Mala Quotes

We've searched our database for all the quotes and captions related to Mala. Here they are! All 100 of them:

La frase 'todo tiempo pasado fue mejor' no indica que antes sucedieran menos cosas malas, sino que -felizmente- la gente las echa en el olvido.
Ernesto Sabato (El túnel)
I convinced her that her first loyalty isn't to other people, but to her own feelings.
Mario Vargas Llosa (Travesuras de la niña mala)
Maeve stirs across the sea. Two goddesses walk hand in hand with Aelin. More than that, Mala and Deanna have watched over her the entirety of her life. But perhaps it wasn’t watching. Perhaps it was … shaping. So they might one day unleash her, too. And I wonder if the gods have weighed the costs of that storm. And deemed the casualties worth it.
Sarah J. Maas (Empire of Storms (Throne of Glass, #5))
Supongo que cada acción tiene consecuencias, algunas buenas, otras malas y la mayoría inesperadas.
Alice Kellen (El día que dejó de nevar en Alaska)
Supongo que nos dan más morbo las cosas malas, las imágenes de violencia. Nos hacen sentir seguros en nuestras casas y cómodos en nuestras vidas, o nos hunden en la miseria y nos reafirman en nuestra creencia de que el mundo es una mierda.
Laura Gallego (Dos velas para el diablo)
Sentía una inmensa ternura por ella. Estaba seguro de que la querría siempre, para mi dicha y también mi desdicha.
Mario Vargas Llosa (Travesuras de la niña mala)
Sin importar que tan malas fueran las cosas, rendirse sólo las empeoraría.
James Dashner (The Maze Runner (The Maze Runner, #1))
Mora samo paziti da se prokleta stvarnost na mala vrata tzv. autentičnosti ne uvuče u njega i inhibira maštu. Jer mašta je sve. Stvarnost, ako je uopšte ima, ništa. U najboljem slučaju, proizvod uspelog maštanja.
Borislav Pekić (Besnilo)
Well, at heart I knew she'd never be a normal woman. And I didn't want her to be one, because what I loved in her were the indomitable and unpredictable aspects of her personality
Mario Vargas Llosa (Travesuras de la niña mala)
El mundo no se divide en gente buena y mala; todos tenemos luz y oscuridad dentro de nosotros, lo que importa es la parte a la que obedecemos, eso es lo que realmente somos” Sirius Black.
J.K. Rowling (Harry Potter and the Order of the Phoenix (Harry Potter, #5))
Yo, por ejemplo, me caracterizo por recordar los hechos malos y, así, casi podría decir que ''todo tiempo pasado fue peor'', si no fuera porque el presente me parece tan horrible como el pasado; recuerdo tantas calamidades, tantos rostros cínicos y crueles, tantas malas acciones, que la memoria es para mí como la temerosa luz que alumbra un sórdido museo de la vergüenza
Ernesto Sabato (El túnel)
Tiene usted mala cara - dictaminó. - Indigestión. - ¿De qué? - De realidad.
Carlos Ruiz Zafón (The Angel's Game (The Cemetery of Forgotten Books, #2))
The secret to happiness, at least to peace of mind, is knowing how to separate sex from love. And, if possible, eliminating romantic love from your life, which is the love that makes you suffer. That way, I assure you, you live with greater tranquility and enjoy things more.
Mario Vargas Llosa (Travesuras de la niña mala)
Aelin ran for Manon, leaping over the fallen stones, her ankle wrenching on loose debris. The island rocked with her every step, and the sunlight was scalding, as if Mala were holding that island aloft with every last bit of strength the goddess could summon in this land. Then Aelin was upon Manon Blackbeak, and the witch lifted hate-filled eyes to her. Aelin hauled off stone after stone from her body, the island beneath them buckling. "You're too good a fighter to kill," Aelin breathed, hooking an arm under Manon's shoulders and hauling her up. The rock swayed to the left-but held. Oh, gods. "If I die because of you, I'll beat the shit out of you in hell." She could have sworn the witch let out a broken laugh as she got to her feet, nearly dead weight in Aelin's arms.
Sarah J. Maas (Queen of Shadows (Throne of Glass, #4))
En malas manos, una moneda es tan peligrosa como una espada.
George R.R. Martin (A Storm of Swords (A Song of Ice and Fire, #3))
Tapi, rindu itu tidak bisa disuruh-suruh. Kalau sudah datang, dia maunya malas-malasan saja, sampai bosan sendiri dan pergi sendiri.
Ziggy Zezsyazeoviennazabrizkie (Semua Ikan di Langit)
Pero ya digo que la recuperación no existe: no es posible volver a ser quien eras. Existe la reinvención, y no es mala cosa. Con suerte, puede que consigas reinventarte mejor que antes. A fin de cuentas, ahora sabes más.
Rosa Montero (La ridícula idea de no volver a verte)
Naturam expellas furca, tamen usque recurret et mala perrumpet furtim fastidia victrix. (Drive Nature out with a pitchfork, she'll come right back, Victorious over your ignorant confident scorn.)
Horatius (The Epistles of Horace)
No creo del todo en las malas personas, a mí me gusta pensar que cuando alguien te hace daño es porque no supo hacerlo mejor. Intento creer que cuando alguien se equivoca, es porque no tuvo recursos suficientes.
Chris Pueyo (El chico de las estrellas)
No me preguntes por qué, porque ni muerta te lo voy a decir. Nunca te voy a decir que te quiero aunque te quiera.
Mario Vargas Llosa (Travesuras de la niña mala)
Callar es respetar el dolor ajeno, puede ser. Pero eso no cura nada y yo ya no tengo tiempo ni ganas para esperar a que la gente se atreva a decir. Porque si algo me han enseñado los años y los colgajos es que el tiempo no perdona ni cura. Lo que cura es la verdad, y si duele, mala suerte.
