Malayalam Quotes

ഒരു പൂവ് പൊട്ടിയ മഷിക്കുപ്പിയില് ­‍ വച്ചാലും ചളുങ്ങിയ ഒരു പൌഡര്‍ ടിന്നില്‍ വച്ചാലും അതൊക്കെ പൂപ്പാത്രമായി മാറുന്നത് പോലെ ഉള്ളിലൊരു പൂവുണ്ടാകുകയാണ് ­ പ്രധാനം. അകപൊരുളിന്റെ സുഗന്ധമാണ് സൗന്ദര്യം

വ്യക്ഷം മനുഷ്യനോട് സങ്കടപ്പെട്ടു: എത്രയോ വർഷങ്ങളായി എത്രയോ ചില്ലവെട്ടി എത്ര കുരിശുകൾ നിങ്ങൾ ഞങ്ങളിൽ നിന്ന് രൂപപ്പെടുത്തി, എന്നിട്ടും ഇനിയും നിങ്ങളിൽ നിന്നൊരു ക്രിസ്തു ഉണ്ടാകാഞ്ഞതന്തെ?

എല്ലാ മതങ്ങളും തുടങ്ങിയിട്ടുള്ളത് ഏതെങ്കിലുമൊരു ഭൂപ്രദേശത്തിലെ ഒരു ജനതയുടെ താത്കാലികമായ ജീവിത പ്രശ്നങ്ങളോടുള്ള ആത്മീയ പ്രതികരണമായിട്ടാണ് അത് കൊണ്ട് എല്ലാ മതങ്ങള്‍ക്കും ജന്മനാ ഒരു എത്തനിക്ക് സ്വഭാവം ഉണ്ട്

സ്വതന്ത്രനാണു ഞാനെന്നൊക്കെ പറയുന്നതിൽ വാസ്തവത്തിൽ എന്തുകഴമ്പുണ്ട്? എത്രയോ മുൻ വിധികളുടെ അദ്രശ്യ ചരടുകളാൽ നിയന്ത്രിക്കപ്പെടുന്ന പാവക്കുത്തുകള്ളിലെ നിസ്സഹായരായ പാവകളെപ്പൊലെയാണു പലപ്പോഴും നമ്മൾ.

ഇത്രയും കാലത്തെ അനുഭവത്തിൽനിന്നു പറയാം: ഭൂമിയിൽ മരണത്തേക്കാൾ അനിശ്ചിതത്വം പ്രണയത്തിന് മാത്രമേയുള്ളൂ.

സൌന്ദര്യമൊ കരുത്തൊ കാരണം ഇഷ്ടപെട്ടുപോയ ഇണയെ എന്നെന്നേക്കും സ്വന്തമായി നിറുത്താന്‍ പ്രയോഗിക്കുന്ന തന്ത്രമാണ് പ്രണയം

സ്വാര്‍ത്ഥതയുടെ പേരില്‍ ഇണയെ ചങ്ങലയില്ലാതെ കെട്ടിയിടാനുള്ള തന്ത്രമാണ് കുടുംബം

സ്നേഹമെന്നാല് ഉപാധികളില്ലാതെയ ­ാകണം. ഉപാധികള് ഉള്ളതിന് പേരോ വെറുമിഷ്ടം നീയിങ്ങനെയാല് എനിക്കിഷ്ടമെന്ന ­ോ, ഞാനങ്ങനെയായാല് ഇഷ്ടപ്പെട്ടേക്ക ­ുമെന്നോരോ ഉപാധികള് വെയ്ക്കുമ്പോഴതു ­ വെറും ഇഷ്ടമായ് മാറുന്നു.. തിരികെയൊന്നും കിട്ടാനില്ലെന്ന ­റിഞ്ഞിട്ടും ചേര്ത്തുനിര്ത്ത ­ുന്നതോ സ്നേഹം.

തീ പടര്‍ത്താനുഭയോഗിച്ച കമ്പോ കൊള്ളിയോ കത്തിത്തീര്‍ന്നാലും തീ പിന്നെയും പടര്‍ന്നുകൊണ്ടിരിക്കും. അഗ്നിഭാതയില്‍, ഒരു പക്ഷെ ചിന്തയുടെ അഗ്നിഭാതയില്‍ ആത്മനാശത്തിന്റെ അംശമുണ്ട്. അതിന്നര്‍ത്ഥം നിങ്ങള്‍ മറ്റുള്ളവരില്‍ പടരുന്നു എന്നോ സ്വയം ഇല്ലാതായിത്തീര്‍ന്നിട്ട് മറ്റുള്ളവരില്‍ ജീവിക്കുന്നു എന്നോ ആണ്. അതൊരു സാഫല്യമാണ്

നന്നായി അഭിനയിക്കാന്‍ കഴിയുന്നവനേ നല്ല കച്ചവടക്കാരനാകാന്‍ പറ്റു. സ്നേഹവും അടുപ്പവുമെല്ലാം ഭംഗിയായി അഭിനയിക്കണം .കഴുത്തറക്കുമ്പോഴും പുഞ്ചിരിക്കണം .ചതിക്കുമ്പോഴും സഹായിക്കുകയാണെന്നു തോന്നണം .നുണപറയുമ്പോഴും സത്യ പ്രഭാഷണംനടത്തുന്ന വിശുദ്ധന്റെ മുഖഭാവമായിരിക്കണം .ഒരിക്കിലും മുഖത്ത് ദേഷ്യം വരാന്‍ പാടില്ല .

സംതൃപ്തമായ യുവത്വം നിഷ്ക്രിയമായ യുവത്വവും നിര്ജീവമായ ജീവിതവുമായിത്തീരും... യുവത്വത്തിന് അതിന്റെ അസ്വസ്ഥത നഷ്ടപ്പെടുമ്പോള് അതൊരു യന്ത്രം പോലെ സമര്ത്ഥവും നിര്ജീവവും വന്ധ്യവും ആയിത്തീരും. വന്ധ്യതയ്ക്ക് ഒന്നിനെയും സൃഷ്ടിക്കുവാന് കഴിയാത്തതുകൊണ്ട് പുതിയ ഒരു ലോകക്രമത്തെ നിര്മ്മിക്കുവാനും അതിന് കഴിയില്ല.

ഒരു നല്ല മുസ്ലീമും ഒരു നല്ല കമ്യൂണിസ്റ്റുകാരനും നല്ല ഹിന്ദുവുമൊക്കെയാകുന്നതില്‍ ഒരു തിന്മയുണ്ട് കാലത്തിനോടെന്ന പോലെ സ്വന്തത്തോടും അയാള്‍ നീതി ചെയ്യുന്നില്ല എന്നതാണത്. താന്‍ ജീവിക്കുന്ന കാലത്തിനോടാണ് ഒരുവന്‍റെ ആദ്യത്തെ പ്രതിബദ്ധത. എല്ലാ മതത്തിലേയും മൌലികവാദികള്‍ക്ക് പ്രതിബദ്ധത വേറൊരു കാലത്തിനോടാണ്. വേറൊരു കാലത്തുണ്ടായിട്ടുള്ള തത്വശാസ്ത്രത്തിനോടോ ഗ്രന്ഥങ്ങളോടോ ആണ്.

എത്രകോടി മനുഷ്യര്‍ വാഴുന്ന ഭൂമിയാണിത്. ഇതില്‍ നിങ്ങള്‍ക്കാരുമില്ലാ എന്നു കരയരുത്. അങ്ങനെ കരുതുന്നുണ്ടെങ്കില്‍ വിശ്വമാനവികതയുടെ ഹൃദയത്തെയാണ് നിങ്ങള്‍ ചോദ്യം ചെയ്യുക. ആരോ ഉണ്ട്... ജീവിതവുമായി നിങ്ങളെ ബന്ധിപ്പിക്കുന്ന അദൃശ്യമെങ്കിലും ദൃഢമായ ഏതോ കണ്ണി. എത്ര ദൂരെയായാലും സ്നേഹത്തിന്റെ കാന്തികഹൃദയത്തിലേക്ക് ചേര്‍ത്തു നിര്‍ത്തുന്ന ഒരു കണ്ണി...

ഭൂമിയിലേക്കുവച്ച്‌ ഏറ്റവും നല്ല കുശലമെന്താണ്‌, വല്ലതും കഴിച്ചോ! ഇരുപതു രൂപയുണ്ട്‌ കൈയിൽ. തെരുവിന്റെ അങ്ങേയറ്റത്ത്‌ ഒരു കടയുണ്ട്‌. അവിടെ ഇപ്പോഴും കഞ്ഞിയും പയറും പന്ത്രണ്ടു രൂപയ്ക്ക്‌ കിട്ടും. നിങ്ങളെന്താ കഴിക്കാത്തത്‌! വേണ്ട നീ കഴിക്കുന്നത്‌ നോക്കിയിരിക്കുമ്പോൾത്തന്നെ കണ്ണും വയറുംനിറഞ്ഞു.

മാപ്പ് കൊടുക്കുവാന്‍ മനുഷ്യരുള്ളയിടങ ­്ങളില്‍ വീഴ്ചപോലും ഒരു കൂദാശയായി മാറുന്നു.

ആഗ്രഹങ്ങൾ ഒരു വഴിക്ക്. യാഥാർഥ്യങ്ങൾ മറുവഴിക്ക്. ഞാനോ പെരുവഴിയിൽ...

Then to give the kids a historical perspective, Chacko told them about the earth woman. He made them imagine that the earth - 4600 million years old - was a 46 year old woman- as old as Aleyamma teaacher, who gave them Malayalam lessons. It had taken the whole of earth woman’s life for the earth to become what it was. For the oceans to part. For the mountains to rise. The earth woman was 11 yrs old when the first single celled organisms appeared. The first animals, creatures like worms and jellyfish, appeared only when she was forty. She was over forty five - just 8 months ago - when dinosaurs roamed the earth. The whole of human civilization as we know it, began only 2 hrs ago in the earth woman’s life…

പുഴയോരത്ത് ഒരുമിച്ചു നടക്കുമ്പോള്‍ കാലിൽ തടഞ്ഞതൊരു ശംഖ്. " ഇതിലെ നീലിച്ച രേഖകൾ നിന്‍റെ പിൻ കഴുത്തിലെ പോലെ...." ഒരു നിമിഷം നമ്മൾ നിശബ്ദരായി. പിന്നെയവൾ പറഞ്ഞു ശംഖിന്‍റെ പുറംകൗതുകങ്ങളിൽ മനസ്സ് കുടുങ്ങരുത്. അതിനുള്ളിൽ ഓംകാരമുണ്ട് ധ്യാനിക്കുക" അങ്ങനെ നാം വീണ്ടും നിർമലരായി.

