Kern Quotes

A crude age. Peace is stabilized with cannon and bombers, humanity with concentration camps and pogroms. We're living in a time when all standards are turned upside-down, Kern. Today the aggressor is the shepherd of peace, and the beaten and hunted are the troublemakers of the world. What's more, there are whole races who believe it!

Unlike a bag of heroin, a girl can be sold again and again.

Ain’t nobody comin’ to save you, girl. You wanna survive? You better start thinking for yourself.

Früher wusste man (oder vielleicht ahnte man es), dass man den Tod in sich hatte wir die Frucht den Kern. Die Kinder hatten einen kleinen und die Erwachsenen einen großen. Die Frauen hatten ihn im Schoß und die Männer in der Brust. Den hatte man, und das gab einem eine eigentümliche Würde und einen stillen Stolz.

Because of Stephen King, horror movies don’t scare me. There is nothing a horror movie director can do to me that Stephen King hasn’t done already.

Wir sollten uns um die kümmern, die uns wichtig sind und die einen guten Kern haben. Das muss eine der Maximen im Leben sein, und der Teufel tritt die in den Allerwertesten, die nicht danach handeln.

Ewww... intelligent design people! They're just buck-toothed, Bible-pushing nincompoops with community-college degrees who're trying to sell a gussied-up creationism to a cretinous public! No need to address their concerns or respond to their arguments. They are Not Science. They are poopy-heads. There. I just saved you the trouble of reading 90 percent of the responses to the ID position... This is how losers act just before they lose: arrogant, self-satisfied, too important to be bothered with substantive refutation, and disdainful of their own faults... The only remaining question is whether Darwinism will exit gracefully, or whether it will go down biting, screaming, censoring, and denouncing to the bitter end. — Tech Central Station contributor Douglas Kern, 2005

Je moet niet teruggaan naar plaatsen van vroeger. Dan vernietig je die gloed, de kern van je herinneringen.

Hatte ich nicht hinter der Legende die Wahrheit gesucht? Als ich den Kern der Wahrheit erreicht zu haben glaubte, da war er Legende.

There is an Old Earth phrase Kern used sometimes, about a boat whose every part was replaced, and was it the same boat then?

I incline my agreement with Toirdealbhach,' said Gareth. 'After all, what is the good of killing poor kerns who do not know anything? It would be much better for the people who are angry to fight each other themselves, knight against knight.' 'But you could not have any wars at all, like that,' exclaimed Gaheris. 'It would be absurd,' said Gawaine. 'You must have people, galore of people, in a war.' 'Otherwise you could not kill them,' explained Agravaine.

It's a pook, a messenger...spy is more like it," Kern explained sourly. "This one will tattle, and I'll never hear the end of it when I go back." An eyebrow lifted. "Consorting with a human.

Euer Schmerz ist das Zerbrechen der Schale, die euer Verstehen umschließt. Wie der Kern der Frucht zerbrechen muß, damit sein Herz die Sonne erblicken kann, so müßt auch ihr den Schmerz erleben.

... So bewies mir das Wagnis, dass es nicht zerstörerisch ist, wenn wir unser Innerstes aufs Spiel setzen, wenn wir unseren verborgenen und echten Kern anbieten. Wie können nicht zerstört werden.

Leven is eigenlijk niets anders dan afscheid nemen van leven. Dat is de kern van het leven, en liefde is afscheid nemen van liefde - het is allemaal één groot afscheidsfeest. Het was een mooi afscheidsfeest, maar ik moet nu naar huis, even uitslapen, de afwas doen van verleden week. Begrijp je?

The merciless Macdonald (Worthy to be a rebel, — for, to that, The multiplying villainies of nature Do swarm upon him) from the Western Isles Of kerns and gallowglasses is supplied; And Fortune, on his damned quarrel smiling, Showed like a rebel's whore: but all's too weak: For brave Macbeth (well he deserves that name) Disdaining Fortune, with his brandish'd steel, Which smoked with bloody execution, Like valour's minion, Carv'd out his passage.

Die Krankheit war den Menschen Existenzbeweis - als wären sie nicht in der Lage gewesen, sich selbst zu spüren, solange ihnen nichts wehtat! Jahrhunderte lang hat man die Schwäche angebetet, man hat sie sogar zum Kern einer Weltreligion erhoben. Man kniete vor dem Bild eines magersüchtigen, bärtigen Masochisten, der eine Stacheldrahtrolle auf dem Kopf trug, während ihm das Blut übers Gesicht lief. Der Stolz der Kranken, die Heiligkeit der Kranken, die Selbstliebe der Kranken: Das waren die Übel, die den Menschen von innen fraßen.

