Yojimbo Quotes

Your scorn for mediocrity blinds you to its vast primitive power. You stand in the glare of your own brilliance, unable to see into the dim corners of the room, to dilate your eyes and see the potential dangers of the mass, the wad of humanity. Even as I tell you this, dear student, you cannot quite believe that lesser men, in whatever numbers, can really defeat you. But we are in the age of the mediocre man. He is dull, colorless, boring — but inevitably victorious. The amoeba outlives the tiger because it divides and continues in its immortal monotony. The masses are the final tyrants. See how, in the arts, Kabuki wanes and withers while popular novels of violence and mindless action swamp the mind of the mass reader. And even in that timid genre, no author dares to produce a genuinely superior man as his hero, for in his rage of shame the mass man will send his yojimbo, the critic, to defend him. The roar of the plodders is inarticulate, but deafening. They have no brain, but they have a thousand arms to grasp and clutch at you, drag you down.

La Strada, Yojimbo, Ikiru, The Bridge, Rififi, Bicycle Thieves, Rocco and His Brothers, Open City, Seven Samurai, Le Doulos, Bitter Rice (which Cliff thought was sexy as hell).

CLIFF’S TOP KUROSAWA FILMS (tie) Seven Samurai and Ikiru Yojimbo Throne of Blood Stray Dog The Bad Sleep Well (for the opening scene alone)

«Hayır, senin en büyük kusurun tecrübesizliğin değil. Kayıtsızlığın. Yenilgilerini senden daha zeki ve yetenekli olanların elinden tatmayacaksın. Seni yenenler, sabırlı, sinsi, orta düzeyde insanlar olacak.» …… «Senin orta düzeydeki kimselere karşı duyduğun aşağılıyıcı nefret, onlardaki geniş, kapsamlı kuvveti görmene engel oluyor. Sen kendi parlaklığının orta yerinde dururken, gözlerin öylesine kamaşıyor ki, odanın kuytu, karanlık köşelerini göremiyorsun. Oralarda kalabalıkların, beyinsiz insan kalabalığının ne tehlikeler hazırladığını görecek şekilde gözlerini ayarlayamıyorsun. Ben sana bunları söylerken bile, sevgili öğrencim, sen kendinden yeteneksiz kişilerin, sayıları ne kadar çok olursa olsun, seni yenebileceklerine inanmakta güçlük çekiyorsun. Oysa biz artık orta düzeydeki insanların çağında yaşıyoruz. Orta düzeydeki insan sıkıcı, renksiz, aptal gibi görünür... fakat ölümsüz tekdüzeliğine devam eder... hiç bıkmaz. Amipler her zaman kaplanlardan çok yaşar. Çünkü durmadan bölünür, yenilenirler. O ölümsüz tekdüzelikleriyle. Kalabalıklar zorbaların en sonuncusu olacaktır. Gözlerini bir an için sanata çevir. Bak, Kabuki can çekişirken, No beri yanda sürünürken, şiddet romanları kalabalıkları nasıl peşinden sürüklüyor. Dikkat edersen hiçbir yazar romanına kahraman olarak gerçekten üstün bir insan tipi seçmeye cesaret edemiyor. Çünkü seçerse, kalabalığın içindeki orta düzeydeki insan öfkelenecek, utanacak, ve kendisini savunması için kendi yojimbo'-sunu, yani eleştirmenleri ortaya sürecektir. Kalabalığın çıkardığı gürültü mantıksızdır ama, kulakları sağır edecek kadar güçlüdür. Beyinleri yoksa da, binlerce kollan vardır. Bunları seni yakalamak, çekmek, aşağıya indirmek ve batırmak için kullanırlar.» «Hâlâ Go'dan mı söz ediyoruz, hocam?» «Evet, Go'dan. Ve onun gölgesi olan hayattan.»

The man wore a wide brim hat and his stubble was thicker than I remembered, but the swagger and the wool poncho were unmistakable. He sauntered over to the bar and squinted at me over the cigarillo that seemed to be permanently clenched between his teeth. I folded my arms and squinted back in response to his tough-guy act. “Of all the bars and all the gin joints in all the towns of Orloins, why do you keep coming to mine?” I hissed. “What are you doing here, Yojimbo?” “I was about to ask the same of you,’ he removed the cigarillo and pointed to my skirt with the lit end. “And in that outfit? I hardly expect that most soldiers in the king’s army’d be caught wearing a dress.