Albert . . . “Hey, hey, hey!”           G: God loves Greedy Guatemalan Gynecologists.           H: God loves Homosexuals, and people who are Homophobic, and all the Homo sapiens in between.           I: God loves IRS auditors.           J: God loves late-night talk-show hosts named Jimmy (Fallon or Kimmel), people who eat Jim sausages (Dean or Slim), people who love Jams (hip-hop or strawberry), singers named Justin (Timberlake or Bieber), and people who aren’t ready for this Jelly (Beyoncé’s or grape).           K: God loves Khloe Kardashian, Kourtney Kardashian, Kim Kardashian, and Kanye Kardashian. (Please don’t tell him I said that.)           L: God loves people in Laos and people who are feeling Lousy. God loves people who are Ludicrous, and God loves Ludacris. God loves Ladies, and God loves Lady Gaga.           M: God loves Ministers, Missionaries, and Meter maids; people who are Malicious, Meticulous, Mischievous, and Mysterious; people who collect Marbles and people who have lost their Marbles . . . and Miley Cyrus.           N: God loves Ninjas, Nudists, and Nose pickers,           O: Obstetricians, Orthodontists, Optometrists, Ophthalmologists, and Overweight Obituary writers,           P: Pimps, Pornographers, and Pedophiles,           Q: the Queen of England, the members of the band Queen, and Queen Latifah.           R: God loves the people of Rwanda and the Rebels who committed genocide against them.           S: God loves Strippers in Stilettos working on the Strip in Sin City;           T: it’s not unusual that God loves Tom Jones.           U: God loves people from the United States, the United Kingdom, and the United Arab Emirates; Ukrainians and Uruguayans, the Unemployed and Unemployment inspectors; blind baseball Umpires and shady Used-car salesmen. God loves Ushers, and God loves Usher.           V: God loves Vegetarians in Virginia Beach, Vegans in Vietnam, and people who eat lots of Vanilla bean ice cream in Las Vegas.           W: The great I AM loves will.i.am. He loves Waitresses who work at Waffle Houses, Weirdos who have gotten lots of Wet Willies, and Weight Watchers who hide Whatchamacallits in their Windbreakers.           X: God loves X-ray technicians.           Y: God loves You.           Z: God loves Zoologists who are preparing for the Zombie apocalypse. God . . . is for the rest of us. And we have the responsibility, the honor, of letting the world know that God is for them, and he’s inviting them into a life-changing relationship with him. So let ’em know.

Тълпи хора се придвижваха бавно към удобните седалки и някакво празнично чувство започна да ме изпълва. Като че ли очаквах да се случи нещо голямо и вълнуващо. Никога не бях чувствал такава трескава възбуда преди започването на някоя прожекция. Завесата пред филмовото платно се вдига, а музиката на Нино Рота разбива веднага бариерата между филма и киносалона. В малко крайморско италианско селище е дошла пролетта. Каква прекрасна експозиция, мисля си. Чрез пролетните пухчета, които се реят пред сградите на Римини, режисьорът ни запознава с града. Редуват се кадри, свързани с пухчетата. Беззъб клошар подскача и ги лови, мърмори нещо на италиански, а аз чувам – „Ла примавера...“ и заспивам! Будя се, дочувам аплодисменти, на екрана текат финалните надписи на филма! Слушам музиката и смутено се озъртам. Рязко идвам на себе си и с чувство за вина питам колегата: – Страшен филм, а? – Страшен, как можа да заспиш на Фелини, човече? – Уморен съм, аз не знам как, такъв невероятен гаф! – отговарям. – Това, човече, не е гаф, а гавра – ми казва един многообещаващ поляк. Излязох на улицата, протегнах се, чувствах се неловко. Как можах да заспя още в началото на този велик филм? Цялата ми седмица премина под знака на чувството за вина. На лекциите по история на архитектурата се разкайвах, слушайки история на естетиката, пак се разкайвах, разкайвах се и на история на литературата. Не ми помогнаха и лекциите за Новия завет, макар че много обичах тълкуванията на скритите тайни и послания. Как можа да бъдеш такъв кон, питах се аз, да пропуснеш възможността да видиш една забележителна художествена творба. В момент, когато се формира вкусът ти и когато е най-важно да бъдеш облъчван от велики творби. И което бе по-лошо, изобщо не се притеснявах от колегите. Техният презрителен поглед сякаш казваше: нищо чудно, примитивен балкански субект, заспал на Фелиниев филм. Имах чувството, че докато съм спал, нещо от филма се е вляло у мен. Все едно някой е претопил два кадъра един в друг. Не смеех да кажа това никому. Щяха да ми се смеят, ще прозвучи като онази история – слагаш си под главата „Война и мир“ на Лев Толстой вместо възглавница и тя „се налива в главата ти“ – не ти трябва да губиш време за четене.