Der Kern seiner Seele war schwarz und vertrocknet wie der schimmelige Kern, der einen reifen Pfirsich verdirbt.

Ein Mann, dessen romantischer Kern in einen brutalen, einfachen Behälter eingeschlossen war, welcher aus Instinkt und Pragmatismus bestand.

Der Kern des Glücks: Der sein zu wollen, der du bist.

It is a special vanity of Southern women to believe that they are different from other American women.” -Sharon McKern, author of Redneck Mothers, Good Ol’ Girls and Other Southern Belles

Seine Augen waren blau vor Sehnsucht und wurden vor Schmerz und Auflehnung wieder schwarz. Er war ein Gewirr verschlungener Nerven, die ohne einen Kern der Ruhe nach allen Seiten vibrierten.

An ancestress of hers stole the Sacred Eye of the Messenger from the ants, back when the ants were the great power in the world and not merely a convenient operating system to run Avrana Kern on.

Je zou de geschiedenis van Europa kunnen beschrijven als een geschiedenis van terugverlangen naar de geschiedenis.' 'Dat is eigenlijk de kern van de renaissance,' zei ik. 'Het is de kern van alles,' zei ze.

Ik wil branden in het vuur van mijn gevoelens. Ik wil alles, want alleen als ik alles heb weet ik dat ik iets ben. Ik wil meegevoerd worden om de zinloosheid van mijn bestaan te vergeten en ik wil de ander vervoering, onderdompeling en overgave geven en laten ondergaan om duidelijk te maken dat er niets is buiten mij, dat ik de kern van haar bestaan ben, dat het nergens beter is en dat ik alles verdien wat zij kan geven.

Iemand zou de hoop kunnen koesteren dat hij door zijn verwachtingen te reduceren werkelijker zou kunnen worden, dat hij zichzelf zou kunnen beperken tot een harde, betrouwbare kern en daarmee immuun zou worden voor de pijn van de teleurstelling. Maar hoe zou het zijn om een leven te leiden dat zich verre houdt van grootse, onbescheiden verwachtingen, een leven waarin alleen nog banale verwachtingen bestaan, zoals de verwachting dat de bus komt?

Der Kern des Problems bestand darin, dass »man(n)« mit einer fremden Spezies konkurrieren musste. Man(n) konnte von Natur aus nicht größer, schneller, behaarter, muskulöser sein als ein Pferd. Jede Form von Wettkampf war chancenlos.

Chinese culture had boys memorize the Dao for centuries. Many cultures commit their sacred, foundational texts to memory.... When you read a hundred words a hundred times they get woven into your soul.... Understanding is not as important. When we struggle with a text, it changes us. Why put things in memory? ... We memorize to contemplate, not to show off.

Steve paid attention to every nuance of the slides, even details that, as far as I could tell, were invisible to the naked eye, like font kerning—which is adjusting the space between letters—and font smoothing to make sure the curves on each font were perfect. He hired a presentation professional, Wayne Goodrich, to help finalize these details and to make sure that at every single stop on the road show, all the pieces were in place to show the presentation and video perfectly.

De tijd heeft littekenweefsel over mijn hart gevormd. Het is een andere pijn, een ander verdriet. Een mens verhuist in de tijd, weg van de kern van zijn droefenis, naar de periferie van de pijn, naar de leegte van het gemis. Missen is de voorstad van verdriet. Daar woon ik.

take a deep breath Pick yourself up, dust yourself off Start all over again And again and again and again. May be easier said than done, but it can be done. Slowly but surely — and sometimes, not so surely, but with radical hope. Step by precious step.Hour by hour.Day by day.