Alejandro Palomas (El tiempo que nos une)
La frase "todo tiempo pasado fue mejor" no indica que antes sucedieran menos cosas malas, sino que —felizmente— la gente las echa al olvido.
Ernesto Sabato (El túnel)
Hay días en que la recuerdo y me pregunto: ¿Qué estará haciendo? Hay noches en que la extraño y me pregunto: ¿Qué me estoy haciendo?
Mario Vargas Llosa (Travesuras de la niña mala)
Extraño es el hombre, si le mencionas la libertad, exajera en la descripción de sus cualidades y su necesidad de tenerla, y si lo privas de ella se queja, llora y hace mucho escándalo, si la pones a su disposición entre sus manos le da mala interpretación y mal uso, la convierte en arma para asesinar a los demás
Mouloud Benzadi
Lo peor de la mala situación es que lo obliga a uno a decir mentiras.
Gabriel García Márquez (El coronel no tiene quien le escriba)
Lo que la naturaleza no te da, el infierno te lo presta.
Camila Sosa Villada (Las malas)
La realidad es que cada uno es responsable de su propia vida. Nacemos con ciertas cartas del naipe, y con ellas jugamos nuestro juego; a algunos les tocan malas cartas y lo pierden todo, pero otros juegan magistralmente con esas mismas cartas y triunfan.
Isabel Allende (Violeta (Spanish Edition))
—¿Por qué sigues creyendo en Dios? ¿No estás enfadada con Él por todas las cosas malas que te han pasado? Ella interrumpió lo que estaba haciendo y se volvió hacia él. Gabriel parecía muy infeliz. —A todo el mundo le pasan cosas malas. ¿Por qué iba a ser yo distinta a los demás? —Porque eres buena. Ella se miró las manos. —El universo no se basa en la magia. No hay unas reglas para las personas buenas y otras para las personas malas. Todo el mundo sufre en un momento u otro. Lo importante es lo que haces con tu dolor, ¿no crees?
Sylvain Reynard (Gabriel's Rapture (Gabriel's Inferno, #2))
La verdad, había en ella algo que era imposible no admirar, por esas razones que nos llevan a apreciar las obras bien hechas, aunque sean perversas.
Mario Vargas Llosa (Travesuras de la niña mala)
La gente instruida es tan mala como la ignorante, sólo que con más argumentos.
Marco Denevi (Rosaura a las diez)
Buena suerte: que nadie tenga que cuidarte. Mala suerte: que nadie te cuide.
Alaíde Ventura (Entre los rotos (Spanish Edition))
Como me gusta la mala vida. Fuck.
Erika L. Sánchez (I Am Not Your Perfect Mexican Daughter)
«Es que la gente es mala...» «Mala no; imbécil, que no es lo mismo. El mal presupone una determinación moral, intención y cierto pensamiento. El imbécil o cafre no se para a pensar ni a razonar. Actúa por instinto, como bestia del establo, convencido de que hace el bien, de que siempre tiene la razón y orgulloso de ir jodiendo, con perdón, a todo aquel que se le antoja diferente a él mismo, bien sea por el color, por creencia, por idioma, por nacionalidad, o por sus hábitos de ocio. Lo que hace falta en el mundo es más gente mala de verdad y menos cazurros limítrofes.»
Carlos Ruiz Zafón (The Shadow of the Wind (The Cemetery of Forgotten Books, #1))
Escribo, ella escribió, que la memoria es frágil y el transcurso de una vida es muy breve y sucede todo tan deprisa, que no alcanzamos a ver la relación entre los acontecimientos, no podemos medir la consecuencia de los actos, creemos en la ficción del tiempo, en el presente, el pasado y el futuro, pero puede ser también que todo ocurre simultáneamente, como decían las tres hermanas Mora, que eran capaces de ver en el espacio los espíritus de todas las épocas. Por eso mi abuela Clara escribía en sus cuadernos, para ver las cosas en su dimensión real y para burlar a la mala memoria.
Isabel Allende (La casa de los espíritus)
Era obvio que no se iba a quedar, y si de pura suerte se quedaba iba a acabar odiándome. Te digo que los tipos decentes no me van. Les traigo mala suerte.
Xavier Velasco (Diablo Guardián)
Deberías despertarme -le digo, porque yo interrumpo su sueño dos o tres veces cuando tengo una noche mala hasta que logra calmarme de nuevo. -No hace falta, mis pesadillas suelen ser sobre perderte, así que se me pasa cuando me doy cuenta de que estás a mi lado.
Suzanne Collins (Catching Fire (The Hunger Games, #2))
Not quite daring to believe she wasn't still asleep, Aelin walked toward that rock, whispering the Song of Thanks to Mala Fire-Bringer for leading her to this place, this moment. Aelin ran her hand over the rough rock, and the sun-warmed stone tingled as if in greeting. Then she stepped beyond the stone. And at long last, Aelin Ashryver Galathynius was home.
Sarah J. Maas (Queen of Shadows (Throne of Glass, #4))
Aunque dicen que sólo los imbéciles son felices, confieso que me sentía feliz.
Mario Vargas Llosa (Travesuras de la niña mala)
Nuestra muerte ilumina nuestra vida. Si nuestra muerte carece de sentido, tampoco lo tuvo nuestra vida. Por eso cuando alguien muere de muerte violenta, solemos decir: "se la buscó". Y es cierto, cada quien tiene la muerte que se busca, la muerte que se ] Si la muerte nos traiciona y morimos de mala manera, todos se lamentan: hay que morir como se vive. La muerte es intransferible, como la vida. Si no morimos como vivimos es porque realmente no fue nuestra vida que vivimos: no nos pertenecía como no nos pertenece la mala suerte que nos mata. Dime cómo mueres y te diré quién eres.