Ben deliyim… Yorgun ve yalnızım kaldırımlara misafirim… Gecenin gözleri üzerimde. Denizin ortasında küçük bir adayım, yüzme bilmem… Emrederim adım gibi, Emir benim! Yüreğimi bir yere bırakmışım, bıraktığım yerden çok uzaklardayım. Kapıları kapatmışım üstüme, sürgüleri beynime çekmişim. Hey… Hey sana diyorum! Sabreden derviş! Bir koç'um ben, Bana da sabretmeyi öğretsene? Ben deliyim, ama çok şey bilirim. Renkler ve zevkler hiçbir şey ifade etmez bana… Sonların başladığı yerden, Başlangıçların son bulduğu yere gidiyorum. Kara bir tren gibiyim yani, bir istasyondan bir istasyona, hep aynı raylar üzerindeyim… Ben deliyim… Yağmurun yağması benim için romantik değildir, ben kurşun yağmurlarını bilirim. Benim güneşim batmaz, dünyam dönmez, Ay'ım hep mehtap halindedir, Rüzgârlarım doğudan eser… Kadehime doldurduğum hüzünle sarhoş olurum, Mezem ise bir dilim umut… Ezbere bilirim yaşamayı, Yaşarken savaşmayı… Ben deliyim… Benim mevsimim değişmez sadece bahardır, Kuşlardan sadece güvercini bilirim, Yüreğim kanatlarıyla beraber çarpar. İnsanlardan yalnız çocukları severim, Onları da büyüyünceye kadar.. Ben deliyim… Benim tanrım yoktur.. Bir çift göze, bir güler yüze taparım… Bazen en içten gülüşe aşık olurum, En güzel kahkahayı “İlah!” ilan ederim, Dokunuşunda bir kızıl elmanın, Bazen kendim bile çözemem kendimi, Bulmacaya benzerim.. Kimi zaman soldan sağa bir nota, Kimi zaman yukardan aşağıya eski Mısır'da bir tanrıyım… Bağıra bağıra şarkılar söylerim, Sessiz sessiz şiirler yazarım. Bilmediğim yerlerin, Tanımadığım kişilerin resimlerini çizerim… Aşık olduğum yüzlere sarkılar bestelerim, Ozan olurum, aska aşığımdır, Sevdiğimi göklerde yürütürüm de, Kendimi cehennemin yedinci katında ağrılarım Ben deliyim… Kendimle sohbet eder, Kendi kendime gülerim. Telefon kulübeleriyle kavga ederim. Asfaltın siyahında kaybolup, Düşüncelere dalarım. Çıkmaz sokaklarda kendimi ararım, Bir de güzel hayaller kurarım… Hayal kurmayı çok severim, Biriyle hayal kurmayı daha bir severim ama, Siyah bir deri koltukta öperim kadınımı, Bir beyaz gömlekli psikoloğumu mesela, Bazen vucudunda kaybederim kendimi, Sonra hayallerimle beraber suya düşerim. Bir düş'tü… Suya düştü der, hayıflanırım.. Ben deliyim… Çayım sekiz şekerlidir, Sigara üstüne sigara yakarım. Sonra hatırıma gelir, Sigara içmem ki ben? Nargileyi pek severim ama, Tophane'de, elmalı olsun! Çekin oradan hemen! Haydi oglum! Biraz hizli, Yetismem gereken bir vapurum var, 8:15 vapuru, Parayı sevmem ama para için çalışırım. Çalışırken annemi düşünürüm ağlarım.. Alnımın teri gözyaşlarıma karışır… Babamın otobüsüyle geçmişe yolculuk yaparım… Babamı özlerim… Ananemin masallarıyla , Annemin radyodan ezberlediği Türk sanat müziği şarkılarını hiç bıkmadan defalarca dinlerim.. Dört yaşında aşık olduğumu, Ablamla vardiyalı kullandığımız çadır bezinden çantayla okula başladığımı görürüm.. Sonra babamın Başımı hiç dayamadığım omuzlarında uykuya dalarım.. Rüyalar görürüm uyandığımda hiçbirini hatırlayamadığım… Ben deliyim… Güzel bir yaşam benim için anlam taşımaz, Ben köyleri ve yürekleri yakılmış insanlar görürüm. Kimsenin düşmanı değilim kimseye dost olmadım.. Ben yabancıyım bana.. Söyleyemediğim düşüncelerim vardır.. her akşam ayrı bir meydanda Atatürk heykelinin karşısında, Olmayan aklımı darağacına asar, ipini çekerim…. Deniz gibi… Bir özgürlük türküsüne kurban ederim kendimi, Her gece bitmeden! Deniz'im ben! Devrimin bekçisiyim! Ben deliyim.. Ben buralara ait değilim. Dağları sırt sırta vermiş bir ülkem, Surlarla çevrili bir şehrim, On ikiden sonra volta attığım caddelerim Kızıl sakallı bir dayım bir de kara saçlı yarim var benim.. Koyu kahve gözleri var bir de, Neyse ki konumuz bu değil…

When there are too many assholes around, I feel like its my duty to be a dick.