Een kunstwerk kan ons op velerlei manieren aanspreken: door zijn thema, zijn thesen, zijn onderwerp of zijn helden. Maar het meest van alles spreekt het ons toch aan door de aanwezigheid van kunst, want die aanwezigheid van kunst op de bladzijden van 'Misdaad en Straf' brengt de lezer in groter beroering dan de misdaad van Raskolnikov zelf. De primitieve kunst, de Egyptische kunst, de Griekse kunst, onze kunst, -dat alles is in een tijdsbestek van vele duizenden jaren één en dezelfde, enkelvoudige kunst. Daar ben ik van overtuigd. Zij houden een bepaalde gedachte in, een bepaalde bevestiging van het leven die zo allesomvattend is, dat zij niet in afzonderlijke woorden ontleed kan worden. Als een korrel van deze kracht in een gecompliceerder mengsel terechtkomt, krijgt dit bijmengsel van kunst op de betekenis van al het overige de overhand en blijkt het de kern, de ziel en de grondslag van het uitgebeelde te zijn.

In allem aber möchte ich zum Wesen dringen. Beim Werk, beim Suchen eines Wegs, In Herzens Ringen. Zum Wesen der Vergangenheit, Es aufzufinden, Bis zu den Wurzeln, bis zum Kern, Bis zu den Gründen. Und will die Schicksalsfäden klug Zusammenstecken, Will denken, fühlen, lieben und Stets neu entdecken (Boris Pasternak)

The diamond absolutes. I am neither internee nor informer; An inner emigre, grown long-haired And thoughtful; a wood-kerne Escaped from the massacre, Taking protective colouring From bole and bark, feeling Every wind that blows; Who, blowing up these sparks For their meagre heat, have missed The once-in-a-lifetime portent, The comet's pulsing tose.

The price of good journalism is eternal vigilance.

The future of aviation human factors lies primarily with the discipline of individual flyers, not high-powered training programs, 3D simulation, or advanced technology aircraft.

I can crawl inside my head where nothing hurts.

pimp is a guy in a music video, with a tricked-out car and gold chains. That’s not Devon.

You only missin’ if somebody looking for you.” Kat’s words slice through the air. “Understand? We ain’t missin’, Peach. We just gone.

Self-confidence is the belief in your abilities as a person. Self-worth is the belief in your value as a person.

In niets onderscheidden ze zich van de heikneuters waar ze later hun voeten op zouden vegen. Het waren nullen in elke betekenis van het woord, nullen die de kern vormen van een fatsoenlijk en jammerlijk burgerdom. Ze sliepen best en klaagde nooit; ze waren niet vrolijk en niet ongelukkig. De onverschilligen die Dante naar het voorportaal van de Hel heeft verwezen. De lui van de bovenlaag.

Denn dieser Ort konnte keine gewöhnliche Stadt sein – er musste den ursprünglichen Kern und Mittelpunkt irgendeines urzeitlichen und unfassbaren Kapitels der Erdgeschichte gebildet haben, der nur in den dunkelsten und verzerrtesten Mythen vagen Widerhall findet und vom Chaos der Erdwehen verschlungen wurde, lange bevor irgendeine uns bekannte Menschenrasse aus dem Affenstadium herauswatschelte

And Kern guesses, then, that the spiders’ meddling might go further than they had thought. If there had been some tiny bead present in the brain of all humans, that had told each other, They are like you; that had drawn some thin silk thread of empathy, person to person, in a planet-wide net – what might then have happened? Would there have been the same wars, massacres, persecutions and crusades?

Doctor Avrana Kern awoke to a dozen complex feeds of information, none of which helped her restore her memories of what had just happened or why she was groggily returning to consciousness in a cold-sleep unit. She could not open her eyes; her entire body was cramping and there was nothing in her mental space except the overkill of information assailing her, every system of the Sentry Pod clamouring to report.

When it comes to defeating capitalism, I’m not so naïve as to think we can win. Not how you think. Not decisively, for all time. All our protests, all our organizing, they can’t defeat the tanks and gas and guns and greed machines—at least not forever, not right now. So what I think, these days, is you have to accept that there’s no winning, and learn to live for the joy of the struggle. And for maybe. Maybe someday.

You are currently on a heading that will bring you to a quarantine planet and no interference with this planet will be countenanced. Any interference with Kern’s World will be met with immediate retaliation. You are not to make contact with this planet in any way. Monkeys the monkeys are back they want to take away my world is only for me and my monkeys are not as they say as they seem as much as they claim to be from Earth I know better vermin they are vermin leaving the sinking ship of Earth has sunk and no word no word none

Rape myths also have a geography. This gets embedded into the mental map of safety and danger that every woman carries in her mind. 'What were you doing in that neighbourhood? At that bar? Waiting alone for a bus?' 'Why were you walking alone at night?' 'Why did you take a shortcut?' We anticipate these questions and they shape our mental maps as much as any actual threat. These sexist myths serve to remind us that we're expected to limit our freedom to walk, work, have fun, and take up space in the city. They say: The city isn't really for you.

