Duivel Quotes

Jawel, er waren de meer dan honderd Ferrari's, er waren de honderden miljoenen dollars, er waren de zeven kastelen, er waren de paar duizend vrouwen. Maar niets is ervan gebleven.

There is nothing Evangelical about me and nothing Diabolical.

Is er nog iets vanwaar ik droom? Ja, één enkel iets, iets wat helaas onmogelijk geworden is.

Wat is er aanlokkender, geheimzinniger, duivelser dan een verboden boek?

Mijn leven was een veelheid van romans, het laat zich niet vangen in één tekst, daarvoor was het veel te chaotisch en bovenal compleet ongepland. In een roes heb ik het opgetekend, drie dagen en drie nachten lang.

Het is misschien monsterlijke hoogmoed, maar de duivel hale me als ik niet evenveel sympathie voor de luizen die een bedelaar opvreten, als voor de bedelaar zelf. Ik ben er trouwens even zeker van dat de mensen evenmin elkaars broeders zijn als de blaadjes in het bos gelijk zijn.: ze worden samen door de wind geteisterd, dat is alles.

En dat, omdat geen emotie zo sterk bleek dan het hunkeren naar het onbereikbare

Ik heb intussen wel geleerd dat er twee categorieën mensen zijn: zij die voor mij zijn en zij die tegen mij zijn. Ik denk niet dat er een tussensoort bestaat.

Had ik het geweten, dan had ik ‘Moneytron’ en ‘Vive le Republique’ op de bodemplaat van de bolide van Gachot geplakt. Zijn wagen hing meer met de wielen van de grond dan dat hij aan het rijden was

Want niet alleen God is voor de wereld verloren gegaan, maar ook de duivel. Zoals het kwaad op verwensbeelden wordt geschoven, zo wordt het goede geschoven op wensbeelden die men vereert omdat ze datgene doen wat men zelf ondoenlijk vindt. Men laat andere mensen zwoegen terwijl men vanaf een zitplaats toekijkt, dat is de sport; men laat mensen de eenzijdigste overdrijvingen te berde brengen, dat is het idealisme; men schudt het kwaad van zich af en degenen die ermee worden bespat, dat zijn de verwensbeelden. Zo krijgt alles op de wereld zijn plaats en zijn ordening, maar deze techniek van heiligenverering en zondebokkenmesterij door afschuiven is niet ongevaarlijk, want ze vervult de wereld met de spanningen van alle onuitgevochten innerlijke conflicten. Men slaat elkaar dood of verbroedert zich zonder ooit zeker te weten of men dat in volle ernst doet, omdat men immers een deel van zijn wezen buiten zichzelf heeft, en alle gebeurtenissen schijnen zich half vóór of achter de werkelijkheid te voltrekken, als een spiegelgevecht van de haat en de liefde. Het oude geloof in demonen, dat voor al het goede en het slechte waarmee men te maken kreeg de hemelse of helse geesten aansprakelijk stelde, werkte veel beter, accurater en netter, en men kan slechts hopen dat wij daar met de voortschrijdende ontwikkeling van de psychotechniek weer naar terug zullen keren.

Alle goden en duivels die ooit hebben bestaan, of het nu bij de Grieken en Chinezen of bij de Zoeloe's is, zij huizen allen in ons, zijn aanwezig, als mogelijkheden, als wensen, als uitwegen. Als de mensheid zou uitsterven op een kind na dat op de helft van zijn ontwikkeling is blijven steken en dat geen enkel onderwijs heeft genoten, dan zou dat kind de gehele loop der dingen terug vinden, het zou goden, demonen, paradijzen, geboden en verboden, oud en nieuw testament, alles zou het weer kunnen voortbrengen.

De vroege christenen geloofden dat het hun voornaamste plicht was om elkaar lief te hebben, maar ze stelden zich niet open voor vreemdelingen. Deze gemeenschap voelde zich aangevallen en klitte samen tegen 'de wereld'. Sommige van hun leden hadden hun leer onverdraaglijk gevonden en 'gingen niet verder met Jezus mee'. De gelovingen zagen deze afvalligen als 'antichristenen', vervuld van een dodelijke haat jegens de messias. De leden van deze christelijke sekte waren ervan overtuigd dat alleen zij het bij het rechte eind hadden en dat de hele wereld tegen hen was.[...]Omdat Jezus Gods laatste openbaring aan de wereld was, hield dit gebrek aan acceptatie een oordeel in: degenen die hem afwezen, waren de kinderen van de duivel en zouden in de duisternis blijven.

Hij is zacht, goed, subliem, rechtvaardig. Maar wie herkent zich in die mengeling die ruikt als naar transcendentie verbannen rozenwater? Een wezen zonder valsheid mist diepgang en mysterie; het verbergt niets. Alleen onzuiverheid is een kenteken van realiteit.[...] Omdat hij overloopt van leven, heeft de Duivel geen altaar: de mens herkent zich te veel in hem om hem te aanbidden.