By ARTHUR C. BROOKS ABD AL-RAHMAN III was an emir and caliph of Córdoba in 10th-century Spain. He was an absolute ruler who lived in complete luxury. Here’s how he assessed his life: “I have now reigned above 50 years in victory or peace; beloved by my subjects, dreaded by my enemies, and respected by my allies. Riches and honors, power and pleasure, have waited on my call, nor does any earthly blessing appear to have been wanting to my felicity.” Fame, riches and pleasure beyond imagination. Sound great? He went on to write: “I have diligently numbered the days of pure and genuine happiness which have fallen to my lot: They amount to 14.” Abd al-Rahman’s problem wasn’t happiness, as he believed — it was unhappiness. If that sounds like a distinction without a difference, you probably have the same problem as the great

Eight months [after 9/11], after the most intensive international investigation in history, the head of the Federal Bureau of Investigation informed the press that they still didn't know who did it. He said they had suspicions. The suspicions were that the plot was hatched in Afghanistan but implemented in Germany and the United Arab Emirates, and, of course, in the United States. After 9/11, Bush II essentially ordered the Taliban to hand over Osama bin Laden, and they temporized. They might have handed him over, actually. They asked for evidence that he was involved in the attacks of 9/11. And, of course, the government, first of all, couldn't given them any evidence because they didn't have any. But secondly, they reacted with total contempt. How can you ask us for evidence if we want you to hand somebody over? What lèse-majesté is this? So Bush simply informed the people of Afghanistan that we're going to bomb you until the Taliban hand over Osama bin Laden. He said nothing about overthrowing the Taliban. That came three weeks later, when British admiral Michael Boyce, the head of the British Defense Staff, announced to the Afghans that we're going to continue bombing you until you overthrow your government. This fits the definition of terrorism exactly, but it's much worse. It's aggression. How did the Afghans feel about it? We actually don't know. There were leading Afghan anti-Taliban activists who were bitterly opposed to the bombing. In fact, a couple of weeks after the bombing started, the U.S. favorite, Abdul Haq, considered a great martyr in Afghanistan, was interviewed about this. He said that the Americans are carrying out the bombing only because they want to show their muscle. They're undermining our efforts to overthrow the Taliban from within, which we can do. If, instead of killing innocent Afghans, they help us, that's what will happen. Soon after that, there was a meeting in Peshawar in Pakistan of a thousand tribal leaders, some from Afghanistan who trekked across the border, some from Pakistan. They disagreed on a lot of things, but they were unanimous on one thing: stop the bombing. That was after about a month. Could the Taliban have been overthrown from within? It's very likely. There were strong anti-Taliban forces. But the United States didn't want that. It wanted to invade and conquer Afghanistan and impose its own rule. ...There are geostrategic reasons. They're not small. How dominant they are in the thinking of planners we can only speculate. But there is a reason why everybody has been invading Afghanistan since Alexander the Great. The country is in a highly strategic position relative to Central Asian, South Asia, and the Middle East. There are specific reasons in the present case having to do with pipeline projects, which are in the background. We don't know how important these considerations are, but since the 1990s the United States has been trying hard to establish the Trans-Afghanistan Pipeline (TAPI)from Turkmenistan, which has a huge amount of natural gas, to India. It has to go through Kandahar, in fact. So Turkmenistan, Afghanistan, Pakistan, and India are all involved. The United States wants the pipeline for two reasons. One reason is to try to prevent Russia from having control of natural gas. That's the new "great game": Who controls Central Asian resources? The other reason has to do with isolating Iran. The natural way to get the energy resources India needs is from Iran, a pipeline right from Iran to Pakistan to India. The United States wants to block this from happening in the worst way. It's a complicated business. Pakistan has just agreed to let the pipeline run from Iran to Pakistan. The question is whether India will try to join in. The TAPI pipeline would be a good weapon to try to undercut that.

Heirs to the philosophy of a Zionist zealot named Vladimir Jabotinsky, they clung to the dream of a Jewish state running from Acre to Amman, from Mount Hermon to the Suez Canal. For them, Churchill's decision to create the emirate of Transjordan with a stroke of his pen on a Sunday afternoon in Cairo had been a mutilation of the Balfour Declaration. They wanted it all, all the land that had once belonged to the Biblical kingdom of Israel, and they wanted it, if possible, without the encumbering presence of its Arab inhabitants.