Alles aan hem en aan zijn omgeving veranderde continu: zijn haar, zijn lichaam, waar hij die nacht zou slapen. Vaak had hij het idee dat hij een vloeistof was, iets wat steeds van de ene felgekleurde fles in de andere werd gegoten, waarbij er elke keer een klein beetje werd gemorst of in de fles achterbleef. Maar zijn vriendschap met Jude gaf hem het gevoel dat er iets wezenlijks en onveranderlijks aan hem was, dat hij ondanks al zijn verschillende gedaantes een vaste kern had, iets wat Jude kon zien, al kon hij dat zelf niet, aslof hij pas werkelijk bestond als Jude er getuige van was.

Wie gut, dass ich verborgen bin und niemals wieder sichtbar werde. Mein Kern - im Widerspruch zur Erde - begab sich selbst zum Monde hin, jetzt kannst du ruhig schlafen. Der Ort, wo wir uns trafen, war niemals wirklich in der Zeit. Verzeih mir dies - aus Einsamkeit herausgeschälte - Wissen. Vielleicht fühlt sich dein Kissen trotzdem auch manchmal tauig an, vielleicht verkündet dir der Hahn vom Hühnerbaum her oft zu grell, dass jetzt der Morgen wieder hell und gläsern über Deinem Dach heraufsteigt, während du ganz schwach und übernächtig bist? Ich bin es nicht, die dich dann quält, ich bin die Magd, die Äpfel schält im Mond und keinen isst.

Als ein Schriftgelehrter Jesus einmal fragte, […]was nach seiner Meinung das grüßte Gebot im Gesetz sei, sagte er, es sei die Liebe zu Gott. Das zweite Gebot, man solle seinen Nächsten genauso lieben wie sich selbst, sei jedoch dem ersten gleich. Offenbar ging er davon aus, dass jeder sich selbst liebt; Menschenkenntnis war nicht gerade seine Stärke. In dieser Hinsicht mußte man erst noch auf den Juden aus Wien warten. Wer sich selbst nicht liebte oder gar hasste, durfte also dem zweiten ‚Wort’ zufolge auch seine Mitmenschen hassen, man durfte morden, wenn man dann auch Selbstmord verübte wie Judas oder Hitler. Von der Hölle hatte Jesus offenbar keine Ahnung, aber das war eigentlich klar: schließlich war er ein Wesen, das Gott liebte wie sich selbst. Aber der Kern seiner Antwort lag im Ist-Gleich-Zeichen, das er zwischen die fünf Gebote auf der einen und die fünf auf der anderen Tafel setzte; eines Tages formulierte er sogar eine positive Version der Goldenen Regel: ‚Was Du willst, das man dir tu, das füge auch dem andern zu, denn das ist das Gesetz und die Propheten.

Sehr oft werde ich nach meinem Lieblingskomponisten gefragt - eine typische Frage von Laien an Musiker, eine, die wir Musiker uns gegenseitig wohl eher selten stellen. Vielleicht weil wir sie vordergründig als banal empfinden. Vielleicht auch, weil eine direkte Antwort darauf, ehrlich gesagt, unmöglich ist. Musik ist zu meinem Leben geworden. Nichts von dem, was ich tue, hat nicht irgendwas mit Musik zu tun. Ich habe Werke berühmter und weniger bekannter Komponisten einstudiert und dirigiert, aus ganz unterschiedlichen Epochen. Ich habe versucht, sie zu verstehen. Unzählige Stunden habe ich darüber nachgedacht, wie die Orchester, die ich dirigiere, die Werke spielen könnten, um dem Publikum die darin liegenden Aussagen nahe zubringen. Ich habe mich bemüht, bis zum Kern der Kompositionen vorzudringen und so mancher Rätselhaftigkeit auf die Spur zu kommen. Ich tue es heute noch. So sind mir meist die Komponisten, mit deren Werken ich mich gerade intensiv beschäftige, am präsentesten und vielleicht in dem Moment auch am nächsten. Aber sind sie mir dann auch die liebsten ? Ich weiß es nicht. Meine Entdeckungsreise durch die Welt der klassischen Musik, die vor sechzig Jahren an der Westküste Kaliforniens in einem Fischerdorf begann, ist längst nicht zu Ende. Im Gegenteil : Meine künstlerische Neugier treibt mich täglich weiter in diese faszinierte Welt hinein, deren Umfang immer größer wird, je tiefer ich in sie vordringe. Die Welt der Musik gleicht unserem expandierenden Universum. Je mehr ich mich mit Musik befasse, desto weniger meine ich über sie zu wissen. Wie also sollte ich diese offenbar gar nicht so banale Frage nach meinem Lieblingskomponisten beantworten ? Vielleicht, indem ich sie anders formuliere : "In deiner freien Zeit, in Stunden, die nicht verplant sind und ganz dir gehören - welche Musik würdest du dann für dich spielen ?" Die Antwort darauf ist viel einfacher. Es ist die Musik von Johann Sebastian Bach. Das sage ich ohne den Hauch eines Zweifels. Von frühester Kindheit an hat mich Bach verfolgt und ich ihn. Bis heute. Seine Musik lässt mich nicht los. Ihre Tiefe ist unendlich. Sie vereint alles, was klassische Musik ausmacht. Und bis heute bin ich auf der Suche nach dem Warum.

