Patti Davis Quotes

Life Lesson 3: You can't rush grief. It has its own timetable. All you can do is make sure there are lots of soft places around -- beds, pillows, arms, laps.

Life Lesson 8: Change is always hard, but time softens the rough edges and eases the pull of the past. Eventually, we all climb out from under the bed, and even the most unfamiliar places begin to feel like home.

Stories live in your blood and bones, follow the seasons and light candles on the darkest night-every storyteller knows she or he is also a teacher..

That is your legacy on this Earth when you leave this Earth: how many hearts you touched.

Years ago, someone asked me what I would say to my younger self if I could. Without hesitating I answered: “That’s easy. I’d have said, ‘Be quiet.’” Not forever. But until I could stand back and look at things through a wider lens. Until I understood that words have consequences, and they last a really long time.

The fumes produced by frying bacon contain a class of carcinogens called nitrosamines.31 Although all meat may release potentially carcinogenic fumes, processed meat like bacon may be the worst: A UC-Davis study found that bacon fumes cause about four times more DNA mutations than the fumes from beef patties fried at similar temperatures.32

Kendimi anında, ince ve uzun boylu olan ve bir o kadar da abartılı hikayeler anlatan, başı belaya giren, gündelik işlerini unutuveren Davy ile özdeşleştirdim. Babası Davy’nin incir çekirdeğini doldurmayacak biri olduğunu düşünüyordu. Sadece yedi yaşındaydım ve bu cümle aklımı başımdan aldı. Babası ne demek istemiş olabilirdi? Geceleri yatağa yattığımda bunu düşünüp durdum. İncir çekirdeği nasıl dolardı? O kadar mı değerli ve önemliydi yani? Herhangi bir şeyin çekirdeği Davy Crockett gibi bir oğlanla aynı değerde olabilir miydi? … Sonunda Davy Crockett’in paha biçilemez biri olduğunu anladım, babası tarafından bile. Tüm eksikliklere rağmen faydalı olabilmek adına delicesine çalıştı ve babasının tüm borçlarını ödedi. Yasak kitabı defalarca okudum, zihnimi beklenmedik yerlere götüren yollarda peşi sıra gittim. Yolda kaybolma ihtimalime karşılık yürürken önüme çıkan ıslak yaprak yığınının arasında bulduğum bir pusulam vardı. Eski ve paslıydı ama hala çalışıyor, yeryüzüyle gökyüzünü birleştiriyordu. Bana nerede durduğumu, batının neresi olduğunu söyledi ama nereye gittiğime ve benim değerime dair tek kelime etmedi.

This long journey is a loosening of the certainties that once seemed stitched together—the fabric of another human being, the person we came to know. You get used to surprises with a disease like this—puzzling phrases and sudden turns. You count on nothing, yet breathe easier at what is familiar. Always, it’s a waiting game.

life insurance and health insurance policies because sometimes, in the fine print, there are allowances for a certain number of hours of outside care.

Sometimes what we fail to say has as much impact as what we do say.

Laura Davis, Allies in Healing: When the Person