തിരിച്ച് സ്നേഹിക്കില്ല എന്നറിഞ്ഞിട്ടും നീണ്ടു നിന്നേക്കില്ല എന്നറിഞ്ഞിട്ടും പിന്നേയും സ്നേഹിക്കാൻ പറ്റുന്നതാണ് 'സ്നേഹം' എന്ന വാക്കിനെ അത്ഭുതമാക്കുന്നത്.

ദൈവം നമ്മുടെ ശാഠൃങ്ങല്കും ധാരണകല്കും മുകളിലെവിടെയോ ആണ് . ഇതാണ് ദൈവം എന്ന് പറയരുത് . ഇതല്ല ദൈവം എന്ന് പറയുക കുറേകൂടി എളുപ്പമാണ് . അതുകൊണ്ടാണല്ലോ എന്താണ് ദൈവം എന്ന് ചോദിക്കുമ്പോള് ‍ ' നേതി - നേതി ' ( ഇതല്ല - ഇതല്ല ദൈവം ) എന്ന് ആര്ഷഭാരതം ചൊല്ലിക്കൊടുക്കുനത് . പരമാവധി നിനക്ക് പറയാവുന്നത് ' ഇതുകൂടിയാണ് ദൈവം ' എന്നുമാത്രം . അതിനപ്പുറമായ ശാ ഠൃങ്ങള് ‍ ദൈവനിന്ദകള് ‍ ആണ്.

എല്ലാം വീണ്ടും ആരംഭിക്കുവാന്‍നമ്മുക്കൊരു ഊഴം കിട്ടുന്നുവെന്ന ­താണ് പുതുവത്സരങ്ങളില ­െ സുവിശേഷം.അകന്നുപോയ ബന്ധങ്ങളെ വിളക്കി യോചിപ്പിക്കുവാന ­്‍ , മറന്നുപോയപ്രാര്‍ത്ഥനകളെ ഓര്‍ത്തെടുക്കുവ ­ാന്‍ , കളഞ്ഞു പോയ സൗഹൃദങ്ങളെ വീണ്ടെടുക്കുവാന ­ുമൊക്കെ മറ്റൊരു ഊഴംകൂടി- "തകര്‍ന്ന ഹൃദയങ്ങളൊഴികെ എല്ലാം ഒട്ടിക്കുന്നു "എന്നൊരു പരസ്യമുണ്ട് . സ്നേഹത്തിന്‍റെ ലേപനം പുരട്ടിയാല്‍ മതി അതും സൗഖ്യപ്പെടും

മാഹാകരുണ്യമേ നിന്‍റെ പ്രണയപ്രവാഹത്തി ­ല്‍ ഒരുപൂവിതള്‍പോലെ ­ ഞാനടര്‍ന്നുവീഴട ­്ടെ,അജ്ഞാതമായസ്ഥലികകളിലൂടെ ഇമയടയാത്ത നിന്‍റെ ശ്രദ്ധ പൊതിഞ്ഞും പുണര്‍ന്നും ഇവനെ നിനക്കിഷ്ട്ടമുള ­്ളിടത്തെക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപ ­ോവുക.

പ്ളാറ്റ്ഫോമില്‍ ­ ട്രെയിന്‍ വന്ന നേരം. അന്ധനായ കളിപ്പാട്ടവില്‍ ­പ്പനക്കാരന്റെ പൊക്കണത്തെ തിരക്കില്‍ ആരോ തട്ടിവീഴ്ത്തി. ചിതറി വീഴുന്ന കളിപ്പാട്ടങ്ങളു ­ടെ ഒച്ചയയാള്‍ കേള്‍ക്കുന്നുണ് ­ട്. ട്രെയിന്‍ കടന്നുപോയി. ആള്‍പെരുമാറ്റം തീരെയില്ലാത്ത ആ പ്ളാറ്റ്ഫോമില്‍ ­ ആരോ ഒരാള്‍ കളിപ്പാട്ടങ്ങള് ­‍ ശേഖരിച്ച് അയാളുടെ തട്ടത്തില്‍ വക്കുന്നതയാള്‍ ശ്രദ്ധിച്ചു. അവസാനത്തെ കളിപ്പാട്ടം അങ്ങനെ വച്ചപ്പോള്‍ ആ കൈകളില്‍ മുറുകെ പിടിച്ചയാള്‍ വിതുമ്പി: സര്‍ , നിങ്ങള്‍ ക്രിസ്തുവാണോ ? ആ ട്രെയിന്‍ വിട്ടുപോകട്ടെയെ ­ന്നു നിശ്ചയിച്ച നിങ്ങള്‍ ....?

There is poison in the fang of the serpent, in the mouth of the fly and in the sting of a scorpion; but the wicked man is saturated with it.

ആരവങ്ങളില്‍ ഉന്മത്തരാവാതെ, പരാജയങ്ങളില്‍ നിരാശരാവാതെ രണ്ടിലും സമചിത്തത പാലിച്ച് മാനസികോര്‍ജ്ജം നേടുന്നതിലാവണം നിങ്ങളുടെ നോട്ടം. ഇതിനര്‍ത്ഥം സൗകര്യങ്ങള്‍ ഉപയോഗിക്കരുതെന്നല്ല. നിങ്ങളെ ഉണ്ടാക്കാന്‍ നിങ്ങള്‍ വിചാരിച്ചാലേ കഴിയൂ എന്നു മാത്രമാണ്. മറ്റെല്ലാം ചെറിയ രാസത്വരകങ്ങള്‍ മാത്രം.

സങ്കടങ്ങളുടെ ഗേത്സമെനിയില്‍ ഓരോരുത്തരും എന്നും ഒറ്റയ്ക്കായിരുന്നു.ദുഖങ്ങളെ സൌഹൃദങ്ങള്‍ കൊണ്ട് നേരിടാനയെക്കുമെന്നു ക്രിസ്തു പോലും ഒരു മാത്ര വിചാരിചിട്ടുണ്ടാകും . എന്നിട്ടും മൂന്നാവര്‍ത്തി തൊട്ടുണര്‍ത്തി യിട്ടും വീണ്ടും അവര്‍ നിദ്രയിലേക്ക് വഴുതിയപ്പോള്‍ പിന്നെ ക്രിസ്തുവിന്റെ ഹൃദയം ആകാശങ്ങളിലേക്ക് ഏകാഗ്രമായി.ധ്യാനത്തെ യും സ്നേഹത്തെയും മുറിച്ചു കടന്ന ഒരാള്‍ കൃപയുടെ ശ്രീ കോവിലില്‍ എത്തി നിലവിളിക്കുന്നു--ആബ്ബാ!!

Love is a forest fire ignited by a firefly

ആദ്യമായി കണ്ട മദര്‍ തെരേസയുടെ, ചിത്രം ഒരു കുട്ടിയില്‍ എന്തു കൗതുകമുണ്ടാക്കാന്‍ … ആ മുഖത്ത് നോക്കിയിരുന്നപ്പോള്‍ തോന്നിയ സാദൃശ്യത ഇതാണ്- വേനല്‍ ചൂടില്‍ വിണ്ടുകീറിയ കുട്ടനാട്ടിലെ ഒരു പാടം പോലെ. അങ്ങനെ പറയുവാന്‍ ധൈര്യവും കാട്ടി. പിന്നെയതിനെയോര്‍ത്ത് നാവില്‍ വരക്കുകയും, വരപ്പിക്കുകയും ചെയ്ത കുരിശടയാളങ്ങള്‍ക്ക് കണക്കില്ല. പിന്നീടാണ് വിണ്ടുകീറിയ ഈ മുഖത്തിനു പിന്നില്‍ കരുണയുടെ പുഴകള്‍ മുറിയാതെ ഒഴുകുന്നുവെന്നും, അതിനുംമേലേ ദൈവകൃപയുടെ സൂര്യന്‍ സദാ തെളിഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്നതുമൊക്കെ കാണാന്‍ മനസ്സ് പരുവപ്പെട്ടത്

ഇവന്‍ എന്‍റെ പ്രിയപുത്രനാകുന്നു, ഇവനില്‍ ഞാന്‍ സംപ്രീതനായിരിക്കുന്നു. " ഈ വചനത്തിന്‍റെ ആദ്യഭാഗം ഓരോ പുലരിയിലും മനസ്സിനോടു പ്രാര്‍ഥനാപൂര്‍വ്വം മന്ത്രിക്കേണ്ടതാണ്. ഞാൻ ദൈവത്തിന്‍റെ പ്രിയങ്കരനാണെന്ന സുവിശേഷം. ഇവനില്‍ ഞാന്‍ സംപ്രീതനായെന്ന രണ്ടാം പാദം കേൾക്കുന്നുണ്ടൊയെന്നു സ്വയം ധ്യാനിക്കേണ്ടത് രാത്രിയിലും. കിടക്കയിലെക്കു മടങ്ങുബോൾ ഈ രണ്ടുസ്വരങ്ങളും എല്ലാവർക്കും കേൾക്കാൻ കഴിയട്ടെ. സഞ്ചാരിയുടെ ദൈവം ഫാ.ബോബി ജോസ് കട്ടികാട്

ഉത്സവം കഴിഞ്ഞു ഒന്നിച്ചു നൃത്തം ചവിട്ടിയവര്‍ അവരവരുടെ കൂടാരങ്ങളിലെയ്ക ­്ക് മടങ്ങി. മഞ്ഞുപെയ്യുന്ന ഈ രാവില്‍, മുനിഞ്ഞു കത്തുന്ന വിളക്കുമരത്തിനു ­ താഴെ ഒരാള്‍ തനിച്ചാവുന്നു. പിന്നീടാണ്‌ ക്രിസ്തു വന്നത്. അവസാനത്തെ ചങ്ങാതിയും പടിയിറങ്ങുമ്പോള ­്‍ ആരുമറിയാതെ ഉള്ളിലേക്കെത്തു ­ന്ന സുഹൃത്ത്‌. കുന്തിരിക്കത്തി ­ന്റെ ഗന്ധത്തില്‍ നിന്ന് നമുക്കീ തച്ചന്റെ വിയര്‍പ്പിലേക്ക ­് മടങ്ങാം.

