Urna Quotes

We've searched our database for all the quotes and captions related to Urna. Here they are! All 29 of them:

En la oscuridad, dos figuras alargan los brazos a través de una penumbra espesa y penosa. Y cuando las manos se tocan, se derrama la luz de cien urnas doradas, por las que el sol parece salir a borbotones.
Madeline Miller (La canción de Aquiles)
La democracia es un lujo del norte. Al sur se le permite el espectáculo, que eso no se le niega a nadie. Y a nadie molesta mucho, al fin y al cabo, que la política sea democrática, siempre y cuando la economía no lo sea. Cuando cae el telón, una vez depositados los votos en las urnas, la realidad impone la ley del más fuerte, que es la ley del dinero. Así lo quiere el orden natural de las cosas. En el sur del mundo, enseña el sistema, la violencia y el hambre no pertenecen a la historia, sino a la naturaleza, y la justicia y la libertad han sido condenadas a odiarse entre sí.
Eduardo Galeano
Os votos nulos são depositados numa urna por eleitores que fazem questão de ir à assembleia de voto para deixar claro que não faziam questão nenhuma de ir à assembleia de voto.
Ricardo Araújo Pereira (Reaccionário com Dois Cês)
¡El día que no podamos echar el guante a las urnas antes que cuenten los votos, nos vamos al carajo! —sostenía Trueba.
Isabel Allende (Trilogía La casa de los espíritus (pack con: La casa de los espíritus | Hija de la fortuna | Retrato en sepia))
In foribus letum Androgeo:  tum pendere poenas Cecropidae iussi---miserum!---septena quotannis corpora natorum; stat ductis sortibus urna.
Virgil (The Aeneid (Translated): Latin and English)
En esta sala están representados nuestros orígenes: Akenón —señaló la urna de su arma—, Ariadna —dijo apuntando hacia el cuchillo—, y Pitágoras —concluyó señalando al tapiz del pentáculo.
Marcos Chicot (La Hermandad (El asesinato de Pitágoras #2))
En la oscuridad, dos figuras alargan los brazos a través de una penumbra espesa y penosa. Y cuando las manos se tocan se derrama la luz de cien urnas doradas por las que el sol parece salir a borbotones.
Madeline Miller (The Song of Achilles)
Porque los personajes no mueren jamás, viven siempre que su mundo es «leído». Aunque jamás consiga besar a su amada, el pastor pintado en una urna griega sabe al menos que la va a contemplar eternamente. Esta es mi apuesta y mi esperanza.
Mircea Cărtărescu (El ruletista)
Unas esclavas reciben la orden de recoger las cenizas. Las vierten en la urna dorada donde descanso. ¿Sentiré el roce de sus cenizas cuando caigan sobre las mías? Pienso en los copos de nieve en Pelión, fríos cuando tocaban nuestras mejillas sonrosadas. Mi ansia de Aquiles es como un apetito voraz, me siento hueco. Su alma espera en alguna parte, pero no es un sitio de mi alcance. «Enterradnos y marcad nuestros nombres encima. Liberadnos». Sus cenizas se asientan entre las mías, pero no noto nada.
Madeline Miller (The Song of Achilles)
Él mismo se encarga de recoger mis cenizas, incluso aunque eso sea tarea de mujeres. Las guarda en una urna dorada, la mejor de todo el campamento, y se vuelve a los griegos que le observan. —Os encomiendo una misión para después de mi muerte: mezclar nuestras cenizas y enterrarnos juntos.
Madeline Miller (The Song of Achilles)
dolci le melodie conosciute, ma più dolci le ignote così voi, tenere cornamuse, il vostro canto non al mero orecchio portate- ma, per questo più care, allo spirito offrite silenziosi concerti." " o grazioso giovane alla fresca ombra mai potrà il tuo canto languire- nè a quei rami venir meno la fronda." "audace amante, mai tu potrai baciarla, seppur vicino alla meta e tuttavia non disperare." "ella non può sfiorare e, seppur mai colta, per sempre l'amerai- e lei sarà per sempre bella.
John Keats
L-am cunoscut pe Ruletist. De acest lucru nu mă pot îndoi. În ciuda faptului că era imposibil ca el să existe, totuşi el a existat. Dar există un loc în lume unde imposibilul e posibil, şi anume în ficţiune, adică în literatură. Acolo legile statisticii pot fi încălcate, acolo poate apărea un om mai puternic decât hazardul. Ruletistul nu putea trăi în lume, ceea ce e un fel de a spune că lumea în care el a trăit este fictivă, este literatură. Nu am nici o îndoială, Ruletistul este un personaj. Dar atunci şi eu sunt un personaj, şi aici nu mă pot opri să nu exult de bucurie. Căci personajele nu mor niciodată, ele trăiesc de câte ori lumea lor e "citită". Dacă nu îşi va săruta niciodată iubita, păstorul pictat pe urna greacă ştie măcar că o va privi veşnic. Iată pariul şi nădejdea mea.
