Nas Song Quotes

Tudo o que desejava era que as coisas fossem agradáveis e bonitas, como eram nas canções.

Nasza miłość bliźniego – nie jestże parciem ku nowej własności? I tak samo nasza miłość wiedzy, prawdy? Rzecz stara, bezpiecznie posiadana uprzykrza nam się stopniowo i znowu wyciągamy ręce; najpiękniejszy nawet krajobraz, wśród którego przebywamy trzy miesiące, nie jest już pewny naszej miłości, i gdzieś jakiś daleki brzeg podnieca chciwość naszą. Posiadanie uszczupla się zazwyczaj przez posiadanie. Nasza uciecha z samych siebie chce utrzymać się w ten sposób, że ciągle coś nowego w nas samych przemienia – to właśnie zowie się posiadaniem. Uprzykrzyć sobie jakieś posiadanie, jest to uprzykrzyć sobie siebie samych. Jeśli widzimy cierpiącego, to korzystamy chętnie z nadarzającej się wtedy sposobności wzięcia go w posiadanie; czyni to na przykład dobroczynny i litościwy, i on zbudzoną w sobie żądzę nowego posiadania zwie „miłością” i czuje przy tym rozkosz, jak wobec nowej, uśmiechającej się zdobyczy. Najwyraźniej jednak miłość płci zdradza się jako dążenie ku posiadaniu: kochający chce bezwzględnie, wyłącznie posiadać upragnioną przez siebie istotę, chce zarówno bezwzględnej mocy nad jej duszą, jak nad jej ciałem, chce sam tylko być kochany i mieszkać i władać w innej duszy, jako coś najwyższego i najbardziej pożądania godnego. Jeśli się zważy, że to nie znaczy nic innego, tylko że się chce wyłączyć świat cały z posiadania jakiegoś cennego dobra, szczęścia i rozkoszy; jeśli się zważy, że kochający dąży do zubożenia i uczynienia uszczerbku wszystkim innym współzawodnikom i chciałby się stać smokiem swego złotego skarbu, jako najbezwzględniejszy i najsamolubniejszy z wszystkich „zdobywców” i grabieżców.

Here there was a cheerful boy At least he created tales and lived in joy. Nursery rhymes his grandmother told, Songs and tales emerged gladly in gold. Caring heart, affection spoke loud as brighter, He made the decision: he would be a writer! Rising laughters, crying tears, many feelings, Inserted everything and nothing was in vain. So he transformed the ugly into beautiful, Tales to amuse and make everyone sane, In there he went, without daydreams or zeal. As such it was born the icon of literature still. No one denied he was exceedingly bountiful. A ballerina loves the soldier in his world, Nothing gets involved in his fairy tales, Dancing from a poor weak boy to a king, Eccentric prince of charm in winged corners! Rare star of sweet tenderness, Sensible and masterful in tenderness, Emchanted kingdom of dreams and candor, Now a divine fire of a soul he shines. Havia um menino alegre porem so Ao menos criava contos e deles vivia Nas historias que contava sua avo, Seus contos surgiam pois ele os via. Carinho nao faltava em seu coracao ator, Havia tomado a decisao: seria escritor! Risos, lagrimas, sentimentos saos, Inseria tudo e nada era em vao. Transformava ate o feio em belo, Inadvertia e divertia com seu elo, Adiante ia, sem devaneios e zelo. Nascia assim o icone da literatura. A bailarina ama o soldado em seu mundo, Nada se interpunha em seus contos de fadas, De pobre menino fraco e cogitabundo, Era principe de encantos em cantos alados! Rara estrela de doce brandura, Sensata e magistral em ternura, Em seu reino de sonhos e candura, No fogo divino de sua alma fulgura.

Um livro pode ser mais perigoso do que uma espada, nas mãos certas

Depois de ordenhar a vaca não há como enfiar o leite de volta nas tetas.

Un an que tu n’as pas connu la liberté de nouveaux visages, fussent-ils grimés. Un an. L’angoisse frétille en toi quand tu songes qu’il faudra tout recommencer demain, attendre encore. C’est un petit poison, l’angoisse, mais il peut ronger comme un piranha, morceau de chair après morceau de chair. Alors tu fais en sorte de ne pas y penser.