Ziekenhuis Quotes

Je gaat naar het ziekenhuis om dood te gaan, dat weet Ove. En Ove vindt dat het mooi genoeg is dat de staat geld wil zien voor alles wat je in je leven doet. Als ze dan ook nog geld willen hebben voor parkeren wanneer je doodgaat, dan gaat dat Ove toch iets te ver.

De letter in het ziekenhuis van Nijmegen kwam verkeerd aan uit Noorwegen.

In een ziekenhuis woonde de dood en kwam je hem overal tegen, zelfs als je alleen maar tafeltjes schoonmaakte.

Italië wint van de Bondsrepubliek met 3-1 in de finale van het wereldkampioenschap voetbal, Vlaanderen raakt zonder stroom nadat de levering in de kerncentrale van Doel 'om veiligheidsredenen' onderbroken is, er worden zes mensen doodgeschoten in een joods restaurant aan de Parijse rue des Rosiers, het Israëlische leger intensiveert zijn bombardementen op Beiroet, en al die weken door zeurt mijn zoon me aan mijn kop, tot ik hem ten langen leste meeneem naar het ziekenhuis.

Beatrice, walk in to the hospital and say you’re my guest; Ethel will come for you if I can’t manage it. It will last about an hour, and you’ll have met quite a few of the people there already.’ He had barely glanced at her, but Ethel had noted her tired face and, being the soul of discretion, had said nothing. Beatrice, unaware that his quick look had taken in her unhappy face, thanked him politely and poured her coffee, buttered a croissant and took a bite. She was feeling better already; the doctor’s bracing manner didn’t allow time for melancholy, and listening to Ethel’s cheerful voice she felt ashamed of her self-pity. They left the breakfast-table presently and went their various ways with last-minute instructions from the doctor as to the quickest way to reach the Academisch Ziekenhuis from the shopping centre. The morning went pleasantly. She bought another present or two, had coffee and then began to stroll towards the hospital. She had gone to her room after breakfast

Wat een waardeloos systeem. Iedereen met een greintje verstand ziet dat ze opgenomen moet worden, maar een kwartet hooggeleerde en duurbetaalde hulpverleners vindt het beter als er eerst nog wat ongelukken gebeuren. Alle vier, hè!’       Ik zei dat het moeilijk is om iemand gedwongen op te nemen.       ‘En dus maar een heup laten breken? Of onder een auto laten komen?’       De onmacht van de verzorgingsmaatschappij in een notendop: alleen via het ziekenhuis of het politiebureau kun je een demente mevrouw de bescherming en de rust geven die ze nodig heeft. Dan laat ik de begrafenisondernemer even buiten beschouwing.       Bert nam een beetje bedrukt afscheid.

Ze had niet gevraagd of ze het mocht zien. Daar voelde ze zich pas schuldig over toen vriendinnen haar begonnen te vragen of het een jongetje of een meisje was. En of ze hem of haar nog had vastgehouden. Ze schrokken toen ze hun zei dat er geen begrafenis of crematie was geweest. Ze schrokken echt. Wat was er met het lijkje gebeurd? Had het ziekenhuis een aparte verbrandingsoven voor foetussen? Of werd alle afval samen verbrand? Ze hoedde zich ervoor dat woord in het bijzijn van haar vriendinnen te gebruiken. Afval. Later had haar eigen gynaecoloog zijn duim en wijsvinger uitgespreid om te tonen hoe groot het kindje was geweest. 'Hooguit zeventien centimeter. En waarschijnlijk met een chromosomale afwijking. Beter zo, mevrouw. Beter zo.' Zeventien. Dat was groter dan ze had gedacht.

Met spoed en Brancard, naar het Ziekenhuis, 112.

Wat is nou eigenlijk het verschil tussen een mortuarium, een crematorium of het ziekenhuis?

Maak me gek' betekent nooit: zorg dat ik in een psychiatrisch ziekenhuis terechtkom. Idem voor 'mij krijgen ze niet gek'.

Er was een bewoonster die iedere vrijdag de 13e voor de zekerheid de hele dag in bed bleef. Dan kon haar niets gebeuren. Ze at een boterham en dronk een kopje thee. Het hengsel van de pot brak, ze kreeg kokendhete thee over zich heen een bracht de rest van vrijdag de 13e door in het ziekenhuis.