Every drop makes a ripple...

Im Schwarzbrot war die Welt, was sie in ihrem Wesen nach ist - eine primitive, durch Magie gelenkte Welt, in der die Angst die Hauptrolle spielt. Der Junge, der die meiste Angst einfloessen konnte, wurde zum Anfuehrer und so lange geachtet, wie er seine Macht behaupten konnte. Andere Jungen waren Rebellen,und sie wurden bewundert, aber Anfuehrer wurden sie nie. Die Mehrheit war nichts als Ton in den Händen der Furchtlosen. Auf ein paar wenige konnte man sich verlassen, auf die meisten aber nicht. Die Luft war voller Spannung, man konnte nichts für morgen voraussagen. Dieser lockere, primitive Kern einer Gesellschaft brachte heftige Begierden, Gefühle, heftigen WIssensdurst hervor. Nichts wurde als erwiesen hingenommen; jeder Tag verlangte eine neue Kraftprobe, ein neues Gefühl von Kraft oder Versagen. Und so hatten wir bis zum Alter von neun oder zehn Jahren einen echten Geschmack vom Leben - wir waren unsere eigenen Herren. Das heißt diejenigen von uns, die das Glück hatten, nicht durch ihre Eltern verdorben worden zu sein, die abends frei durch die Straßen streunen und die Dinge mit unseren Augen entdecken konnten. Nicht ohne ein gewisses wehmütiges Bedauern denke ich daran, daß dieses streng begrenzte Leben der frühen Knabenjahre wie eine unermeßliche Welt, das Leben, das ihm folgte, das Leben der Erwachsenen, mir als ein ständig schrumpfender Bereich erscheint. Von dem Augenblick an, wo man in die Schule gesteckt wird, ist man verloren: man hat das Gefühl, daß man einen Halfter um den Hals gelegt bekommt. Das Brot verliert seinen Geschmack, wie das Leben ihn verliert. Sein Brot zu verdienen, wird wichtiger, als es zu essen. Alles wird berechnet, und alles hat seinen Preis.

Kyu ki hm log kosis hi ker sakte hai or ya to apne sunna hi hoga ki kosis kerne waalo ki haar nhi hogi.To fir aap thoda rukiye yaha kosis ke sath Think bhi kaam aayegi jesi apki Think wesa hi apka dil hoga.Isliye sabse pehle apni Think ka daaira jo bhut kam hai use badaaiye jitna apne pyaar ko samjho ge.Utna hi apke pyaar ka ehsaas badta jaayega. Zindagi kam pad jaati hai use samjhne ke liyee.Pyaar esa honaa chahiye aager ak ko dard ho to dusre ko ehsaas ho jaaye aager ak ko yaad aaye to dusra tadap uthe .Kabhi hua hai apke sath aager haa to aap pyaar ke samunder me ho ab bas us samunder ko apni mutthi me kerna hai. Mene to pehle hi bola tha jitna samjho ge utna hi kam hai Or kabhi pyaar khuch paane ki umeed se nhi kerna chahiye.

