Tagalog Ng Quotes

There's more to life than love.

...ang nabubuhay sa kahapon ay nabubuhay sa buntong hininga at ang nabubuhay sa kinabukasan ay nag-aaksaya ng hininga. Ngayon ako humihinga. Ngayon ako dapat mabuhay.

Kaugnay nito, tao lang yata ang may insecurities at ayaw nilang makitang may mas mahusay sa kanila. Yung mga hayop, kapag may hindi mapagkasunduan, wala nang bulung-bulungan o parinigan, upakan at banatan na agad.

Ang mga sagot ngayo'y baon-baon mo na sa kung saan ka man papunta. Sa paglisan mo ngayon, hindi ka na talaga babalik. Babalik ka man sa aking isip, nakaapak pa rin ako sa lupa kung saan bawat buhos ng ulan ay magsisimula akong mangarap muli. Ako na lang, mag-isa.

Malaya ka sa mga oras na wala ka nang pakialam sa kung ano ang iniisip ng ibang tao tungkol sayo

Lahat ng nauna sa akin, gusto mo iyo. ‘Yung laruan kong transformer, akin ‘yun dapat pero napunta sa’yo. Bakit, hindi daw bagay sa akin kasi malamya ako. Kaya, ang binili sa akin, manika. Nakakatawa hindi ba.

Nadidilidili ko na ang umaga ay nilalang upang ihanda sa pagtatamasa ng kasiyahan sa kinahapunan at ang gabi’y upang mangarap at magsaya sa mga alaalang pumupukaw ng damdamin. -Salome

Ang wikang “Filipino” sa gayon ay isang ingklusibong wika at naglulunggating sumúlong at yumaman sa pamamagitan ng mga tunog, titik, at katangiang di-Tagalog ngunit taglay ng mga wika ng bansa.

Ang wikang “Filipino” sa gayon ay isang ingklusibong wika at naglulunggating sumúlong at yumaman sa pamamagitan ng mga tunog, titik, at katangiang di-Tagalog ngunit taglay ng mga wika ng bansa

Sumulat ako ng plano sa eroplanong papel. Pinalipad ko ito, pero bumagsak lang sa sahig. Pinulot ko ulit, pinalipad sa himpapawid. Alam kong babagsak lang sya sa sahig. Kaya hindi na masakit. Duon ko naisip na kahit ilang beses man syang bumagsak sa sahig. Nakalipad sya,kahit na sandali. Nag bigay ng kasiyahan sa aking mga mata. Sinabayan ng kaunting ngiti, sa aking labi. Napagod ako at nilukot ang eroplanong papel. Subalit ang plano ay nakalagay na sa pag-iisip. Ang tanging masasabi ko lang salamat Paginoon. Dahil binigyan ninyo kami ng papel sa napakagandang mundong ito. -Aron Micko

Tinatawag ng mga Tagalog ang kabuuan ng kapaligiran na sansinukob at santinakpan. Nakapaloob dito ang idea na ang lahat ng mga bagay ay nakapaloob o nakasukob sa tila mangkok na kalangitang tumatakip sa mga ito.

Sa matandang Tagalog at wikang Bisaya, ang imaginacion ay “harayà.” Kung minsan, “hirayà.” At ano ang salitâng-ugat ng “harayà”? “Dayà” (ha+dayà, o hi+dayà), na isang singkahulugan ng “linlang.

[A]ng “aghám” sa sinaunang Tagalog ay pagkilála sa tunay na pagkatao ng isang tao. Ngunit ginagamit ito ngayong katumbas ng “siyensiya” o science at wala nang nagsisikap umalala sa orihinal nitóng kahulugan.

Naniniwala ako na kapag gusto mo ang isang bagay, walang mahirap para sa'yo. Kada semplang... Pagpag, bangon, sugod lang. Magkakamali ka ng paulit-ulit pero magpapatuloy ka parin, dahil minsan kailangan nating madapa para sa mas tamang paraan ng pagtayo.'PADAYON LANG!

