Mowlana Quotes

Life is a balance between holding on and letting go.

اي روي تو رويم را چون روي قمر كرده اجزاي مرا چشمت اصحاب نظر كرده باد تو درختم را در رقص درآورده ياد تو دهانم را پر شهد و شكر كرده داني كه درخت من در رقص چرا آيد؟ اي شاخ و درختم را پر برگ و ثمر كرده از برگ نمي‌نازد وز ميوه نمي‌يازد اي صبر درختم را تو زير و زبر كرده

چنان مستم چنان مستم من امروز که از چنبر برون جستم من امروز چنان چیزی که در خاطر نیابد چنانستم چنانستم من امروز به جان با آسمان عشق رفتم به صورت گر در این پستم من امروز گرفتم گوش عقل و گفتم ای عقل برون رو کز تو وارستم من امروز بشوی ای عقل دست خویش از من که در مجنون بپیوستم من امروز به دستم داد آن یوسف ترنجی که هر دو دست خود خستم من امروز چنانم کرد آن ابریق پرمی که چندین خنب بشکستم من امروز نمی‌دانم کجایم لیک فرخ مقامی کاندر و هستم من امروز بیامد بر درم اقبال نازان ز مستی در بر او بستم من امروز چو واگشت او پی او می‌دویدم دمی از پای ننشستم من امروز چو نحن اقربم معلوم آمد دگر خود را بنپرستم من امروز مبند آن زلف شمس الدین تبریز که چون ماهی در این شستم من امروز

تا من بدیدم روی تو ای ماه و شمع روشنم هر جا نشینم خرمم هر جا روم در گلشنم هر جا خیال شه بود باغ و تماشاگه بود در هر مقامی که روم بر عشرتی بر می تنم درها اگر بسته شود زین خانقاه شش دری آن ماه رو از لامکان سر درکند در روزنم گوید سلام علیک هی آوردمت صد نقل و می من شاهم و شاهنشهم پرده سپاهان می زنم من آفتاب انورم خوش پرده‌ها را بردرم من نوبهارم آمدم تا خارها را برکنم هر کس که خواهد روز و شب عیش و تماشا و طرب من قندها را لذتم بادام‌ها را روغنم گویم سخن را بازگو مردی کرم ز آغاز گو هین بی‌ملولی شرح کن من سخت کند و کودنم گوید که آن گوش گران بهتر ز هوش دیگران صد فضل دارد این بر آن کان جا هوا این جا منم رو رو که صاحب دولتی جان حیات و عشرتی رضوان و حور و جنتی زیرا گرفتی دامنم هم کوه و هم عنقا تویی هم عروه الوثقی تویی هم آب و هم سقا تویی هم باغ و سرو و سوسنم افلاک پیشت سر نهد املاک پیشت پر نهد دل گویدت مومم تو را با دیگران چون آهنم

The sudden and total disappearance of Mawlana aroused resentment among his disciples and students, some of them becoming highly critical of Hazrat Shams, even threatening him. They believed Hazrat Shams had ruined their spiritual circle and prevented them from listening to Mawlana's sermons. In March of 1246 he left Konya and went to Syria without warning. After he left, Mawlana was grief stricken, secluding himself even more rather than engaging with his disciples and students. He was without a doubt furious with them. Realising the error of their ways, they repeatedly repented before Mawlana. Some months later, news arrived that Hazrat Shams had been seen in Damascus and a letter was sent to him with apologising for the behaviour of these disciples. Hazrat Sultan Walad and a search party were sent to Damascus to invite him back and in April 1247, he made his return. During the return journey, he invited Hazrat Sultan Walad to ride on horseback although he declined, choosing instead to walk alongside him, explaining that as a servant, he could not ride in the presence of such a king. Hazrat Shams was received back with joyous celebration with sama ceremonies being held for several days, and all those that had shown him resentment tearfully asked for his forgiveness. He reserved special praise for Hazrat Sultan Walad for his selflessness, which greatly pleased Mawlana. As he originally had no intention to return to Konya, he most likely would not have returned if Hazrat Sultan Walad had not himself gone to Damascus in search of him. After his return, he and Mawlana Rumi returned to their intense discussions. Referring to the disciples, Hazrat Shams narrates that their new found love for him was motivated only by desperation: “ They felt jealous because they supposed, "If he were not here, Mowlana would be happy with us." Now [that I am back] he belongs to all. They gave it a try and things got worse, and they got no consolation from Mowlana. They lost even what they had, so that even the enmity (hava, against Shams) that had swirled in their heads disappeared. And now they are happy and they show me honor and pray for me. (Maqalat 72) ” Referring to his absence, he explains that he left for the sake of Mawlana Rumi's development: “ I'd go away fifty times for your betterment. My going away is all for the sake of your development. Otherwise it makes no difference to me whether I'm in Anatolia or Syria, at the Kaaba or in Istanbul, except, of course, that separation matures and refines you. (Maqalat 164) ” After a while, by the end of 1247, he was married to Kimia, a young woman who’d grown up in Mawlana Rumi's household. Sadly, Kimia did not live long after the marriage and passed away upon falling ill after a stroll in the garden

اي كيست چنين مست ز خمار رسيده؟ يا يار بود يا ز بر يار رسيده يا شاهد جان باشد، روبند گشاده يا يوسف مصريست ز بازار رسيده يا زهره و ماهست درآميخته باهم يا سرو روانست ز گلزار رسيده يا چشمه خضرست روان گشته بدين سو يا ترك خوش ماست ز بلغار رسيده يا برق كله‌گوشه‌ي خاقان شكاريست اندر طلب آهوي تاتار رسيده يا ساقي دريادل ما بزم نهاده‌ست يا نقل وشكرهاست به قنطار رسيده يا صورت غيبست كه جان همه جان‌هاست يا مشعله از عالم انوار رسيده شاه پريان بين ز سليمان پيمبر اندر طلب هدهد طيار رسيده خوبان جهان از پي او جيب دريده قاضي خرد بي دل و دستار رسيده از هيبت خون‌ريزي آن چشم چو مريخ مريخ ز گردون پي زنهار رسيده وز بهر ديت دادن هر زنده كه او كشت هميان زر آورده به ايثار رسيده اول ديت خون تو جاميست به دستش دركش كه رحيقست ز اسرار رسيده خاموش كن اي خاسر انسان لفي خسر از گلشن ديدار به گفتار رسيده

Come with me Just let's let our words rest Time for you to Join God’s shibboleth Take a deep breath And you will see The truth inside Sufi rhapsody The truth inside Dancing blissfully The truth inside A gift from the Almighty The truth inside Your spirit is heavenly Heed my words dear one Signing off Mowlavi