കൌതുകകരമായ ഒരു നിരീക്ഷണം ഇതാണ്.ഭാരതീയ ചാതുര്‍വര്‍ണ്യത്തിന്റെ പാടങ്ങള്‍ ഉപയോഗിച്ചാല്‍ ക്രിസ്തുവിന്റെതു ഏതു വര്‍ണം ? പിറവികൊണ്ടു ക്ഷത്രിയന്‍ -ദാവിദിന്റെ വംശത്തില്‍ ജനിച്ചവന്‍.തൊഴിലുകൊണ്ട് വൈശ്യന്‍ .സംസര്‍ഗം കൊണ്ട് ശൂദ്രന്‍ - വിജാതിയരുടെയും ചുങ്കക്കാരുടെയും ചങ്ങാതി .ധ്യാനം കൊണ്ടും ബലികൊണ്ടും പുരോഹിതന്‍ . ഒരേസമയം നിന്നിലുണ്ടാകണം ഈ ചതുര്മാനങ്ങള്‍ .തോല്‍ക്കുന്ന യുദ്ധങ്ങളില്‍ ഏര്‍പ്പെടുന്ന പോരാളി ,വിയര്‍പ്പുകൊണ്ട് മാത്രം അപ്പം ഭക്ഷിക്കുന്ന പണിയാളന്‍,ഭ്രഷ്ട് അനുഭവിക്കുന്നവരുടെയും , വിളുബില്‍ വസിക്കുന്നവരുടെയും ചങ്ങാതി .

ഇരുകരങ്ങളും നീട്ടി നമുക്കീ ക്രിസ്തുമസിനെ വരവേല്‍ക്കാം... ­ കാരണം ഓരോ ക്രിസ്തുമസും ദൈവത്തിന്‍റെ പ്രത്യാശയുടെ സുവിശേഷമാണ് പ്രഘോഷിക്കുക... ­ പ്രളയകാലങ്ങള്‍ക ­്ക്‌ ശേഷം ചക്രവാളത്തില്‍ തെളിയുന്ന ഒരു മഴവില്ല്... തിന്മയുടെ വിത്ത് വിതച്ച വഴലുകളില്‍ നിന്ന് പോലും സുകൃതിയുടെ പൂക്കള്‍ വിരിയുമെന്നു വിശ്വസിക്കുന്ന ദൈവം മന്ത്രിക്കുന്നു ­: ഇല്ല അവസാനത്തേത് എന്ന് പറയരുത്...ഇനിയു ­ം പൂക്കള്‍ വിരിയാനുണ്ട്... ­ഇനിയും കിളികള്‍ ചിലക്കാനുണ്ട്.. ­.ആടുകള്‍ക്ക് ഇനിയും ഇടയനുണ്ട്... അവനിനിയും അത്താഴമുണ്ട്...

ചിലരുടെ അസാന്നിധ്യത്തിലേ അവരുടെ വില നമുക്ക് മനസ്സിലാവൂ. അതുവരെ അവർ പരിഹസിക്കപ്പെടാനും സംശയിക്കപ്പെടാനും അവഗണിക്കപ്പെടാനും മാത്രമുള്ളവരാണ്.

ഒരിക്കലും വയലില്‍ കാറ്റ് നോക്കരുത് പോയിക്കഴിഞ്ഞതിനെ കണ്ടെത്താന്‍ ശ്രമിക്കുന്നത് പ്രയോജനമില്ലാത്തതാണ്.

ഏതൊരു തീരുമാനത്തിന് മുന്പും ധ്യാനത്തിന്റെ ഒരിടവേളയും മൌനത്തിന്റെ സാന്ദ്രതയും വേണം. ശന്തമായിരുന്നാൽ തെളിയാത്ത ഒരു പുഴയും ഇല്ല. പലതിലും നാമെടുക്കുന്ന തിടുക്കത്തിലുള്ള തീരുമാനങ്ങൾ അതിസങ്കീർന്നതയിലെക്കുല്ല ഒരിടവഴിയായി മാറുന്നു. തീരുമാനിക്കുന്നവർക്കും അത് സ്വീകരിക്കെണ്ടവർക്കും ഒരു ധ്യാന പശ്ചാത്തലം ആവശ്യമുണ്ട്. അമിത വൈകാരികതയുടെ തീയിൽ പെട്ട ഒരാൾക്കുട്ടത്തിൽ വാക്കിന്റെ പുണ്യതീർത്ഥം പാഴായിപ്പൊവും.

ഹൃദയത്തിനു നാലറകള്‍ ഉണ്ടെന്നു പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.സ്ത്രീ ഹൃദയത്തിന്റെ നാലറകളില്‍ ഓരോ ബിംബങ്ങള്‍ സൂക്ഷിക്കുന്നു എന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നു. ഒന്നാമത്തെ അറയില്‍ ഒരമ്മയെ,രണ്ടില്‍ ഒരു പെങ്ങള്‍,മൂന്നില്‍ ഒരു സഖി,നാലില്‍ ഒരു സന്യാസിനി... അഭയമായി മാറുമ്പോള്‍ അവളമ്മയായ്‌ മാറുന്നു.അമ്മയുടെ വിരല്‍ തുമ്പുകള്‍ വിട്ടോടിയ അനാഥരായ പൈതങ്ങളുടെ ഭൂമിയാണിത്.ടോയ് കാറുകളെക്കാള്‍ പാവകളെ ഒരു പെണ്കുട്ടി സ്നേഹിച്ചു തുടങ്ങുന്നത് വെറുതെയല്ല! കാത്തു നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ അവള്‍ പെങ്ങളാകുന്നു.പെങ്ങളാകുന്നത് നിസ്വാര്‍ഥമായ ജന്മത്തിന്റെ രാഖി ചരടിലാണ്.എ.അയ്യപ്പന്‍റെ വരികള്‍ :"ഇനി നമുക്കൊരു ജന്മമുണ്ടെങ്കില്‍ ,നാം ഒരേ വൃക്ഷത്തില്‍ ജനിക്കണം.ആനന്ദത്താലും ദുഖത്താലുംകണ്ണ് നിറഞ്ഞ ഒരു പെങ്ങളില എനിക്ക് വേണം." എന്തും പൊറുക്കുന്ന, എല്ലാം മനസിലാക്കുന്ന ,വേളയില്‍ സഖിയെന്ന സൈക്കിക്‌ -നീഡ് ആവുന്നു.ഭാര്യയെന്നോ കാമിനിയെന്നോ കൂട്ടുകാരിയെന്നോ അവളെ വിളിച്ചു കൊള്‍ക...വാഴ്വിലെ അവസാനിക്കാത്ത യാത്രയില്‍ സ്നേഹത്തിന്റെയും കരുത്തിന്റെയും പാഥേയം പൊതിഞ്ഞു കെട്ടി നില്‍ക്കുന്നവള്‍ . പ്രാര്‍ത്ഥനാപൂര്‍വ്വം നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ അവള്‍ ഒരു സന്യാസിനിയെ പോലെ നിര്‍മ്മലയാവുന്നു.സിദ്ധാര്‍ത്ഥന്‍മാര്‍ക്ക്‌ വെളിപാടിന്റെ ബോധി വൃക്ഷമാവുന്നു.മറ്റാര്‍ക്കോ വേണ്ടി പ്രിയമുള്ളതെന്തോ ത്യെജിക്കുമ്പോള്‍ ജീവിതമവള്‍ക്കൊരു ബലിയാവുന്നു

എല്ലാം ആരംഭിക്കുവാന്‍ നമുക്കൊരു ഊഴം കൂടി ലഭിക്കുന്നു.ഒരു ­ പെണ്‍കുട്ടിയുടെ ­ ജീവിതത്തില്‍ സംഭവിച്ചത് പോലെ.അവളുടെ ഭൂതകാലം തെറ്റുകളുടെ ആകെതുകയായിരുന്ന ­ു.മനസ്സു മടുത്ത്‌ അവള്‍ ആത്മഹത്യ ചെയ്യുവാന്‍ തീരുമാനിച്ചു.കട ­ലോരത്ത് കൂടി അവള്‍ തന്റെ അവസാന യാത്ര നടത്തുകയാണ്.ഒന് ­ന് ധ്യാനിചിട്ട് കടലിലേക്ക്‌ കുതിക്കാനയുംമ്പ ­ോള്‍ ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളില്‍ നിന്നൊരു ശബ്ദംകേള്‍ക്കുക ­യാണ്;തിരിഞ്ഞുനോക്കുക.അവള്‍ നടന്ന വഴികളില്‍ അവളുടെ തെറ്റിന്റെ കാല്മുദ്രകള്‍.അവള്‍ നോക്കി നില്‍കുമ്പോള്‍ തന്നെ കടലില്‍ നിന്നൊരു തിരമാല വന്നു അതെല്ലാം തുടച്ചു മാറ്റി വീണ്ടും കടലിലേക്ക്‌ മടങ്ങി.തീരം കുട്ടി വൃത്തിയാക്കിയ സ്ലേറ്റ് പോലെമനോഹരമായി.ആ ­ മണല്‍ത്തിട്ടയില ­്‍ മുട്ടിന്മേല്‍ നിന്നവള്‍ വിതുമ്പി കരഞ്ഞു...ദൈവമേ, ­നീ എന്റെ കഴിഞ്ഞ കാലത്തിന്റെ വിരല്പാടുകളെ സൗമ്യമായി തുടച്ചു മാറ്റുന്ന വെണ്‍തിര,വന്‍കൃ­പ.

ക്രിസ്തുവിനെ പോലെ രക്ത ബന്ധങ്ങള്‍ക്ക് പുറത്തേക്ക് നീണ്ടു നില്‍ക്കുന്ന കര്‍മ്മ ബന്ധങ്ങളുടെ ശിഖരങ്ങളെ ഗൌരവമായി എടുത്ത മറ്റൊരാള്‍ ഉണ്ടാവില്ല. പക്ഷെ നമുക്കെന്തു പറ്റി? "ഭൂമിയെ അദൃശ്യമായ ഒരു ചരടില്‍ ജപമണികള്‍ പോലെ അവന്‍ കോര്‍ത്തെടുത്തു ­. അതുകൊണ്ട് ഇനി മുതല്‍ ആരെയും നോക്കി ഉടപ്പിറന്നോന, ഉടപ്പിറന്നോളെ എന്ന് വിളിക്കാന്‍ നമുക്കാവും. ഒരുവള്‍ ഗണിക തെരുവില്‍ ഊഴം കാത്തു നില്‍ക്കുന്നു. ഒരുത്തന്‍ ആരുടെയോ പോക്കറ്റടിച്ച് ആ ഓടയ്ക്ക് കുറുകെ ഓടുന്നു. ഒരു പൈത്യക്കാരന്‍ എച്ചില്‍ വീപ്പയ്ക്ക് താഴെ ഉപവാസ പ്രാര്‍ഥനയില്‍ ഇരിക്കുന്നു. പലകാരണങ്ങള്‍ കൊണ്ട് ചിതറി പോയ എന്‍റെ ഉടപ്പിറന്നോര്‍. ­" ഇനി ഞാനവനോട് എന്തു മറുപടി പറയും?