Mircea Cărtărescu (Nostalgia)
Durante anos foi povoado exclusivamente pelos ratos que ai atravessavam em corridas brincalhonas, que rolam a madeira das portas monumentais, que o habitavam como senhores exclusivos. Em certa época um cachorro vagabundo o procurou como refúgio contra o vento e contra a chuva. Na primeira noite não dormiu, ocupado em despedaçar ratos que passavam na sua frente. Dormiu depois de algumas noites, ladrando à lua pela madrugada, pois grande parte do teto já ruíra e os raios da lua penetravam livremente, iluminando o assoalho de tábuas grossas. Mas aquele era um cachorro sem pouso certo e cedo partiu em busca de outra pousada, o escuro de uma porta, o vão de urna ponte, o corpo quente de uma cadela. E os ratos voltaram a dominas até que os Capitães da Areia lançaram as suas vistas para o casarão abandonado.
Jorge Amado (Capitães da Areia)
Tomemos um exemplo: o eleitor que não quer votar com o Governo. Ei-lo, aí, junto da urna da oposição, com o seu voto hostil na mão, inchado do seu direito. Se, para o obrigar a votar com o Governo o empurrarem às coronhadas e às cacetadas, o homem volta-se, puxa de uma pistola – e aí temos a guerra civil. Para que esta brutalidade obsoleta? Não o espanquem, mas, pelo contrário, acompanhem-no ao café ou à taberna, conforme estejamos no campo ou na cidade, paguem-lhe bebidas generosamente, perguntem-lhe pelos pequerruchos, metamlhe uma placa de cinco tos-tões na mão e levem-no pelo braço, de cigarro na boca, trauteando o Hino, até junto da urna do Governo, vaso do Poder, taça da Felicidade! Tal é a tradição humana, doce, civilizada, hábil, que faz com que se possa tiranizar um País, com o aplauso do cidadão e em nome da Liberdade.
Eça de Queirós (O Conde d'Abranhos / A Catástrofe)
A vida de uma pessoa consiste num conjunto de acontecimentos no qual o último poderia mesmo mudar o sentido de todo o conjunto, não porque conte mais do que os precedentes mas porque, uma vez incluídos na vida, os acontecimentos dispõem-se segundo urna ordem que não é cronológica mas que corresponde a uma arquitectura interna. Uma pessoa, por exemplo, lê na idade madura um livro importante para ela, que a faz dizer: Como podia viver sem o ter lido!» e ainda: «Que pena não o ter lido quando era jovem!». Pois bem, estas afirmações não fazem muito sentido, sobretudo a segunda, porque a partir do momento em que ela leu aquele livro, a sua vida torna-se a vida de uma pessoa que leu aquele livro, e pouco importa que o tenha lido cedo ou tarde, porque até a vida que precede a leitura assume agora uma forma marcada por aquela leitura.
Italo Calvino (Palomar)
Poate că m-a iubit in tăcere o inimă umilă pe care n-am înțeles-o sau am zdrobit-o, poate că eu însumi am fost idealul cuiva, polul unei inimi în suferință, visul unei nopți și gândul unei zile. Dacă aș fi privit la picioarele mele, poate aș fi văzut vreo frumoasă Magdalenă cu urna de parfumuri și părul despletit a jale. Umblam cu brațele ridicate spre cer, dornic să culeg stelele care îmi scăpau, disprețuind părăluța, ascunsă în iarbă și acoperită de rouă, care îmi deschidea inima-i de aur. Am comis o mare greșeală; i-am cerut iubirii altceva decât iubire, i-am cerut ceea ce nu-mi putea da. Am uitat că Amorul e nud, nu am înțeles sensul acestui splendid simbol. I-am cerut rochii de brocart, pene, diamante, un spirit sublim, știință, poezie, tinerețe, putere supremă - adică tot ce nu are. Amorul nu poate oferi altceva decât pe sine însuși și cel care vrea altceva nu-i demn de a fi iubit.
