Kape Quotes

A ještě jiní z téhož druhu zastrčí ruce do kapes, když se topíš, a ochotně ti podávají ruku, když sám vylezeš na břeh.

– Piće, Cale? – šapnula je. Bilo mi je dosta pića. Nakon C-pilule i nekoliko BS-a u AD-u, tlo mi se dobro treslo pod nogama. Ako bih popio još koje, prešao bih granice u kojima se ne mogu kontrolirati, a to nikako nisam želio. Biti bez kontrole bilo je nešto što sam najviše mrzio. Da budem iskren – toga sam se najviše bojao. Katkada bih u takvom stanju izazivao sve i svakoga i tek uju¬tro saznao što sam napravio, koga ozlijedio, što uništio. Kape¬tan je to tolerirao. Ni sam nisam znao zašto. Razmislio sam dobro. Tople usne. Hladan nos. Pripijena odora. – Uvijek, Anna. Uvijek – rekoh.

My mladíci, dokud si nevsuneme ruce do kapes, se zpravidla necítíme ve své kůži. Jsme rozpačití a podráždění. Připadáme si, jak by si bez skládacího cylindru na hlavě připadal lev salónů, pokud si lze něco takového vůbec představit. Když si však ruce do kapes kalhot vsuneme, a v pravé nahmatáme drobné mince a v levé svazek klíčů, s přehledem se popasujeme i s poštovní úřednicí.

Ai kishte dëgjuar më parë avionët të bënin zhurmë të sforcuar po jo si kjo kërkëllitje e metalit rreth e rrotull tij, sikur perçinat po dilnin vendit si ca kopsa të jakave të modës së vjetër. Veç kësaj, krahët qenë shumë të hollë. Edhe në një ditë të qetë e blu, po t'i shihje ato të dridheshin do të thoshe: një çift fletësh hekuri, ja se ç'janë. - Viktor, po anohemi gjithnjë e më tepër... S'kam parë kurrë kaq keq. Asnjë koment. S'mund të mohohej ajo që dukej. Avioni hidhej poshtë e lart si një kartë bixhozi. - Në qoftë se rrëzohemi... - Do të jetë faji im. Unë të futa këtu. Qe një çast fluturimi i rrafshtë, pa lëkundje. Viktori u habit që ritmi i zemrës së tij nuk qe rritur. As nuk e mbajti frymën dhe as nuk u djersit kur avioni nisi të bjerë përsëri. - Ti sikur s'çan kokë dhe aq, - tha Katrina. - Sigurisht që çaj. - Dëgjo Viktor. Nëqoftë se vdekja është përpara çdo minute, nëqoftë se do të përfundojmë në ujë... Dua të të pyes të më thuash diçka. - Mos e fillo këtë Katrinë. - Është fare e thjeshtë. Dua thjesht ta thuash këtë... - Lëri këto budallallëqe, Katrina. Në një kohë të tillë si kjo, të më pyet. E çfarë? Për dashurinë? - Zemërimi e bëri zërin e tij të ngjante përsëri me një flaut. Goja iu zmadhua dhe mustaqet gjithashtu iu zgjeruan. Ai qe gati të fliste edhe më ashpër. Ajo e ndërpreu: - Mos u bëj kështu me mua tani, Viktor. Nëqoftë se ne do të biem, pse nuk do të doje ta thoje këtë?... - E kape këtë rast për të më përdredhur krahun. - Në se ne nuk e duam njëri-tjetrin, atëherë çfarë bëjmë ne? Pse ndodhemi këtu? - U ndodhëm se ti je një grua dhe unë jam një burrë, ja pse ndodhemi këtu. Ç'mendim të çuditshëm që kishte: ateistët pranojnë ritin absolut. Gruaja këmbëngul dhe burri që po vdes, tund kokën. Pse jo? Pas pak, ata ndjenë ngritjen e kontrolluar të avionit. Ai kishte gjetur përsëri një shtresë të butë ajri dhe po fluturonte qetësisht. Ende në ankth, Katrina nisi të mendojë rreth atyre ç'i kishte shtënë në kokë fortuna. - Tani jemi mirë, - tha Viktori. Ajo ndjeu se ishte shumë më pak mirë se ç'kishte qenë ndonjëherë. O zot! Sa shumë humba, mendonte ajo. Dera e kabinës u hap dhe piloti i dytë tha: - Jeni mirë? Ishte rrugë e keqe. Por për një minutë jemi mbi Çikagon e jugut. - Një lumë fjalësh, një kërkëllitje e pakuptueshme erdhi nga kulla e kontrollit në Miduej. Viktori qe i qetë dhe dukej edhe me humor të mirë. Ç'vetëpërmbajtje kishte ai njeri! Dhe nuk t'i përmendte kundër teje, gjërat qesharake. E kishte shumë të mirë këtë gjë. Atje në spital, për shembull. Ai nuk mund të thoshte: "Të dua". Kjo do të qe shfajësim. Katrina vente e vinte nëpër fjalët e thënë nga ai e ajo, ndërsa avioni u afrua pranë tokës dhe u ul. I kishte mbetur mendja te të gjithë ato edhe kur i kaluan te helikopteri, nën fshikullimën e helikave. Vajzat e shërbimit aty, qenë të mësuara. Ato sikur thoshin: Mos u mërzit e dashur, dashuria do t'i zgjidhë problemet e tua. Bëje veten të meritueshme dhe do të dashurohesh. fq.126-128

Stojící člověk může dát pohodlně ruce do kapes, což není v Anglii považováno za nevhodné.

Mladí muzikanti stále berou do ruky banja a akustické kytary, stále zakládají rockové kapely, stále si osvojují staré styly a píší nové písně, stále se ohlížejí do minulosti a hledají své místo v budoucnosti.

Novembar je mesec star, ali vrlo visok. Kad stavi šešir na glavu, onda dodiruje tavanicu neba i vetar nema gde da mu odigne šešir. Zato se vetar sa velike visine spusti na zemlju i ljutito počne svojim mnogobrojnim rukama da diže sa glave šešire i kape prolaznika. Kad vetar podigne uvis tri šešira i tri beretke i jedan kačket i dvadeset i tri žuta lista, onda se odljuti i počne da se igra. Tada vrati glavama tri šešira i tri beretke i jedan kačket, ali pošto dvadeset i tri žuta lista ne može da vrati granama, polako ih spusti na travu i tako tka jesenji žuti ćilim. Novembar je uvažen gost na zemlji i zato gazi po žutim tepisima išaranim poznim jesenjim ružama i georginama.

down their road, each way, wid a flag,” directed O’Brien to Casey, “and thin tear up their track. Cut off the rails six inches inside the highway line. Don’t ye get off the road on to the company’s ground, av ye value yer life. Get the thrack out av the way, an’ thin start the plows an’ scrapers. Dump the dirt in a long pile in the middle av the sthreet; don’t cover up anny av the Dubskys or Polowskys, but kape the dirt movin’.

Sangkatutak na kape para simulan ang araw mo, Sabayan mo ng ngiti, eto ang tamang timpla sa nakakapagod na mundo.