Kyu ki hm log kosis hi ker sakte hai or ya to aapne suna hi hoga ki kosis kerne waalo ki haar nhi hotti. To fir aap thoda rukiye yaha kosis ke sath think bhi kaam aayegi jesi apki think wesa hi apka dil hoga. Isliye sabse pehle apni Think ka daaira jo bhut kam hai use badaaiye jitna apne pyaar ko samjho ge.Utna hi apke pyaar ka ehsaas badta jaayega. Zindagi kam pad jaati hai use samjhne ke liyee. Pyaar.... Esa honaa chahiye aager ak ko dard ho to dusre ko ehsaas ho jaaye aager ak ko yaad aaye to dusra tadap uthe. Kabhi hua hai apke sath aager haa to aap pyaar ke samunder me ho ab bas us samunder ko apni mutthi me kerna hai. Mene to pehle hi bola tha jitna samjho ge utna hi kam hai Or kabhi pyaar khuch paane ki umeed se nhi kerna chahiye.

original content Tweets with smiley faces receive 46 percent fewer retweets and 36 percent fewer favorites than content without the emoticons.

When you don’t involve design from the beginning, other people, developers and business types, end up making design decisions without even really knowing it. These decisions later become constraints that the actual designer has to work around.

lived up to

There is only one kind of discipline—perfect discipline. General George Patton

You let Kerns hit the ball. Question is why?” “I wanted to let him keep his dignity.” Thompson

What, you needing me?" he countered, because she made him say weird things. (Blake)

Look at him being all relationshipy and stuff. (Annabelle)

He knew exactly what it meant to her, because it meant the same to him. That this was anything but casual. The very thing he'd tried so hard to prevent, he was now smack in the middle of. (Blake)

Vermutlich sind wir uns alle ähnlicher, als wir wollen. Denke ich an meine Eltern, die, im Krieg geboren, unfähig waren, etwas wie Liebe zu entwickeln, verstehe ich, was aus mir geworden ist und warum. Ich habe nie einen Kern gehabt, etwas, das macht, dass ich mich als Teil der Welt begreife, ohne Angst, darin unterzugehen, mich aufzulösen.

regulations, wastewater was managed in treatment facilities and no longer dumped into streams. Thus, the cost of pollution was captured in the cost of oil production. indeed, clean water from these treatment facilities was sold to nearby farmers for irrigation. on the other hand, these new technologies spewed large amounts of pollutants into the air. That air pollution was viewed as a cost of doing business; its environmental costs were ignored. oil prices collapsed in the 1980s. at the same time, air-quality regulations were becoming stiffer. operations at the Kern river oil field were again tenuous. yet once again, technological innovation provided a fix. oil companies built facilities to generate electricity that were fueled by natural gas, which burns cleaner than oil. This electricity was a source of revenue. The electric facilities also supplied steam that was used to increase production from the wells. in 2000, the Kern river oil field produced nearly 40 million barrels of oil. however, this level of production could not be sustained. since then, production has fallen to less than 30 million barrels each year (Figure 15.3). since 1899, over 2 billion barrels of oil have been extracted from the Kern river oil field. scientists estimate that this field could yield another 475 million barrels. But actually producing that much oil will depend on continuing improvements in technology and high oil prices. like many of the resources upon which we depend, oil is being consumed by humans at a rate that is thousands of times faster than the rate at which it is being produced. What are the factors that influence the total amounts of such resources? how do technology and economic factors affect the availability of those resources? What are the environmental consequences of their use? These questions are central to

Over moraal: Ik hou eigenlijk niet zo van een moraal. Maar als ik er één moet bedenken dan is het: Vind je eigen kracht in je eigenheid, vind jouw individuele kern en kijk dan de wereld en de werkelijkheid recht in de ogen.

Kerne, and someone blackened Santo Kerne’s eye shortly before his death. Given, it’s not the sort of beating put this bloke away, but he wants a thorough talking to.

There’s something fascinating about creating something out of nothing. It’s like modern day alchemy.

The apparent size and age of the universe suggests that many technologically advanced extra-terrestrial civilizations ought to exist. However, this hypothesis seems inconsistent with the lack of observational evidence to support it.” Or “Where is everybody?”   The Fermi Paradox Enrico Fermi, Los Alamos, 1950

The key to any meeting was to keep the group as small as possible so it actually achieved something, instead of just dissolving into a meet-and

part of his being that should never be touched was violated.

What we have to realize instead is that possession of a rational capacity, whichever capacity it is, is to be explained through acts that already manifest the capacity in question, yet in a particular manner: namely, in a manner that is mediated through and dependent on the exemplary acts of another subject.