Octavio Paz (The Labyrinth of Solitude and Other Writings)
Leer te hace ver más lejos, te hace ver a los ojos de los otros, como iguales, sean del sexo que sean, la religión que sea, la condición social que tengan. Leer abre tu mente y no permite que se llene de polvosos prejuicios, de malas intenciones, de ideas preconcebidas. Pero lo lamento, no te hace ser mejor a menos que quieras ser mejor. El asesino serial no dejará de serlo si lee Mujercitas y el cruel dictador no se volverá demócrata convencido si cae en sus manos Sandokán y los tigres de la Malasia. Pero el poder de decisión está en el lector.
Benito Taibo (Corazonadas)
Las palabras, dependiendo del tono y la intención, cobran significados distintos. Si se dicen con mala fe, intentando herir, incluso las palabras aparentemente más sencillas pueden volverse horrorosas. Pero en el fondo, no son más que palabras.
Benito Taibo (Persona normal)
hidup sememangnya keras untuk mereka yang malas tetapi pentas untuk si pemeras. (Dunia Memang Begitu)
Sahrunizam Abdul Talib
Sesudah itu semuanya reda. Musim mengendap di kaca jendela. Tinggal ranting dan dedaunan kering berserakan di atas ranjang. Hening. Waktu itu tengah malam. Kau menangis. Tapi ranjang mendengarkan suaramu sebagai nyanyian. (Tengah Mala, 1989)
Joko Pinurbo (Celana Pacarkecilku di Bawah Kibaran Sarung)
Para todo el mundo es más difícil vivir en la verdad que en la mentira.
Mario Vargas Llosa (Travesuras de la niña mala)
Todo puede ser tan hermoso, todo puede ser tan fértil, tan imprevisible, cuesta creer que sea obra de algún dios. El lenguaje es mío. Es mi derecho, me corresponde una parte de él. Vino a mí, yo no lo busqué, por lo tanto, es mío. Me lo heredó mi madre, lo despilfarró mi padre. Voy a destruirlo, a enfermarlo, a confundirlo, a incomodarlo, voy a desplazarlo y a hacerlo renacer tantas veces como sean necesarias, un renacimiento por cada cosa bien hecha en este mundo.
Camila Sosa Villada (Las malas)
Si dejas obra, muere tranquilo, confiando en unos pocos buenos amigos. Nunca permitas que te vuelvan persona mayor, hombre respetable. Nunca dejes de ser niño, aunque tengas los ojos en la nuca y se te empiecen a caer los dientes. Tus padres te tuvieron. Que tus padres te alimenten siempre, y págales con mala moneda. A mi qué. Jamás ahorres. Nunca te vuelvas una persona seria. Haz de la irreflexión y de la contradicción tu norma de conducta. Elimina las treguas recoge tu hogar en el daño, el exceso y la tembladera. Todo es tuyo. A todo tienes derecho y cóbralo caro.
Andrés Caicedo (¡Que viva la música!)
No tengo idea de quién soy, porque quien era antes era una mala persona y quien soy ahora está sin decidir. Me perdí a mí misma, pero todavía no me he encontrado.
Tarryn Fisher (The Opportunist (Love Me with Lies, #1))
Pre nego što krenete da tražite sreću, proverite - možda ste već srećni. Sreća je mala, obična i neupadljiva i mnogi ne umeju da je vide.
Dušan Radović
Si el cuerpo come cosas que no son sanas y las convierte en velocidad y en energía... El alma puede llegar a hacer lo mismo con las malas experiencias del corazón...
Albert Espinosa (Brújulas que buscan sonrisas perdidas)
...comprendí que hay cosas malas que a veces traen otras buenas…
Alice Kellen (Nosotros en la Luna)
Es la vida, muchacha. A veces ocurren cosas, cosas malas y no podemos evitarlo. Cuando algo se escapa de nuestro control cuesta encajarlo. Cuesta mucho.
Alice Kellen (El día que dejó de nevar en Alaska)
Somos seres inconstantes y estúpidos con mala memoria y un don para la autodestrucción.
Suzanne Collins (Mockingjay (The Hunger Games, #3))
in Ovid, difficulty is what wakes up the genius (ingenium mala saepe movent),
Nassim Nicholas Taleb (Antifragile: Things That Gain From Disorder)
Ljuta si na sebe, jer ti nedostajem, prznice mala. Nedostajem i sebi otkad smo sazvežđe podelili, pa svako gazduje svojom samoćom… Budalo jedna, nemaš pojma koliko te volim, ovako budalast. I drugi su blesavi, al’ ne umeju k’o ja da lepo popričaju sa tobom kada te nema, ni da poskakuju trotoarom u pokušaju da usklade korak sa tobom, nevidljivom… Žao mi što nisi tu, da vidiš kako je lepo sa tobom.
Đorđe Balašević
La luz es mala, no al contrario, y por eso deberíamos aprender a mantenerla apagada. La luz descubre cosas que la oscuridad esconde, como la sangre y los sentimientos; en cambio, las sombras son sabias, y si hay algo guardado en ellas probablemente es porque tiene que estar ahí.
Clara Cortés (Al final de la calle 118)
Me carga que la gente espere cosas de mí. Me enreda, me complica, me obliga a responder.
Alberto Fuguet (Mala onda)
«Tenés derecho a ser feliz», nos decía La Tía Encarna desde su sillón en el patio. «La posibilidad de ser feliz también existe».
Camila Sosa Villada (Las malas)
¿Acaso esto era de lo que se trataba el amor? ¿Pensar que una chica se veía hermosa en su pijama y sus gafas? ¿Que probablemente yo era el único que ella había dejado que la viera usándolas? ¿Era esa una cosa buena o una cosa mala?