Sa mga pangalang-tao na nápapangunahan ng tawag sa tungkulin niláng hawak, ang ginagamit na pantukoy ay panangì kung ang tawag-tungkól ay salitáng banyagà, at pantukoy na pambálaná kung salitáng tagalog. SI Henerál Aguinaldo Ang Punong-hukbóng Aguinaldo

Ang itlog ng isda, halimbawa, sa Tagalog ay gayon nga lamang at nilalagyan ng panuring para maibukod sa itlog ng manok o itlog ng ibon. Ngunit bihud ang itlog ng isda mulang Legazpi hanggang Lungsod Davao, vihud sa mga Ivatan, vugi sa mga Ivanag, at bugi sa mga Ilokano. May talamarong sa Palawan at puwedeng itapat sa hiram na limon o lemon.

Pinanday ng apoy at alon. Pinagbuklod ng tadhana... ng pag-ibig. At patuloy na nakikinaka at patuloy na nakikisabay sa tinikling ng daigdig. Itong mga Perlas na hinumog ng galit at lambing. Itong Lupang Hinirang.

Matatalino ang mga taong mas maraming pangarap na hindi masisira ng realidad!

GANUN TALAGA" DI KITA NIYAKAP, AKALA KO’Y MAGIGING OKAY KA DI KITA KINAUSAP, AKALA KO’Y LALABAN KA LUHA KO’Y UMAGOS, SAPAGKAT SABI NILA’Y WALA KANA NANDILIM MGA MATA KO HABANG HABOL-HABOL ANG PAGHINGA. SINISI KO ANG LANGIT, BAKIT NGAUN PA, BAKIT SYA PA, BAKIT? BAKIT SA AMIN, SA AKI’Y NINAKAW KA’T PINAGKAIT? DUMALOY ANG MGA LUHA SABAY SA AKING PAGPIKIT DIBDIB KO’Y GUSTONG SUMABOG, KUMAWALA SA GALIT. NAISIP KONG IKAW AY SUNDAN NGUNIT PINIGIL AKO NG KARAMIHAN ORAS MONA DAW KAYA HAYAAN OO NA, PERO BAKIT KA’Y BILIS NAMAN? PAGKAWALA MO AMA MALALIM ANG DULOT IKINULONG AT IPINIIT AKO NITO NG LUNGKOT UMUSBONG AT NADAMA KO PATI ANG TAKOT SAKIT NA NARARANASAN, MERON PABANG GAMOT? SUSUKO NA SANA, NGUNIT BUMALIK SA BALINTATAW KO ANG IYONG TAWA AT MGA NGITI TINUYO NG PAGMAMAHAL ANG LUHA SA AKING MGA MATANG MULI HABILIN MO’Y NAGING DAAN UPANG BUMANGON SA PIGHATI MULI, LUMIWANAG AT NAGKAKULAY ITONG AKING LABI.

Stay safe ka ng stay safe..' bakit nung safe ka sakin nagstay ka ba?..'

Iwanan mo na ang lungkot at lumbay, Mabuhay ng masaya, at huwag sumabay sa agos ng problema.

Lahat ng pagsisikap mo ay hindi lang mapupunta sa wala, Magtiwala ka lang sa proseso at kakayahan mo, dahil yun ang hakbang patungo sa gusto mong marating.

Minamaliit ka nila porket walang wala ka ngayon. Ayos lang yan, Bilog ang mundo. Pabayaan mong gulatin sila ng panahon kapag nagkapalit na kayo ng sitwasyon.

Sa dami ng hamon ko sa buhay, mananatili akong matibay.

Eh, it's all fun and games until they swore up and down they were teaching me how to say 'good morning' in Tagalog and I ended up telling Mickey to 'go eat shit.'' Even in the depths of my possibly bottomless self-pity, that gets a laugh out of me. Leo knocks his shoulder into mine, another reminder of how fast we've filled up the air between us. 'Yeah, yeah, kumain ng tae.