Théophile Gautier
Stendhal, desde infância, amou as mulheres sensualmente; projetou nelas as aspirações de sua adolescência; imaginava-se de bom grado salvando de algum perigo uma bela desconhecida e conquistando-lhe o amor. Chegando a Paris, o que desejava mais ardentemente era "uma mulher encantadora; nós nos adoraremos, ela conhecerá minha alma"... Velho, escreve na poeira as iniciais das mulheres que mais amou. "Creio que foi o devaneio que preferi a tudo", confia-nos ele. E são imagens de mulheres que lhe alimentaram os sonhos; a lembrança delas anima as paisagens. "A linha de rochedos aproximando-se de Arbois, creio, e vindo de Dôle pela estrada principal, foi para mim uma imagem sensível e evidente da alma de Métilde." A música, a pintura, a arquitetura, tudo o que amou, amou-o com uma alma de amante infeliz; quando passeia em Roma, a cada página, uma mulher aparece; nas saudades, nos desejos, nas tristezas, nas alegrias que elas suscitaram-lhe, conheceu o gosto do próprio coração; a elas é que deseja como juizes. Freqüenta-lhes os salões, procura mostrar-se brilhante aos seus olhos, deveu-lhes suas maiores felicidades, suas penas; foram sua principal ocupação. Prefere seu amor a toda amizade e sua amizade à dos homens; mulheres inspiram seus livros, figuras de mulheres os povoam; é em grande parte para elas que escreve. "Corro o risco de ser lido em 1900 pelas almas que amo, as Mme Roland, as Mélanie Guibert..." As mulheres foram a própria subsistência de sua vida. De onde lhe veio esse privilégio? Esse terno amigo das mulheres, e precisamente porque as ama em sua verdade, não crê no mistério feminino; nenhuma essência define de uma vez por todas a mulher; a idéia de um "eterno feminino" parece-lhe pedante e ridículo. "Pedantes repetem há dois mil anos que as mulheres têm o espírito mais vivo e os homens, mais solidez; que as mulheres têm mais delicadeza nas idéias e os homens, maior capacidade de atenção. Um basbaque de Paris que passeava outrora pelos jardins de Versalhes concluía, do que via, que as árvores nascem podadas." As diferenças que se observam entre os homens e as mulheres refletem as de sua situação. Por exemplo, por que não seriam as mulheres mais romanescas do que seus amantes? "Uma mulher com seu bastidor de bordar, trabalho insípido que só ocupa as mãos, pensa no amante, enquanto este galopando no campo com seu esquadrão é preso se faz um movimento em falso." Acusam igualmente as mulheres de carecerem de bom senso. "As mulheres preferem as emoções à razão; é muito simples: como em virtude de nossos costumes vulgares elas não são encarregadas de nenhum negócio na família, a razão nunca lhes ê útil.. . Encarregai vossa mulher de tratar de vossos interesses com os arrendatários de duas de vossas propriedades; aposto que as contas serão mais bem feitas do que por vós." Se a História revela-nos tão pequeno número de gênios femininos é porque a sociedade as priva de quaisquer meios de expressão: "Todos os gênios que nascem mulheres estão perdidos para a felicidade do público; desde que o acaso lhes dê os meios de se revelarem, vós as vereís desenvolver os mais difíceis talentos." O pior handicap que devem suportar é a educação com que as embrutecem; o opressor esforça-se sempre por diminuir os que oprime; é propositadamente que o homem recusa às mulheres quaisquer possibilidades. "Deixemos ociosas nelas as qualidades mais brilhantes e mais ricas de felicidade para elas mesmas e para nós." Aos dez anos, a menina é mais fina e viva do que seu irmão; com vinte, o moleque é homem de espírito e a moça "uma grande idiota desajeitada, tímida e com medo de urna aranha"; o erro está na formação que teve. Fora necessário dar à mulher exatamente a mesma instrução que se dá aos rapazes.
Simone de Beauvoir (The Second Sex)
La sua intera esistenza si restrinse a Terry. Il frinire dei grilli che riempiva sempre il giardino durante la notte si zittì. Gli uccelli e gli animaletti che si muovevano nei cespugli erano scomparsi. O almeno così pareva a lui. Perfino l’acqua che gorgogliava sul bordo dell’urna in stile classico poco distante sembrava svanita. Lui adorava il rumore dell’acqua, ma adorava ancora di più i leggerissimi mugolii che Terry stava facendo.
Andrew Grey (Fire and Water (Carlisle Cops, #1))
Las Farc cambiaron las armas por las urnas y las balas por la democracia. Este es el triunfo de la razón sobre la violencia, y el objetivo esencial de todo proceso de paz.
Juan Manuel Santos (La batalla por la paz (Documento) (Spanish Edition))
escuadras de comunistas armados con palos montan guardia en los colegios electorales obligando a depositar en la urna papeletas previamente marcadas.
Antonio Scurati (M. - El hijo del siglo (Spanish Edition))
The space-dwelling nations of Shis’urna divided the universe into three parts. In the middle lay the natural environment of humans—space stations, ships, constructed habitats. Outside those was the Black—heaven, the home of God and everything holy. And within the gravity well of the planet Shis’urna itself—or for that matter any planet—lay the Underworld, the land of the dead from which humanity had had to escape in order to become fully free of its demonic influence.