Nyrae Dawn (What a Boy Wants (What a Boy Wants, #1))
En algún lugar hay una chica que trata de entender por lo que las personas están pasando, que acepta que las personas hacen cosas malas y que la desesperación las lleva a los lugares más oscuros que ellos hayan imaginado. Juro que ella existe, y le duele el chico arrepentido que veo delante de mí. Pero si la veo, no la reconocería.
Veronica Roth (Divergent (Divergent, #1))
Es curioso cómo nos pasamos la vida preocupados por cosas que siempre terminan teniendo solución, para bien o para mal. Tememos las malas situaciones como si fueran el final y no lo son. Final solo hay uno y ese... ese sí que no tiene vuelta de hoja.
Elísabet Benavent (La magia de ser nosotros (La magia de ser... #2))
Trust what is not known to your Mind. Trust what is known to your Heart.
Tony Samara
Me gusta la lluvia porque todo lo moja y purifica, porque hace que las cosas malas se vayan y me llene de un nuevo aire de esperanza. Me encanta la lluvia porque produce música y los charcos donde las gotas repican. Me gusta la lluvia porque parece que los ángeles lloran y sus lágrimas caen sobre mi cara para esconder mis propias lágrimas. Y al final de todo miro hacia arriba, donde las nubes gordas se juntan y sonrío...
Matías Zitterkopf
El secreto de la felicidad, o, por lo menos, de la tranquilidad, es saber separar el sexo del amor. Y, si es posible, eliminar el amor romántico de tu vida, que es el que hace sufrir. Así se vive más tranquilo y se goza más, te aseguro.
Mario Vargas Llosa (Travesuras de la niña mala)
Tú eres bonita sobre todo cuando sonríes.
Mario Vargas Llosa (Travesuras de la niña mala)
Un buen recuerdo se borra y cuesta volver a sentir lo que sentiste en ese momento. Cuando uno se ha sentido muy como las huevas, el dolor vuelve fácil. Es eso, no más.
Alberto Fuguet (Mala onda)
Reading is air in my lungs, fire in my blood, company in my thoughts.
Mala Naidoo
Secretul fericirii, sau cel puțin al liniștii, e să știi să desparți sexul de iubire. Și, dacă e posibil, să elimini iubirea romantică din viața ta, căci ea te face să suferi.
Mario Vargas Llosa (Travesuras de la niña mala)
¿Qué? -preguntó de mala gana. -Ojalá dejaras de intentar desesperadamente atraer mi atención de este modo -dijo él-. Se ha vuelto embarazoso. -El sarcasmo es el último refugio de los que tienen la imaginación en bancarrota -le respondió ella. -No puedo evitarlo.Uso mi afilado ingenio para ocultar mi dolor interior. [pp. 185]
Cassandra Clare (City of Bones (The Mortal Instruments, #1))
El profesor golpea otro escritorio, y la chica con cabello rojo a mi izquierda salta y deja caer todos sus papeles. Me inclino para ayudarla a recogerlos, y estoy sorprendida al descubrir una página entera de garabatos de un tatuaje de calavera familiar. Miro hacia arriba en sorpresa, y su cara se enciende como su cabello rojo. Miro hacia Josh y luego levanto mis cejas hacia ella. Sus ojos se amplían en horror, pero sacudo mi cabeza y sonrío. No le diré. ¿Cuál es su nombre? Isla. Isla Martin. Vive en mi piso, pero es tan silenciosa que a menudo me olvido de ella. Tendrá que ser más ruidosa si le gusta Josh. Ambos son tímidos. Es una lástima, porque se verían lindos juntos. Probablemente pelearía menos que con Rashmi, también. ¿Por qué es que las personas adecuadas no terminan juntas? ¿Por qué las personas tienen miedo de abandonar una relación, incluso cuando saben que es una mala relación?
Stephanie Perkins (Anna and the French Kiss (Anna and the French Kiss, #1))
Así fuimos olvidando lo importante: que ser travesti era una fiesta. Porque la más hermosa de todas nosotras ya no estaba ahí para recordárnoslo.
Camila Sosa Villada (Las malas)
Manusya muak. Segala sesuatu yang tidak dapat terjawab selalu berakhir atas nama Tuhan. Misalnya, mengapa seorang anak bisa jadi bajingan padahal orangtuanya santri? Dijawab, itu sudah takdir dari Tuhan. Sebaliknya, jika orangtuanya rusak tapi anaknya begitu bauk, dijawab, itulah kuasa Tuhan. Alangkah mudahnya. Tidak adakah penjelasan lain yang lebih memuaskan? Tidak adakah jawaban lain yang lebih masuk akal? Mungkin manusia sudah malas berfikir, pikir Manusya.
Djenar Maesa Ayu (Mereka Bilang, Saya Monyet!)
Me asombra cuánto la gente le teme a lo que puede suceder en la oscuridad, pero no piensan dos veces en su seguridad durante el día; como si el sol ofreciera algún tipo de protección máxima contra el mal en el mundo. No lo hace. Todo lo que hace es susurrarte, tranquilizarte con su calor antes de empujarte de cara a la tierra.La luz del día no te protegerá de nada. Las cosas malas suceden todo el tiempo; no esperan hasta después de la cena.
Katja Millay (The Sea of Tranquility)
- ¿Cómo puede una reina ser a la vez una bruja buena y una bruja mala? ¿Cómo puede un prínci0pe ser a la vez un asesino y un salvador? ¿Cómo puede un boticario tener un crácter del demonio pero ser recto en sus principios? ¿Cómo puede un párroco tener malos pensamientos y buen corazón? ¿Cómo es posible que los hombres invisibles estén más solos cuando consiguen que todo el mundo los vea?
Patrick Ness
Estar a su lado (que creo es, justamente, donde deseo estar) equivale a estar aún más solo.
Alberto Fuguet (Mala onda)
Pero así es el mundo, inversamente proporcional a las necesidades y deseos de uno.
