Osman Gazi Quotes

Yeni asır, Osmanlı için felaketlerle başlamış, felaketlerle sürmüş. Ve hala öyle sürmekte.

Rus komutan çok erken ve büyük konuşuyordu. Herhalde ne Osmanlı askerini ne de onun başkomutanını iyi tanıyordu. Akşam Plevne’de yemek mi yerdi, yoksa hayatı boyunca hiç unutamayacağı bir Osmanlı tokadı mı? Bu durum, hava kararırken belli olacaktı.

Şimdi vatan için fedakarlık zamanıdır. Uyumaya, dinlenmeye vaktimiz yoktur. Çok çok zorunlu olmadıkça mola vermiyoruz. Mutlaka Rus ordusundan önce Plevne’ye girmeliyiz. Her zaman olduğu gibi size ve askerlerimize güveniyorum. Cenab-ı Hak yardımcımız olsun.

Var ol Osman Paşa! Sen,komuta ettiğin kahraman askerlerinle birlikte memleketi büyük bir felaketten kurtardın. Sen sadece bir şehri değil, bütün ülkeyi kurtarmış oldun. Bu vatan, bu millet sana minnettardır!

Dünya tarihinde böyle kaç komutan vardır ki ismi, sonunda mağlup çıktığı bir savaşın ismiyle birlikte kahramanlaşarak, dünya tarihinin altın sayfalarında altın harflerde yaldızlaşsın: Plevne Kahramanı Gazi Osman Paşa.

Askerlikten anlayanlar iyi bilirler ki bir ordunun zafer kazanması için sadece asker ve silah imkanları yeterli değildir. Dünya askerlik tarihindeki en önemli örnekler de görüldüğü gibi büyük askeri zaferler ancak büyük komutanlarla kazanılır.

Yörede halkı irşat etmekte olan büyük alim ve velilere bağlı dervişler halka sabır tavsiye etmekte, onların yaralarını sarabilmek için uğraşmaktaydı. Ahi teşkilatı yoğun bir faaliyet içindeydi. Ahi demek ; kardeşlik demekti. Zaten Kur'an-ı Kerim'de tüm müminlerin kardeş olduğunu buyuruluyordu. Edebali Hazretleri de Ahi teşkilatının reisi olduğu için kardeşlik ve yardımlaşmanın önemini beyin ve kalbine kazımıştı Osman'ın.

Ben Osmanlı komutanıyım Ekselans; bizim için savaşta imkansız diye bir şey yoktur.

Batı’da gerçekleşen bilimsel, sanatsal, teknolojik gelişmelere ayak uyduramamış bir türlü. Avrupa’daki sanayileşmeye yabancı kalmış. Tarımdaki modernleşmenin farkında bile olamamış. Bu yüzden de ekonomisi çökmüş. Askeri gücünü büyük ölçüde yitirmiş. Üç kıtaya yeten üretkenliğinden eser kalmamış. ‘’Türkler geliyor’’ korkusunun sahipleri, Hasta Adam’ın ölümünü bekler olmuşlar sevinç içinde.

Başımızda Gazi Paşa’mız varken, bizim için imkansız hiçbir şey olamaz. Ne kadar zor olursa olsun, kırk bin kahramanımızla düşmanın göğsüne saplanarak kuşatmayı yarabiliriz.

İstanbul halkı kaygılı… İstanbul halkı huzursuz… İstanbul halkı, memleketin her bir yanında olduğu gibi karamsar…

İşte zekasıyla, cesaretiyle, kahramanlığıyla gerçek bir Osmanlı komutanı… Keşke Osmanlı ordusundaki bütün paşalar, birer Osman Paşa olabilseydi. O zaman bugün burada, Plevne’de sıkışıp kalmaz, bütün dünyaya hükmederdik.

Türk milletinin şanlı tarihi, hiçbir milletin tarihinde olamayacak sayıda kahramanlıklarla doludur. Ancak bu kahramanlıkları tarihimize yazdıran gerçek kahramanların pek azını, Türklerin dışındaki milletler de tanır.

Örneğin, milletler arası sözleşme gereğince ; savaşta, hastane ve ibadet yerlerinin bombalanması yasaktı. Zaten insanlık vicdanı da askerlik şerefi de bunu gerektiriyordu. Ama Rus topçuları bunu da yaptı.

Yaklaşık beş yüz hanelik üç bin nüfustan oluşan Müslüman Türklerin geleceği Gazi Paşa’yı kara kara düşündürüyordu.

Milliyet hissi, başlı başına bir topluma kuvvet ve sağlamlık kazandıran ve hayat kabiliyetini genişleten bir keyfiyettir. Bunda cahil olan, bunda gafil olan insanlardan meydana gelen bir toplum, bir ırk çürümeye mahkûmdur. Ve böyle bir toplumun içinde zaten lüzumu kadar sağlamlık ve kuvvet olamaz ve böyle bir toplum ve böyle bir millet devlet yapamaz. Açık söyleyelim ki, Türkler bu noktadaki gafletlerinin çok cezalarını görmüştür. Bu gafletin dahi sebebi, bu gafletin dahi müsebbipleri, hırs ve şanını tatmin etmek için milletin hâkimiyetini gasp etmiş olan insanlardır. Mesela Osman Gazi, bir devlet tesis etmiştir, bir kurucudur. Bu itibarla büyük bir tarihi şahsiyettir. Fakat benim gözümde ırkı ve asli unsuru -ki kendisine o devleti yaptıran milleti- mahvetmek için adeta yaratılmış bir insandır. Zira her şeyi unutmuştur. Bir mevcudiyeti kendi ismi içinde boğmak istemiştir. Ve böyle Osmanlı milleti diye tabii olmayan, makul olmayan bir milliyet yaratmak istemiştir. Bunun neticesi ne oldu? Efendiler, asli unsur bu ismin fedakârlığı altında hakikaten benliğini unuttu. Fakat buna karşılık aynı ismin benliğini unutmadı. Belki her gün ve her gün biraz daha takviye etti. Ve gaflete sapmış olan Türkleri çiğnediler, ezdiler ve kovdular.