If police were investigating Murphy’s death and hadn’t already written it off as ‘not suspicious’, then they would have to listen to Emir’s story. She would call Don and run it past him. So what if it was Saturday morning and he was having the weekend off.

Nemecsek herkesin emirlerini memnuniyetle yerine getirirdi. Evet, kendinden istenenleri yapmaktan zevk alan böyle çocuklar da vardır, ama çocukların çoğunluğu emir almak değil, emir vermekten hoşlanırdı. İnsanlar sonuçta böyleydi.

Fakat dehşet bu kadarla kalmaz. Her seferinde çocuklar, kadınlar ve erkekler, gözü dönmüş fanatiklerin kurbanı olurlar: Vietnamlı mülteciler; Kamboçya'daki Pol Pot kurbanları; İran'daki devrim kurbanları; Afganistan mültecileri. Bu akla hayale sığmayan olayları önlemek için ne yapabiliriz? Bunun önüne geçebilir miyiz? Yanıtım, evettir. Bir şeyler yapabileceğimize inanıyorum. "Biz" demekle, aydınları kastediyorum; yani düşüncelerle uğraşan, özellikle de okuyan ve de yazan insanları. Peki neden, biz aydınların yardım edebileceğini düşünüyorum? Çünkü, asırlar boyu insanlığa en fazla zarar verenler, biz aydınlar olduk. Bir düşünce, öğreti, kuram adına, toplu cinayetler, bizlerin eseri, bizlerin buluşu olmuştur: aydınların buluşu. İnsanları birbirine düşürmekten -çoğu kez iyi niyetlerle- vazgeçmek bile, bize birçok şey kazandıracaktır. Hiç kimse de bunun olanaksız olduğunu söyleyemez. On Emir'den en önemlisi: Öldürmemelisin! bu buyruk hemen hemen etiğin tamamını içerir. Sözgelimi Schopenhauer'in etiği formüle ediş biçimi, bu en önemli buyruğun yalnızca genişletilmiş halidir. Schopenhauer'in etiği, basit, dolaysız ve açıktır. Schopenhauer, kimseyi incitme,r herkese elinden geldiğince yardım et, der.

İyi bir eğitim almak iyi bir şanstır! Ve iyi bir eğitim nedir? İçinde yaşadığı sistemden şüphe edebilecek ve eğer sistem kötüyse ona karşı başkaldırabilecek ve öteki zihinlerden - hangi konuda olursa olsun - emir almayı reddedebilecek bağımsız bir zihne sahip olmaktır!

The emirs, after having offered presents to Godfrey, returned to their own country, and related the wonders they had seen. Their recitals, which history has not disdained, contributed greatly to increase the fame of the king of Jerusalem.

Kiminin alnında emir vereceği, kimininkindeyse hiç mırıldanmadan, korku içinde bu emri yerine getireceği yazar. Kişinin yeteneklerine göredir bütün bunlar. Bazısının yetenekleri emir vermeye, bazısınınki boyun eğmeye elverişlidir. Yetenekleri kişiye tanrı verir...

Let’s look at your average American Muslim, someone like Siraj Wahaj, the recipient of the American Muslim community’s highest honors. Mr. Wahaj had the privilege in June of 1991 of becoming the first Muslim to deliver a daily prayer before the U.S. House of Representatives. In his prayer he recited from the Koran and appealed to almighty God to guide America’s leaders ‘and grant them righteousness and wisdom.’ The same Wahaj spoke to a Muslim audience a year later in New Jersey. This time Wahaj was singing a different tune to a different audience, and his words were far from his moderate ones in front of the U.S. House of Representatives. ‘If only Muslims were more clever politically,’ he told his New Jersey listeners, ‘they could take over the United States and replace its constitutional government with a caliphate. If we were united and strong, we’d elect our own emir [leader] and give allegiance to him. . . . [T]ake my word, if 6-8 million Muslims unite in America, the country will come to us." If Wahaj is the example of the American Muslim community and the receiver of its highest honors, who needs enemies? If this is whom our government calls a ‘moderate’ and invites to deliver a prayer before the House of Representatives, we have ignorant elected officials sitting in our capital running our country. Do you feel safer now knowing that not all Muslims are plane-flying, bomb-wearing, or car-driving terrorists? Talking about overthrowing our government and replacing it with an Islamic caliphate is terrorism of a different kind, but it is still terrorism. This is the more dangerous kind, the kind that circles you slowly, so that by the time you realize you are about to be killed, it’s already too late to do anything about it. Where is the outrage? Have we lost our sense of patriotism and loyalty to America? Do you consider this ‘moderation’? A highly respected, award-winning Muslim from the Islamic American community calling to overthrow the United States government?