Alberto Fuguet (Mala onda)
The practice is simple. Whatever you're doing, do that with total awareness.
Tony Samara
When we understand that Peace is a state of mind we understand true Peace.
Tony Samara
Dios casi nunca está cuando se le espera porque es oscuridad, tuvo que crear la luz voceando en el abismo para poder ver algo más que a sí mismo y su tiniebla.
Alana S. Portero (La mala costumbre)
A lo mejor estamos siempre acumulando nuevos yoes. Sumando personalidades a medida que tomamos decisiones, buenas y malas, que metemos la pata o progresamos, que perdemos la cabeza y recuperamos el sentido, que nos hundimos, nos enamoramos, lloramos a un ser querido, crecemos, nos apartamos del mundo o lo agarramos por los cuernos, a medida que creamos cosas y las destruimos.
Jandy Nelson (I'll Give You the Sun)
Recordando estas cosas mientras alistaban el baúl de José Arcadio, Úrsula se preguntaba si no era preferible acostarse de una vez en la sepultura y que le echaran la tierra encima, y le preguntaba a Dios, sin miedo, si de verdad creía que la gente estaba hecha de fierro para soportar tantas penas y mortificaciones; y preguntando y preguntando iba atizando su propia ofuscación, y sentía unos irreprimibles deseos de soltarse a despotricar como un forastero, y de permitirse por fin un instante de rebeldía, el instante tantas veces anhelado y tantas veces aplazado de meterse la resignación por el fundamento y cagarse de una vez en todo, y sacarse del corazón los infinitos montones de malas palabras que había tenido que atragantarse en todo un siglo de conformidad.
Gabriel García Márquez (One Hundred Years of Solitude)
Así que, desde que conocí a La Tía Encarna, yo tomé por costumbre mentirle mucho al vulgo y le digo por favor y gracias a cualquiera, y perdón también, en todos los colores, y la gente se siente bien y te deja de molestar por un momento.
Camila Sosa Villada (Las malas)
When you deeply love someone from that space that is beyond attachment to certain projections or desires, when you love someone just deeply, totally, completely, without any games that the mind or emotions play, then that love remains eternal in the heavens forever, and that is what pulls you back to remembering that love.
Tony Samara
A eso me dedico últimamente, a decepcionar.
Alberto Fuguet (Mala onda)
Upamti, mala, kada ti sjećanje postane važnije od života, upamti taj čas, to znači da si došla na pola puta, govorila mi je baka, ona koja me, prema kavenim terminima, naučila snalaženju u vremenu. Drugi dio puta ćeš se samo ispitivati i nastojati ispraviti greške prvog. I kad skontaš kakva si bila drugima, a kakvi oni tebi, dođe kraj. Poravnato. Đe si bila, niđe, šta si napravila, znaju drugi. A ti znaš da nisi popila kafu s nekim s kim si trebala. I da si se zajebala.
Julijana Matanović (I na početku i na kraju bijaše kava)
Kita tak ingin selama-lamanya berada di bawah pemerintahan satu orang selama puluhan tahun, Laut. Hanya di negara diktatorial satu orang bisa memerintah begitu lama...seluruh Indonesia dianggap milik keluarga dan kroninya. Mungkin kita hanya nyamuk-nyamuk pengganggu bagi mereka. Kerikil dalam sepatu mereka. Tapi aku tahu satu hal: kita harus mengguncang mereka. Kita harus mengguncang masyarakat yang pasif, malas, dan putus asa agar mereka mau ikut memperbaiki negeri yang sungguh korup dan berantakan ini, yang sangat tidak menghargai kemanusiaan ini, Laut. Kinan
Leila S. Chudori (Laut Bercerita)
Hombres necios que acusáis a la mujer sin razón, sin ver que sois la ocasión de lo mismo que culpáis: si con ansia sin igual solicitáis su desdén, ¿por qué queréis que obren bien si las incitáis al mal? Cambatís su resistencia y luego, con gravedad, decís que fue liviandad lo que hizo la diligencia. Parecer quiere el denuedo de vuestro parecer loco el niño que pone el coco y luego le tiene miedo. Queréis, con presunción necia, hallar a la que buscáis, para pretendida, Thais, y en la posesión, Lucrecia. ¿Qué humor puede ser más raro que el que, falto de consejo, él mismo empaña el espejo, y siente que no esté claro? Con el favor y desdén tenéis condición igual, quejándoos, si os tratan mal, burlándoos, si os quieren bien. Siempre tan necios andáis que, con desigual nivel, a una culpáis por crüel y a otra por fácil culpáis. ¿Pues como ha de estar templada la que vuestro amor pretende, si la que es ingrata, ofende, y la que es fácil, enfada? Mas, entre el enfado y pena que vuestro gusto refiere, bien haya la que no os quiere y quejaos en hora buena. Dan vuestras amantes penas a sus libertades alas, y después de hacerlas malas las queréis hallar muy buenas. ¿Cuál mayor culpa ha tenido en una pasión errada: la que cae de rogada, o el que ruega de caído? ¿O cuál es más de culpar, aunque cualquiera mal haga: la que peca por la paga, o el que paga por pecar? Pues ¿para qué os espantáis de la culpa que tenéis? Queredlas cual las hacéis o hacedlas cual las buscáis. Dejad de solicitar, y después, con más razón, acusaréis la afición de la que os fuere a rogar. Bien con muchas armas fundo que lidia vuestra arrogancia, pues en promesa e instancia juntáis diablo, carne y mundo.