Kung malabo man sa tingin ng iba yung mga bagay na ginagawa mo, wag kang gagawa ng dahilan para sumuko, Hindi uso ang salitang mahirap sa taong pursigido.

Hindi ako malakas, ngunit may malakas akong Diyos na nagpoprotekta sa akin bawat sandali ng aking buhay.

May mga umaalis man, pero mas marami ang dumarating "People come and go" ika nga nila, totoo nga naman pero Pahahalagahan ko ito, kahit na may maganda o hindi maganda kang naidulot sakin, Mananaig parin ang "Kapatawaran" at "Pagmamahal" salamat ng marami

Unti-unti ko ng natutunan tanggapin ang mga bagay na dati ayaw kong mawala.

Mas ituon ang pansin sa mga taong nagbibigay inspirasyon sa sarili mo, kaysa sa mga taong naninira sayo. Mas Makakakuha ka ng positibong pananaw sa buhay.

Kailan ka ba magigising sa katotohanan na yung taong pinaglalaban mo ay may pinaglalaban ng iba.

Padumating na yung oras na sinusubok na tayo ng panahon, sana mas piliin natin ang lumaban kaysa sumuko.

Sangkatutak na kape para simulan ang araw mo, Sabayan mo ng ngiti, eto ang tamang timpla sa nakakapagod na mundo.

Kung gusto mo siya, ipaglaban mo, Pero kung ayaw na sayo hayaan mo na at irespeto mga desisyon niya. Gumawa ka na lang ng paraan para paikutin ang mundo mo na nag-iisa nang hindi siya kasama.

Minsan may ibang dahilan Kaya mo nasasabi yung Salitang pagod kana. Siguro Isa sa mga rason ay ang malaking pag kakaiba ng ugali, sa kung anong trip, sa estado ng buhay, sa pananalita, sa mga galawan, sa pinapanuod, sa kinakain,??? . Ang dagok na kinasasangkotan mo ay hindi dahilan Para sumuko! ang problema at pagsubok ay kakambal na ng ating buhay hindi mo maiiwasan yun, palagan mo at yun ang naaayon, desisyon mo kung ano ang makakabuti sa bawat pagtawid mo sa problema, dun ka matututo. lawakan ang pangunawa, ang magpapabago satin upang maging mabuting tao..

Sa tinde ng mga tsismosa samin, Alam na nila ang secret ng Victoria!

Kung lagi natin Iisipin ang sasabihin ng ibang tao, baka hindi na natin Maranasan ang maging masaya. Ikalat lamang ang pagmamahal at kapayapaan! Disiplina ng positibong enerhiya at paniniwala!

The first novel published in the Philippines, Cababalaghan ni P. Bravo (The Mystery of Father Bravo) by Gabriel Beato Francisco, appeared in 1899. It was written in Tagalog and serialized in Ang Kapatid ng Bayan from 12 August to 8 September. —Page 37

In 1905, the first novel in book form was published: Ang Kasaysayan ng Magkaibigang Nena at Neneng, written in Tagalog by Valeriano Hernandez y Peña, which had appeared as a serial in Muling Pagsílang in 1903. —Page 37

[A]ng pagkilala kay Quezon bilang “Ama ng Wikang Pambansa” ay puwedeng pagtaluhan, dahil ang tunay namang nagsikap na isabatas ang Pambansang Wikang Filipino ay si dating Punong Mahistrado Norberto Romualdez, sa tulong ng mga mambabatas na nagmula sa iba’t ibang lalawigang hindi saklaw ng Tagalog. —Mula sa Ang Kaso ng Dekalogo ng Wikang Filipino, páhiná 162

Ang mga páaralang siyáng punlaan ng mga binhî ng alinmang pánitikan, ay di-maaaring pag-anihan ng mga bungang máiibá pa sa mga bínhing ipinupunlà at sa pag-aalagang sa kanilá’y pinaiiral. —Mula sa Tinging Pahapaw sa Kasaysayan ng Panitikang Tagalog ni Lope K. Santos

