Modder Quotes

Let him come! I have seen them come before -- at Margesfontein, Spion Kiopje, Modder River. Stepping into battle, left right left right, waving their silly swords, so afraid they couldn't show off how brave they was, and with mine rifle I kills them so easy!

Ik schrijf, hoewel ik weet dat men alleen één woord schrijven kan door er tienduizend over te slaan. Maar deze tienduizend blijven zweven als modder in een glas vuil water. Kijkt men er boven in, dan verduisteren zij het neerslag dat op die bodem ligt. Ik zie wat ik geschreven heb alleen maar door de troebele mist van dat wat geen gestalte heeft aangenomen. Begrijpt men nu, waarom het door mijzelf beschreven papier zulk een verontreinigde indruk op mij maakt?

Het mag eigenaardig heten, dat, volgens de overleveringen der oudste kolonies, dit stuk grond vroeger er bijna precies zo uitzag als het stadspark thans. Veertig of vijftig of misschien wel vijfenzeventig jaar geleden was die plek namelijk een open bosterrein met een werkelijk natuurmeer in het midden. Later werd het meer drooggelegd omdat men er koren wilde gaan verbouwen en de vissen, die er leefde - voornamelijk edele soorten als baarzen en snoekbaarzen - stierven in de door de zon verkorste modder. De plaats waar het meer geweest was bleef evenwel drassig en er vormde zich eigener beweging een poel, die met de jaren groter werd en dus eigenlijk niets anders was dan een poging van het meer om zich staande te houden. En het is dus wel nogal zonderling, dat er gebouwen gesloopt zijn moeten worden en er veel geld is moeten worden besteed alleen om het kleine bosterrein met het meer tot zijn vroegere bekoorlijkheid te reconstrueren. Zodat men geneigd zou zijn zich verwonderd af te vragen waarom men van het begin af aan de dingen maar liever niet gelaten heeft zoals ze nu eenmaal waren.

That Sunday night of Elena's third birthday, I wept beside her in bed. For her, but more, I believe, for myself: for a resilience I never knew I had, and that I believe all mothers possess, however they choose to express it. We are not soft, docile icons, mute and passive virgins: we are fucking fierce. Motherhood requires a tremendous bravery that I never recognized or celebrated before I was forced to come into it, shaking and stunned. It leads women to march, to protest, to fight, to enact change, to persevere at great risk to themselves, to challenge the very foundation of society. After the placenta had been buried, we set the rock atop it, and we all walked back to the house. Elena jumped on a mini trampoline, my niece went to recover from all the overqrought midlife emotion on the couch, my parents made lunch. I washed the blood from my hands, thinking about the oak, the rock, the placenta. Buried there is the truth of what it feels like to be so susceptible and broken-open, and also to say: I can do this. I will do this. I contain this, thirty-two miles of capillaries, a new tree of life. Mutter, madre, mater, material, moeder, modder: the mud, the material, the making at the heart of everything.

Ik houd van modder. Van Den Haag tot Tilburg. Een witte lotus.

Jan Kempdorp ௹#))+27-65-635-2511__Ⅻ@㏎)௹]Powerful Love Spell Caster Bring Back Lost Lover Spells in Jan Kempdorp, Kimberley, Modder River Johannesburg, Pretoria, Soweto, Cape Town, East London, Durban, Port Elizabeth, Bloemfontein, Nelspruit, Kimberley, Polokwane, Pietermaritzburg, Rustenburg, George, Tembisa, Mpumalanga

Gedachten zijn de vreemdste dingen die er zijn, dat weet ik zeker. Ze kunnen stilstaan, ze kunnen op hol slaan, ze kunnen geweldig springen en ze kunnen kronkelen. En je kunt zomaar opeens in ze verzinken. Alsof ze modder zijn. En dat zijn ze ook, soms. En soms zijn ze keihard. Of zijn ze van lucht.

Een parelduiker vreest den modder niet.

Kijk eens aan, een merelnest, riep hij opgetogen uit. En dat hier in dit hellegat. Hij draaide zich om. In zijn hand had hij een komvormig nest van gedroogd gras, mos en modder. Er lagen twee eitjes in. Hij haalde er een uit en hield het in het licht om te bestuderen. Het was groenig van kleur met bruine vlekken. De perfectie hiervan, John, zie je dit? Ik zag vooral de gloed in zijn ogen, dezelfde als toen hij in het bos van Souchez het blauwe bloempje van Vinca minor had ontdekt. Hij had toen gezegd dat het geringste teken van schoonheid houvast kon bieden in deze tijden van oorlog. Intussen had ik genoeg gezien om deze uitspraak naar waarde te schatten en spontaan welde er een vers bij me op. Wat schoon is, blijft ons eeuwig bij, zei ik hardop.

Ze streek met haar grote teen door de modder en zei: 'En dan te weten dat in zulke drab de waterlelies wortelen. Is dat niet geweldig?

Millie kijkt naar Stella die op haar thee blaast - de damp stijgt op en maakt figuren, net als de koffie in het warenhuis. Stel je voor dat alles zo zou ademen. Dieren en mensen en gras en bomen. Iedereen en alles had dan altijd dampende kronkellijnen om zich heen die figuren maakten, en bij sommige mensen zou je een korte, snelle ademhaling zien, door het rennen of een hartaanval, en anderen zouden een lange, trage ademhaling hebben van het slapen of tvkijken. Het zou net zijn of je naar muziek keek, als je aan muziek iets kon zien, en de wereld zou altijd vol ademmuziek zijn. Misschien blaas je wel alles uit als je je laatste adem uitblaast: je herinneringen en gedachten en dingen die je had willen zeggen en dingen die je niet had willen zeggen en plaatjes in je hoofd van hete koffiedamp en de laatste blik op het gezicht van je vader en het gevoel van modder tussen je vingers en de wind als je van een heuvel af rent en de kleur van alles, ooit.

Misschien blaas je wel alles uit als je je laatste adem uitblaast: je herinneringen en gedachten en dingen die je had willen zeggen en dingen die je niet had willen zeggen en plaatjes in je hoofd van hete koffiedamp en de laatste blik op het gezicht van je vader en het gevoel van modder tussen je vingers en de wind als je van een heuvel af rent en de kleur van alles, ooit...