ഒരുമിച്ചുള്ള ഭക്ഷണംപോലെ ഹൃദ്യമായിട്ടെന്തുണ്ട്‌? തെല്ലൊന്നു മനസ്സുവച്ചാൽ മേശയ്ക്കു ചുറ്റുമുള്ള ആ പഴയ അത്താഴശീലത്തെ തിരികെ പിടിക്കാവുന്നതേയുള്ളൂ. ഒറ്റയ്ക്ക്‌ ആഹരിക്കേണ്ടതല്ല അന്നം. ഒരുമിച്ച്‌, മനസ്സുകൊണ്ടെങ്കിലുംചാരത്തിരിക്കുന്നയാൾക്ക്‌ ഒരു പിടി വാരിക്കൊടുത്ത്‌… അങ്ങനെയാണ്‌ തീ‍േശ ഒരു വീടിനുള്ളിലെ ഏറ്റവും പാവനമായ ഇടമായി പരിണമിച്ചത്‌.ഒരുമിച്ച്‌ പ്രാർത്ഥിക്കുന്ന കുടുംബം നിലനിൽക്കുന്നു എന്നു പറയുന്നതുപോലെ ഒരുമിച്ച്‌ ഭക്ഷിക്കുന്ന വീടും ഏതൊരു കാറ്റിനെയും കോളിനെയും അതിജീവിക്കുമെന്ന്‌ തോന്നുന്നു.

മണലിൽ പണിതവനും ശിലയിൽ പണിതവനും എന്നൊക്കെ ക്രിസ്തു പറയുന്നതിനിടയിലെ അകലമാണിത്. അറിവ് ഒരു മണൽക്കൂമ്പാരമാണ്‌. അതിനുമുകളിൽ ക്രിസ്തുവിനോടുള്ള നിലപാടിന്റെ വീട് പണിയുകയാണെങ്കിൽ നാളെ തീർച്ചയായും കാറ്റും മഴയുമുണ്ടാകുമ്പോൾ അതിളകിത്തുടങ്ങും. വ്യത്യസ്തമോവിപരീതമോ ആയ ഏറ്റവും ചെറിയ അറിവുപോലും കാറ്റായും മഴയായും മാറി ഭവനത്തെ ഉലയ്ക്കും. എന്നാൽ, അനുഭവങ്ങളുടെ ശിലമേൽ വീടുപണിയുക. കാറ്റും മഴയുമൊന്നും ആർക്കും ഒഴിവാക്കാനാവില്ല. പക്ഷേ, അതിനെയും അതിജീവിക്കാൻ ഈ ശിലയ്ക്ക് കെല്പുണ്ട്. നാളെ ജീവിതത്തിൽ അനർത്ഥങ്ങളുടെ അഗ്നിമഴ പെയ്താലും ദൈവം സ്നേഹമാണെന്ന അനുഭവദാർഢ്യങ്ങളെ ഉലയ്ക്കാൻ അവമതിയാവുന്നില്ല.

ഒരാളുടെ സേവനങ്ങള്‍ക്ക് മറ്റൊരാള്‍ നല്‍കുന്ന പ്രതിഫലമല്ല സ്നേഹം. അത് ഒരാള്‍ മറ്റേയാളില്‍ കണ്ടെത്തുന്ന പൂര്‍ണതയാണ്

ചൌപ്പാത്തില്‍ കൂടുന്ന മനുഷ്യര്‍ക്കൊന്നും മേല്‍വിലാസമോ പശ്ചാത്തലമോ ഇല്ല . എല്ലാവരും എല്ലാവര്‍ക്കും അപരിചിതര്‍ . അവിടെ മനുഷ്യര്‍ പരസ്പരം വ്യക്തികളായല്ല , ഒരു ആള്‍ക്കൂട്ടത്തിന്റെ തുണ്ടുകളായാണ് കൂട്ടിമുട്ടുന്നത് .ആള്‍ കൂടുവാന്‍ കാരണമൊന്നും വേണ്ട .ഒരാള്‍ അല്‍പ്പം ഉറക്കെ ചിരിച്ചാല്‍ അയാള്‍ക്ക് ചുറ്റും മനുഷ്യര്‍ തടിച്ചുകൂടും .ഒരിക്കല്‍ ഒരു ആള്‍ക്കൂട്ടത്തെ കണ്ടു അടുത്തുചെന്നു പ്രേം അവരിലൊരാളോട് ചോദിച്ചു .ആള്‍ കൂടിയിരുക്കുന്നത് എന്തിനാണെന്ന് .അയാള്‍ ആ ചോദ്യം അടുത്ത മനുഷ്യനിലേക്ക് പകര്‍ന്നു .അയാള്‍ മറ്റൊരാളിലേക്ക്.അങ്ങനെ ചോദ്യം പകര്‍ന്നുപോയപ്പോള്‍ മനസ്സിലായി,അവിടെ നിന്നിരുന്ന ആര്‍കും തങ്ങള്‍ അവിടെ കൂടിയിരുന്നതിന്റെ കാരണം അറിഞ്ഞു കൂടായിരുന്നിലെന്ന്‍.ഒടുവില്‍ ആരോ ഒരാള്‍ പറഞ്ഞു : ' ഒന്നുമില്ല സ്നേഹിതാ , ഇത് ചൌപ്പാത്തിയാണ്' " (ആള്‍ക്കൂട്ടം)

ഇന്നലെ ചെയ്തോരബദ്ധം മൂഢർക്കിന്നത്തെയാചാരമാകാം, നാളത്തെ ശാസ്ത്രമതാകാം, അതിൽ മൂളായ്ക സമ്മതം രാജൻ

വിച്ഛേദിക്കപ്പെടുമ്പോൾ ബന്ധങ്ങളിൽ നിന്ന് ഒരിക്കലും തിരിച്ചെടുക്കാൻ പറ്റാത്ത ഊർജ്ജമാണ്‌ ആവിയായി പോകുന്നത്..

ഒരിക്കലുമില്ല എന്ന് പറയുന്ന രാഷ്ട്രീയക്കാരനെ ഒരിക്കലും വിശ്വസിക്കരുത്,

പുറത്തിത്രയും മമതകള് മുഴുവന് ആടയാഭരണങ്ങളും അണിഞ്ഞ് കൈകൊട്ടി വിളിച്ചിട്ടും നിങ്ങളുടെ ഉറ്റവര് എന്തുകൊണ്ട് വീട് വിട്ടിറങ്ങി പോകുന്നില്ല , എന്തുകൊണ്ട് നിങ്ങളുടെ കൗമാരകാരനായ മകന് മദ്യപിക്കുന്നില ല് ,പെണ്കുട്ടി പ്രണയത്തിന്റെ മായ പങ്കാളിയെ ചുറ്റിപിടിച്ചു പുലരിയോളം നൃത്തം ചവിട്ടുന്നില്ല ,പുറത്തേക്ക് പോകാന് ഉയര്ത്തിയ പാദങ്ങള് ഒരു നിലവിളിയോടെ താഴ്ത്തി അവര്ട് ഉള്ളിലേക്ക് ഓടിപോയതെന്തുകൊണ്. രണ്ടു പേര്ക്കിടയില് സംഭവിച്ചതതാണ് , ശരിയായ രണ്ടു പേര് തെറ്റായ ഒരു കാലത്തില് കണ്ടു മുട്ടുകയെന്നു പറയുന്നതുപോലെ .ആരോ ചിലര് കുറുകെ കടക്കാനുള്ള വൈമുഖ്യം കൊണ്ട് അവര് അങ്ങനെ നിന്ന് പോയതാണ് .അങ്ങനെതന്നെയായ­ ിരിന്നോ അതുവേണ്ടിയിരുന്നതെന്ന് പറയാനുള്ള ധൈര്യമോന്നുമില്ല. ദൈവമേ, ഈ വാതില് പടികള് എന്തുകൊണ്ടാണ് നീ ഉണ്ടാക്കിയിരിക്കുന്നത് ... ? തടി തരങ്ങള് കൊണ്ടല്ല എന്ന് വരുമോ ..? നിങ്ങളുടെ സ്നേഹം ഒരു കടമ്പയായി കുറുകെ കിടക്കുമ്പോള് ആര്ക്കാണ് പുറത്തു കടക്കാനാവുക ..

ഒരമ്മ പരാതിപ്പെടുകയായിരുന്നു : "രണ്ടു മക്കളുണ്ട് ആദ്യത്തേത് വെളുപ്പിന് എഴുന്നേറ്റു സ്കൂള്‍ ബസ്‌ വരുവോളം പഠിക്കുന്ന മൂത്തവന്‍, രണ്ടാമത്തവന്‍ ബസിന്റെ ഹോണ്‍ കേള്‍ക്കുമ്പോള്‍ മാത്രം പള്ളിയുറക്കം കഴിഞ്ഞു ഉണരുന്നവന്‍ , എന്നിട്ടും പള്ളികൂടത്തില്‍ പോകുന്ന പാങ്ങ് കാണുന്നില്ല . കുറച്ചു മീനെ വളര്‍ത്തുന്നുണ്ട് അവയ്ക്ക് ഞാഞ്ഞൂല് പിടിച്ചു കൊടുക്കണ്ടെ , കുറച്ചു കോഴി കുഞ്ഞുങ്ങളെ വളര്‍ത്തുന്നുണ്ട് , മുട്ടയിടീക്കണമെന്നുള്ള അത്യാഗ്രഹം കൊണ്ടൊന്നുമല്ല - നാട്ടിലെ ദരിദ്രരായ പരുന്തുകള്‍ക്ക് തീറ്റ കൊടുക്കാന്‍ വേണ്ടിയാണു.. ഒരു വല്യപ്പച്ചനുണ്ട്, അടുത്ത് പോയിരുന്നു പഴമ്പുരാണങ്ങള്‍ കേള്‍ക്കും. തോറ്റു!" അമ്മയെ ശകലം ബോധവല്‍കരിക്കാമെന്ന് തീരുമാനിച്ചു : അമ്മാ, ഇരുപതു വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്ക് ശേഷം നിങ്ങളുടെ രണ്ടു കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ക്ക് എന്ത് സംഭവിക്കുമെന്ന് ഗണിച്ചു നോക്കാതെ പറയാനാവും , ആദ്യത്തവന്‍ സിവില്‍ സര്‍വീസില്‍ തന്നെ ചെന്ന് ചാടും ; അവന്റെ അഭിലാഷം പോലെ ഏതെങ്കിലും ഒരു നഗരത്തില്‍ നിന്ന് അവന്‍ എല്ലാദിവസവും രാവിലെ നിങ്ങളെ കൃത്യമായി വിളിച്ച് കാര്യങ്ങള്‍ അന്വേഷിക്കുകേം ചെയ്യും, അപ്പോഴും അമ്മാ , ഏതെങ്കിലും ഒരു ഡോക്ടറിന്റെ മുറിക്കു പുറത്തു ടോക്കന്‍ എടുത്തു നിങ്ങളെയും ചേര്‍ത്തിരിക്കാന്‍ പോകുന്നത് ആ പോഴന്‍ മകനായിരിക്കും . കാലമാണ് കളയും വിളയും നിശ്ചയിക്കണ്ട ഏക ഏകകം..

