“
Het is zo dat alles voort hobbelt, ongestoord en ongemoeid, dat de raderen van de geregeldheid ineen blijven grijpen, dat wij als dommeriken blijven voorthollen, dat loze doel tegemoet, die bestemming die niet bestaat, of alleen maar uit natte grond waarin ons gebeente langzaam rot, en wij de mest worden voor de volgenden, die uit ons opstaan en die, angstig naar onze kadavers loerend, geloven in dezelfde fabels die iedereen te gronde richten, en die dezelfde barre keuzes maken, en hun leven vergooien aan het eeuwigdurende ronddraaien van het Niets.
”
”
Marnix Peeters (De tenondergang en de ongelooflijke wederopstanding van Eddy Vangelis)