Juana Inés de la Cruz
La puta, la gran puta, la grandísima puta, la santurrona, la simoníaca, la inquisidora, la falsificadora, la asesina, la fea, la loca, la mala; la del Santo Oficio y el Índice de Libros Prohibidos; la de las Cruzadas y la noche de San Bartolomé; la que saqueó Constantinopla y bañó de sangre Jerusalén; la que exterminó a albigenses y a los veinte mil habitantes de Beziers; la que arrasó con las culturas indígenas de América; la que quemó a Segarelli en Parma, a Juan Hus en Constanza y a Giordano Bruno en Roma; la detractora de la ciencia, la enemiga de la verdad, la adulteradora de la Historia; la perseguidora de judíos, la encendedora de hogueras, la quemadora de herejes y brujas...
Fernando Vallejo (La puta de Babilonia)
She reached into the pocket of her riding leathers and extended the Amulet of Orynth and a sliver of black stone to Dorian. He balked. “Elena said Mala’s bloodline can stop this. It runs in both your houses.” The golden eyes were weary—heavy. He realized what Manon was asking. Aelin had never planned to see Terrasen again. She had married Rowan knowing she would have months at best, days at the worst, with him. But she would give Terrasen a legal king. To hold her territory together. She had made plans for all of them—and none for herself. “The quest does not end here,” Dorian said softly. Manon shook her head. And he knew she meant more than the keys, than the war, as she said, “No, it does not.” He took the keys from her. They throbbed and flickered, warming his palm. A foreign, horrible presence, and yet … all that stood between them and destruction. No, the quest did not end here. Not even close. Dorian slid the keys into his pocket. And the road that now sprawled away before him, curving into unknown, awaiting shadow … it did not frighten him.
Sarah J. Maas (Empire of Storms (Throne of Glass, #5))
El mal presupone una determinación moral, intención y cierto pensamiento. El imbécil o cafre no se para a pensar ni a razonar. Actúa por instinto, como bestia de establo, convencido de que hace el bien, de que siempre tiene la razón y orgulloso de ir jodiendo, con perdón, a todo aquel que se le antoja diferente a é mismo, bien sea por color, por creencia, por idioma, por nacionalidad o, como en el caso de don Federico, por sus hábitos de ocio. Lo que hace falta en el mundo es más gente mala de verdad y menos cazurros limítrofes.
Carlos Ruiz Zafón (The Shadow of the Wind (The Cemetery of Forgotten Books, #1))
Puede que crea que me lo merecía. Tal vez no debería haberle mandado una rosa a Juliet o haberla empapado de cerveza en la fiesta. Tal vez no debería de haber copiado a Lauren Lornet en el examen. Tal vez no debería de haberle dicho lo que le dije a Kent. O quizás pienses que me lo merecía porque había decidido acostarme con Rob, porque no iba a conservar la virginidad y esas cosas. Pero antes de que empieces a señalarme con el dedo, déjame hacerte una pregunta: ¿tan mala fui? ¿Tanto que merecía morir, morir así? Las cosas que hice, ¿fueron mucho peores que las que hace cualquiera? ¿De verdad fueron peores que las que haces tú? Piénsalo.
Lauren Oliver (Before I Fall)
Shepley trotó alrededor de la parte delantera del Charger, y luego se deslizó en el asiento del conductor. —Todavía estoy tomando la posición oficial de que esto es una mala idea. —Anotado. —Entonces, ¿a dónde? —Steiner. —¿La joyería? —Sip. —¿Por qué, Travis? —dice Shepley, su voz más severa que antes. —Ya verás. Niega con su cabeza. —¿Estás tratando de ahuyentarla? —Va a suceder, Shep. Sólo quiero tenerlo. Para cuando llegue el momento. —No hay momento en el corto plazo ahora mismo. Estoy tan enamorado de América que me vuelve loco a veces, pero no somos lo suficiente mayores para esa mierda, todavía, Travis. Y… ¿qué si ella dice que no? Mis dientes se apretaron ante la idea. —No se lo pediré hasta que sepa que está lista. La boca se Shepley tira hacia un lado. —Justo cuando crees que no puedes conseguir nada más loco, haces algo más para recordarme que estas mucho más allá del loco palo de mierda. —Espera a ver la roca que voy a recibir. Shepley estiró su cuello lentamente en mi dirección. —Ya has estado allí de compras, ¿cierto? Sonreí.
Jamie McGuire (Walking Disaster (Beautiful, #2))
Si alguien quisiera hacer una lectura de nuestra patria, de esta patria por la que hemos jurado morir en cada himno cantado en los patios de la escuela, esta patria que se ha llevado vidas de jóvenes en sus guerras, esta patria que ha enterrado gente en campos de concentración, si alguien quisiera hacer un registro exacto de esa mierda, entonces debería ver el cuerpo de La Tía Encarna. Eso somos como país también, el daño sin tregua al cuerpo de las travestis. La huella dejada en determinados cuerpos, de manera injusta, azarosa y evitable, esa huella de odio.
Camila Sosa Villada (Las malas)
—Ni me dejaron preparar el entierro. Cogieron a mi hijo y montaron con él un numerito patriótico. Les vino de perlas que se moriría. Para usarlo con intenciones políticas, ¿sabes? Como los usan a todos. Unos borregos, eso es lo que son. Unos ingenuos. Y Joxe Mari lo mismo. Les calientan la cabeza, les dan un arma y, hala, a matar. En casa nunca hemos hablado de política. A mí la política no me interesa. ¿Te interesa a ti? —Ni pizca. —Les meten malas ideas y, como son jóvenes, caen en la trampa. Luego se creen unos héroes porque llevan pistola. Y no se dan cuenta de que, a cambio de nada, porque al final no hay más premio que la cárcel o la tumba, han dejado el trabajo, la familia, los amigos. Lo han dejado todo para hacer lo que les mandan cuatro aprovechados. Y para romperles la vida a otras personas, dejando viudas y huérfanos por todas las esquinas.