കണ്ണട മാറ്റി നീളമുള്ള പാതി മങ്ങിയ കണ്ണുകൾ വെളിപ്പെടുത്തി അയാൾ എന്നെ നോക്കി മന്ദഹസിച്ചു. പുരുഷൻ താൻ സ്നേഹിക്കുന്ന സ്ത്രീയെ നോക്കുന്ന നോട്ടമാണത് എന്ന് ഞാൻ വിഭ്രമിച്ചു. അപ്പോൾ മനസ്സാക്ഷി പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടില്ല; മരണത്തിന് ശേഷം എന്റേയും, നാമവും ജീവിതവും ഭാരതത്തിലും മുഴുവൻ ലോകത്തും അനശ്വരമായിത്തീരുമെങ്കിൽ അത് ഹൃദയ രക്തം ചീന്തി മാത്രം സാക്ഷാൽക്കരിക്കാൻ സാധിക്കുന്ന ഈ നശിച്ച പ്രണയത്തിന്റെ പേരിലായിരിക്കുമെന്ന് മുന്നറിയിപ്പ് നൽകിയതുമില്ല.

ജീവിതത്തിന്റെ ഏറ്റവും പ്രതിസന്ധിഘട്ടത്തിൽ ആത്യന്തികമായി സത്യമെന്നും ശരിയെന്നും മനസ്സിന് തോന്നുന്നതുമാത്രം പ്രവർത്തിക്കുക. ആയിരംപേർ നിന്റെ പിന്നാലെ വരും, അവർ ആയിരം അഭിപ്രായങ്ങൾ പറയും. ആരുടെയും വാക്കുകൾക്കും പ്രലോഭനങ്ങൾക്കും ഒരിക്കലും വഴിപ്പെടാതെയിരിക്കുക.സത്യത്തിൽ ഉറച്ചുനിൽക്കുക. നീ വിജയിക്കുക തന്നെ ചെയ്യും...

ഓരോ കടലമണി കരണ്ടു തിന്നുമ്പോഴും ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ടു കഴിയുന്ന അച്ഛനമ്മമാരുടെ മനസ്സിലെ എല്ലാ വേദനകളും കരളുക. ഈ കടലമണികളോടൊപ്പം അവയും ഇല്ലാതാവട്ടെ.

Poetry is a poets work in clandestine chemistry and there is no ethic other than poethics!

ജീവിതത്തിന്റെ കാലവും പരിസരവും മാറുന്നതിനനുസരിച്ച് പുതിയ ബന്ധങ്ങളുണ്ടാകുന്നു. പുതിയ സൗഹൃദങ്ങൾ ഉണ്ടാവുന്നു. അപ്പോൾ പഴയവ നമുക്ക് അന്യമാകുന്നു. അവയെ നാം പടംപൊഴിച്ച് കളയുന്നു...

ഇമ്മാനുവേല്‍ " തിരുപിറവിയോടു ചേര്‍ത്തു പറയുന്നൊരായിരം കഥകളില്‍ ഒന്നാണിത് രാത്രിയുടെ നിശബ്ദതയില്‍ ഉണ്ണിയുടെ കരച്ചിലുയര്‍ന്ന ­പ്പോള്‍ റാന്തല്‍ വിളക്കുമായെത്തി ­യ ഇടയ സ്ത്രീകളാണ് കുഞ്ഞിനെയാദ്യം കണ്ടത്,ഗൂഹമുഖത്തു അവര്‍ തൂക്കിയ റാന്തലിന്‍റെ വെളിച്ചത്തിലെക് ­കാണ് ഉണ്ണി മിഴിതുറന്നത്. അവര്‍ സമ്മാനിച്ച ഒരു പുതപ്പിന്‍റെ ചൂടിലാണ് പിന്നെ ഉറക്കിത്തിലേക്ക ­് മിഴി പൂട്ടിയത്,അവര്‍ ­ വിളമ്പിയ പാല്‍ കട്ടിയിലാണ് അവന്‍റെ ദരിദ്രരായ മാതാപിതാക്കള്‍ അത്താഴം കണ്ടെത്തിയത്.ഏറ ­െ വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു ­ ശേഷം അന്നത്തെ ഉണ്ണിയുടെ നന്മകള്‍ ഷാരോണിലെ പരിമളം പോലെ ഇസ്രയേല്‍ മുഴുവന്‍ പടര്‍ന്നു തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ ­ വാര്‍ദ്ധക്യത്തി ­ലെത്തിയ ആ ഇടയസ്ത്രീകള്‍ പേരകിടങ്ങളെ അരികില്‍ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു തുടഞ്ഞി കുഞ്ഞുമക്കളെ ,ആടുകളെ മേയിച്ചു മാത്രമല്ല ഞങ്ങളുടെ ചുമരുകള്‍ വളഞ്ഞതും ശിരസു കുനിഞ്ഞതും മറിച്ച് ഒരായിരം പേരുടെയെങ്കിലും ­ മുന്‍പില്‍ അടിമകളെ പോലെ നിന്നതുകൊണ്ടാണ് ­‌ എന്നാല്‍ അന്നാദ്യമായി അവന്‍റെ പിറവിയില്‍ ഞങ്ങളുടെ ശിരസ്സുകള്‍ ഉയര്‍ന്നുനിന്നു ­ കാരണം അവന്‍ നമ്മളെകാള്‍ ദരിദ്രന്‍. നമ്മെ ചെറുതാക്കാന്‍വേണ്ടിയയിരിന്നു ­ അത് അവന്‍ -നമ്മുടെ റാന്തലിന്‍റെ വെളിച്ചത്തിലെക് ­ക് മിഴിതുറന്നവന്‍ നമ്മുടെ പുതപ്പില്‍ സുഖമായി അന്തിയുറങ്ങിയവന ­്‍ അവന്‍റെ മാതാപിതാക്കള്‍ക ­്ക് നമ്മുടെ അത്താഴം ,ആ കുഞ്ഞുങ്ങളും പിന്നീട് അവന്‍റെ ഓര്‍മ്മകള്‍ക്ക് ­ മുന്‍പില്‍ ശിരസ്സുയര്‍ത്തി ­ നിന്നു ... ഇമ്മാനുവേല്‍ ദൈവം നമ്മോടുകൂടെഉണ്ടെന്നു മാത്രമായിരിക്കി ­ല്ലര്‍ത്ഥം നമ്മെ ചെരുതാക്കാതിരിക ­്കാന്‍ നമ്മളോടൊപ്പം നമ്മളെ പോലെ എന്ന് കൂടി അര്‍ത്ഥമുണ്ടാകണ ­ം

ഓരോ പ്രാവശ്യവും ദിവ്യകാരുണ്യംസ്വീകരിക്കുമ്പോ ­ള്‍ അറിയണം.എന്‍റെ ഉടല്‍ വിശുദ്ധമാണ്,സക്­രാരി പോലെ ഒരു ക്രിസ്തു സാനിദ്ധ്യത്തെ പൊതിയുകയാണ് അതുകൊണ്ടാണ് പൗലോസ്‌ഴുതുന്നത ­്:മറന്നുവോ നിങ്ങള്‍ ദൈവത്തിന്‍റെ ആലയങ്ങളാണെന്ന്,നമ്മള്‍ ഒന്ന് മനസിലാക്കേണ്ടതു ­ണ്ട് നമ്മുടെകാലത്തില ­്‍ രൂപന്തരപ്പെടുത് ­തിയിരിക്കുന്ന പുതിയ സ്വര്‍ണ്ണ കാളകുട്ടി - സെക്സ്ആണ് ,നമ്മള്‍ വായിക്കുന്നപുസ്തകങ്ങള്‍,നമ ­്മള്‍ പഠിക്കുന്ന കാര്യങ്ങള്‍, കേള്‍ക്കുന്ന കഥകളൊക്കെ വെളിപ്പെടുത്തുന ­്നത് മനുഷ്യന്‍റെ ഏറ്റവും വലിയ വിഗ്രഹം രതിയായി മാറികൊണ്ടിരിക്ക ­ുന്നുവെന്നതാണ്‌ തേജസ്‌ ഒരു ക്ഷേത്രാവബോധവുമ ­ായി ബന്തപ്പെട്ടതാണ് ­ ,ഈ ക്ഷേത്ര വിശുദ്ധി മറന്നു പോക്കുന്നയോരാള് ­‍ സത്രത്തിന്‍റെ നിലപാടുകളിലേക്ക ­്‌ പടിയിറങ്ങിയെക്ക ­ാം .രണ്ടു സാധ്യതയാണ് ,മനുഷ്യന്‍റെ ഉടലിനുമുന്പില്‍ ­ .ഒന്ന്,ഒരു ക്ഷേത്ര സാധ്യത,രണ്ടു ഒരു സത്രത്തിന്റേതു ,സത്രമെന്നു പറയുന്നത് അത്തഴാമുണാനും അന്തിയുറങ്ങാനും ­ മടുക്കുമ്പോള്‍ മറ്റൊന്ന് തിരയാനുമുള്ളതാണ ­് .നമ്മുടെ സംസ്കാരം പറയുകയാണ്‌ നിന്‍റെ ശരീരം ഒരു സത്രമാണ് Explore your pleasures .ഉടല്‍ ക്ഷേത്രമാണെന്ന് ­ അറിഞ്ഞയൊരുവനെ അപരന്‍റെ ഉടലിനെആദരിക്കാനാവു,കാ ­രണം നമ്മിലുരുവരിലും ­ വസിക്കുന്നത്ഒരേ ദൈവാംശമാണ് ,ഈ ക്ഷേത്രാവബോധം ഉണരുംമ്പോളാണ് ക്രിസ്തു പറയുന്നതുപോലെ കണ്ണ് ഒരുവന്‍റെ ശരീരത്തിന്‍റെ വിളക്കായി മാറുന്നത്, ഈ വെളിച്ചം കെട്ടുപോയാല്‍ കണ്ണെങ്ങനെയാണ് പ്രകാശിക്കുക.

