Jun Cruz Reyes Quotes

Mas madaling mamatay kaysa mabuhay, tumataas ang halaga ng pagkain habang bumababa naman ang halaga ng buhay.

Saan ba ako pwedeng magpasya? Ang kaluluwa ko, kargo ng pari. Marka ko sa eskwelahan, nakasalalay sa dulo ng pulang ballpen ng titser ko. Yung gusto kong kurso, nakatali sa dulo ng bulsa ng tatay ko. Yung kalayaan ko, kahit bahagya ko palang nagagamit ay pinutol na nila. Sila na rin ang nagbigay ng bagong kahulugan nun, kahit hindi kami kinonsulta.

Ang maging tagagawa ng katahimikan para sa kapakanan ng iilan ay katumbas na rin ng pagtataksil sa sariling bayan.

Maraming kinagawiang kailangang rebisahin.

[P]aano sasabihing nasa lupa at sariling paa ang pag-asa kung ang kapalara’y sa himala ng langit iaasa.

[A]ng mga gustong mapunta sa langit, ang siyang ayaw mamatay. Naniniwala sila sa multo, na kapag namatay sila ay magiging multo rin sila, pero natatakot sila sa multo, . . . Naniniwala rin silang mas madali sa isang kamelyo na makaraan sa butas ng karayom, kaysa mapunta sa langit, pero naniniwala sila na ang lahat ng mga mahal nila sa buhay, kasama na ang buong angkan, pwera lamang ang mga kagalit na kamag-anak at kapitbahay ay mapupuntang lahat sa langit.

Masasabi na ba nating marunong tayong umibig sa kapwa, kung ang ilan ay pinapayagan nating pumatay ng kapwa?

Maliban sa kunsensya, wala na bang ibang dapat makarinig ng katotohanan?

Iba ang katotohanang itinuro sa eskwelahan, kaysa katotohanang nangyayari sa kapaligiran.

Maraming pamamaraan ng paglaban. Ang pag-atras ay isang akto rin ng pagkukonserba ng lakas.

Ang korona ang naghahanap ng ulong magsusuot, at hindi ang ulo ang maghahanap ng korona ng karangalan.