He lay on his bunk, his eyes closed, listening to his favorite ancient music—the classical, but angry tones of Linkin’ Park pumping in his ears.

De Grieken raakten dus in moreel opzicht uit koers, juist omdat ze geloofden in de spontane en fundamentele rechtschapenheid van menselijke wezens en daarom de 'afwijking' in de richting van het kwaad negeerden die in de diepste kern van het menselijk wezen te vinden is: het werkelijk goede komt niet naar boven wanneer we onze natuur volgen maar wanneer we ons ertegen verzetten.

In al deze ontsporende mechanismen zien we een overkoepelend of ‘metapatroon’, namelijk de drang tot zelfcontrole. Immers, mijn hele identiteit creëert de illusie dat als ik mezelf niet onder controle houd, mijn kern van slechtheid (het negatieve geloof !) naar buiten komt en schade gaat aanrichten. Deze illusie creëert haar eigen argumenten, kijk maar: eerst is er het negatieve geloof, bijvoorbeeld ‘ik ben zwak’. Daarop volgt de basisregel dat ik mezelf onder controle moet houden in zaken die ik lekker vind, bijvoorbeeld alcohol drinken. Het gedragspatroon zal vervolgens energie steken in het afremmen of onderdrukken van de zin in alcoholische drank. Dat wordt gevoeld als een beknelling. De frustratie daarover bouwt zich op en keert zich op een bepaald moment tegen de zelfcontrole. Er ontstaat een bui waarin we tegen onszelf iets zeggen in de trant van ‘Ach, wat kan het me ook eigenlijk verdommen, ik doe lekker even helemaal waar ik zin in heb.’ Er volgt een uitspatting plus de volgende dag een kater. Op dat moment is er een argument gecreëerd voor een nieuwe ronde van zelfcontrole, een zogenaamd zie-je-wel-argument: ‘Zie je wel dat je helemaal de mist in gaat als je jezelf niet onder controle houdt.’ Het negatieve geloof in de eigen zwakheid is bevestigd door het mislukken van de poging die zwakheid te bedekken met zelfcontrole.

Woede/tegenaanval is een consequentie van herhaaldelijke, door angst geactiveerde immobiliteit. De andere consequentie is het intreden van de dood. Die dient zich bijvoorbeeld aan als de kat de muis voortdurend blijft vangen en de cyclus zich heel vaak herhaalt. De kat slaat zijn prooi zo vaak dat de muis uiteindelijk zo diep in de toestand van immobiliteit gaat dat hij sterft, hoewel hij niet gewond is. Het gebeurt zelden dat iemand werkelijk sterft van angst. Wat wel veel voorkomt is dat getraumatiseerde individuen door het leven gaan zonder het gevoel te hebben dat ze leven of bij het leven betrokken zijn. Zij zijn leeg tot in de kern van hun wezen. 'Ik loop nog wel rond, maar ik ben er niet meer,' vertelt een slachtoffer. 'Ik ben leeg, koud... ik kan net zo goed dood zijn.' Chronische immobiliteit veroorzaakt de emotionele kernsymptomen van een trauma: gevoelloosheid, isolement, het gevoel vast te zitten, hulpeloosheid, depressie, angst, verschrikking, woede en wanhoop. De persoon blijft angstig, hij of zij kan zich niet voorstellen wat het is om niet meer belaagd te worden door een niet-aflatende (innerlijke) vijand en is niet in staat weer aan het leven deel te nemen. Mensen die een langdurig en diepgaand (chronisch) trauma hebben overleefd omschrijven zichzelf als 'levende doden'.

De gouden kern werd een gouden Ei. Wie had dat gedacht?

It’s A-Kern at screw you dot com,

Ferdynand musiał się odrobinkę zdrzemnąć. Chociaż nie jest wykluczone, że odpoczywał tylko według najnowszej metody z zamkniętymi oczami.

Het losstaan van één specifieke traditie beaam ik als legitiem, maar het losstaan van traditie als zodanig beschouw ik als slechts één zijde van een munt, en als niet geheel terecht. Enerzijds is uitsluitend *nu* van belang, en daarin valt traditie inderdaad weg, maar anderzijds is het van belang ook te blijven erkennen wat precies de bronnen zijn geweest voor het inzicht dat 'louter nu van belang is'. Dat zijn toch de teksten uit de verschillende oosterse non-dualistische tradities, de teksten die juist omdat ze het tijdloze benadrukken, nu nog volkomen tijdloos en fris zijn gebleven. Ik zie het als wezenlijk dat ook de westerse leraar deze oosterse tradities onder de aandacht blijft brengen - althans de tijdloze kern ervan, datgene wat na onderzoek overblijft als waardevol, en wat om die reden het verdient om zo helder en verstaanbaar mogelijk in westerse taal vertaald en doorgegeven te worden.