There are over six thousand languages in India, as per one estimate. At home, my driver speaks three: Kannada, Tamil and Telugu. I speak three languages: Hindi, English and bad. The home nurse (caring for my MIL) speaks Malayalam. The maid speaks gibberish. And, my husband does not speak. So, by the time we get a simple task executed, for instance, ‘Get some salt’, one can take a short trip to Sri Lanka, learn Sinhalese and come back.

To cite another saying in Malayalam: ‘Nikkunnidathu nikkanenki odikondirikkanam’. This can be broadly translated as, ‘to remain where you are, you have to run’. Life is a treadmill; you have to keep running to stay in the same place. In other words, if you want to go further, you have to spread your wings and fly.

മറ്റുള്ളവര്‍ ഉറങ്ങുമ്പോള്‍ നമ്മള്‍ ലോകത്തിനെ മാറ്റാന്‍ ശ്രമിക്കണം.

ഞങ്ങള്‍ വിശ്വസിച്ചിരിക്കുന്നു എന്ന്‌ പറയുന്നത്‌ കൊണ്ട്‌ മാത്രം തങ്ങള്‍ പരീക്ഷണത്തിന്‌ വിധേയരാകാതെ വിട്ടേക്കപ്പെടുമെന്ന്‌ മനുഷ്യര്‍ വിചാരിച്ചിരിക്കയാണോ?

LIFE IS AN ENTHUSIASM. MY EXPERIENCE OF LIFE, MY VISION ALL ARE MENTION IN MY BOOKS. WRITING LANGUAGE - MALAYALAM. I BORN AND BROUGHT UP IN KERALA. MY LIFE PERIOD MORE THAN 28 YEARS WORKING IN THE MIDDLE EAST. IN MY LIFE EXPERIENCE INVOLVED IN MY ALL LITERARY WORKS - POEMS, DRAMA, NOVELS, TRAVELOGUES, SHORT STORIES & SCREENPLAY. PLEASE READ MY BOOKS AND COMMENT IN MY FACEBOOK/TWITTER/GOOD READS ETC... I REQUEST TO ALL KERALITES BUY MY BOOKS; READ AND COMMENT IT. MY BOOKS PUBLISHER IS CYBERWIT.NET - ALL MY BRIEF MENTIONED IN THAT PAGES.

The home of the young bride and her widower groom lies in Travancore, at the southern tip of India, sandwiched between the Arabian Sea and the Western Ghats—that long mountain range that runs parallel to the western coast. The land is shaped by water and its people united by a common language: Malayalam. Where the sea meets white beach, it thrusts fingers inland to intertwine with the rivers snaking down the green canopied slopes of the Ghats. It is a child’s fantasy world of rivulets and canals, a latticework of lakes and lagoons, a maze of backwaters and bottle-green lotus ponds; a vast circulatory system because, as her father used to say, all water is connected. It spawned a people—Malayalis—as mobile as the liquid medium around them, their gestures fluid, their hair flowing, ready to pour out laughter as they float from this relative’s house to that one’s, pulsing and roaming like blood corpuscles in a vasculature, propelled by the great beating heart of the monsoon.

ക്രിസ്തുവിനെ പോലെ രക്ത ബന്ധങ്ങള്‍ക്ക് പുറത്തേക്ക് നീണ്ടു നില്‍ക്കുന്ന കര്‍മ്മ ബന്ധങ്ങളുടെ ശിഖരങ്ങളെ ഗൌരവമായി എടുത്ത മറ്റൊരാള്‍ ഉണ്ടാവില്ല. പക്ഷെ നമുക്കെന്തു പറ്റി? "ഭൂമിയെ അദൃശ്യമായ ഒരു ചരടില്‍ ജപമണികള്‍ പോലെ അവന്‍ കോര്‍ത്തെടുത്തു ­. അതുകൊണ്ട് ഇനി മുതല്‍ ആരെയും നോക്കി ഉടപ്പിറന്നോന, ഉടപ്പിറന്നോളെ എന്ന് വിളിക്കാന്‍ നമുക്കാവും. ഒരുവള്‍ ഗണിക തെരുവില്‍ ഊഴം കാത്തു നില്‍ക്കുന്നു. ഒരുത്തന്‍ ആരുടെയോ പോക്കറ്റടിച്ച് ആ ഓടയ്ക്ക് കുറുകെ ഓടുന്നു. ഒരു പൈത്യക്കാരന്‍ എച്ചില്‍ വീപ്പയ്ക്ക് താഴെ ഉപവാസ പ്രാര്‍ഥനയില്‍ ഇരിക്കുന്നു. പലകാരണങ്ങള്‍ കൊണ്ട് ചിതറി പോയ എന്‍റെ ഉടപ്പിറന്നോര്‍. ­" ഇനി ഞാനവനോട് എന്തു മറുപടി പറയും?

Velutha looked down at Ambassador Insect in his arms He put her down. Shaking too. "And look at you!" he said, looking at her ridiculous frothy frock "So beautiful! Getting married?" Rahel lunged at his armpits and tickled him mercilessly. Ickilee ickilee ickilee! "I saw you yesterday," she said. "Where?" Velutha made his voice high and surprised. "Liar" Rahel said. "Liar and pretender. I did see you. You were a Communist and had a shirt and a flag. And you ignored me." "Aiyyo kashtam," Velutha said. "Would I do that? You tell me, would Velutha ever do that? It must've been my Long-lost Twin brother." "Which Long-lost Twin brother?" "Urumban, silly... The one who lives in Kochi." "Who Urumban?" Then she saw the twinkle. "Liar! You haven't got a Twin brother! It wasn't Urumban! It was you!" Velutha laughed. He had a lovely laugh that he really meant "Wasn't me," he said. "I was sick in bed." "See, you’re smiling!" Rahel said. "That means it was you Smiling means 'It was you.'" "That's only in English'’ Velutha said. "In Malayalam my teacher always said that 'Smiling means it wasn’t me.'" It took Rahel a moment to sort that one out. She lunged at him once again. Ickilee ickilee ickilee! (169(

പണം കൊണ്ട് നിങ്ങളുടെ ബൈബിളുകള്‍ അച്ചടിക്കുന്നു, പണം കൊണ്ട് നിങ്ങളുടെ പള്ളികള്‍ പണിയുന്നു, പണം നിങ്ങളുടെ മിഷണറിമാരെ അയക്കുന്നു. പണം നിങ്ങളുടെ സുവിശേഷ പ്രസംഗകര്‍ക്ക് ശമ്പളമായി നല്‍കുന്നു... ഞാന്‍ പറയുന്നു, അതുകൊണ്ട്, നിങ്ങള്‍ക്ക് പണമുണ്ടാകണം. നിങ്ങള്‍ക്ക് സമ്പത്ത് സത്യസന്ധമായി നേടാനാകുമെങ്കില്‍ അത് ചെയ്യേണ്ടത് നിങ്ങളുടെ ദൈവിക കടമയാണ്. സംശുദ്ധരായിരിക്കാന്‍ നിങ്ങള്‍ ഭീകരമാംവിധം പാവപ്പെട്ടവരായിരിക്കണമെന്ന്‌ ഈ നന്മനിറഞ്ഞ മനുഷ്യര്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നത്‌ ഒരു ഭയങ്കര തെറ്റാണ്.

പുരുഷന്മാർ പ്രത്യക്ഷത്തിൽ എല്ലാ പുരോഗമനവും പറയും. പക്ഷേ, അവനവന്റെ കാര്യം വരുമ്പോൾ തനി പുരുഷവാദികളാവുകയും ചെയ്യും.

സ്നേഹത്തിൽ ഭയം പാടില്ല. സ്നേഹം ലഭിക്കുന്ന ഇടങ്ങളെ ഉപേക്ഷിക്കരുത്. എല്ലാ കാലവും അത് ലഭിച്ചെന്നുവരില്ല. ലഭിക്കുന്ന കാലത്തോളം ഇരു കൈയും നീട്ടി അതിനെ സ്വീകരിക്കുക.

In the palm leaves, My great grandfather Ganapathy Swamy Naidu/ Ganapathy Nayakar wrote, I have taught you all necessary vedas, upanishads, and all required hindu legends, whatever you say will become truth but you will reach a point where you nothing to say, that is where your application on vinjyan starts. He wrote those palm leaves in vatteluthu (Tamil + Malayalam mix) he has taught medicine (siddha), atom / adhma / soul, and black / occult science as well but these should be applied on only good cause. And whatever I do should show only bad people not affect good people from any caste or ethnicity or country

He never understood how much it mattered. Every bit of this lush landscape is his; its every atom contains him. On this blessed strip of coast where Malayalam is spoken, the flesh and bones of his ancestors have leached into the soil, made their way into the trees, into the iridescent plumage of the parrots on swaying branches, and dispersed themselves into the breeze. He knows the names of the forty-two rivers running down from the mountains, one thousand two hundred miles of waterways, feeding the rich soil in between, and he is one with every atom of it.

In Karnatik music, compositions are mainly in Sanskrit, Telugu, Tamil, Kannada and Malayalam. Musicians will find that the aesthetics of the melody seems different when the same musical phrase is sung in two different languages. This is primarily because of the sound of the syllables, which are the pillars on which the melodic phrase is structured. This could be partly psychological – the result of the mind interpreting the melodic flow differently when other syllables are placed in the same position. The syllables and the compound sounds unique to each language register differently in our mind, making the structure of the phrase seem different.

