“
Toen de tweeling nog klein was en Michela weer eens wat uithaalde, zoals met haar loopstoeltje van de trap af racen of een doperwt in haar neus stoppen, zodat je dan weer met haar naar de eerste hulp moest om hem er met een speciaal pincet uit te laten halen, keek hun vader altijd naar Mattia, de eerste die het licht zag, en zei dat mama een te kleine baarmoeder had voor hen allebei.
'Joost mag weten wat jullie daar in die buik hebben uitgespookt,' zei hij altijd. 'Misschien heb je je zusje wel ernstige schade toegebracht met je getrappel.'
En dan lachte hij, hoewel er niets te lachen viel.
”
”