Ann Leckie (Ancillary Justice (Imperial Radch, #1))
Y así, con parsimonia de estalactita, el ser confeccionó el caballete de una delicada osamenta que enseguida quedó encapotada por un ondulante manto de carne, nervios y tendones. Tras el enrejado del esternón asomaron entonces los esponjosos pulmones que lanzaron a través de la cerbatana de la tráquea recién colocada un reguero de vaho, anegando la urna con la tibia novedad de una respiración.
Félix J. Palma (The Map of the Sky)
Las lágrimas que no vertía ante los demás fueron rodeando poco a poco su corazón, puesto que caían hacia dentro. Formaron una cobertura, como una urna de cristal, que lo separaba y protegía. Y fue alejándolo también, cada vez más, de cuanto la rodeaba.
Ana María Matute (Sólo un pie descalzo)
México vive un momento histórico sin precedentes en el que toda la clase política, partidos e individuos por igual, ha perdido hasta la última pizca de credibilidad. A muchos, ese vacío les parece peligroso, pero para otros representa una oportunidad. Para una parte de estos últimos, abre la posibilidad de crear un nuevo tipo de liderazgo político fuera de los partidos tradicionales, de lograr una reforma radical a través de las urnas; para otro sector, en cambio, es la ocasión de una revolución genuina, guiada por las bases: de una reinvención de México que ha empezado a manifestarse en la proliferación de policías comunitarias y en otras iniciativas cívicas de autogobierno a lo largo y ancho del país, por las cuales los ciudadanos han asumido papeles que originalmente correspondían a autoridades destituidas o desacreditadas.
Francisco Goldman (El circuito interior. Una crónica de la ciudad de México (El Cuarto de las Maravillas) (Spanish Edition))
MEMORIAS DE UN ATAÚD Nací en una estupenda carpintería pero lo divertido es lo que viene después desde chico fui juguetón me gustaba reírme de las urnas me parecían demasiado solemnes Después de pasar varios meses en el salón de ventas gozando de una vida que me atrevo a calificar de feliz puesto que nada turbaba la paz del recinto donde yo me divertía a más no poder a expensas de los demás ataúdes se comprende —el único inconveniente era un olor espantoso a barniz— después de varios meses repito fui comprado por una dama vestida de luto ... yo estaba cubierto de flores a mis pies podía ver unos enormes candelabros eléctricos que despedían una luz enceguecedora ah y también los cortinajes negros adornados profusamente con lentejuelas de plata cuál no sería mi alegría al ver que yo era el centro de gravedad de aquel mundo fabuloso muchos se acercaban a mí y miraban a través de mi ventanuco se abrazaban a mí con grandes aspavientos hechos que yo interpreté lo mejor que pude cuando de golpe la situación cambia en un 100 % me sacan de aquella sala siniestra y me depositan ahora en un carruaje tirado por caballos elegantísimo por cierto claro que la dama vestida de negro se aferraba a mí con todas sus fuerzas ... allí se dio comienzo a un espectáculo que me emocionó hasta las lágrimas grabándose en mi mente con caracteres indelebles me refiero a los hermosos discursos que diferentes personas pronunciaron en mi honor y a las reiteradas manifestaciones de aprecio de que me hacían objeto desde todos los ángulos hasta que me descolgaron con todas las precauciones del caso a este recinto en que ahora me encuentro bajo una tonelada de flores en espera de nuevos acontecimientos
Nicanor Parra
Talvez deveríamos usar o Bolsonaro no combate à AIDS e gravidez precoce!" O cara conseguiu colocar um país inteira contra as urnas, sem qualquer evidência.
Jorge Guerra Pires (Ciência para não cientistas: como ser mais racional em um mundo cada vez mais irracional, vol. 1 (Bolsonarismo) (Inteligência Artificial, Democracia, e Pensamento Crítico) (Portuguese Edition))
En la oscuridad , dos figuras alargan los brazos a través de una penumbra espesa y penosa. Y cuando las manos se tocan se derrama la luz de cien urnas doradas por las que el sol parece salir a borbotones.
Madeline Miller
(1) «¿A qué hora prevé ir a las urnas?»; (2) «¿Desde dónde prevé hacerlo?»; y (3) «¿Qué prevé estar haciendo antes de salir hacia allí?». Con estas tres preguntas se pretendía que los votantes establecieran las señales (momento, lugar y actividad) que les recordarían ir a votar.
Katy Milkman (Cómo cambiar: La ciencia te ayuda a ser quien quieres ser (geoPlaneta Ciencia) (Spanish Edition))
Cuando una democracia legítima cae en manos de partidos que basan su clientelismo político en la corrupción y el nepotismo podemos asegurar que disfrutamos de una cleptocracia, por mucho que cada cuatro años acudamos a las urnas pensando que nuestro voto garantiza la decencia del sistema
Juan Eslava Galán (Historia de España contada para escépticos (Historia para escépticos) (Spanish Edition))