Fernando Aramburu (Patria)
—¿Por qué estás intentando con tanta fuerza el hacerme pensar que eres una mala persona? —pregunté. —Porque sería mejor para ti tener un sano temor hacia mí de modo que no puedas decir que no fuiste advertida. No soy como los chicos de tu escuela. Piensa en la atracción que sientes hacia las drogas. Así me siento respecto al sexo. Oh. —¿Comienzas a comprenderlo ya? Déjame ser aún más claro. —Su voz bajó mientras me guiaba a través de su trabajo—. Puedo entender a alguien en solo cinco minutos de conversación para saber qué tendría que decir o hacer para atraerlas a la cama. Eso te incluye, aunque admito que estaba fuera de juego anoche. Con alguna personas basta con simple adulación y atención. Con otras toma más tiempo y energía. Hago lo que se necesite para quitarles la ropa, y luego intento hacerlo de modo que nunca estén con otra persona sin pensar en mí. Sé secretos del cuerpo humano que la mayoría de las personas ni siquiera sabe de ellos mismos. Y cuando me voy, sé que están arruinadas cuando comienzan a suplicarme que me quede.
Wendy Higgins (Sweet Evil (Sweet, #1))
Draugs nav laba grāmata, ko kurā katrā laikā arī nemazgātām rokām var noņemt no plaukta, lai bagātinātu vientuļu vakara stundu, izkliedētu garlaicību, atrastu sapratēju. Draudzība ir dvēseļu mijiedarbības skaistākais, vārīgākais, rūpīgi kopjamais zieds, kas, ja tam nepievērš pietiekami vērības, nonīkuļo un nokalst, vēl iekām pilnīgi uzziedējis. Ir vārdi, kas satur indi, un drausmi ir, ka izrunāto vārdu nevar paņemt atpakaļ. Kā indīga bulta tas reizēm aizķeras dvēselē un aizdzen to bojā. Bet ir arī vārdi, kuros apslēpts burvju spēks. No viena maza vārda nonīkusi dvēsele var atspirgt, atjaunoties, – sākt ziedēt visiem pavasara ziediem reizē. Tu pacietīgi izturi arī tās drauga īpašības, kas, ja ir citiem, tevi pilda ar īgnumu. Draugs ir nevis labu īpašību katalogs, bet dzīvs cilvēks, kura negatīvās īpašības tu tikpat labi pazīsti kā pozitīvās, nesaslejoties pret tām. Ja draugs no tevis aiziet tādēļ, ka tu žāvājoties muti neaizklāj ar roku, tad neskumsti par to. Kā ir malu mednieki, tā ir malu draugi, kas tver tikai tavas būtības ārējās malas. Ar tiem jauki pakavēties vienu otru stundu, bet dvēseli viņi nebagātina, ziemas vidū nespēj ienest pavasari, pusnaktī neaizdedzina gaismu.
Zenta Mauriņa
Cerrar los ojos. Cómo quisiera cerrar los ojos y empezar de nuevo y abrirlos después con la tardía lucidez que traen los años pero con la vitalidad que ya no tengo. Dios da pan al que no tiene dientes, pero antes, mucho antes, le dio hambruna al que los tenía. Linda trampa la de Dios. Después de todo, los refranes populares son algo así como un curriculum divino. Se armó la de Dios es Cristo: virulencia y furia. Dios los cría y ellos se juntan: conspiración y acoso. Dar a Dios lo que es de Dios y al César lo que es del César: repartija y prorrateo. Como Dios manda: prepotencia e imperio. Dios paso de largo: indiferencia y menosprecio. A Dios rogando y con el mazo dando: parapoliciales, paramilitares, escuadrones de la muerte, etc. Cuando Dios quiera: poder omnímodo. Dios nos libre y nos guarde: neocolonialismo. Dios castiga sin palo ni piedra: tortura subliminal. Vaya con Dios: malas compañías.
Mario Benedetti (Primavera con una esquina rota)
Zašto bi to bilo tako smešno, da ja mislim na ugašene vulkane, a da sam i Vezuv zavoleo, kao vulkan. Išao sam čak do ostrva Jan Majen, koje sad ljudi ne znaju, ni da izgovaraju, jer nosi ime holandskog mornara, koji je bio prost čovek, ali je to ostrvo, do smrti, tražio, ponova, u magli. Zbog tog dalekog ostrva u arktičkom moru, volim i Vezuv. Zato sam došao u Herkulanum. Čini mi se da sam u Kordobi. Tišina po ulicama je još veća, nego u Pompeji, a ja sam došao da vidim samo jednu kuću, iskopanu, i samo jednu zidnu sliku u toj kući. Samo to. To je slika Vezuva, stara dve hiljade godina. A sveža, kao da je tih dana slikana. Nije ni velika. Neugledna je, ali vanredno nežnih boja, i , Vezuv je na njoj naslikan, kao neki Fudžijama. Otkud ta veza ? Ta nežnost, prema prirodi, ta ljubav prema vulkanu, ta slika rađena sa tolikom ljubavlju – kao da je Vezuv neko dete, ili brdo Mimoro, koje je iz Azije preneto u Italiju. Ta mala slika u Herkulanumu bila je moja najmilija stvar. Nju sam dolazio da vidim. Tu vezu među kontinentima. Tu vezu među ljudima. Tu vezu Azije sa mnom, za koju niko ne zna i koju ne mogu da protumačim.
Miloš Crnjanski (Kod Hiperborejaca I)
Los españoles también abusan de las expresiones fuertes. Frente a ellos el mexicano es singularmente pulcro. Pero mientras los españoles se complacen en la blasfemia y la escatología, nosotros nos especializamos en la crueldad y el sadismo. El español es simple: insulta a Dios porque cree en él. La blasfemia, dice Manchado, es una oración al revés. El placer que experimentan muchos españoles, incluso algunos de sus más altos poetas, al aludir a los detrimentos y mezclar la mierda con lo sagrado se parece un poco al de los niños que juegan con lodo. […] El "hijo de la chingada" es el engendro de la violación, del rapto o la burla. SI se compara esta expresión con la española, "hijo de puta", se advierte inmediatamente la diferencia. Para el español la deshonra consiste en ser hijo de una mujer que voluntariamente se entrega, una prostituta; para el mexicano, es ser fruto de una violación.
