Aeta Quotes

Lat, urbes constituit aetas: hora dissolvit: momento fit cinis: diu sylva. An age builds up cities: an hour destroys them. In a moment the ashes are made, but a forest is a long time growing.

Dum loquimur, fugerit invida aetas. Carpe diem; quam minimum credula postero.

Tu ne quaesieris, scire nefas, quem mihi, quem tibi finem di dederint, Leuconoe, nec Babylonios temptaris numeros. ut melius, quidquid erit, pati. seu pluris hiemes seu tribuit Iuppiter ultimam, quae nunc oppositis debilitat pumicibus mare: Tyrrhenum sapias, vina liques et spatio brevi spem longam reseces. dum loquimur, fugerit invida aetas: carpe diem, quam minimum credula postero.

Tu ne quaesieris--scire nefas--quem mihi, quem tibi finem di dederint, Leuconoe, nec Babylonios temptaris numeros. Ut melius, quidquid erit, pati. . . . Spem longam reseces. Dum loquimur fugerit invida aetas. Carpe diem, quam minimum credula postero.

The name Eve/Eab/Age stems from the Latin aetas, which is from aevum, “lifetime.” The word aetas is remarkably similar to the name Aïdes, i.e. Hades. Eve, you see, is not Adam’s wife but Adam’s father, Zeus bronnton, Zeus “the thunderer/earthshaker,” Poseidon, the fallen — or, better still, suspended, mediating — aspect of God!

me dulcis saturet quies; obscuro positus loco leni perfruar otio, nullis nota Quiritibus aetas per tacitum fluat. sic cum transierint mei nullo cum strepitu dies. plebeius moriar senex. illi mors gravis incubat qui, notus nimis omnibus, ignotus moritur sibi.

A role could call for an indigenous Aeta woman and they would hire a half white, half Filipina woman and paint her skin Black just so she could play a maid.

Lucretius, I. 936-47: Veluti pueris absinthia tetra medentes Cum dare conantur, prius oras pocula circura Contingunt mellis dulci flavoque liquore, Ut puerorum aetas improvida ludificetur Labrorum tenus, interea perpotet amarum Absinthi laticem, deceptaque non capiatur, Sed potius tali pacto recreata valescat: Sic ego nunc ... volui tibi suaviloquenti Carmine Pierio rationem exponere nostram, Et quasi musaeo dulci contingere melle. [2] Lucretius, i. 922-34, 948-50: Acri Percussit thyrso laudis spes magna meum cor Et simul incussit suavem mi in pectus amorem Musarum, quo nunc instinctus mente vigenti Avia Pieridum peragro loca nullius ante Trita solo: iuvat integros accedere fontes, Atque haurire; iuvatque novos decerpere flores, Insignemque meo capiti petere inde coronam, Unde prius nulli velarint tempora musae. Primum, quod magnis doceo de rebus, et artis Religionum animum nodis exsolvere pergo: Deinde, quod obscura de re tam lucida pango Carmina, musaeo contingens cuncta lepore.... Si tibi forte animum tali ratione tenere Versibus in nostris possem, dum perspicis omnem Naturam rerum, qua constet compta figura.

[A]etas haec felix sorte sua. (How happy his age is)

Dum loquimur, fugerit invida aetas: Carpe Diem quam minimum credula postero translates directly to: While we speak, time is envious and is running away from us. Seize the day, trusting little in the future.