Den Haag Quotes

I am reminded of a colleague who reiterated "all my homosexual patients are quite sick" - to which I finally replied "so are all my heterosexual patients.

Zo beschrijft hij hoe wijlen burgemeester Bicket het voordelige ambt van vendumeester -- goed voor zesduizend gulden per jaar -- toeschoof aan zijn veertienjarige zoontje Hendrick. Het burgemeesterszoontje Jan Corver Trip was zelfs al op zijn vijfde jaar postmeester op Rotterdam, Delft en Den Haag. Toen hij acht was maakte zijn vader hem postmeester van het Hamburgse Postcomptoir. Toen hij achttien was, werd hij ook nog kerkmeester van de Nieuwe Walenkerk. Toen hij op zijn negentiende overleed -- hij had een leren riem te strak en te lang om zijn lijf geklemd om zijn overtollige vet te camoufleren, waardoor 'zijne edele's partijen, long en lever aan malkander waren gegroeid' -- liet hij een vermogen na van twee ton.

Den Haag, das zu jener Zeit um die vierzigtausend Einwohner zählte, nennt Diderot das schönste Dorf auf der Erde und den Weg von der Stadt an den Strand von Scheveningen hinaus eine Promenade, die nirgendwo sonst ihresgleichen habe. Es war nicht leicht, diese Ansichten nachzuvollziehen, als ich selber die Parkstraat entlang in Richtung Scheveningen wanderte. Hier und da stand eine schöne Villa in einem Garten, aber sonst gab es kaum etwas, das mich aufatmen ließ. Wahrscheinlich war ich, wie schon so oft in fremden Städten, auf den falschen Wegen gegangen.

Biografi tubuh inilah yang terasa dalam 40 sajak di kumpulan puisi Pandora ini. Lihatlah bagaimana ia mengurutkan sajak-sajak di buku ini. Dari mulai Ulat, Kepompong, Kupu-kupu, 1967, dan sajak-sajak yang mengeksplorasi tema anak (Embrio, Schipol, Pasha, Den Haag), hingga Rahib dan Jejak. Deretan sajak itu tampak seperti sebuah metamorfosis tubuh. Tubuh, di tangan penyair kelahiran ini, keluar dan bahkan meloncat dari bentuk estetiknya. Ia memperlakukan tubuh bagai sebuah menu santapan (Di meja makan kusantap tubuhku, kuteguk air mataku—sajak “Kepompong”). Inilah ketangkasan seorang Oka. Ia menulis, memendam Bali, mencangkul masa lalu, membenturkan tradisi, meringkus pengalaman hidup, dan dengan tanpa sungkan menggasak tubuhnya sendiri demi memperoleh sebuah ars poetica. Inilah “sayap kuat” sajak-sajak Oka, penulis yang menurut saya, menjadi salah satu wakil terpenting penyair Indonesia mutakhir. (Yos Rizal Suriaji- “Sebuah Menu Bernama Tubuh”-2008)

Morgen, begint de poppenkast te Den Haag, zonder Jan Klaassen of Katrijn.

Rechtszaak tegen het Algemeen Dagblad, de Volkskrant, de Telegraaf, RTL 4, Het Brabants Dagblad, de gemeente Tilburg, Het Koninklijk Huis, de volksvertegenwoordiging te Den Haag, in verband met het gezicht van mijn zus, nichtje, moeder en vader.

Ik wil graag, de dames van de Doma Studio te Den Haag, naast het Mauritshuis, vriendelijk bedanken voor de bijdrage aan een betere wereld.

Zwemvest aangeraden, Meet & Greet, win-win actie, te Malieveld Den Haag, opgewarmd door Nick en Simon, internationaal festival der Hollandsch Levenslied!! Komt tot zien.

Nog voor half 10 kwam het vel aan, maar verdween na acht.

De grote baas in Den Haag zwijgt over de waarheid, zij niet.

Vieze vuile Janmaat politicus in Den Haag, Vaderdag.

Een echte Vlaming wil spek en bonen, grietje. Karrevracht.

De Troon in de Ridderzaal gaat in vlammen op.

Pope Francis is expecting Mormons, the King of Mordor.