Ik vrees dat die groep oververwende getatoeëerde halve jeanetten zelfs tegen Ierland niet kan winnen, mogelijks enkel tegen Zweden. In het laatste geval eindigen we 3de in onze groep en komen we in de 1/8ste finale uit tegen Duitsland waar de zogezegde n°2 van de wereldranking, België dus, genadeloos zal worden afgemaakt. Dat zou trouwens geen slechte zaak zijn, dan kunnen we vanaf juni 2017 Michel Preudhomme nationale coach maken. En speel eens met een achterlijn met op de flanken Meunier en Jordan Lukaku naast Alderweireld en Vertongen, met op het middenveld Carasco en in de spits Batsuay. Zet de leeggespeelde De Bruyne (al weken niet meer in vorm) op de bank en laat Hazard maar over het veld dartelen zoals hij wil. En negeer al wat Wilmots (geef hem stadionverbod als het moet) als instructies meegeeft. Speel eens lekker anarchisisch onder de leuze "Ni Dieu, ni maîre" (Léo Ferré).

Ik heb het geschreven contract tussen de van Leopold II en Tippo Tip opgenomen in mijn boek. Het is een uniek document. Het zegt alles over de toenmalige krachtsverhoudingen in Afrika. De slavenlegers waren sterker op dat moment. Omwille van realpolitik sloot hij daarom een verbond met de duivel. Hij benoemde Tippo Tip zelfs tot gouverneur van Stanley Falls. Hypocriet was dat. Op hetzelfde moment ijverde hij hier arm in arm met de Franse kardinaal Lavigerie tégen de slavernij. Uiteindelijk maakte hij daar ook wel komaf mee, maar de weg ernaartoe liep niet over rozen.

Als je hersens had, probeerde je het systeem te slim af te zijn door allerlei omwegen te verzinnen, het op duistere akkoordjes te gooien met je bovengeschikten, door te liegen dat je zwart zag en gebruik te maken van kruiwagens. Dat werd dan een volledige baan. Toch besefte je steeds dat het aldus vervaardigde netwerk een net van leugens was en hoe groot je welslagen of je gevoel voor humor ook was, toch verachtte je jezelf. Zo behaalt het systeem de eindzege: of je het nu laat buigen of barsten, je voelt je toch even schuldig. Volgens het volksgeloof - en het bijpassende spreekwoord - is de duivel zo zwart niet als men hem schildert en de engel vast ook niet zo wit.

Als er in je leven geen liefde valt te halen, dan stel je je tevreden met aandacht. Het is een faustiaanse ruilhandel met de duivel, die onherroepelijk tot de ondergang leidt.

De muis kruipt in de krochten van de kerker.

Mijn leven hangt samen van onwaarschijnlijkheden. Ik was amper 20 toen ik met m’n klein autootje – een Honda – naar Parijs reed. Bij het binnenrijden van de lichtstad zag ik een mooie witte Rolls-Royce in panne staan. Die wagen bleek van weduwe Van Cleef (red. eigenares van het juwelenimperium Van Cleef § Arpels) te zijn. Ik stopte en kreeg de wagen aan de praat. ‘Mag ik als beloning er eens mee rijden?’ vroeg ik aan haar chauffeur. Zo legde ik contact met één van de rijkste mensen van Frankrijk. We praatten over literatuur en kunst en het klikte. Ze nodigde me bij haar thuis uit en ik ben er 14 dagen gebleven. We gingen samen op stap, ze kocht kleren voor me en ging met me in de chicste Parijse restaurants eten. Daar leerde ze me de beginselen van de etiquette. Ik was een gestampte boer, ik had nog nooit een wijnkaart gezien, maar dronk wel als een echte seigneur Chateau Petrus. Natuurlijk heeft alles z’n prijs. Op een avond wou ze met mij naar bed. Dat was niet simpel: ik was 20, zij 70. Maar toen ik thuiskwam stond er wel een Ferrari 250 LM voor m’n kot. En toen is het begonnen. Ik ging met die auto naar school en zette me op de parking van de proffen. Ineens kon ik elk wijf krijgen.

Een brug naar vroegere tijden en tussen de mensen, zo heb ik boeken altijd gezien. Gesprekken met Julius Caesar, Plato, Dante Alighieri: wie of wat hij ook is, geen mens is alleen met een boek in zijn handen. Meer nog: hij heeft het beste gezelschap voor het uitkiezen.’ De meester van Antwerpen* zweeg, om na te denken of om op adem te komen. ‘In boeken ben ik mezelf kwijtgeraakt en kwam ik mezelf weer tegen. Ik heb ze verafschuwd en meer liefgehad dan de mensen; Ik heb ze gezien als het werk van God en dat van de duivel.’ * Plantin

Het kan wel wezen dat bepaalde vormen van consequent denken naar de duivel voeren maar die duivel woont wel in de hel, en daar fikt het tenminste.

Men ziet niet veel, waar de duivel de kaars houdt. ~ Errki (Wie de wolf vreest)

Het moest de Duivel zijn die het gereedschap om het goede te doen uitkoos. Hij nam daarvoor de nobele mensen die vrees konden kennen. Maar als de goeden konden doden noch vernietigen dan was het goede hulpeloos.

Compiègne Ik had gedroomd, ik zat met Jeanne te paard; Wij reden door de bossen van Compiègne; Het duister glom in ’t handvest van haar zwaard. En voor haar, met haar standaard en insigne Reed stram Le Hire, de duivel in zijn baard; Ik rook de geur der paarden in de regen. — Ik had gedroomd. Ik had een schim ontwaard Met blik en bezem bezig stof te vegen. Op ’t stadhuis van Compiègne sloeg het negen.