Gebroken Hart Quotes

Het zijn je ribben," zei ze en ze liet me een plaat zien met zwarte vlekken en zilverkleurige penen die gebroken waren. "Zie je wel?" zei ze. Ik keek haar in de ogen en dacht: het is mijn hart.

Verliefd worden moet je eigenlijk met je ogen dicht doen". - Andy Warhol Helemaal mee eens. Dan hoef je degene die je leven heeft verwoest niet steeds voor je te zien.

Als ik er nu aan terugdenk, was dat het meest verbluffende van de laatste dagen die ik met mijn vader doorbracht: ik had altijd gedacht dat hij geen hart had. Ik kon het pas zien nu het onherstelbaar gebroken was.

In 't verdriet om zijn tijd, en in toenemende maagpijn schilderde hij, terwijl er buiten sneeuw viel : 'De Blinden die elkander in de Gracht leiden'; 't Valt voor in zijn vredige streek, met de kerk, ginder rustig en uitnodigend gezeten aan de voet van een buikrond heuveltje. Hier van voor, rechts, diept een koele gracht, waar lis wiegt en irissen tintelen. Op de voorgrond, in de richting van die gracht, komen de zes blinden met hun wijde mantels aan, achtereen elkaar vasthoudend aan hun staf, of de hand op de schouder van de voorgaande gelegen. Hun oude, getaande, domme bedelaarsgezichten zijn smekend omhoog gericht; maar hun ogen zijn ofwel gesloten, of 't zijn enkel matte, witte ballen of uitgezworen holtens. Ze zullen de gracht intuimelen, één voor één, lijk de voorsten al bezig zijn, - de eerste had nogal muziek bij! Rond dit drama bloeit een schone, zachte zomer. Er is stilte, vrede en zon! Daarin ligt heel zijn tijd : 't verscheuren van elkanders overtuiging, de blindheid van elkendeen; daarin ligt zijn twijfel, zijn gebroken droom, zijn geloof, zijn verlangen naar rust, heel zijn hart en heel zijn ziel, - heel de tegenstrijdigheid van zichzelf en van zijn tijd. Toen hij de schilderij af had; - 't was enige dagen voor Kerstmis - liet hij palet en borstels uit zijn hand glijden. 'Nu heb ik, geloof ik, niets meer te doen dan maagpijn te lijden', zuchtte hij.

Zelfs de sterken, wijzen en ouden wankelen echter bij gebrek aan medeleven en gezelschap, en terwijl baba zijn gekte had en maman haar onzin, had Laylee in hun afwezigheid de eenzaamheid de hand geschud. Duisternis had duisternis gevoed totdat al het licht verdwenen was. Ze kon zich niet langer herinneren hoe het was om zonder gebroken hart te leven.

Hugo schilderde en dacht na over hem, hoe het kon dat hij zo oud was geworden, als een wezen met een extreem laag metabolisme, zoals de noordkromp uit het Noord-Atlantisch gebied, die meer dan vijfhonderd jaar kon worden. Hij denkt te weten waarom zijn grootvader de leeftijd der allersterksten heeft bereikt: hij heeft zich nooit met een ander verbonden, nooit andermans leed ingeademd en empathie uitgeademd, zoals dat heet in een Tibetaanse meditatiepraktijk. Je slijt van gevoelens, je verkruimelt van liefde of gebrek daaraan, van angst voor verlies en van verlies zelf. Mensen kunnen sterven aan een gebroken hart. De anempathicus leeft het langst, in zijn ijzige, nordische biotoop.