Among non-Jewish Jews there have been some who, in addition to their alienation from Jewish roots, have not felt rooted in the non-Jewish society in which they lived. During the last century, some of these Jews have contributed to intense Jew-hatred. These are radical and revolutionary Jews. The reasons for the antisemitism they engender are unique. First, their challenges to non-Jews do not come from within Judaism. Second, they not only challenge the non-Jews’ values, but the non-Jews’ national and religious identity as well. Third, they are as opposed to Jews’ values and identity as to non-Jews’. Nevertheless, and unfortunately for other Jews, the behavior of these radical non-Jewish Jews is identified as Jewish. The association of Jews with revolutionary doctrines and social upheaval has not, unfortunately, been the product of antisemites’ imaginations. Marx, Trotsky, Kamenev, Zinoviev, Rosa Luxemburg, Béla Kun, Mark Rudd, Abbie Hoffman, Jerry Rubin,William Kunstler, Norman G. Finkelstein, and Noam Chomsky are among the better known.2 The phenomenon of the highly disproportionate role played by Jews in radical causes often has been commented upon. As the social psychologist Ernest van den Haag noted, “although very few Jews are radicals, very many radicals are Jews: out of one hundred Jews five may be radicals, but out of ten radicals five are likely to be Jewish. Thus it is incorrect to say that a very great number of Jews are radicals but quite correct to say that a disproportionate number of radicals are Jews. This was so in the past, and it has not changed.”3 How are these Jewish radicals made and why do they cause antisemitism? The making of a Jewish radical is a complex social and psychological process but its essential elements can be discerned. First, these individuals have inherited a tradition of thousands of years of Jews challenging others’ values—though of course in the name of Judaism and ethical monotheism rather than radical secular ideologies. Non-Jewish Jews do not base their radical doctrines on the Jewish tradition; indeed, they usually denigrate it, but the tradition’s impact could not be avoided, only transformed.4 Second, radical non-Jewish Jews are rootless in that they do not feel rooted in either the Gentiles’ or the Jews’ religion or nation. They may very well have become revolutionaries precisely to overcome this root-lessness or alienation. Because they refuse to become like the non-Jews by identifying with the non-Jews’ religious or national identities, they seek to have non-Jews (and Jews) become like them, alienated from all religious or national identities. Only then, these revolutionaries believe, will they cease to feel alienated.

A basic element of antisemitism is, therefore, a rebellion against ethical monotheism, against the “thou shalts” and “thou shalt nots” introduced by the Jews in the name of a supreme moral authority. This point has been forcefully stated by the late non-Jewish social psychologist Ernest van den Haag: Fundamental to [antisemitism] … though seldom explicit and conscious, is hostility to the Jewish belief in one God, a belief to which antisemites very reluctantly converted and which they never ceased to resist. Antisemitism is one form this resistance takes. Those who originated this burdensome religion—and yet rejected the version to which the Gentiles were converted—easily became the target of the resentment. One cannot dare to be hostile to one’s all-powerful God. But one can be to those who generated Him, to whom He revealed Himself and who caused others to accept Him.

Lech Walesa steunt het project SOS noodhulp Den Haag.

Zeg, Pa, je moeder was toch een Chinese? Dus jij bent een halve Chinees. En ik een kwart Chinees, die de weg in zijn DNA volgt met het snuffelen in de 'I Tjing', dat raadselachtige 'Boek der Veranderingen'. De 'I Tjing' zegt ergens in Hexagram 29: 'Want alleen door herhaling neemt de leerling de stof in zich op.' Helaas kennen ze hier in Holland geen kritische zelfreflectie. Ze leuteren maar wat over slaven, koelies, gastarbeiders en de kinderen van de koloniale liefde. Ooit verspreidden ze jullie eerste generatie Indischen over gans het land: in elke straat een Indische famile was zo'n beetje het quotum in de jaren vijftig. Ze hadden jullie beter in een getto kunnen stoppen. Den Haag-Zuid zou een populaire wijk zijn geworden, met ons, de volgende generaties, als de laatste resten gemixt tropisch Nederland achter de ramen en balkonnetjes, met elke zaterdag een braderie met Hawaiaanse muziek, indorock, vliegeren en lootjes trekken. Nu wonen de 'allochtonen' er bij elkaar, en hinderlijk veel politieauto's patrouilleren in de straten.

Ik houd van modder. Van Den Haag tot Tilburg. Een witte lotus.

Mocht u, na mijn bezoek op het Binnenhof te Den Haag uitzien naar de waardebon; kunt u deze allen besteden, met waarde van € 200.000.000,- te Amsterdam.

Waardebon via Petra Hermans, na Binnenhof te Den Haag, besteden in Amsterdam.

Ik draag wereldwijd een boodschap uit, terwijl in het jaar 2015, de politie Nederland mij de deur wees, in Tilburg en Den Haag.

De nationale geestelijke verzorgingsstaat wordt uitgebaat dagdagelijks, in het Torentje, te Den Haag. Wist u dat?

The mass produced article need not aim low, but it must aim at an average of tastes. In satisfying all (or at least many) individual tastes in some respects, it violates each in other respects. For there are so far no average persons having average tastes. Averages are but statistical composites. A mass produced article, while reflecting nearly everybody’s taste to some extent, is unlikely to embody anybody’s taste fully. This is one source of the sense of violation which is rationalized vaguely in theories about deliberate debasement of taste.

It is not new nor disastrous that few people read classics. It is new that so many people misread them.

Though the bored person hungers for things to happen to him, the disheartening fact is that when they do he empties them of the very meaning he unconsciously yearns for by using them as distractions. In popular culture even the second com- ing would become just another ‘barren’ thrill to be watched on television till Milton Berle comes on.