[M]ayroon na tayong kinatawan sa pananalangin . . . Ang Alagar ay lalaki at ang Katalonan ay babae. —Mula sa Ang Dulang Tagalog ni Severino Reyes

ang mga balita’y bihirang magtapat kung magkatotoo’y marami ang dagdag —Orihinal na mula kay Balagtas at sinipi sa Ang Tatlong Panahon ng Tulang Tagalog ni Julian C. Balmaseda, páhiná 92

Kung sa langit nabubuhay ang sa lupa'y namamatay ano't pinangangambahan ang oras ng kamatayan? —Orihinal na gawa ni Marcelo H. del Pilar at sinipi sa Ang Tatlong Panahon ng Tulang Tagalog ni Julian C. Balmaseda, páhiná 119

Ang galit ay kabanalan kung ang kinagagalitan ay ang gawang kasamaan at hindi ang may katawan ng taong may kasalanan —Orihinal na gawa ni Aniceto de la Merced at sinipi sa Ang Tatlong Panahon ng Tulang Tagalog ni Julian C. Balmaseda, páhiná 119

[K]ahit tawagin man nating “talà” ay may talàng makináng at may talàng malabo rin naman. —Mula sa Ang Tatlong Panahon ng Tulang Tagalog ni Julian C. Balmaseda, páhiná 128

[T]áyong mga Filipino ay nabubuhay at namamatay sa pagbibigay-loob, sukdulang sa pagbibigay na iyan sumapanganib ang ating búhay. —Mula sa Ang Maikling Kathang Tagalog ni Fausto J. Galauran, páhiná 136

Utang sa matalinong pag-aaral ng gurong Lope K. Santos ang pagbabalak na ipalit ang salitâng “kakana” sa salitâng “cuento.” . . . Ang salitâng kakana ay siyang kahulugan sa Tagalog ng salitâng cuento sa wikang Kastila ayon sa talatingigan nina Padre Noceda at San Lucar. . . . Ang kakana ay isang salitâng panlansangan noong araw. . . . ‘Ako naman ang kakana ngayon!...” o kayâ’y ‘Ikaw naman ang kumana...” . . . Samakatwid, ang kakana ay isang galaw ng bibig, bigkas, . . . paglalahad ng búhay o bahagi ng isang búhay na di isinusulat. —Mula sa Ang Maikling Kathang Tagalog ni Fausto J. Galauran, páhiná 137

[M]ay mga sanay o bihasang sa kapalit ng kaunting handog na tumbas-pagod ay maging tagagawa ng sulat na tula ng mga binatang-taring sa nayon. Sinasabing ito raw ang naging tungkulin ni Huseng Sisiw nang panahon niya: ang maging tagagawa ng padalahan, na ang katumbas na pinakaupa ay isang sisiw sa bawat isang sulat na patula. —Mula sa Ang Tatlong Panahon ng Tulang Tagalog ni Julian C. Balmaseda, páhiná 77

Ang bugtong na mababaw ay tinatawag na “binayabas” na kung di man tiyak na mababaw ang kahulugan ay mababang uri naman ng katuringan. —Mula sa Ang Tatlong Panahon ng Tulang Tagalog ni Julian C. Balmaseda, páhiná 79

Kung paanong may paruparo sa bawat halamang namumulaklak ay gayon ding may mga tula sa mga bagay na naggagandahan. —Mula sa Ang Panulaang Tagalog ni Iñigo Ed. Regalado, páhiná 180

Ang “Magtanim ay Di Biro” ay akda ng makatang José Tuason, taga-Balanga, Bataan, na nasa kaniyang akdang Mga Siniphayò ng Pag-irog na siya na rin ang naglapat ng tugtugin. —Mula sa Ang Panulaang Tagalog ni Iñigo Ed. Regalado, páhiná 187

[A]ng “lalauigang mahimbing” ay katumbas sa Kastila ng “puerto seguro” o ang “libingan” sa pahalimbawang pagsasalita. —Mula sa Ang Tatlong Panahon ng Tulang Tagalog ni Julian C. Balmaseda, páhiná 66