സ്വബോധത്തോടെ ഈ ഭൂമിയിൽ ജീവിക്കുന്നതിലും വലിയ ആനന്ദമൊന്നും ഇല്ലെന്ന തിരിച്ചറിവിലേക്ക് ഞാൻ നടക്കുകയായിരുന്നു

He wakes to blinding light and a shockingly verdant landscape: flooded paddy fields with narrow mud bunds snaking between them, barely containing the water whose still surface mirrors the sky; coconut palms that are as abundant as leaves of grass; tangled cucumber vines on the side of a canal; a lake crowded with canoes; and a stately barge parting the smaller vessels like a processional down a church aisle. His nostrils register jackfruit, dried fish, mango, and water. Even before his brain digests these sights, his body—skin, nerve endings, lungs, heart—recognizes the geography of his birth. He never understood how much it mattered. Every bit of this lush landscape is his; its every atom contains him. On this blessed strip of coast where Malayalam is spoken, the flesh and bones of his ancestors have leached into the soil, made their way into the trees, into the iridescent plumage of the parrots on swaying branches, and dispersed themselves into the breeze. He knows the names of the forty-two rivers running down from the mountains, one thousand two hundred miles of waterways, feeding the rich soil in between, and he is one with every atom of it. I’m the seedling in your hand, he thinks, as he gazes on Muslim women in colorful long-sleeved blouses and mundus, with cloths loosely covering their hair, bent over at the waist like paper creased down the middle, moving as one line through the paddy fields, poking new life into the soil. Whatever is next for me, whatever the story of my life, the roots that must nourish it are here. He feels transformed as though by a religious experience, but it has nothing to do with religion.

Soft-hearted Hari used English only when he had to say something difficult or sad because, according to him, as a language, English was less emotional than Malayalam.

Velutha wasn’t supposed to be a carpenter. He was called Velutha—which means White in Malayalam—because he was so black. His father, Vellya Paapen, was a Paravan. A toddy tapper. He had a glass eye. He had been shaping a block of granite with a hammer when a chip flew into his left eye and sliced right through it. As a young boy, Velutha would come with Vellya Paapen to the back entrance of the Ayemenem House to deliver the coconuts they had plucked from the trees in the compound. Pappachi would not allow Paravans into the house. Nobody would. They were not allowed to touch anything that Touchables touched. Caste Hindus and Caste Christians. Mammachi told Estha and Rahel that she could remember a time, in her girlhood, when Paravans were expected to crawl backwards with a broom, sweeping away their footprints so that Brahmins or Syrian Christians would not defile themselves by accidentally stepping into a Paravan’s footprint. In Mammachi’s time, Paravans, like other Untouchables, were not allowed to walk on public roads, not allowed to cover their upper bodies, not allowed to carry umbrellas. They had to put their hands over their mouths when they spoke, to divert their polluted breath away from those whom they addressed. When the British came to Malabar, a number of Paravans, Pelayas and Pulayas (among them Velutha’s grandfather, Kelan) converted to Christianity and joined the Anglican Church to escape the scourge of Untouchability. As added incentive they were given a little food and money. They were known as the Rice-Christians. It didn’t take them long to realize that they had jumped from the frying pan into the fire. They were made to have separate churches, with separate services, and separate priests. As a special favour

- രണ്ടേകാല്‍ കപ്പ്

So I am an Indian who's mother tongue is Tamil and Ancestral language is Telugu, Intellectual legacy from Palm leaves is in Vatteluzhuthu (Tamil + Malayalam Mixture), So wherever I go for research studies on Environment/ Ecology/ Biology, I represent myself as INDIAN (Who is comfortable in English) unless I marry a Non - Indian girl, and I represent Tamil Philosophy for defense mechanisms, science, business and all other possible spiritual, social and all other dimensions that are focused. The thing is learning Hindi, Sanskrit, Kannada or any foreign language is not a big deal, if i put effort for 3 to 6 months I can easily grab a language from grammatical foundations to advanced speaking but even after learning another language, at some point of my time in future, either I have become a biological researcher and/or astronaut as I dream of , but at that moment If I do not have the attributes of my current birth place, then there will be a guy or a girl or a leader or even a child who would easily question me that you have forgotten your mother tongue either for money or for women or for passion, so how can we trust you that you will protect/ guide us? So previous life carnation was Rajput and before that was time frame Europe, those things are in my mind and I will never forget, but in this very life I have to represent Tamil Philosophy and Ideology, As English is a common communicative and International language in science and technology, there is no one can deny English, Even lord Krishna was embarrassed just because he was Yadav. So although I have knowledge of all Indian gods and Goddesses and respecting all religions, castes and customs within India, within earth, within universe and beyond, I represent in English with Tamil Philosophy. So wherever I go for research studies on Environment/ Ecology/ Biology, I represent myself as Indian unless I marry a Non - Indian girl, and I represent Tamil Philosophy for defense mechanisms, science, business and all other possible spiritual, social and all other dimensions that are focused. Now choosing Guru is important before starting your passionate journey (Mine is science), so while choosing Guru, three things to remember, 1) Guru must be Knowing context specific problems, 2) Guru must not have lived immoral life 3) Guru must have withstand enormous pressure and opposition to show his/her potential on specific subject in his/her time 4) You can also choose more Guru as you move on in your life but starting point or First Guru must be from your Place My Gurus That I really Consider as my gurus 1) Mahakavi Subramanya Bharathiyar 2) Tholkappiar 3) Carl Sagan 4) Stephen Hawking 5) Bear Grylls 6) Siddhartha 7) Lord Ramachandra 8) Lord Shiva 9) Lord Dasarat (Indra) 10) All goddesses 11) Lilith (She was portrayed as bad but she was not bad) 12) Lord prometheus 13) Lord Surya 14) Lord Krishna (Sometimes because I hate him) 15) Sita

Part 2 - Now the problem is India is with multiple cultures, context specific reasons and languages - so protecting value of India means protecting each and every cultural values in India, but when these people turn arrogant their values getting down, that is the problem, you have to withstand the pain to show you are capable, if you are capable then the culture you belong is also capable - this is applicable for anyone, and once your character and your cultural identities are analyzed you will be easily estimated to be fit for something. But in my case, it is totally complicated, First I am Ganapathy K (Son of Krishnamoorthy not Shiv), that born on 14- April 1992 (Approximate Birth day of Lord Rama and Tamil New year and Dr Ambedkar birthday), My family name is Somavarapu (Which means clans of Chandra - Or Monday - Or cold place) My family origin is from Tenali - Guntur, but permanently settled in TN, born in agricultural family (Kamma Naidu (General caste in AP and Telangana) but Identified as Vadugan Naidu (OBC) for reservation benefits as OBC Non Creamy - as made by my ancestors - I did not make this. And Manu smiriti varna system did not take place in south India much like UP or Rajasthan even in ancient times. Even in ancient times, north rulers did not rule south india at all, rather they made friendship sometimes or they made leaders for south people by selecting best fit model. So whomever are said to be kshatriyas in South are Pseudo Kshatriyas or deemed Kshatriyas which means there are no real Kshatriyas in South India - and it was not required much in south. tribal people and indigenous people in south were very strong in ancient time, that they prayed and worshiped only forest based idolizers. they do not even know these Hindustani or Sanskrit things, and Tamil was started from Sangam literature (As per records - And when sangam literature was happening - Lord shiva and Lord Karthikeya was present on the hall - As mentioned on Tholkappiam ) - So ethically Tamil also becomes somehow language of God, Krishnadevraya once said Telugu was given by Lord shiva. And Kannada is kind of poetic language which is mixture of Dravidian style languages with some sanskrit touch and has remarkable historical significance from Ramayana period. My caste (Kamma) as doing agriculture work was regarded as upper sudra by British people but since they knew sanskrit, they were taking warrior roles ( Rudramadevi, munsuri naidu clan, pemmasani clan, kandi nayaka (Srilanka clan ) As Kamma also has interactions with Kapu, Balija, Velama, Telaga and Reddy clans - they were considered as land lords/Zamindari system - later in some places given chowdary and Rao title too. And my intellactual property in Bio sciences and my great granpa wrtings, my family knowledge which includes (Vattelzhuthu - Tamil + Malayalam mixture) sanskrit notes about medicinal plants in western ghats which my great grandpa wrote, my previous incarnation in Rajput family and European family.

നമ്മോടുകൂടെ യഹോവ ഉള്ളതുകൊണ്ടു അവരെ ഭയപ്പെടരുതു.

ദൈവികമായ വിധി ഇന്നും എന്നും എന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ നിയന്ത്രണം ഏറ്റെടുത്തിരിക്കുന്നു. ഇത് തീർത്തും പുതിയതും അത്ഭുതകരവുമായ ഒരു ദിവസമാണ്. ഇതുപോലെ മനോഹരമായ ഒരു ദിവസം ഇനി ഉണ്ടാകാൻ പോകുന്നില്ല. ദൈവികശക്തി ദിവസം മുഴുവൻ എന്നെ നിയന്ത്രിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ഞാൻ ചെയ്യുന്നതെന്നും വിജയിക്കുമെന്ന് ഉറപ്പാണ്. ദൈവികമായ സ്നേഹം എന്നെ പൊതിഞ്ഞുകൊണ്ടും സംരക്ഷിച്ചു കൊണ്ടും നിൽക്കുന്നതിനാൽ എനിക്ക് സമാധാനത്തോടെ മുന്നോട്ടു പോകുവാൻ സാധിക്കുന്നു. നല്ലതിൽനിന്നും എപ്പോൾ എന്റെ ശ്രദ്ധ വ്യതിചലിക്കുന്നുവോ, അപ്പോൾത്തന്നെ എനിക്ക് എന്റെ ജീവിതത്തിലെ നന്മയിൽ ധ്യാനനിരതമായിരിക്കാൻ സാധിക്കട്ടെ. അനുഗ്രഹങ്ങളെയും നന്മയെയും ആകർഷിക്കുന്ന ഒരു ആത്മീയകാന്തികശക്തി എന്നിലുണ്ട്. ഇന്ന് ചെയ്യാൻ പോകുന്ന എല്ലാ കാര്യത്തിലും ഞാൻ ഒരു പരിപൂർണ്ണവിജയമാകാൻ പോകുകയാണ്. ഇന്ന് മുഴുവൻ ഞാൻ സന്തോഷത്തോടെയിരിക്കാൻ പോകുന്നു.

Malayali Muslims, whose bloodlines reach back to merchants from Arabia who scudded to the Spice Coast in their dhows, have nothing to fear from their non-Muslim neighbors. Geography is destiny, and the shared geography of the Spice Coast, and the Malayalam language, unites all faiths.

The grin on Anna Chedethi’s face only falters when a refrigerator is delivered. “Ayo, molay! What do I do with this? How will it listen to me? Does it know Malayalam?

