Wia Quotes

Ye know, doan't ye, what it feels like when ye burn yer hand in takin' a cake out of the oven or wi'a match when ye're lightin' one of they godless cigarettes? Ay. It stings wi' a fearful pain, doan't it? And ye run away to clap a bit o' butter on it to take the pain away. Ah, but' (an impressive pause) 'there'll be no butter in hell!

[...] szczerze mówiąc: nic nie wk...wia bardziej. Nagle z frazy "Co słychać?" zostajesz przeniesiony do frazy "Jak sie czujesz?". Awans to nie jest.

Przy­pusz­czam, że każ­dy pi­sarz czu­je, iż świat, na który został wy­da­ny, to nic in­ne­go jak spisek zawiązany po to, by utrud­nić mu roz­wi­ja­nie ta­len­tu – i oczy­wi­ście wie­le prze­ma­wia za słusz­no­ścią te­go prze­ko­na­nia.

efturryd geenuz iz speel iboot whut wuz right nwhut wuz rang boot this nthat nthi nix thing a saytiz thi bloke nwhut izzit yi caw yir joab Jimmy am a liason-co-ordinator hi sayz ah good as sayz a liason-co-ordinator jist whut this erra needs whut way aw thi unimployment inaw thi bevvyin n thi boayz runnin amock n thi hoassyz fawnty bits n thi wummin n tranquilizers it last thiv sent uz a liason-co-ordinator wia degree in fuck knows whut getn peyd fur no known whut thi fuck ti day way it.

Nie twier­dzę, że po­wi­nie­neś igno­ro­wać wia­do­mo­ści lub nie zwa­żać na ak­ty­wi­stów na­wo­łu­ją­cych do dzia­ła­nia. Na­le­ży zi­gno­ro­wać pa­nu­ją­cy wokół szum, a sku­pić się na du­żych glo­bal­nych za­gro­że­niach. Nie twier­dzę, że po­wi­nie­neś wy­zbyć się lęku. Mu­sisz na­to­miast za­cho­wać spo­kój i wspie­rać współ­pra­cę na skalę świa­to­wą, która jest ko­niecz­na, jeśli chce­my za­po­biec tym za­gro­że­niom. Kon­tro­luj swój in­stynkt po­śpie­chu. Kon­tro­luj swoje po­zo­sta­łe dra­ma­tycz­ne in­stynk­ty. Nie stre­suj się wy­ima­gi­no­wa­ny­mi pro­ble­ma­mi drę­czą­cy­mi świat, który przed­sta­wia­ny jest w prze­sad­nie pe­sy­mi­stycz­nym świe­tle, lecz skup się na praw­dzi­wych pro­ble­mach i ich roz­wią­za­niach.

Vla­di­mir, Bon­dy i ja tak bar­dzo lubi­li­śmy piwo, że gdy przy­no­szo­no nam do sto­łu po pierw­szym kuflu, wpra­wia­li­śmy w popłoch całą gospo­dę, nabie­ra­li­śmy pia­ny w dło­nie i nacie­ra­li­śmy nią sobie twa­rze, wcie­ra­li­śmy pia­nę we wło­sy jak Żydzi, któ­rzy sma­ru­ją pej­sy wodą z cukrem, a że przy dru­gim piwie powta­rza­li­śmy ten zabieg z pia­ną, świe­ci­li­śmy się i pach­nie­li­śmy piwem na kilo­metr. Przede wszyst­kim jed­nak – to były wygłu­py – był to wyraz nasze­go zachwy­tu piwem, nie­okieł­zna­ne­go zachwy­tu tym, że jeste­śmy mło­dzi. Byliśmy entuzjastami piwa…

Gregory Womack is the President & Principal for Womack Investment Advisers (WIA), a firm he founded in 2000. For 30 years, he has worked in the financial services industry, and is no stranger to hard work, having spent time as a landscaper and working as a butcher. He began a job with MetLife in 1986, and that was his introduction into financial services. Mr. Womack loves to travel and read, and he is a proud father and grandfather.

A zatem, od­po­wia­da­jąc na za­da­ne wcze­śniej py­ta­nie: nie, nie mu­sisz zawo­do­wo zaj­mo­wać się pi­sa­niem, aby pisać – i robić to do­brze. Nie musisz też mieć wro­dzo­ne­go ta­len­tu ani setek li­te­rac­kich od­zna­czeń na kon­cie. Aby za­cząć pisać – wy­star­czy za­cząć pisać. Aby za­cząć pisać dobrze – trze­ba po­znać tech­ni­ki, które czy­nią nasze pi­sa­nie lep­szym. Zbyt proste? A kto po­wie­dział, że wszyst­ko za­wsze musi być dia­bel­nie skompliko­wa­ne?