Onkruid Quotes

Ik en mijn eenzaamheid kunnen het goed met elkaar vinden, we trekken onkruid, plukken een meiknol en eten hem op onder de borrel. We kletsen wat af, ik en mijn eenzaamheid.

Poëzie vandaag is onkruid in de achtertuin. Poëzie is een porseleinen pop, vergeten op zolder. Poëzie is een zwakke weggebruiker.

Wat was trouwens onkruid? Een plant die niemand plantte? Een zaadje ontsnapt aan de jas van een reiziger, iets wat er niet thuishoorde? Was het iets wat beter groeide dan wat er had moeten staan? Was het niet gewoon een woord, onkruid, met een sliert aan vooroordelen? Onkruid, onding. Onnuttig. Ongewenst.

FRANCOIS HOLLANDE, ROEI DAT ONKRUID VAN HET KALIFAAT NU EINDELIJK EENS UIT, STUUR JE TROEPEN, INCLUSIEF JE VREEMDELINGENLEGIOEN NAAR AR-RAQQAH EN DOE WAT VREDESDUIF OBAMA NALAAT TE DOEN, KUIS ER DE AUGIASSTALLEN OP DIE DE AMERIKANEN ER NALIETEN. EN DOE HET NIET MET VLIEGMACHIENTJES MAAR MET GRONDTROEPEN, VERDOMME!

Het schijnt mij toe dat als de breuk tussen Rafael en Sylvie het eerste is waar je het met anderen over hebt, je een vak moet leren of een hobby moet zoeken.

President Hollande moet stoppen met nog meer militairen de straat op te sturen. Wordt het nu geen tijd dat hij zijn eigen Franse leger plus het vreemdelingenlegioen naar ar-Raqqah stuurt om er de gekken aan hoofd van het kalifaat als onkruid uit te roeien? Als Obama te laf is om de vuiligheid op te kuisen die zijn voorganger er naliet, dan moet iemand met grotere kloten aan zijn lijf maar het voortouw nemen.

Misschien is dit wat jullie bedoelde. Jullie docenten. Wij moesten afgebroken worden, zeiden jullie. We moesten afschudden waarmee familie, conventies, tradities en gewoonte ons hadden omhangen. We moesten niets worden, barre grond, een omgespit en van onkruid ontdaan akkertje. We moesten onszelf worden, want dat waren we nog niet. We moesten afleren om te leren, stil worden om te luisteren, onszelf pijnigen om anderen te kunnen troosten - we moesten zo veel. Die kans werd ons geboden, die moesten we met beide handen aangrijpen.

Je weet dat je van een aangeplant aspergeveld ongeveer 10 jaar goed kan oogsten en daarna wordt de opbrengst steeds kleiner en de kwaliteit slechter. Wat heb je aan bekwame mensen? Bekwame mensen zijn als een uitgeput aspergeveld. Ze worden lui en dan komt er alleen maar onkruid uit hun mond.

Welk onkruid moet je laten staan en welk onkruid moet je wieden?

Begoochelende onzekerheid, broedplaats van sprookjesachtig misverstand, oogverblindend onkruid van de twijfel waaraan de hoop zich vastklampt tot de dood erop volgt.

Misschien is dit wat jullie bedoelde. Jullie docenten. Wij moesten afgebroken worden, zeiden jullie. We moesten afschudden waarmee familie, conventies, tradities en gewoonte ons hadden omhangen. We moesten niets worden, barre grond, een omgespit en van onkruid ontdaan akkertje. We moesten onszelf worden, want dat waren we nog niet. We moesten afleren om te leren, stil worden om te luisteren, onszelf pijnigen om anderen te kunnen troosten - we moesten zo veel. Die kans werd ons geboden, die moesten we met beide handen aangrijpen.

Een wilde bloem in een tuin wordt toch nog altijd als onkruid beschouwd, decurion.

Zoals een boer een veld ploegt en de grond zacht maakt, ploegt een yogi de zenuwen zodat ze kunnen ontkiemen en een beter leven creëren. Deze yogabeoefening is bedoeld om onkruid uit het lichaam te wieden, zodat de tuin kan groeien. Als de grond te hard is, wat kan er dan groeien? Als het lichaam te stijf is en de geest te rigide, wat voor leven heeft het dan?