ഗുണഫലം

ഇതൊന്നും സാരമില്ല കുട്ടി.. നീ ചെറുപ്പമാണ്ഞ ങ്ങൾ കാണാത്ത ഒരു കാഴ്ച്ച നീ കാണും അതെനിക് ഉറപ്പുണ്ട്

Independent India adopted Western democracy, in its British incarnation, as its form of government. English is still the subcontinent’s lingua franca, a neutral tongue that native speakers of Hindi, Tamil and Malayalam

Malayalam Language Sabdathārāvali A Malayalam Malayalam Dictionary by Sreekanteswaram G. Padmanabha Pillai Revised and Enlarged by Prof. Vattapparambil Gopinatha Pillai, Dr. P. Sethunathan © D C Books, Kottayam First Published 1923

mystery thrown over the whole, until atlast all the incidents and attendant circumstances are explained and the reader finds himself relieved from all embarrassments and impediments. There are interpersed throughout the book fine pieces of humour, lively flashes of wit and imagination, and shrewd observations on the ways of the world and the inner workings of the human mind. Love, loyalty and patriotism are represented in the highest form and in the end rise as oil above water. The rebels are killed one after another and Marthanda Varma ascends the throne and finally makes over the country to God Padmanabhaswami. Parameswaran Pillay is made chamberlain and Ramayyer becomes an important officer of the State. The country is peaceful, contented and happy. Ananthapadmanabhan at last reveals his identity and is wedded to the ideal heroine. With the exception of the unfortunate Subhadra, everyone gets his due and the whole story is brought to a happy, though abrupt, termination. The author wields an admirable style and shows wide acquaintance with Malayalam literature. But from the point of view of the popular reader, the chief defect of the book is perhaps the lavish imagery which adorns its pages; and in the free use of Sanskrit words. Mr. Raman Pillay, is, in our opinion, hardly surpassed by any modern Malayalam prose writer. The result

Share of Shudras in Schools Percentage Tamil-speaking areas 70-80 per cent Oriya-speaking areas 62 per cent Malayalam-speaking areas 54 per cent Telugu-speaking areas 35-50 per cent Share of Brahmins in Tamil-speaking Areas South Arcot 13 per cent Madras 23 per cent

ശത്രുവിനെ സൃഷ്ടിക്കാതെ സ്നേഹം സൃഷ്ടിക്കുന്ന കലയാണ് മാനവികത

This was in the early 1970s, and the controversy had been about the ‘revealing’ autobiography written by one of Kerala’s finest literary authors, Madhavikutty (Kamala Das). However, no two authors could be so differently located. Madhavikutty was born into an aristocratic Nair family, was the daughter of an eminent poet in Malayalam, and the niece of a prominent intellectual. She was already well known as a short story writer in Malayalam and as a poet and writer in English when Ente Katha appeared. Jameela came from a lower-middle class, lower caste (Ezhava) family, was removed from school at nine, and worked as a labourer and a domestic worker before becoming a sex worker. Later she became an activist and a filmmaker, but was not very well known outside a narrow sphere.

In her very title, she calls herself a laingikatozhilali , a sex worker, claiming the dignity of tozhil, a word that can mean both ‘labour’ and ‘profession’ in Malayalam.

നിസ്സംശയം അല്ലാഹു ഏത്‌ കാര്യത്തിനും കഴിവുള്ളവനത്രെ.

യബ്ബേസ് തന്റെ സഹോദരന്മാരെക്കാൾ ഏറ്റവും മാന്യൻ ആയിരുന്നു; അവന്റെ അമ്മ: ഞാൻ അവനെ വ്യസനത്തോടെ പ്രസവിച്ചു എന്നു പറഞ്ഞു അവന്നു യബ്ബേസ് എന്നു പേരിട്ടു. 10 യബ്ബേസ് യിസ്രായേലിന്റെ ദൈവത്തോടു: നീ എന്നെ നിശ്ചയമായി അനുഗ്രഹിച്ചു എന്റെ അതിർ വിസ്താരമാക്കുകയും നിന്റെ കൈ എന്നോടുകൂടെ

നാഥനില്ല;

27 Places Where You Won't Find Love 1. The spoon with which you measure salt 2. Plastic plates stacked neatly on a shelf 3. Flowers - marigolds and chrysanthemums and roses - and the shop that sells these 4. Earrings lost in the backseat of a tuktuk while looking for the Malayalam translation of "I love you" in the dark 5. Bookshelves with borrowed books, never read 6. Fifty watches, three of which were for sale 7. Coffee whose flavor was slightly off 8. A red bridge that goes by gold, which has replicas everywhere 9. The replicas themselves 10. The rearview mirror of a car 11. The burnt sienna pavement where you hurt yourself 12. A protein shake whose taste grew on you thanks to someone else. With eggs and coconut and toast 13. An island untouched by civilization 14. Another ravaged by war 15. A declined invitation to brunch 16. Dinner gone cold after a long wait, and thrown away the next day 17. An unacknowledged text message 18. Laughter ringing through a movie hall during a scene that didn't warrant it 19. Retainers stored in a box next to baby oil in the medicine cabinet 20. A gold pendant 21. A white and red cable car 22. A helmet too small for your head and another too large 23. Dreams with their own background score 24. Misplaced affection 25. A smile between strangers, with you standing on the outside looking in 26. Your bed 27. The future

രൂപപ്പെട്ടിരുന്നു. വിഗ്രഹങ്ങളുടെ നിറം മങ്ങിയിരുന്നു. ബ്രഹ്മാവിന്റേയും പരശുരാമന്റേയും, രുദ്രന്റേയും കിരീടങ്ങളിൽ പതിച്ചിരുന്ന

I’m a Bengali,’ I said. His face lit up. ‘Oh Bengali! Bengali, Malayali same thing. Communism, cinema, culture . . .’ He could have gone on talking, but his English was as limited as my Malayalam. Though I could see from his eyes that he was genuinely happy to have me in that chair. I was glad that he did not speak English or else it would have broken his heart to know that I never lived in Bengal and was, culturally, more of a UP-wallah. I have let down—and even offended—quite a few Malayalis during my visits to Kerala. Upon knowing that I am a Bengali, they would presume that I hailed from Calcutta and was bound to be a distant relative of Jyoti Basu. Once, I was at a small gathering in Trivandrum, where a young man, in order to impress me about his knowledge of Marxist literature emanating from Bengal, asked me, ‘So what do you think of . . .?’ He named someone I had never heard of. ‘I am sorry, but who is he?

I’m a Bengali,’ I said. His face lit up. ‘Oh Bengali! Bengali, Malayali same thing. Communism, cinema, culture . . .’ He could have gone on talking, but his English was as limited as my Malayalam. Though I could see from his eyes that he was genuinely happy to have me in that chair. I was glad that he did not speak English or else it would have broken his heart to know that I never lived in Bengal and was, culturally, more of a UP-wallah. I have let down—and even offended—quite a few Malayalis during my visits to Kerala. Upon knowing that I am a Bengali, they would presume that I hailed from Calcutta and was bound to be a distant relative of Jyoti Basu. Once, I was at a small gathering in Trivandrum, where a young man, in order to impress me about his knowledge of Marxist literature emanating from Bengal, asked me, ‘So what do you think of . . .?’ He named someone I had never heard of. ‘I am sorry, but who is he?’ ‘What? You never read his books?’ he was scandalised. ‘He is such a great writer.’ I told the young man that I had never heard of this writer. He was indignant. ‘What? You never heard of him? He is also a Ghosh, then how come?’ ‘I am sorry, but I have never heard of him.’ ‘What? You never heard of him? He is one of the leading lights of communism. How can a Bengali not read him?’ I told him I had never lived in Bengal and that the communist movement did not interest me much. ‘Oh, so where are you from?’ ‘I am from Kanpur, in Uttar Pradesh.’ ‘But you surname says you are a Bengali.’ ‘Of course I am a Bengali, but born and raised in Uttar Pradesh.’ ‘Oh, so you are a rootless Bengali. No wonder.’ The young man looked smug as if he had won a battle and he poured himself another drink. He looked around for approval but, fortunately, the other members at the gathering kept a straight face.

കറ്റക്കൂമ്പാരം അടുക്കിവെക്കുന്നതുപോലെ നീ പൂർണ്ണവാർദ്ധക്യത്തിൽ കല്ലറയിൽ കടക്കും. 27 ഞങ്ങൾ അതു ആരാഞ്ഞുനോക്കി, അതു അങ്ങനെതന്നേ ആകുന്നു; നീ അതു കേട്ടു ഗ്രഹിച്ചുകൊൾക.

Director: Sripriya Producer: Rajkumar Sethupathy Screenplay: Aashiq Abu Story: Abhilash Kumar,Shyam Pushkaran Starring: Nithya Menen,Krish J. Sathaar,Naresh Music: Aravind-Shankar Cinematography: Manoj Pillai Editing: Bavan Sreekumar Studio: Rajkumar Theatres Pvt Ltd Sri Priya is back with her new venture titled ‘Malini 22 Palayamkottai’ with actor Krish, son of Malayalam actors Sathar and Jayabharathi. Actor Krish was ready for the negative shades of ‘Malini 22 Palayamkottai’, remake of malayalam film ‘22 Female Kottayam’ when none were ready to play the role with adverse shades. To make a mark in 40th year of Sripriya's venture in Tamil industry, she has come up with a theme carrying crime against women and to reveal the social issues in present scenario through ‘Malini 22 Palayamkottai’ Tamil movie. ‘Malini 22 Palayamkottai’ Tamil film is directed by Sripriya. The revenge thriller movie is produced by Rajkumar Theatres Pvt.ltd. ‘Malini 22 Palayamkottai’ movie casting Nithya Menon, Vidyulekha Raman, Krish J Sathaar and Kota Srinivasa Rao was initially set to release on 13 December, 2013 along with ‘Madha Yaanai Kootam’ and ‘Ivan Vera Mathiri’. However, due to several issues the films release was postponed. Producer Rajkumar Sethupathy’s ‘Malini 22 Palayamkottai’ film is directed and written by his wife Sripriya. ‘Malini 22 Palayamkottai’ Tamil movie has music composed by Aravind-Shankar. Confident producer Rajkumar Sethupathy who has complete faith on his wife Sripriya stated – “My wife has decades of experience in cinema and I myself have starred in several films. While I immersed myself in business, she has remained in touch with the industry taking a brief break to take care of our children. However, with the kids old enough to take care of themselves now, she has the time to get back to the other thing she loves: cinema. She’s already directed a couple of films, but this one is different because of the theme. She watched the original and she asked me to watch it too. I knew right away that if we were going to start our own home productions, this movie was the best way to begin.” Sripriya expressing her thoughts about the film said, ‘Malini 22 Palayamkottai’ was the huff that she had bounded within herself. ‘Malini 22 Palayamkottai’ portrays the exploitation against women and revenge from the gender. However, the revenge thriller flick ‘Malini 22 Palayamkottai’ is set to release on 24 January, 2014.