“
Het is zomer. We vieren Eid al-Fitr, het Suikerfeest, zonder baba.
Het is de eerste keer dat ik me echt eenzaam voel in mijn ei-gen land. Niet alleen omdat baba er niet is. Ik weet dat hij veilig is in België en daar een nieuw en beter leven voor ons zoekt.
Ik voel me eenzaam omdat ik voel en zie dat mama verdrietig is en omdat ze er niet over praat.
Ik voel me eenzaam omdat mijn broers, en zeker de kleine Yasmina, uitkijken naar het Suikerfeest. Soms denk ik dat zij baba niet missen, maar ik weet dat het geen echt feest zal zijn zonder hem.
”
”