Octavio Paz (The Labyrinth of Solitude and Other Writings)
Inna lillahi wa inna ilaihi raji'un, Telah meninggal dunia ibu, oma, nenek kami tercinta.... Requiescat in pace et in amore, Telah dipanggil ke rumah Bapa di surga, anak, cucu kami terkasih.... Dalam sehari, Bunda menerima dua kabar (duka cita / suka cita) sekaligus. Apakah kesedihan serupa cucuran air hujan yang jatuh dan mengusik keheningan kolam? Apakah kebahagiaan seperti sebuah syair yang mesti dipertanyakan mengapa ia digubah? Bagaimana kita mesti menjawab pertanyaan tentang kematian orang orang terdekat? Mengapa mereka pergi? Kemana mereka akan pergi? Memento mori, serupa nyala api dan ngengat yang terbakar. Seperti juga lilin yang padam, bunga yang layu, ranting yang kering, pohon yang meranggas. Mereka hanyalah sebuah pertanda, bahwa semua yang hidup pasti akan mati. Agar kita senantiasa teringat pada tempus fugit, bahwa waktu yang berlalu  tak akan pernah kembali. Ketika Bunda masih muda, sesungguhnya Bunda sudah tidak lagi muda, tak akan pernah bertambah muda, tak akan kembali muda. Waktu telah merenggut kemudaan kita pelan pelan. Ketuaan adalah sebuah keniscayaan, dan kematian adalah sebuah kepastian. Tak ada sesuatu pun yang abadi, Anakku. Ingatan tentang mati semestinya memberi kita pelajaran berharga. Jangan pernah menyia nyiakan waktu. Jangan hilang niat untuk bangkit dari ranjang. Jangan terlalu malas untuk bekerja. Jangan terlalu letih untuk menuntaskan hari. Jangan pernah lupa untuk berdoa. Jangan lalai untuk bersyukur. Jadikan hari ini sebagai milikmu. Ketika semua perkara seakan menggiring langkahmu pada kesulitan, kegagalan, ketidakpastian dan rasa sakit. Pikirkanlah siapa yang akan jadi malaikat pelindung dan penolongmu? Bagaimana engkau akan menemukan eudaimonia? Bagaimana engkau hendak memaknai hidup? Dalam sekejap mata hidup bisa berubah. Waktu berlalu dan ia tak akan pernah kembali. Gunakan kesempatan untuk bercermin pada permukaan air yang jernih. Tatap langsung kedalaman telaga yang balik menatap kepada dirimu. Abaikan rasa sakit dan penderitaan, sebab puncak gunung sudah membayang di depan mata dan terbit matahari akan menghangatkan kalbumu. Cuma dirimu yang punya kendali atas pikiran, hasrat dan nafsu, perasaan dan kesadaran inderawi, persepsi, naluri dan semua tindakanmu sendiri. Ketika kita mengingat kematian, kita tidak akan lagi merasa gentar. Sebab ia lembut, ia tak lagi menakutkan. Ia justru menuntaskan segala rasa sakit dan penderitaan. Ia pengejawantahan waktu yang berharga, kecantikan yang abadi, indahnya rasa syukur, dan kemuliaan di balik setiap ucapan terima kasih. Ia mengajarkan kita bagaimana menghargai kehidupan yang sesungguhnya. Ia membimbing kita menemukan pintu takdir kita sendiri. Apapun perubahan yang menghampiri dirimu. Ia adalah pintu rahasia yang menjanjikan kejutan yang tak akan pernah kamu sangka sangka. Yang terbaik adalah menerimanya sebagai berkat. Apa yang ada dalam dirimu adalah kekuatanmu. Engkau akan membuatnya berarti. Bagi mereka yang paham, takdir dan kematian adalah sebuah karunia, seperti juga kehidupan. Sesungguhnyalah kita ini milik Allah dan kepada-Nyalah kita akan kembali.
Titon Rahmawan
But she merely lifted her chin. “I am going, Rowan. I will gather the rest of my court—our court—and then we will raise the greatest army the world has ever witnessed. I will call in every favor, every debt owed to Celaena Sardothien, to my parents, to my bloodline. And then…” She looked toward the sea, toward home. “And then I am going to rattle the stars.” She put her arms around him—a promise. “Soon. I will send for you soon, when the time is right. Until then, try to make yourself useful.” He shook his head, but gripped her in a bone-crushing embrace. He pulled back far enough to look at her. “Perhaps I’ll go help repair Mistward.” She nodded. “You never told me,” she said, “what you were praying to Mala for that morning before we entered Doranelle.” For a moment, it looked like he wouldn’t tell her. But then he quietly said, “I prayed for two things. I asked her to ensure you survived the encounter with Maeve—to guide you and give you the strength you needed.” That strange, comforting warmth, that presence that had reassured her … the setting sun kissed her cheeks as if in confirmation, and a shiver went down her spine. “And the second?” “It was a selfish wish, and a fool’s hope.” She read the rest of it in his eyes. But it came true. “Dangerous, for a prince of ice and wind to pray to the Fire-Bringer,” she managed to say. Rowan shrugged, a secret smile on his face as he wiped away the tear that escaped down her cheek. “For some reason, Mala likes me, and agreed that you and I make a formidable pair.” But she didn’t want to know—didn’t want to think about the Sun Goddess and her agenda as she flung herself on Rowan, breathing in his scent, memorizing the feel of him. The first member of her court—the court that would change the world. The court that would rebuild it. Together.
Sarah J. Maas (Heir of Fire (Throne of Glass, #3))