Moreover, makers of musicals and their critics do not generally put forward the integrated musical as a polemical ideal but as a potentially profitable as well as an artistic approach (as Kern emphasizes) to a varied popular entertainment genre competing alongside a newer popular entertainment, the motion picture.

The only measure of a story's worth is whether you got it right—not how many people were for or against it.

Een stelletje beunhazen houdt zich bezig met de kern van Adolf Hitler.

Is dat niet de kern van de psychiatrie, dat de patiënt verleid moet worden tot leven, al was het maar omdat psychiaters anders overbodig zouden worden? Elke beroepsgroep creëert zijn eigen perpetuum mobile.

BEING VULNERABLE IS hard, but I’ve learned that sharing our true, flawed, authentic selves is the only way real connection and love can happen. It’s the only way to step into our full power and purpose in our lives.

Zou het onverbloemde egoïsme de kern van het leven zijn? Wie wenst te voelen wat het leven is moet zich ontdoen van zijn verantwoordelijkheden en verplichtingen. Al is het maar voor even. Leven alsof de ander niet meer is dan een decorstuk. Is dat echt zo veel eenzamer, zoveel slechter dan leven alsof de ander altijd en overal een moreel appèl op je kan doen waartegen je geen nee kunt zeggen?

One day the people who never believed in you will talk about how they met you. —ANONYMOUS

I have more than 99 problems and that's not one of them.

Achieving the right balance is all part of programming a news magazine.

The portable device is the future of digital media—at least in the short term—and there is nothing more portable than good audio content. It’s really the only content that is useful to people who also want to be doing something else with their time.

Wellicht zelfs dient de Europese islam een reformatie te ondergaan, waarin hij de innerlijkheid en waarde van het vrije individu tot een diepe waarheid van zijn geloof maakt. Omgekeerd is het echter ook van belang om bij onszelf te rade te gaan en te onderkennen dat er wellicht een kern van waarheid zit in de aantijging vanuit islamistische hoek, dat toch ook onze moderne samenleving haar kwaad heeft als haar eigen schaduw, namelijk daar waar zij overal de vrije markt en de commercie laat begaan en in het prediken van het vrije individu van geen kwaad wil weten. Alleen immers wanneer een politieke gemeenschap zich daadwerkelijk richt op de juiste vorming van haar burgers, mag zij zich ook werkelijk beschaafd noemen. Daarmee zouden we dan wederom een oude wijsheid eren, namelijk dat je grootste vijand niet van buiten komt, maar van binnen.

Ik had de mensheid kenbaar mogen maken, waar de kern van problematiek blijkt te liggen.

Leadership isn’t difficult, son. Start by showing your people the worker you want them to be by being that worker yourself. If you drive yourself to the point of exhaustion, so will the people who rely on you for guidance. If you slack off and don’t care, so will your people, and if you do your job while being certain to take care of yourself at the same time… so will they. First, last, always: lead by example. Everything else comes from that.

Avrana Kern tends to expand to fit the computational space available

But all it takes for evil to succeed is for good people to do nothing.

This world was always filled with monsters; the only difference is that now people can recognize them.

I'm not trying to say that women like being fearful, but that some of the pleasure of city life relies on its inherent unknowability and on one's courage in braving that unknowability. In fact, unpredictability and disorder can come to represent the 'authentically urban' to women who reject safe suburban conformity and repetitive rural rhythms.

we just didn’t know what we didn’t know at the time. Sometimes those no’s are actually serendipitous grace, wrapped in a package labeled painful rejection.

In life it’s not our experiences that make us unique, it’s our response to those experiences.

look at the kerning. It’s too even.” “The what?” Bethany asks. “Kerning. The spacing between the individual letter forms,” Sandeep explains. “It’s a typography term.” Bethany rolls her eyes as she gets up and heads back to her desk. “You’re such a nerd.” “It’s not nerdy to care about fonts!” Sandeep calls after her. “Typography is an art form.